Op 28 oktober lanceerde Facebook-CEO Mark Zuckerberg tijdens de jaarlijkse bijeenkomst een nieuw bedrijfsmerk, Meta Facebook Connect evenement. Volgens Facebook “brengt Meta… onze apps en technologieën samen onder één nieuw bedrijfsmerk. De focus van Meta zal liggen op het tot leven brengen van de metaverse en het helpen van mensen om verbinding te maken, gemeenschappen te vinden en bedrijven te laten groeien.”
Is de lancering van Meta slechts een poging om Facebook een nieuwe naam te geven, na de aanzienlijke klap die het imago heeft gekregen door de onthullingen van Facebook-klokkenluiders Frances Haugen en Sophie Zhang? Is het de bedoeling om afstand te nemen van het bezoedelde verleden en heden naar een alternatief universum, de metaverse die Facebook in de toekomst zal creëren? Wil het bedrijf dat zijn gebruikers de met haat gevulde Facebook-pagina's, die het bedrijf voeden, vergeten? advertentiegedreven zakenimperium, door de focus te verleggen van het Facebook-merk? Of is deze zet erop gericht om de jonge kijkers terug te winnen, dat is het “tractie verliezen" met?
De interne documenten van Facebook, openbaar gemaakt door Haugen, weerspiegelen deze wanhoop om de jonge gebruikers terug te winnen, en ze praten zelfs over Facebook richt de aandacht op jonge tieners-kinderen in de leeftijdsgroep van 10 tot 12 jaar – die worden gezien als een ‘waardevol maar onaangeboord publiek’. Belangrijker nog is dat Facebook dezelfde logica lijkt te volgen als de Sigarettenfabrikanten doen dat door zich op kinderen te richten en hen verslaafd te maken aan roken. Zowel Facebook als deze sigarettenfabrikanten lijken te geloven dat als ze deze kinderen eenmaal aan hun producten hebben vastgehaakt, ze daar voor het leven aan verslaafd blijven, waardoor deze bedrijven gevangen, levenslange klanten krijgen. Of, in het geval van Facebook, betekent dit het verkopen van de gegevens van hun gebruikers, degenen die verslaafd zijn aan Facebook, aan adverteerders voor de levensduur van deze gebruikers.
De algemene reactie op Facebook's Meta – of de metamorfose ervan naar de metaverse, beschreven als “een hybride van de hedendaagse online sociale ervaringen, soms uitgebreid naar drie dimensies of geprojecteerd in de fysieke wereld” – varieert van koud tot verbijsterd. Voor de meeste gebruikers van Facebook is hun kennis van sciencefiction mager. Het universum als een metaversum dat naadloos overgaat van de echte wereld naar de virtuele wereld kan dus een behoorlijke verandering zijn buitenaards concept voor een meerderheid van de mensen. Dit ondanks het feit dat we elkaar tijdens de pandemie op verschillende platforms ontmoetten als pratende hoofden in dozen.
Ondertussen zullen degenen met een serieuze geestesgesteldheid en kennis van literatuur, die de bestaande wereld van Facebook al dystopisch vinden, Meta eerder in verband brengen met het voorvoegsel in de titel van Kafka's Metamorfose. In deze dystopische roman wordt de hoofdpersoon op een ochtend wakker als een kakkerlak ter grootte van een mens; Op een andere manier gezien, verandert zijn avatar in een kakkerlak in zijn metaverse. Deze potentieel Kafkaëske alternatieve realiteit heeft voer opgeleverd sommige van de velen memes Meta bespotten sinds Facebook de lancering aankondigde. Dit belangrijkste verkoopargument van de metaverse lijkt de het aanmaken van virtuele ruimtes waar gebruikers ‘samen kunnen komen met vrienden en familie, kunnen werken, leren, spelen, winkelen en creëren’. Deze ervaringen worden mogelijk gemaakt door gebruik te maken van een verscheidenheid aan augmented reality (AR) of virtual reality (VR) apparaten. Hoewel de berichtgeving van Facebook erop gericht lijkt de 'coole' factor van Meta te bewijzen, is de ontvangst van het nieuws kil geweest.
Voordat we Facebook's Meta afwijzen, moeten we ook onthouden dat Facebook een grote cashflow met zich meebrengt, gecombineerd met Meta's marktkapitalisatie van bijna $1 biljoen. Als bedrijf is Meta nog steeds een gorilla van 1,000 pond in de metaverse van Wall Street. En Facebook alleen al heeft een gebruikersbestand van bijna 3 miljard, met miljarden gebruikers van andere bedrijven die eigendom zijn van Facebook, zoals WhatsApp en Instagram. Hoeveel van hen unieke gebruikers zijn, is een andere vraag, maar elk bedrijf dat de aandacht trekt van de helft van de wereldbevolking en een berg geld heeft, kan niet worden afgeschreven.
Er zijn twee vragen voor Facebook, en ja, ik noem het voorlopig Facebook en niet Meta. Wat is de metaverse die het van plan is te bouwen? En heeft het een businessmodel? Met andere woorden: zal het het jonge publiek krijgen dat het verloren heeft? En kan Facebook virtuele ‘eigendommen’ of ‘grondstoffen’ in de metaverse verkopen voor echt geld, afgezien van AR/VR-apparaten zoals Oculus, die het bedrijf gebruikt? gelanceerd in augustus?
Laten we eens kijken naar het concept van de metaverse zelf. Zoals Zuckerberg zichzelf legt uit dat het verschil tussen het spelen van videogames op een toetsenbord of een gameconsole en de metaverse de meeslepende ervaring is. Met de metaverse kunnen gebruikers verschillende apparaten gebruiken, waaronder een speciale bril, haptische handschoenen of pakken, en objecten in de virtuele wereld zien of aanraken en “in staat zijn om onderdompelen zichzelf in digitale inhoud in plaats van deze simpelweg te bekijken” door deze AR- of VR-apparaten te gebruiken. En ja, er zijn genoeg boeken en films gemaakt over zulke toekomsten. Geïnteresseerden kunnen dat van Isaac Asimov lezen Robot serie, die zich richt op robots, maar de metaverse van virtuele/augmented reality als vanzelfsprekend beschouwt. De meer recente versie hiervan, en van waaruit het concept van de metaverse als een virtuele realiteit die een uitbreiding van het internet is, van start gaat, is Neal Stephensons boek uit 1992. science fiction roman Sneeuw crash.
Er zijn twee mogelijkheden van de metaverse: de eerste is om het te zien als een versie van de echte wereld waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, werken of spelen in de echte wereld, maar dan met behulp van augmented reality/virtual reality, gecreëerd door het gebruik van verschillende apparaten. Dat wil zeggen dat mensen met hun vrienden verschillende plaatsen in de wereld kunnen bezoeken, elkaar in hun kantoor kunnen ontmoeten en zelfs hun artsen kunnen bezoeken, allemaal terwijl ze thuis zitten. De tweede is dat een persoon als avatar kan leven in een online virtueel universum dat soortgelijke of andere regels heeft als de echte wereld, een superieure versie van Second Life, ondersteund door de enorme inkomsten en marktmacht van Facebook.
Tweede leven, instellen in 2003, had veel van dezelfde doelen als Meta. Het is nog steeds populair onder een klein aantal gebruikers, bijna een miljoen. Het is een meeslepend universum – dat de interactie tussen zijn gebruikersavatars bevordert – dat een aantal werelden kan hebben met hun eigen verschillende regels en subculturen. Het heeft zelfs een munteenheid, de Linden-dollar genaamd, die binnen dit universum kan worden gebruikt, maar niet daarbuiten. Er is nog steeds een debat gaande over wat het fundamentele is doel van Second Life is: is het een meeslepend platform of een gamingwereld?
Beide mogelijkheden bestaan in Facebook's Meta. Een voor de hand liggende drijfveer van Meta als meeslepend platform is de mogelijkheid om vanuit huis te werken. Alle technologiebedrijven ontdekken dat thuiswerken een aantrekkelijke optie is voor hun werknemers. Maar het bedrijf verliest de creativiteit die beschikbaar is in de collectieve en gecontroleerde omgeving die een kantoorruimte biedt, waar werknemers elkaar ontmoeten en over hun werk praten. Zuckerberg's Meta zou kantoorpanden kunnen verkopen waarmee mensen 'aan het werk kunnen komen', maar dan in een virtuele ruimte die door het bedrijf wordt gehuurd of eigendom is als kantoor in Meta. Dit dwingt mensen om zich in “dezelfde ruimte” te bevinden als hun collega’s, terwijl ze tegelijkertijd de luxe krijgen om een lange reis naar het werk te vermijden of te verhuizen naar de locatie waar het bedrijfskantoor zich bevindt. Zuckerberg zou ruimte in zijn Meta kunnen verkopen of zelfs huren en er een bedrijfsmodel van kunnen maken. Of mensen kunnen dergelijke ruimtes zelf huren en kiezen waar de ruimte een aanpasbare virtuele lounge is om hun vrienden te ontmoeten, op dezelfde manier waarop mensen Zoom-kamers huren.
Het andere bedrijfsmodel dat Zuckerberg met betrekking tot Meta kan verkennen, is het hebben van eigendommen, gadgets, tokens en een groot aantal rekwisieten die kunnen worden verkocht voor Meta-geld, dat in de verschillende versies van het universum zou worden gebruikt en nog steeds waarde heeft in de echte wereld in dollars (of Het geld van Facebook, Weegschaal). Dit zou anders zijn dan de Linden-dollar, die alleen in Second Life kan worden gebruikt.
Beide ruimtes zouden ten prooi kunnen vallen aan meedogenloze reclame, het fundamentele bedrijfsmodel van Facebook. In dat geval zal de metaverse een meeslepende ruimte zijn waar mensen voornamelijk voor advertenties worden binnengehaald. Gezien het meeslepende karakter van de metaverse is er een reële mogelijkheid dat Facebook een nog dystopischere wereld bouwt vol advertenties en nepnieuws, zodat de aandacht van mensen kan worden gevangen en continu aan adverteerders kan worden verkocht.
Het is voor Zuckerberg moeilijker om geld te verdienen in de gamingwereld. De game-industrie is al tientallen jaren in de maak en heeft tijdens de pandemie een vlucht genomen op dezelfde manier als online platforms zoals Zoom en OTT-platforms zoals Netflix. Er zijn meer dan 3 miljard gamers in de wereld, die enorm veel tijd op hun gameconsoles doorbrengen. Het zijn de gamers die high-end pc's en laptops hebben bestuurd, die vervolgens hebben geresulteerd in andere technologische evoluties met betrekking tot hoogwaardige graphics, waaronder videobewerking. Dit heeft de grafische verwerkingseenheden van Nvidia en een reeks toepassingen voor kunstmatige intelligentie (AI) aangestuurd. Voor de gamergeneratie worden Zuckerberg en Facebook wederom niet als cool gezien. Het is onwaarschijnlijk dat ze zich aangetrokken voelen tot Zuckerbergs versie van de metaverse.
Natuurlijk is het voor Zuckerberg mogelijk om met zijn zakken vol geld bedrijven aan te trekken die deze spellen voor zijn merk kunnen maken. Als Meta een aantal bekende gamingbedrijven naar het platform kan lokken, zal dat dan de kracht zijn van Zuckerbergs versie van de metaverse? Zullen dergelijke gamingbedrijven hun onafhankelijkheid aan Facebook opgeven? Dat is geen gemakkelijke vraag, want contant geld heeft tenslotte zijn aantrekkingskracht: meer contant geld!
Het kortetermijndoel van Facebook was om weg te komen van het imago van een smerig bedrijf dat haat en nepnieuws promoot. Maar het richt zich ook op het nieuwe tijdperk van connectiviteit en AI-tools dat we ingaan, wat kan helpen spelachtige alternatieve universums aan te drijven die de echte kruisen. Maar hier is de achilleshiel van de Amerikaanse bedrijven: de De VS liggen ver achter op China en Zuid-Korea in de 5G-race en veel armer daarin breedbandpenetratie uit veel Europese landen. Kunnen de VS dit tekort overwinnen met de staatsuitgaven aan hun digitale infrastructuur?
Kan Facebook ook zijn imago als giftig socialemediabedrijf overwinnen en met Meta een tweede leven voor zichzelf opbouwen? Facebook kan nog steeds veel macht en invloed uitoefenen, maar door de vergrijzende gebruikersbasis kan het langzaam aan belang afnemen. De samenleving kan Facebook straffen voor het verkopen van haat en nepnieuws, maar uiteraard pas nadat het enorme schade heeft toegebracht aan het sociale weefsel van de wereld. De waarschuwing hier is dat virtual reality ook een giftige ruimte kan zijn, zoals we weten uit de vrouwenhaat in een belangrijk deel van de gaminggemeenschap. Zal Facebook, met zijn geschiedenis, daaraan bijdragen en een dystopische Meta bouwen?
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren