Langzaam maar zeker belandt België in een crisis. De inflatie, vooral de energieprijzen, treft de werkende klasse hard. De mobilisaties nemen toe, maar een gecoördineerde en strijdlustige reactie, die de regering en de werkgevers kan doen beven, ontbreekt.
Op 9 november 2022 bracht een nationale sectoroverschrijdende staking het land gedeeltelijk tot stilstand, op verzoek van het gemeenschappelijk vakbondsfront. De beweging kreeg brede navolging in vele sectoren en regio's. Dit was bijvoorbeeld het geval in de luchtvaartsector: zelfs vóór het begin van de staking werden alle vluchten die vertrekken van en aankomen op de luchthaven van Charleroi geannuleerd, meer dan de helft van de vluchten werd preventief geannuleerd op Brussels Airport (wat ook de De enorme effectiviteit die een vastberaden interventie van de arbeiders in de strijd tegen de klimaatverandering zou kunnen hebben!) Dit was ook het geval in de handel (winkelcentra), op vouchers gebaseerd werk (schoonmaaksector), de gezondheidszorg (ziekenhuizen), het openbaar vervoer, het onderwijs, openbaar bestuur, petrochemie en industrie in het algemeen (de TotalEnergies-site in de industriezone van Feluy, de haven van Antwerpen, Alstom in Charleroi, Audi in Vorst enz.)
Er zijn vele redenen voor de woede, maar ze leiden allemaal naar hetzelfde gevolg: het einde van de maand wordt steeds moeilijker voor de volksklassen. De energieprijzen exploderen, wat inflatie met zich meebrengt, terwijl de wet van 1996 elke onderhandelingsmarge over loonsverhogingen blokkeert. [1] De automatische indexering van de lonen aan de inflatie wordt voortdurend uitgedaagd door werkgevers; en de weinige aangekondigde overheidsmaatregelen zijn eenmalige maatregelen die het niet mogelijk maken de stijging van de kosten van levensonderhoud structureel te compenseren. Volgens een onderzoek van de RTBF-omroepen is bijvoorbeeld één op de drie mensen niet bereid hun energierekening te betalen, bijna één op de twee onder de 18-34-jarigen!
Rank en file strijdlustig en bereid om door te gaan
Op 9 november, tijdens de interprofessionele stakingsdag, lag het op ieders lippen: “We mogen hier niet stoppen”. En de arbeidsmobilisaties nemen toe na de spoorwegstaking op 5 oktober, de spoorwegarbeiders van de NMBS staakten opnieuw op 29 november en het Autonoom Syndicaat van Treinbestuurders riep op tot verlenging van de staking op 30 november en 1 december. Spoorwegarbeiders roepen op tot meer middelen en investeringen in het spoor, maar ook “om een einde te maken aan de aanhoudende verslechtering van de arbeidsomstandigheden, vooral het gebrek aan personeel.”
Op 16 november waren het de Openbare Centra voor Sociale Actie (OCM's) in het Brussels Gewest die in staking gingen. En er is opnieuw een oproep gelanceerd voor 15 december. De werknemers in deze instellingen zien een explosie van het aantal verzoeken om toegang tot een sociaal integratie-inkomen (wat een idee geeft van de omvang van de komende crisis). Ze hekelen een tekort aan arbeidskrachten en een overbelasting aan werk en vragen onder meer om een structurele herfinanciering en een loonsverhoging.
Voor de regering voorspelt de berichtgeving in de media naar aanleiding van het rapport van de Europese Commissie over de begroting van België, een “slechte leerling” in termen van schulden, niet veel goeds: er zullen de komende tijd (nog meer) bezuinigingen plaatsvinden op de overheidsbegrotingen. jaren. En de weigering om verder te gaan met een belastinghervorming die deze naam waardig is en die geld uit de zakken van de rijken en de multinationals zou wegnemen, zal de situatie alleen maar verergeren.
Over het geheel genomen heeft de coalitie van vier politieke families uit het noorden en zuiden van het land (sociaal-democraten, groenen, liberalen en christen-democraten) minder dan twee jaar na de volgende verkiezingen niet veel meer te bieden. De overheid heeft inderdaad de mogelijkheid van premies op tafel gelegd – variërend van 500 euro voor bedrijven “met goede winsten” tot 750 euro voor bedrijven “met uitzonderlijk hoge winsten”, maar we hebben het hier over een eenmalige premie, een relatief symbolisch bedrag gezien de winsten van de bedrijven in de energiesector (twee miljard euro aan “overwinsten” voor de groep Engie Electrabel, volgens de Commission de Régulation de l'Électricité et du Gaz – CREG) terwijl de maandelijkse energierekeningen voor de huishoudens explosief stijgen . [2]
Het is in deze context dat het gemeenschappelijk front van de vakbonden oproept tot een nieuwe mobilisatie op vrijdag 16 december, een demonstratie die gevolgd zou kunnen worden door andere stakingen.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren