Vergeet Bernie Madoff en Ken Lay van Enron; zij waren slechts amateurs op het gebied van financiële misdaad. Het huidige Libor-renteschandaal, waarbij honderden biljoenen aan internationale derivatenhandel betrokken zijn, laat zien hoe de echte grote jongens spelen. En deze jongens zullen daar hoogstwaarschijnlijk niet de tijd voor nemen, omdat hun soort de wet herschrijft voordat ze de misdaad begaan.
Moderne internationale bankiers vormen een klasse dieven zoals de wereld nog nooit eerder heeft gezien. Of eigenlijk: verbeeld. Het schandaal over Libor – een afkorting van London Interbank Offered Rate – heeft geresulteerd in een enorme boete voor Barclays Bank en dreigt enkele van de beste financiers ter wereld in de val te lokken. Het laat zien dat achter het financiële bouwwerk van de wereld een stinkende beerput van ongekende corruptie schuilt. De hedendaagse roofbaronnen plunderen met een destructieve overgave, totaal niet gehinderd door wet of geweten, en op een schaal die bijna niet te bevatten is.
Hoe kunnen we een schikking van $450 miljoen verklaren voor één bank wiens verdediging, in een schikking met toezichthouders in Londen en Washington, luidt dat iedere instelling in hun financiële elitekring dit deed? Niet alleen Barclays, maar ook JPMorgan Chase, Citigroup en anderen worden nu onderzocht op verdenking van manipulatie van de Libor-rente, die zo cruciaal is voor een derivatenmarkt van $700 biljoen.
Barclays-voorzitter Robert E. Diamond Jr., betrapt als het spreekwoordelijke hert in de koplampen, nam deze week ontslag en bood het Britse parlement een klagende verdediging aan dat hij pas onlangs had vernomen dat zijn bank de index manipuleerde waarop een zo groot deel van de internationale handel gebaseerd is. is gebaseerd. Dat is alleen plausibel als we aannemen dat hij 10 miljoen dollar per jaar kreeg om opzettelijk onwetend te zijn. De Wall Street Journal had dit schandaal vier jaar geleden volledig aan het licht gebracht, maar zijn bank bleef er toch aan meedoen.
‘Studie werpt twijfel op over de beleidsrente’ was de kop van het onderzoeksrapport van 29 mei 2008, dat concludeerde: ‘Grote banken dragen bij aan het grillige gedrag van een cruciale mondiale kredietbenchmark, zo blijkt uit een analyse van de Wall Street Journal.’ Zelfs toen was het volgens het rapport bekend dat de Libor-rente werd gemanipuleerd “om te doen alsof het banksysteem het beter deed dan op kritieke momenten in de financiële crisis.”
We spoelen vier jaar vooruit naar de getuigenis van Diamond voor het Parlement deze week, waarin de CEO beweerde dat zijn recente ontdekking van een patroon van rentemanipulatie door Barclays hem ‘lichamelijk ziek’ had gemaakt. Wie was de schuldige? Volgens de directeur handelen ondergeschikten achter zijn rug.
De in Amerika geboren bankier, die een dubbele nationaliteit heeft in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, is goed thuis in financiële bedrog, nadat hij in 1996 begon met het samenstellen van derivatenpakketten bij Credit Suisse First Boston. Onder parlementaire ondervraging werd hij woensdag gedwongen toe te geven dat “Ik kan hier niet zitten en zeggen dat niemand in de branche [wist] van de problemen met de Libor. Er was een probleem en dat had breder aangepakt moeten worden.”
Hij kon de wijdverbreide bedrog binnen zijn bank niet ontkennen, omdat onderzoekers, net als bij de ineenstorting van Enron tien jaar geleden, een e-mailverslag van marktmanipulatie hadden blootgelegd dat zo flagrant was dat, als de topbestuurders het niet wisten, dit kwam omdat ze dat niet wilden. weten.
Zoals The New York Times in het hoofdartikel schreef: 'Het bewijsmateriaal, aangehaald door het ministerie van Justitie – waarvan Barclays het ermee eens was dat het 'waar en accuraat' is – is vernietigend. 'Altijd bereid om te helpen', schreef een medewerker in een e-mail nadat hem werd gevraagd valse informatie in te dienen. 'Als je weet hoe je een geheim moet bewaren, zal ik je erbij betrekken', schreef een Barclays-handelaar aan een handelaar bij een andere bank, verwijzend naar hun strategieën voor wederzijds gewin. Als dat geen samenzwering en prijsafspraken zijn, wat dan wel?”
Het Amerikaanse ministerie van Justitie heeft een deal gesloten met Barclays, en hoewel het enkele individuen in deze zwendel kan vervolgen, heeft het ermee ingestemd niet achter de bank zelf aan te gaan. “Een dergelijke overeenkomst heeft alleen zin als die samenwerking aanklagers in staat zal stellen andere banken te pakken te krijgen die betrokken zijn geweest bij het vaststellen van de tarieven, inclusief mogelijke zaken tegen Citigroup, JPMorgan Chase en HSBC …”, aldus het hoofdartikel van de Times.
Zowel Citigroup als JPMorgan Chase werden jaren geleden door The Wall Street Journal gemeld als verdachten van manipulatie van de Libor-rente. De leiders van deze banken bleven, ondanks deze media-aandacht, duidelijk genoeg zelfverzekerd om hun vrolijke weg voort te zetten.
De trieste realiteit is dat ze er waarschijnlijk mee wegkomen. De wereld van de financiële wereld is van nature zo obscuur en ondoorzichtig als de bankiers en hun politieke surrogaten maar kunnen maken, en zelfs deze meest recente scheur in hun verdediging van bedrog zal binnenkort verdwijnen.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren