Donderdag 21 februari is het 43 jaar geleden dat Malcolm X werd vermoord. Het is passend dat op deze datum 250 Amerikaanse mensenrechtenorganisaties de strijd aangaan met de VS bij de Verenigde Naties wegens schendingen van het Internationaal Verdrag inzake de uitbanning van rassendiscriminatie, een verdrag VS geratificeerd in 1994. Arrogante Amerikaanse minachting voor de VN vrijwaart deze niet van verdragsverplichtingen, die kracht van wet hebben. Dit jaar is het verdrag verplicht VS Het rapport aan de VN weigert de raciale verschillen te erkennen waarvan de hele planeet getuige is geweest in de nasleep van de orkaan Katrina, het feit van racistisch politiegeweld, of het overwegend niet-blanke karakter van de Amerikaanse gevangenisgoelag. De uitdaging voor het officiële Amerikaanse rapport aan de VN is ook een eerbetoon aan de erfenis van Malcolm X en de grote Paul Robeson, die er bij Afro-Amerikanen op aandrong de binnenlandse strijd voor ‘burgerrechten’ om te zetten in een mondiale strijd voor gemeenschappelijke ‘mensenrechten’. "
Het is een beschamende aanklacht tegen de Amerikaanse politieke cultuur dat, ook al bevindt het hoofdkwartier van de Verenigde Naties zich fysiek in de VS, aan de oostkant van het eiland Manhattan, het net zo goed in Sri Lanka of New Delhi zou kunnen zijn als het gaat om de aandacht van de Amerikaanse media. . Wat de VN doet, wordt in het grootste deel van de wereld als belangrijk nieuws beschouwd, vooral in de ontwikkelingslanden en voorheen gekoloniseerde werelden. Maar de Amerikaanse media, waarvan het hoofdkantoor grotendeels op loopafstand van de Verenigde Naties is gevestigd, gedragen zich meestal alsof de wereldorganisatie niet bestaat.
Racisme en imperialistisch chauvinisme liggen aan de basis van nauwelijks verhulde ontwikkelingen VS minachting voor de Verenigde Naties. De VN werd in 1945 opgericht als een creatie van de winnaars van de Tweede Wereldoorlog. De kaarten lagen in de stapel Verenigde Staten' gunst, met California en zijn ideologische bondgenoten stelden zich op tegen de Sovjet Unie in de VN-Veiligheidsraad, en een groot deel van de planeet staat nog steeds onder Europees koloniaal bestuur. Met dekolonisatie in Afrika, Azië en de Caribbeanwerd de VN een veel ‘niet-blanke’ omgeving. Het lidmaatschap omvat nu bijna 200 landen. Blijkbaar is dat veel te veel "kleur" voor de blanke Amerikaanse comfortzone.
De Amerikaanse delegatie bij de VN zal zich op 21 en 22 februari nog meer ongemakkelijk voelen, wanneer de VS zal worden belast met zijn eigen binnenlandse rassenverhoudingen. Veel Amerikanen weten niet, of geven er niet om, welke internationale verdragen de... VS is een onderdeel dat kracht van wet heeft binnen de Verenigde Staten. Eén van die verdragen is het Internationaal Verdrag inzake de uitbanning van rassendiscriminatie, dat werd aangenomen door de Verenigde Naties VS in 1994. Toch is dit pas het tweede jaar dat dat gebeurt Washington heeft zelfs de moeite genomen om een rapport uit te brengen aan de VN over de stand van de rassenverhoudingen in de Verenigde Staten VS – een rapport dat het Amerikaanse Human Rights Network een ‘white wash’ noemt.
Het Human Rights Network is een coalitie van 250 actiegroepen verspreid over het hele land. Zij beschuldigen de regering-Bush ervan ‘volkomen geen voeling te hebben met de realiteit van rassendiscriminatie in de wereld’ California." Washington slaagt er niet in om zelfs maar de ongelijksoortige raciale impact van de orkaan Katrina op gekleurde mensen te erkennen. Het politiegeweld tegen gekleurde mensen wordt totaal verwaarloosd in het officiële Amerikaanse rapport, dat ook de vraag omzeilt waarom 60 procent van de VS Gevangenisgevangenen zijn niet-blank. Moslims en mensen van Arabische afkomst zijn het doelwit van draconische razzia’s en andere vormen van druk, in strijd met de geest en de letter van het verdrag, terwijl inheemse Amerikanen blijven lijden onder de ‘erfenis van kolonialisme en rassendiscriminatie in de Verenigde Staten’. VS"
Veel Amerikanen vergeten gemakshalve – of kunnen het gewoon niets schelen – dat rassendiscriminatie een groot aantal internationale wetten schendt. Het is passend dat de VS zal op donderdag 21 februari, de 43e verjaardag van de moord op Malcolm X, met veel van deze schendingen worden geconfronteerd. Het was Malcolm die volhield dat wat toen ‘burgerrechten’ werden genoemd in werkelijkheid ‘mensenrechten’ waren waartoe alle mensen van de wereld recht hadden. Hierin pakte hij het spandoek op dat eind jaren veertig door Paul Robeson en andere Afro-Amerikanen van links werd gezwaaid, met hun petitie waarin de Verenigde Staten met genocide tegen zwarte Amerikanen. Malcolms stem doordrenkte de Black Freedom Movement met een internationalistisch perspectief; hij riep Afro-Amerikanen op om op te staan als burgers van de wereld, in plaats van zich te gedragen als een geïsoleerde minderheid die om gunsten smeekt van een vijandige binnenlandse meerderheid. Malcolms nalatenschap, en die van Paul Robeson, dagen Afro-Amerikanen nog steeds uit om volwassen te worden, de Jim Crow-politiek te overstijgen en eindelijk hun plaats aan de bevrijdingskant van het wereldtoneel in te nemen.
Voor Black Agenda Radio ben ik Glen Ford.
BAR-hoofdredacteur Glen Ford is te bereiken op [e-mail beveiligd] e-mailadres is beschermd tegen spambots, u heeft JavaScript nodig om het te kunnen bekijken.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren