Portugal is in gevaarlijke politieke wateren beland. Voor het eerst sinds de oprichting van de Europese Monetaire Unie heeft een lidstaat de expliciete stap gezet om eurosceptische partijen te verbieden om aan de macht te komen op grond van nationaal belang.
Anibal Cavaco Silva, de constitutionele president van Portugal, heeft geweigerd een linkse coalitieregering te benoemen, ook al behaalde deze een absolute meerderheid in het Portugese parlement en kreeg zij een mandaat om het bezuinigingsregime dat de EU-IMF-trojka had nagelaten, te vernietigen.
Hij achtte het te riskant om het Linkse Blok of de Communisten dicht bij de macht te laten komen, en drong erop aan dat de conservatieven als minderheid door zouden moeten gaan om Brussel tevreden te stellen en de buitenlandse financiële markten te sussen.
Democratie moet op de tweede plaats komen na de hogere noodzaak van euroregels en lidmaatschap.
“In veertig jaar democratie is geen enkele regering in Portugal ooit afhankelijk geweest van de steun van anti-Europese krachten, dat wil zeggen krachten die campagne voerden om het Verdrag van Lissabon, het Begrotingspact, het Groei- en Stabiliteitspact in te trekken, en om de monetaire unie ontmantelen en Portugal uit de euro halen, naast de ontbinding van de NAVO”, aldus de heer Cavaco Silva.
“Dit is het slechtste moment voor een radicale verandering in de fundamenten van onze democratie.
“Nadat we een zwaar programma van financiële steun hebben uitgevoerd, dat zware offers met zich meebracht, is het mijn plicht, binnen mijn constitutionele bevoegdheden, om al het mogelijke te doen om te voorkomen dat er valse signalen naar financiële instellingen, investeerders en markten worden gestuurd”, zei hij.
De heer Cavaco Silva betoogde dat de grote meerderheid van het Portugese volk niet heeft gestemd op partijen die een terugkeer naar de escudo willen of die een traumatische confrontatie met Brussel bepleiten.
Dat is waar, maar hij sloeg de andere kernboodschap van de verkiezingen van drie weken geleden over: dat zij ook voor een einde aan de loonsverlagingen en het bezuinigingsbeleid van de Trojka stemden. De gecombineerde linkse partijen wonnen 50.7% van de stemmen. Onder leiding van de socialisten controleren zij de Assembleia.
De conservatieve premier, Pedro Passos Coelho, kwam als eerste en krijgt daarom de eerste kans bij het vormen van een regering, maar zijn rechtse coalitie als geheel behaalde slechts 38.5% van de stemmen. Er zijn 28 zetels verloren gegaan.
De socialistische leider Antonio Costa heeft woedend gereageerd en de actie van de president veroordeeld als een “ernstige fout” die het land dreigt te verzwelgen in een politieke vuurstorm.
“Het is onaanvaardbaar om de exclusieve bevoegdheden van het parlement toe te eigenen. De socialisten zullen geen lessen trekken van professor Cavaco Silva over de verdediging van onze democratie”, zei hij.
Costa beloofde door te zullen gaan met zijn plannen om een drievoudige linkse coalitie te vormen, en waarschuwde dat de rechtse regering onmiddellijk met een motie van wantrouwen te maken zal krijgen.
Volgens de Portugese grondwet kunnen er tot de tweede helft van volgend jaar geen nieuwe verkiezingen worden gehouden, waardoor een bijna jaar van verlamming dreigt, waardoor het land op ramkoers met Brussel komt te staan en uiteindelijk de schuldencrisis van het land opnieuw dreigt op te laaien.
De obligatiemarkt heeft kalm gereageerd op de gebeurtenissen in Lissabon, maar is niet langer een gevoelige graadmeter nu de Europese Centrale Bank de Portugese schulden afbouwt onder kwantitatieve versoepeling.
Portugal valt niet langer onder een Trojka-regime en wordt niet geconfronteerd met een onmiddellijke financieringscrisis, aangezien het land kasreserves heeft van meer dan 8 miljard euro. Toch zegt het IMF dat het land “zeer kwetsbaar” blijft als er een schok komt of als het land er niet in slaagt de hervormingen door te voeren, die momenteel als “vastgelopen” worden beschouwd.
De staatsschuld bedraagt 127% van het bbp en de totale schuld 370%, erger dan in Griekenland. De netto externe verplichtingen bedragen ruim 220% van het bbp.
Het IMF waarschuwde dat het “exportwonder” van Portugal slechts een beperkte basis heeftDe totale winst werd geflatteerd door wederuitvoer met weinig toegevoegde waarde. “Er heeft geen duurzaam herstel van het evenwicht in de economie plaatsgevonden”, aldus het rapport.
“De president heeft een constitutionele crisis veroorzaakt”, zegt Rui Tavares, een radicaal groen Europarlementariër. “Hij zegt dat hij nooit de vorming van een regering met linksen en communisten zal toestaan. Mensen zijn verbaasd over wat er is gebeurd.”
De heer Tavares zei dat de president het schrikbeeld van de communisten en het linkse blok als ‘stroman’ heeft ingeroepen om te voorkomen dat links überhaupt de macht overneemt, wetende dat de twee partijen ermee instemden hun eisen voor een exit uit de euro, een terugtrekking uit de euro, te laten vallen. van de NAVO en nationalisatie van de leidende delen van de economie onder een compromisovereenkomst om de coalitie te smeden.
President Cavaco Silva heeft wellicht gelijk als hij berekent dat een socialistische regering die samenwerkt met de communisten een grote botsing met de bezuinigingsmandarijnen van de EU zou veroorzaken. Het grootse plan van Costa voor de Keynesiaanse reflatie – geleid door uitgaven aan onderwijs en gezondheidszorg – is volkomen onverenigbaar met het Begrotingspact van de EU.
Deze dwaze verdragswet verplicht Portugal om zijn schulden de komende twintig jaar terug te brengen tot 60 procent van het bbp, in een permanente bezuinigingsval. En dat net zoals de rest van Zuid-Europa hetzelfde probeert te doen, en dat alles tegen de achtergrond van krachtige deflatoire krachten wereldwijd.
De strategie om de enorme schuldenlast van het land weg te werken door de broekriem permanent aan te halen is grotendeels zelfvernietigend, omdat het noemereffect van een stagnerend nominaal bbp de schuldendynamiek verergert.
Het is ook zinloos. Portugal zal een schuldkwijtschelding nodig hebben wanneer de volgende mondiale recessie zich daadwerkelijk voordoet. Er is geen enkele kans dat Duitsland tijdig zal instemmen met de EMU-begrotingsunie om dit te voorkomen.
Het belangrijkste gevolg van het uitbannen van de pijn is een diepe hysteresis op de arbeidsmarkten en een chronisch laag investeringsniveau dat de toekomst verpest.
De heer Cavaco Silva gebruikt zijn ambt effectief om een reactionaire ideologische agenda op te leggen, in het belang van de schuldeisers en het EMU-establishment, en verkleedt deze met opmerkelijke Chutzpah als verdediging van de democratie.
De Portugese socialisten en communisten hebben voor het eerst sinds de Anjerrevolutie en de omverwerping van de dictatuur van Salazar in de jaren zeventig de strijdbijl voor hun bittere verdeeldheid begraven, maar toch wordt hun het parlementaire voorrecht ontzegd om een meerderheidsregering te vormen.
Dit is een gevaarlijke demarche. De Portugese conservatieven en hun bondgenoten in de media gedragen zich alsof links geen legitiem recht heeft om de macht over te nemen en op alle mogelijke manieren onder controle moet worden gehouden.
Deze reflexen zijn bekend – en huiveringwekkend – voor iedereen die bekend is met de Iberische geschiedenis van de 20e eeuw, of zelfs Latijns-Amerika. Dat dit in naam van de euro gebeurt, is geheel te verwachten.
De Griekse Syriza-beweging, Europa’s eerste radicaal-linkse regering in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog, werd tot onderwerping verpletterd omdat ze de ideologie van de eurozone durfde te confronteren. Nu komt Portugees Links een variant van dezelfde vleesmolen tegen.
De Europese socialisten staan voor een dilemma. Ze worden eindelijk wakker met de onaangename waarheid dat de monetaire unie een autoritaire rechtse onderneming is die haar democratische leiband heeft verlaten, maar als ze op welke manier dan ook naar dit inzicht handelen, lopen ze het risico verhinderd te worden de macht over te nemen.
Brussel heeft echt een monster gecreëerd.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren