Vandaag hebben de zich verzettende Koerden en hun kameraden in Kobani het onvoorstelbare bereikt: ze zijn erin geslaagd de strijders van de Islamitische Staat (ISIS) uit de stad te verdrijven.
Na 134 dagen van hevige gevechten tussen de Koerdische strijdkrachten van de YPG en de YPJ (Volks- en Vrouwenverdedigingseenheden), Peshmerga-troepen en elementen van het Vrije Syrische Leger aan de ene kant, en ISIS aan de andere kant, lijkt het erop dat de laatste wijken van de stad die onder controle stonden van de jihadistische militanten zijn eindelijk bevrijd.
Terwijl de officiële woordvoerder van de YPG, Polat Can, aangekondigd de volledige bevrijding van de stad via Twitter, sociale media gonzen van de beelden het vieren van verzetsstrijders, uitgebrande ISIS-tanks en natuurlijk de iconische rood-geel-groene vlag van TEVDEM, de Beweging voor een Democratische Samenleving, golvend bovenop de strategisch belangrijke Mishtenur-heuvel met uitzicht op de stad.
De opmars van ISIS naar Kobani begon medio september, toen hun troepen erin slaagden het platteland rond de stad binnen enkele dagen te veroveren voordat ze naar het stadscentrum zelf marcheerden. Daarbij werden honderdduizenden mensen uit hun huizen verdreven en vluchtten in paniek voor de zwaarbewapende jihadisten, die in hun kielzog weinig anders dan bloedvergieten en vernietiging achterlieten.
Ongeveer 260,000 mensen zochten hun toevlucht over de grens in Turkije, maar enkele honderden verzetsstrijders bleven achter om de stad te beschermen. Met weinig anders dan hun AK-47's en een vaste vastberadenheid om de opmars van ISIS naar Kobani een halt toe te roepen, zijn de mannen en vrouwen van de YPG/YPJ erin geslaagd te voorkomen dat ISIS de afgelopen maanden nog een stad aan hun lange lijst van militaire overwinningen kon toevoegen.
Het verzet van de Koerdische strijders tegen ISIS werd belemmerd door de beleid van buurland Turkije, dat de grens met de belegerde stad hermetisch afgesloten hield, zodat geen enkele hulp het verzet kon bereiken. Tegelijkertijd hebben veel bronnen en waarnemers melding gemaakt van de vermeende militaire, logistieke en medische steun aan de jihadisten.
De afgelopen maanden hebben de Koerdische strijders en hun aanhangers uit de hele regio en over de hele wereld zich verzameld aan de Turkse kant van de grens om hun steun en solidariteit met het verzet te betuigen. De strijd in Kobani benadrukte niet alleen de effectiviteit van de Koerdische milities als een van de weinige strijdkrachten in de regio die in staat zijn ISIS te bestrijden, maar, belangrijker nog, het vestigde wereldwijd de aandacht op het lot van de bevolking van Rojava en hun strijdkrachten. sociale revolutie waarbij de nadruk ligt op directe democratie, gendergelijkheid en ecologische duurzaamheid.
Hoewel de overwinning in Kobani ongetwijfeld van cruciaal belang is voor de oorlog tegen ISIS en een belangrijke reden voor feestvreugde, moet worden benadrukt dat de strijd nog lang niet voorbij is. Het merendeel van de ruim 300 dorpen die deel uitmaken van het kanton Kobani blijft onder controle van ISIS, en zolang dit het geval blijft zal de grote meerderheid van de vluchtelingen in Turkije niet naar hun huizen kunnen terugkeren.
Bovendien ligt de bevrijde stad Kobani nu in puin. De voortdurende mortierbeschietingen, zware artillerievuur en autobomaanvallen door ISIS in combinatie met de luchtbombardementen door de door de VS geleide coalitie tegen ISIS-posities in de stad hebben hele wijken verwoest.
De bevrijding van Kobani is van militair strategisch belang, maar belangrijker nog: het is een symbolische overwinning van de democratie op het autoritarisme; van pluralisme boven fascisme; van vrijheid boven repressie – en bovenal een overwinning die de wereld de ware macht heeft laten zien van degenen die strijden voor echte bevrijding, in tegenstelling tot het fanatisme van degenen die vechten voor kleine maar frauduleuze overtuigingen.
Terwijl Kobani werd belegerd, werden in de naburige kantons Afrin en Cezire de revolutie voortgezetEr werden volksraden opgericht, arbeiderscoöperaties ontwikkeld en vrouwen gingen actief deelnemen aan de besluitvormingsprocessen die de basis leggen voor een nieuwe samenleving waarin de macht van onderaf ontstaat, in plaats van van bovenaf.
De grote uitdaging voor de bevolking van Kobani, en mogelijk een cruciale test voor de kracht van de revolutie, ligt in het verschiet: niet alleen een stad, maar een hele samenleving zal vrijwel vanaf nul moeten worden herbouwd.
De bevolking van Kobani heeft haar kracht op het slagveld bewezen, en hun heldhaftige verzet tegen alle verwachtingen in is een baken van hoop geworden voor iedereen die gelooft dat de strijd tegen de repressieve krachten van het fascisme, in welke vorm dan ook, kan worden gewonnen.
De internationale aandacht die de slag om Kobani heeft gekregen, kan nu worden gebruikt om de wereld te laten zien dat de bevolking van Rojava niet alleen het voortouw neemt in de strijd tegen het extremisme van ISIS, maar ook in de strijd tegen de krachten van het imperialisme, het kapitalisme en het patriarchaat. heeft zoveel van het kwaad voortgebracht dat momenteel samenlevingen over de hele wereld teistert – en in het bijzonder in het Midden-Oosten.
Bijî Berxwedane Kobani!
Bijî Berxwedane YPG!
Bijî Berxwedane YPJ!
Bijî Berxwedane Rojava!
Joris Leverink is een in Istanbul gevestigde freelance journalist, redacteur voor ROAR tijdschrift en columnist voor TeleSUR English.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren