“Als ze onze stemmen het zwijgen willen opleggen en ons project voor het land willen verslaan, houden ze zichzelf voor de gek. We leven nog steeds, in de harten en herinneringen van de mensen. En onze naam is nu Haddad”, schreef de voormalige president van Brazilië, Luiz Inácio Lula da Silva, in een brief waarin Fernando Haddad officieel werd aangekondigd als presidentskandidaat voor de Arbeiderspartij (PT). De aankondiging werd vanmiddag gedaan buiten het hoofdkwartier van de federale politie in Curitiba.
Lula’s advocaat, Luiz Eduardo Greenhalgh, had de leiding over het lezen van de brief van de voormalige president, naast Haddad en zijn running mate Manuela D’Ávila, evenals de voorzitter van de Arbeiderspartij Gleisi Hoffmann en leden van het parlement en partijgenoten.
“Door actie, nalatigheid en voortzetting heeft de Braziliaanse rechterlijke macht het land beroofd van een verkiezingsproces met de aanwezigheid van alle politieke krachten. Ze vernietigden het recht van het volk om vrij te stemmen. Nu willen ze mij verbieden om met de mensen te spreken en zelfs om op televisie te verschijnen. Ze censureren mij, net zoals ze deden tijdens de dictatuur”, schreef Lula.
“Mogelijk zou er niets zijn gebeurd als ik niet alle peilingen over de stemintenties had geleid. Misschien zou ik niet in de gevangenis zitten als ik had aanvaard mijn kandidatuur op te geven. Maar ik zou mijn waardigheid nooit inruilen voor mijn vrijheid, voor de toewijding die ik heb aan het Braziliaanse volk”, betoogde de ex-president.
“Vandaag zijn we miljoenen Lulas geworden en vanaf nu zal Fernando Haddad Lula zijn voor miljoenen Brazilianen”, schreef hij. “Een man kan onterecht worden opgesloten, maar zijn ideeën niet. Geen enkele onderdrukker kan groter zijn dan het volk. Daarom zullen onze ideeën iedereen bereiken via de stem van het volk, luider en sterker dan de leugens verspreid door Globo [het grootste mediaconglomeraat van Brazilië].”
Lees de volledige brief:
BRIEF AAN HET BRAZILIAANSE VOLK
Mijn vrienden,
U weet inmiddels zeker dat de rechtbanken mij hebben verboden zich kandidaat te stellen voor het presidentschap van de republiek. Eigenlijk hebben ze het Braziliaanse volk verboden om vrijelijk te stemmen om de grimmige realiteit van ons land te veranderen.
Ik heb onrecht nooit geaccepteerd en zal dat ook nooit doen. Al meer dan veertig jaar loop ik naast het Braziliaanse volk en pleit ik voor gelijkheid en de transformatie van Brazilië naar een beter en rechtvaardiger land. En door door ons hele land te lopen, kon ik van dichtbij zien hoe het lijden de ziel verbrandde en hoe de hoop weer in de ogen van ons volk scheen. Ik zag verontwaardiging over de vele verkeerde dingen die gebeuren en de wens om je leven weer te verbeteren.
Om zoveel fouten te corrigeren en de hoop voor de toekomst te hernieuwen, besloot ik presidentskandidaat te worden. En ondanks de leugens en de vervolging omhelsden de mensen ons op straat en leidden ons naar de top van alle opiniepeilingen.
Ik heb ruim vijf maanden onterecht in de gevangenis gezeten. Ik heb geen misdaad begaan en ik werd door de pers veroordeeld lang voordat ik werd berecht. Ik blijf de aanklagers van de Car Wash, rechter Sérgio Moro, en het hof van beroep TRF-4 uitdagen om één enkel bewijsstuk tegen mij te presenteren, want iemand kan niet schuldig worden bevonden voor misdaden die niet zijn gepleegd, voor niet-afgesluisd geld, voor daden die niet zijn vastgesteld.
Mijn veroordeling is een gerechtelijke schertsvertoning, een politieke wraakactie, waarbij altijd gebruik wordt gemaakt van uitzonderlijke maatregelen tegen mij. Ze willen niet alleen de burger Luiz Inácio Lula da Silva arresteren en verbannen. Ze willen het Braziliaanse project arresteren en verbieden dat de meerderheid in vier opeenvolgende verkiezingen heeft goedgekeurd en dat alleen werd onderbroken door een staatsgreep tegen een legitiem gekozen president – die geen enkele ‘misdaad van verantwoordelijkheid’ heeft begaan – die het land uiteindelijk in chaos heeft gestort. .
Je kent mij en je weet dat ik de strijd nooit zou opgeven. Ik verloor mijn metgezel Marisa, bedroefd over alles wat ze met onze familie had zien gebeuren, maar ik gaf niet op, ook ter ere van haar nagedachtenis. Ik werd geconfronteerd met de aanklacht op basis van de wet. Ik hekelde de leugens en het misbruik van autoriteit in elke rechtbank, inclusief het VN-Mensenrechtencomité, dat mijn recht erkende om kandidaat te zijn.
De juridische gemeenschap, in binnen- en buitenland, raakte verontwaardigd over de dwalingen begaan door Sergio Moro en het hof van Porto Alegre. Leiders over de hele wereld hekelden de poging tegen de democratie waarin mijn proces werd omgezet. De internationale pers heeft de wereld laten zien wat [mediaconglomeraat] Globo probeerde te verbergen.
Toch hebben de Braziliaanse rechtbanken mij een recht ontzegd dat door de grondwet aan iedere burger wordt gegarandeerd, op voorwaarde dat hij of zij niet de naam Luiz Inácio Lula da Silva draagt. Ze verwierpen het VN-besluit en respecteerden daarmee het Internationale Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten, dat het soevereine Brazilië had ondertekend.
Door actie, nalatigheid en voortzetting heeft de Braziliaanse rechterlijke macht het land beroofd van een verkiezingsproces met de aanwezigheid van alle politieke krachten. Ze vernietigden het recht van het volk om vrij te stemmen. Nu willen ze mij verbieden om met de mensen te spreken en zelfs om op televisie te verschijnen. Ze censureren mij, net zoals ze deden tijdens de dictatuur.
Mogelijk zou er niets zijn gebeurd als ik niet alle peilingen over de stemintenties had geleid. Misschien zou ik niet in de gevangenis zitten als ik had aanvaard mijn kandidatuur op te geven. Maar ik zou mijn waardigheid nooit inruilen voor mijn vrijheid, voor de toewijding die ik heb aan het Braziliaanse volk.
Ik werd kunstmatig opgenomen in de Schone Lei-wet om willekeurig uit de verkiezingsrace te worden teruggetrokken, maar ik zal niet toestaan dat ze dit als voorwendsel gebruiken om de toekomst van Brazilië gevangen te zetten.
Het is in het licht van deze omstandigheden dat ik een beslissing moet nemen, binnen een willekeurig opgelegde termijn. Ik beveel de PT en de ‘O Povo Feliz de Novo’-coalitie aan om mijn kandidatuur te vervangen door die van mijn broer Fernando Haddad, die tot nu toe zo loyaal de functie van vice-presidentskandidaat heeft vervuld.
Fernando Haddad, de minister van Onderwijs in mijn regering, was verantwoordelijk voor een grote transformatie in ons land. Samen hebben we de deuren van de universiteit geopend voor bijna vier miljoen studenten afkomstig van openbare scholen, zwarten, inheemse volkeren, kinderen van arbeiders die nog nooit eerder zo’n kans hadden gehad. Samen creëerden we de Prouni, de nieuwe Fies, de quota, Fundeb, Enem, het Nationaal Onderwijsplan, Pronatec, en we richtten vier keer meer technische scholen op dan er in de voorgaande honderd jaar waren gestart. Wij hebben de toekomst gecreëerd.
Haddad is de coördinator van ons regeringsplan, bedoeld om het land uit de crisis te halen. Hij ontvangt bijdragen van duizenden mensen en bespreekt elk punt met mij. Hij zal mijn vertegenwoordiger zijn in deze strijd om de koers naar ontwikkeling en sociale rechtvaardigheid te herzien.
Als ze onze stemmen het zwijgen op willen leggen en ons project voor het land willen verslaan, houden ze zichzelf voor de gek. We leven nog steeds, in de harten en herinneringen van de mensen. En onze naam is nu Haddad.
Aan zijn zijde, als vice-presidentskandidaat, zullen we onze zuster Manuela D'Ávila hebben, die onze historische alliantie met de PCdoB en andere krachten zoals de PROS-, PSB-sectoren, leiders van andere partijen en vooral met de sociale bewegingen, met de arbeiders in de steden en op het platteland, exponenten van de democratische en volkskrachten.
Onze loyaliteit, de mijne, die van Haddad en Manuela, ligt in de eerste plaats bij de mensen. Het is met de dromen van degenen die weer willen leven in een land waar iedereen eten op tafel heeft, waar werkgelegenheid is, fatsoenlijke lonen en wettelijke bescherming voor degenen die werken; waarin de kinderen scholen hebben en de jeugd een toekomst; waarin de gezinnen het zich kunnen veroorloven een auto en een huis te kopen, en kunnen blijven dromen en presteren. Een land waarin iedereen kansen zal hebben en niemand enig voorrecht zal hebben.
Ik weet dat er op een dag echte gerechtigheid zal geschieden en dat mijn onschuld zal worden erkend. En die dag zal ik bij Haddad zijn om de regering van het volk en van de hoop uit te voeren. We zullen er allemaal samen zijn om Brazilië weer gelukkig te maken.
Ik wil de solidariteit bedanken van degenen die mij berichten en brieven hebben gestuurd, die hebben gebeden en bijeenkomsten hebben georganiseerd voor mijn vrijheid, die over de hele wereld protesteren tegen vervolging en voor de democratie, en in het bijzonder degenen die mij dagelijks gezelschap hebben gehouden daarbuiten. Ik ben.
Een man kan onterecht worden opgesloten, maar zijn ideeën niet. Geen enkele onderdrukker kan groter zijn dan het volk. Daarom zullen onze ideeën iedereen bereiken via de stem van het volk, luider en sterker dan de leugens die door Globo worden verspreid.
Het is dus vanuit mijn hart dat ik iedereen die op mij zou stemmen, wil vragen om mijn broer Fernando Haddad te kiezen voor president van de republiek. En om u te vragen om te stemmen op onze gouverneurskandidaten, op onze kandidaten die zich kandidaat stellen voor vertegenwoordigers en senatoren, zodat we een democratischer land kunnen opbouwen, met soevereiniteit, zonder privatisering van overheidsbedrijven, met meer sociale rechtvaardigheid, meer onderwijs, cultuur, wetenschap en technologie, meer veiligheid, huisvesting en gezondheidszorg, met meer werkgelegenheid, fatsoenlijke lonen en met landhervormingen.
Vandaag zijn we miljoenen Lulas geworden en vanaf nu zal Fernando Haddad Lula zijn voor miljoenen Brazilianen.
Tot ziens, mijn vrienden. Tot de overwinning!
Een knuffel van je metgezel van altijd,
Luiz Inácio Lula da Silva
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren