Bron: FAIR
Progressieven die hun hebben gehad twijfels over het economisch beleid van de nieuwgekozen president Joe Biden zou een knauw kunnen krijgen, waarbij de Democratische leiders opmerken dat Biden de studentenschulden zou kunnen wegwerken zonder goedkeuring van het Congres (CNBC, 11/16/20).
Het idee om de studieschuld kwijt te schelden, ooit verdedigd door Occupy Wall Street en behandeld als een utopie toen het werd bepleit door Bernie Sanders en Elizabeth Warren (FAIR.org, 7/25/19), wordt nu als levensvatbaar beschouwd, en progressieven dringen erop aan. Tegelijkertijd komen zakenjournalisten met redenen waarom het kwijtschelden van studentenschulden slecht is: het is oneerlijk tegenover mensen die geen schulden hebben, en het zou de economie niet zoveel helpen.
De zakenpers is niet blind voor het schuldenprobleem; zelfs de Wall Street Journal (6/7/19) bestempelt de oplopende schulden als een ‘crisis’ en zegt: ‘Leners zijn momenteel ruim 1.5 biljoen dollar aan studieleningen verschuldigd’, waarbij in de loop van zes jaar twee miljoen mensen in gebreke blijven. Het voegde eraan toe dat de “federale regering nu erkent dat de belastingbetalers de komende tien jaar 2 miljard dollar aan het programma zullen verliezen.”
Dat is zeker alarmerend, maar nu er een aantredende Democratische regering is met een versterkte linkerflank in de partij, is de zakenpers op hun hoede voor gedurfde actie. Bloomberg (11/23/20) draaide het script om naar linksen die geloven dat kwijtschelding van studentenschulden de weg zou vrijmaken naar meer sociaal-democratie, door te zeggen dat verlichting van studieleningen de relatief welgestelden helpt en de armen buiten beschouwing laat. David Nicklaus bij de St. Louis Post-bericht (11/23/20) zei ook dat het kwijtschelden van de studieschuld “ontslagen hotel- en restaurantwerknemers” niet zou helpen, en dat mensen die hun schulden al hadden afbetaald zich in de steek zouden laten. Fox Business (11/23/20) citeerde een studie waarin werd gesteld dat ‘het kwijtschelden van alle schulden aan studentenleningen slechts een klein duwtje in de rug voor de economie zou betekenen’, waardoor de ‘cashflow met ongeveer 90 miljard dollar per jaar zou toenemen, ook al zou dit bijna 1.7 biljoen dollar kosten.’
Het eerlijkheidsargument van de zakenmedia tegen het kwijtschelden van studentenschulden wordt te kwader trouw gemaakt: het kwijtschelden van studentenschulden doet geen afbreuk aan ander beleid dat arbeiders of werklozen ten goede zou komen. Sanders-kiezers die de studieschuld willen kwijtschelden, steunen ook verhoogde werkloosheidsuitkeringen en stimuleringsuitkeringen over de hele linie, evenals universele gezondheidszorg, die de medische kosten van de werkgelegenheid zou losmaken.
Een beroep op de niet-universitair opgeleide arbeidersklasse houdt gewoon geen stand. De conservatieve columnist Jeff Jacoby (Boston Globe, 11/22/20) schrijft:
Stel je drie buren van dertig jaar voor, die elk $30 verdienen: een bouwvakker die nooit naar de universiteit is geweest, een juridisch secretaresse met een tweejarig universitair diploma en $50,000 aan resterende studieschulden, en een software-ingenieur die een vierjarige opleiding heeft gevolgd. jaar universiteit en graduate school en heeft nog steeds $ 2,000 aan onbetaalde leningen. Een reddingsoperatie waarmee $50,000 aan studentenschulden zou worden kwijtgescholden, zou niets opleveren voor een van de buurlanden, een bescheiden $50,000 voor de tweede, en een bonus van $2,000 voor de derde.
Jacoby wil ons doen geloven dat hij de pijn van de arbeiders voelt, maar er is niets aan de kwijtschelding van studieleningen dat progressieven ervan zou kunnen weerhouden dingen na te streven die andere economische problemen zouden aanpakken. Integendeel, progressieven steunen ook de PRO Act, die het voor de eerste twee werknemers in het voorbeeld van Jacoby gemakkelijker zou maken om zich bij een vakbond aan te sluiten, en zo hogere lonen, meer werkzekerheid en betere arbeidsvoorwaarden te bereiken.Washington Post, 2/6/20). Zou Jacoby een dergelijke maatregel voor arbeiders steunen? Gezien het feit dat de Amerikaanse Kamer van Koophandel verzet zich tegen is het onwaarschijnlijk dat de zakenvriendelijke expert er zijn zegen over zou geven.
Wat betreft het argument dat het kwijtschelden van studentenschulden nu een minachting is voor degenen die hun schulden al hebben afbetaald: alstublieft. Volgens deze logica is het oplossen van welk probleem dan ook oneerlijk tegenover degenen die er eerder schade door hebben ondervonden. Dit lijkt op het zeggen dat een vaccin tegen Covid-19 oneerlijk zou zijn tegenover degenen die er al aan zijn gestorven.
Het argument dat het kwijtschelden van studieleningen de economie niet zou helpen, houdt ook niet veel steek. Wanneer Fox Business Als de ‘kosten’ van $1.7 biljoen van het kwijtschelden van studentenschulden worden vergeleken met de ‘cashflow’ van $90 miljard, gaat het in wezen over hetzelfde getal: de kosten van het kwijtschelden van studentenschulden (92% waarvan (in handen van de federale overheid) is feitelijk geld dat Washington in de loop van jaren of decennia zou kunnen besluiten niet te innen, en dat is het geld dat door vergeving zou overblijven om in de economie te worden uitgegeven. Maar als Lopende zaken (2/7/20) wees erop dat het nominale bedrag van de schuld niet gelijk is aan wat kwijtschelding zou kosten, aangezien niemand verwacht dat alle studieleningen uiteindelijk zullen worden terugbetaald; sommigen zullen “vergeven” worden bij de dood van de debiteuren, die een leven lang onder een schuldenlast zullen hebben geleefd zonder winst voor de federale overheid.
NPR (11/25/19) meldden, toen het idee nog hypothetischer was, dat veel economen geloofden dat een dergelijke kwijtschelding van leningen de koopkracht van mensen met studieschulden zou vergroten. En Business Insider (1/1/20) wees erop dat de zakenpers graag klaagt dat millennials industrieën schade toebrengen omdat ze minder uitgeven dan hun ouders een generatie geleden deden. Onder verwijzing naar de stijgende studieschulden en de hoge kosten van huisvesting en gezondheidszorg, Business Insider zei: “Het mag geen verrassing zijn dat millennials het niet leuk vonden om beschuldigd te worden van het vernietigen van dingen die ze zich simpelweg niet konden veroorloven.”
Het bedrijventerrein The Street (11/21/20) bood meer inzicht in de schroom van het bedrijfsleven en zei woedend: “Een grote kwijtschelding van studentenschulden zou mensen ervan kunnen overtuigen dat een dergelijke kwijtschelding een normale gebeurtenis zou worden.”
Dat is het idee, nietwaar? Een groot aantal voorstanders van kwijtschelding van studieleningen is voorstander van het terugdringen van allerlei soorten schulden; Astra Taylor, een organisator bij Schulden Collectief, Vertelde Democracy Now! (11/20/20), “We moeten hulpprogramma’s koppelen aan schuldkwijtschelding”, eraan toevoegend dat “er overal oproepen komen om medische schulden kwijt te schelden en de huur kwijt te schelden.”
Economisch progressieven hebben een grotere boodschap: een eenvoudige universitaire opleiding mag niet leiden tot een leven vol schuldenslavernij, elementaire medische kosten mogen niet tot faillissement leiden, openbare instellingen verdienen het om goed gefinancierd te worden, en een huis mag niet het grootste deel van de schulden opslorpen. iemands inkomen. Als het op de juiste en snelle manier wordt doorgevoerd, zou het kwijtschelden van studieleningen de economistische consensus uithollen dat bezuinigingen de enige optie zijn.
De tegenstanders van kwijtschelding van studieleningen zijn niet bang dat het niet zal werken; ze zijn bang dat het zo is wil werk. Als meer mensen de vruchten plukken van de kwijtschelding van studieleningen, waardoor ze een vrijer leven kunnen leiden met meer kansen op economische vooruitgang, zullen andere progressieve en sociaal-democratische beleidsmaatregelen aantrekkelijker worden. Medicare for All, huurcontrole, hogere belastingen voor de rijken om openbare scholen te financieren, en het lidmaatschap van een vakbond zullen populairder worden, en meer kandidaten zoals Rep. Alexandria Ocasio-Cortez zullen in het Congres worden gekozen.
Het kwijtschelden van studieleningen zou geen wondermiddel zijn voor de ongelijkheden in de Amerikaanse samenleving. Maar het is haalbaar en kan op termijn tot andere progressieve economische hervormingen leiden, in een tijd waarin de pandemie en de vier meedogenloze jaren van het Trump-regime deze hervormingen dringender dan ooit nodig maken. Laten we hopen dat een regering-Biden niet naar deze kwade trouw-critici luistert.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren