Kun je ontslagen worden omdat je jaar na jaar geweldig werk levert en feitelijk landelijk bekend wordt vanwege je inzicht en prestaties? Ja, zoals in het geval van Marilee Jones, die toelatingsdecaan was bij het MIT tot haar ontslag vorige week, toen werd ontdekt dat ze 28 jaar geleden had gelogen over haar academische kwalificaties. Ze had drie graden behaald, hoewel ze er geen had. Als ze een miserabel werk als decaan had gedaan, zou MIT misschien meer vergevingsgezind zijn geweest, maar juist haar succes moet bedreigend zijn voor een instelling voor hoger onderwijs: wat heb je eigenlijk aan onderwijskwalificaties?
Jones is bepaald niet de enige academische fraudeur. Het outplacementbureau Challenger, Gray en Christmas schat dat 10 tot 30 procent van de cv's verdraaiingen of regelrechte leugens bevat. In de afgelopen paar weken heeft bijvoorbeeld “Dr. Denis Waitley Ph.D.” – aangezien hij overbodig wordt vermeld in het bestverkochte zelfhulpboek The Secret, waar hij optreedt als spiritueel leraar – heeft bekend dat hij zijn beweerde masterdiploma niet heeft behaald, en het multi-level vitaminemarketingbedrijf waarvoor hij werkte geeft toe dat het de Ph.D. of.
Oké, liegen is een ernstige zonde, zoals iedereen buiten 1600 Pennsylvania Avenue weet. En we zouden niet willen dat veel nep-ingenieurs van het MIT onze bruggen ontwerpen. Maar er zijn manieren waarop de sector van het hoger onderwijs een racket wordt: koop ons product of word veroordeeld tot een leven van armoede, en ons product kan gemakkelijk meer dan $100,000 kosten.
De experts blijven roepen dat we meer hooggekwalificeerde arbeidskrachten nodig hebben, en daarmee bedoelen ze meer afgestudeerden, ook al is het verband tussen opleiding en vaardigheden niet altijd glashelder. Jones voerde bijvoorbeeld een complexe taak uit die veel beoordelingsvermogen, ervaring en gevoeligheid vereiste, zonder het voordeel van een universitair diploma. En hoe zit het met al die bedrijfskunde-majors – business is de populairste bacheloropleiding in Amerika? Het lijkt mij dat een tweejarige cursus wiskunde en schrijfvaardigheid ruim voldoende zou moeten zijn om iemand voor te bereiden op een carrière in het bankwezen, marketing of management. Het meeste van wat je moet weten, leer je sowieso op de werkvloer.
Maar in de afgelopen dertig jaar is het percentage banen waarvoor op zijn minst een of andere opleiding nodig is, verdubbeld, wat betekent dat werkgevers meegaan in het universitaire racket. Een cv zonder universitair diploma komt nooit verder dan de computerprogramma's die sollicitaties screenen. Waarom? Zeker niet omdat de meeste werkgevers in het bedrijfsleven een diepe affiniteit hebben met het leven van de geest. Sterker nog, in zijn boek Uitvoerende blues G. J. Meyers waarschuwde voor de ‘academische stank’ die een carrière kan laten zinken: die masteropleiding Engels? Het is beter om het niet te vermelden.
Mijn theorie is dat werkgevers de voorkeur geven aan universiteitsdiploma’s, omdat zij een universitair diploma vooral zien als een teken van iemands vermogen om te gehoorzamen en zich te conformeren. Wat je verder ook leert op de universiteit, je leert lange tijd stil te zitten terwijl het lijkt alsof je wakker bent. En wat je verder ook doet in een witteboordenbaan, je zult meestal zitten en aandacht veinzen. Urenlang stilzitten – of het nu in bibliotheekkamers of kantoorhokjes is – is niet vanzelfsprekend voor de mens. Het moet geleerd worden – ook al is nog geen enkele universiteit eerlijk genoeg geweest om een graad in stoelverwarming aan te bieden.
Of misschien is wat werkgevers naar universiteitsstudenten trekt de geur van wanhoop. Tenzij je ouders rijk en toegewijd zijn, zul je bij het begin weglopen met een schuld van gemiddeld $ 20,000 en geen ziektekostenverzekering. Werkgevers kunnen er gerust op wedden dat u geen onruststoker, klokkenluider of enige andere vorm van niet-“teamspeler” zult zijn. Je zult alles doen. Je zult kruipen.
Studeren kan de meest verbazingwekkend verhelderende ervaring van je leven zijn. Ik heb van bijna elke minuut genoten, van St. Augustinus tot organische chemie, van Chaucer tot elektriciteit en magnetisme. Maar we hebben een vooraanstaande Blue Ribbon-commissie nodig die haar rol als tolpoortje op de weg naar werkgelegenheid onderzoekt, en de voor de hand liggende persoon om deze commissie te leiden is Marilee Jones.
Barbara Ehrenreich is de auteur van 13 boeken, meest recentelijk “Bait and Switch: The (Futile) Pursuit of the American Dream.”
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren