Een vriend stuurde mij de meest originele begroeting voor het nieuwe jaar: "Ik wens in 2009 een verschrikkelijk jaar voor alle oorlogsmisdadigers en hun handlangers." Ik kon niet anders dan bedenken of sommige VN-functionarissen tot zulke ‘medeplichtigen’ kunnen worden gerekend.
De afgelopen twee dagen verklaarden verschillende VN-functionarissen dat het percentage burgers onder de Palestijnen die zijn omgekomen in de huidige Israëlische agressieoorlog tegen Gaza ongeveer "25%" bedraagt en "waarschijnlijk zal toenemen". Als we uitgaan van de beste bedoelingen, weerspiegelt zo'n pijnlijk laag cijfer armoedig onderzoek of schandalige incompetentie. In het slechtste geval onthult het opzettelijke misleiding en desinformatie die de toch al enorme en goed geoliede Israëlische PR-machine alleen maar ten goede kunnen komen.
De medeplichtigheid van de Verenigde Naties aan de propagandaoorlog van Israël is de nieuwste, zij het vrijwel nooit genoemde, dimensie van het volslagen onvermogen van de internationale organisatie om haar beginselen te verdedigen, waarvan de belangrijkste het voorkomen van oorlog en het bevorderen van de vrede zijn. zal naar verwachting de toorn van de Amerikaanse meester en de unieke invloedrijke Israëlische lobby opwekken. Niet alleen heeft de secretaris-generaal van de VN het Handvest van de VN en alle relevante beginselen van het internationaal recht verraden door zelfs maar de massamoord op burgers door Israël en de aanvallen op civiele instellingen en woonwijken niet eens te veroordelen; het hele VN-systeem heeft dit tot nu toe behandeld als een ‘oorlog’ tussen twee relatief symmetrische krachten, waarbij de machtigere kant voldoende rechtvaardiging heeft om ‘zichzelf te verdedigen’, maar dit proportioneeler zou moeten doen, terwijl de zwakkere kant voornamelijk verantwoordelijk is voor het uitlokken van conflicten. het ‘gewapende conflict’.
Nu richten hoge VN-functionarissen, met uitzondering van de bijzonder moedige en principiële speciale VN-rapporteur voor de mensenrechten in de bezette Palestijnse gebieden, Richard Falk, en een paar anderen, zich alleen maar op ‘vrouwen en kinderen’ die het slachtoffer zijn van het bloedbad, wat impliceert dat, zelfs als onbedoeld dat alle Palestijnse mannen in Gaza een eerlijk doelwit zijn voor de Israëlische moordmachine. De tientallen Palestijnse burgerpolitieagenten die tijdens de openingsuren van de massale Israëlische aanval door tientallen straaljagers werden afgeslacht, werden dus gemakshalve afgedaan door zulke onverantwoordelijke VN-slachtoffers als Hamas-‘strijders’ die min of meer het doelwit zouden kunnen zijn. ongestraft. Om nog maar te zwijgen van de tientallen mannelijke leraren, artsen, arbeiders, boeren en werklozen die werden gedood door Israëlische willekeurige bombardementen op hun werkplekken, openbare kantoren, huizen of straten en die niet werden beschouwd als burgerslachtoffers van Israëls oorlogszuchtige moordpartij.
Bovenal reduceert dit VN-discours niet alleen bijna een half miljoen Palestijnse mannen in die ellendige, gekwelde en bezette kuststrook tot ‘militanten’, radicale ‘strijders’ of welke andere zelfstandige naamwoorden dan ook die tegenwoordig in de munteenheid voorkomen, op de verbazingwekkende, maar karakteristieke manier: bevooroordeelde berichtgeving in de westerse media over de Israëlische ‘oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid’ in Gaza, zoals sommige deskundigen op het gebied van internationaal recht deze hebben beschreven; het behandelt hen ook als reeds veroordeelde criminelen die de doodstraf verdienen die Israël hen heeft opgelegd. Ik ben geen expert op het gebied van de geschiedenis van de VN, maar ik vermoed dat dit een nieuw dieptepunt schept, een precedent in de ontmenselijking van een hele volwassen mannelijke bevolking in een regio van ‘conflict’, waardoor hun fatale aanvallen worden gerechtvaardigd of op zijn minst stilletjes worden vergoelijkt. Het. Maar dit hoeft niemand te verbazen, aangezien dezelfde VN-leiders achttien maanden lang in angstaanjagende stilte hebben toegekeken of op de een of andere manier zelfs indirect de Israëlische belegering van Gaza hebben gerechtvaardigd, die door Falk werd beschreven als een “opmaat naar genocide” en door hem werd vergeleken met Nazi-misdaden.
Als je echt grootmoedig wilt zijn en die VN-functionarissen het voordeel van de twijfel wilt geven – iets wat ik helemaal niet zou aanbevelen, gezien de omvang van het bloedbad en hun verifieerbare medeplichtigheid – moet je ervan uitgaan dat ze behoorlijk in de war zijn over de beste manier om om de duizenden Palestijnse slachtoffers van de Israëlische oorlog tegen Gaza te categoriseren, of ze nu gewond of gedood zijn. Een terloops overzicht van de persverklaringen van het Israëlische leger en de rapporten van mensenrechtenorganisaties zal echter onmiddellijk de mogelijkheid verwerpen dat het VN-cijfer van 25% het product was van klinische incompetentie of technische onbekwaamheid, algemeen erkende handelsmerken van de organisatie.
Een recent artikel gepubliceerd in de Washington Post citeerde bijvoorbeeld een hoge Israëlische militaire functionaris die zei: "Er zijn veel aspecten aan Hamas, en we proberen het hele spectrum te bereiken, omdat alles met elkaar verbonden is en alles het terrorisme tegen Israël ondersteunt." Een woordvoerster van het Israëlische leger ging verder. “Alles wat met Hamas verbonden is, is een legitiem doelwit.” Gegeven het feit dat Hamas in het getto van Gaza in feite de “regerende” partij is – het is tenslotte democratisch gekozen – en haar netwerk van sociale en liefdadigheidsorganisaties de grootste leverancier van sociale diensten aan de verarmde en belegerde bevolking is, De civiele infrastructuur van Gaza, openbare scholen, ziekenhuizen, universiteiten, openbare ordeorganen, verkeerspolitie, rioolwaterzuiveringsstations en waterzuiveringsstations, ministeries die essentiële diensten aan het publiek verlenen, moskeeën, openbare theaters en vele niet-gouvernementele instellingen kunnen technisch gezien worden beschouwd als ‘gelieerde instellingen’. "met Hamas.
Opdat de lezer niet het gevoel krijgt dat dit overdreven is, heeft de Israëlische luchtmacht vandaag, in de eerste uren van de eerste dag van het nieuwe jaar, al de volgende ‘doelen’ in Gaza gebombardeerd: de Palestijnse Wetgevende Raad, het Ministerie van Onderwijs en de Ministerie van Justitie. Eerder werden verschillende moskeeën met de grond gelijk gemaakt. Dat gold ook voor de hoofdgebouwen van de Islamitische Universiteit van Gaza, die 20,000 studenten bedient. Ook ambulances en particuliere woningen bleven niet gespaard.
Zelfs B'Tselem, Israëls leidende mensenrechtenorganisatie die vaak zuivere, ‘evenwichtige’ of selectieve rapporten uitbrengt die zich richten op het minder criminele gedrag van Israël in de bezette Palestijnse gebieden, was genoodzaakt te concluderen dat het Israëlische leger zich opzettelijk richtte op ‘wat duidelijke burgerobjecten lijken te zijn’. "die niet 'bezig zijn met militaire actie tegen Israël', zonder onderscheid te maken tussen mannelijke en vrouwelijke burgers. In een verklaring van de organisatie op 31 december stond:
Het leger bombardeerde bijvoorbeeld het hoofdgebouw van de politie in Gaza en doodde, volgens rapporten, tweeënveertig Palestijnen die een training volgden en in formatie stonden ten tijde van het bombardement. Deelnemers aan de cursus bestuderen EHBO, omgaan met ongeregeldheden, mensenrechten, oefeningen op het gebied van de openbare veiligheid, enzovoort. Na de cursus worden de politieagenten toegewezen aan verschillende takken van de politie in Gaza die verantwoordelijk zijn voor het handhaven van de openbare orde.
Een ander voorbeeld is het bombardement van gisteren op regeringsgebouwen. Tot deze kantoren behoorden onder meer het Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Ministerie van Arbeid, Bouw en Volkshuisvesting. In een aankondiging van het IDF-woordvoerderskantoor met betrekking tot deze aanval stond dat ‘de aanval werd uitgevoerd als reactie op het aanhoudende raket- en mortiergranaatvuur dat Hamas boven Israëlisch grondgebied uitvoerde, en in het kader van IDF-operaties om Hamas aan te vallen. overheidsinfrastructuur en leden die actief zijn in de organisatie.'
Om het punt nog dichter bij huis te brengen voor de gemiddelde westerse lezer die in de loop der jaren wellicht de perceptie heeft geïnternaliseerd van Israëli’s – die door de Israëlische en westerse propaganda onnauwkeurig en opzettelijk worden afgeschilderd als onderdeel van het ‘westen’ – als volwaardige mensen en Palestijnen, samen met met bijna alle zuiderlingen in de wereld, als relatieve mensen, is misschien de volgende spiegeloefening noodzakelijk.
Stel je voor dat het Palestijnse verzet, bij het uitoefenen van zijn overigens volkomen legitieme, door de VN gesanctioneerde recht om de Israëlische bezetting en apartheid te bestrijden, alle instellingen die ‘gelieerd’ zijn aan de Israëlische regering als legitieme doelen zou beschouwen, die de bombardementen op universiteiten, ziekenhuizen en civiele ministeries zouden rechtvaardigen. , door de overheid gerunde synagogen, buurten waar regerings- of legerfunctionarissen wonen of werken, en andere civiele ‘doelen’, waarbij in vijf dagen tijd slechts 5 Israëli’s worden gedood en 1,600 gewond raken (vier keer het huidige aantal in Gaza, aangezien de Israëlische bevolking vier keer zo groot is als groot). Wat zouden de VN doen? Zouden VN-functionarissen alleen Israëlische vrouwen en kinderen als slachtoffers tellen? Zouden zij beide partijen oproepen om “terughoudendheid te betrachten” of om “het geweld” te beëindigen? Moreel en zelfs juridisch is dit niet eens een eerlijke omkering van de rollen, want Israël blijft hoe dan ook de bezetter en kolonisten-koloniale onderdrukker, terwijl de inheemse Palestijnen de gekoloniseerde en onderdrukte blijven.
De waarheid is dat het leiderschap van de VN, in de unipolaire wereld waarin we nog steeds leven en die misschien op weg is om te worden getransformeerd naar een meer multipolaire ruimte, feitelijk is veranderd in een stempelbureau voor Amerikaanse dictaten. Ban Ki-Moon zal de geschiedenis ingaan als de meest onderdanige en moreel ongekwalificeerde secretaris-generaal die ooit leiding heeft gegeven aan de internationale organisatie. De enige vraag die overblijft is of hij en zijn hogere staf op een dag terecht zullen staan wegens medeplichtigheid aan de oorlogsmisdaden van Israël, samen met leiders van de VS, de EU en vele Arabische regimes. In een rechtvaardiger wereld, geregeerd door de rechtsstaat, en niet door de door de VS gedomineerde jungle, zouden ze dat wel moeten doen.
* Een Palestijnse mensenrechtenactivist en commentator.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren