Ruim een jaar geleden bracht de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health een rapport uit waarin 100,000 Iraakse doden werden gedocumenteerd als gevolg van de Amerikaanse invasie en bezetting. Destijds namen ze de duizenden sterfgevallen in Falluja niet mee in hun onderzoek, omdat ze de resultaten niet naar boven wilden vertekenen. Nu, ruim een jaar na het onderzoek, zijn er ongetwijfeld nog duizenden Irakese doden gevallen. Het is duidelijk waarom het Ministerie van Defensie weigert de telling bij te houden; zij willen geen bewijs leveren voor toekomstige tribunalen voor oorlogsmisdaden. De Amerikaanse anti-oorlogsbeweging heeft het Ministerie van Defensie terecht veroordeeld vanwege haar schandelijke beleid en heeft de massamoord op burgers door het Amerikaanse leger op grote schaal onder de aandacht gebracht.
Tegelijkertijd heeft het Ministerie van Defensie het aantal Amerikaanse slachtoffers onderschat door geen soldaten toe te voegen wier verwondingen in Irak zijn toegebracht, maar die later op Duitse of Amerikaanse bodem aan hun verwondingen overlijden. Zoals ook algemeen bekend is, heeft de regering-Bush geweigerd de media toe te staan doodskisten te fotograferen die op Amerikaanse luchthavens worden uitgeladen, en hebben de bedrijfsmedia grotendeels meegespeeld met de restricties van de regering om het echte bloedbad in Irak niet te laten zien. Zo krijgt het Amerikaanse publiek een witgekalkte versie van de oorlog voorgeschoteld.
De anti-oorlogsbeweging is verenigd in het veroordelen van deze praktijk. Er zijn echter mensen in de anti-oorlogsbeweging die terughoudend lijken om alle doden in Irak openbaar te maken. Deze week plaatste United for Peace and Justice een ‘wetgevende waarschuwing’ op de voorpagina van hun website, geschreven door de wetgevende werkgroep, waarin de volgende aantallen slachtoffers in Irak worden vermeld:
• meer dan 28,000 Iraakse burgerlevens (en sommige schattingen lopen op tot 100,000 levens)
• meer dan 2,300 Amerikaanse militaire levens
• meer dan 4,000 Iraakse politie- en militaire doden
• meer dan 16,500 Amerikaanse troepen raakten gewond tijdens gevechten
• Tot nu toe 251 miljard dollar uitgegeven
• Geschatte langetermijnrekening van $1.3 biljoen
De cijfers van de wetgevende werkgroep van de UFPJ roepen een aantal vragen op. Ten eerste is het totaal van 28,000 Iraakse burgerslachtoffers een volle 5,000 minder dan wat www.Iraqbodycount.org vermeld als het absolute minimumaantal sterfgevallen. Dus waar haalt de UFPJ het cijfer van 28,000 burgerdoden vandaan en waarom krijgt dat cijfer prioriteit boven het Johns Hopkins-onderzoek (dat werd uitgevoerd als een nationaal onderzoek, gebaseerd op een wetenschappelijke steekproef onder huishoudens in heel Irak), dat wordt gepresenteerd als slechts een ‘ €œschatting?â€
In de tweede plaats is het zeker juist om het aantal doden onder de Iraakse politie en het leger te tellen om een idee te krijgen van de prijs die deze Irakezen betalen voor de Amerikaanse strategie van ‘het overdragen van veiligheidsoperaties’, ook wel bekend als het creëren van een marionetten leger. De Amerikaanse strategie is om slecht opgeleide en slecht uitgeruste Irakezen, die wanhopig op zoek zijn naar een salaris, naar de frontlinies tegen het verzet te duwen. De armoedewet is springlevend in Irak.
Er is echter één groep die verdacht afwezig is in de cijfers van de wetgevende werkgroep, namelijk het aantal Iraakse verzetsstrijders dat is gedood door het Amerikaanse leger en het Iraakse marionettenleger. Je hoeft het zeker niet eens te zijn met de militaire tactieken die iedere verzetsgroep in Irak hanteert om te geloven dat hun doden evenveel recht hebben om geteld te worden als de Amerikaanse soldaten die als kanonnenvoer worden gebruikt voor een illegale en onrechtvaardige bezetting.
Waarom vermeldt de wetgevende werkgroep dan niet de duizenden (of tienduizenden) gedode verzetsstrijders? Ze zouden kunnen beweren dat er geen betrouwbare cijfers zijn. Dit is waar genoeg, maar in ieder geval zou een weloverwogen schatting van “duizenden” bij een toelichting kunnen worden gevoegd. Ik geloof dat het echte antwoord op deze vraag ligt in de zogenaamde “vredeswetgeving” die de wetgevende werkgroep steunt, en waarin op prominente wijze het “strategische herschikkingsplan” van Rep. John Murtha is opgenomen. Het is verre van een 'vredesvoorstel', maar een pleidooi voor een ander soort oorlog, gebaseerd op speciale mariene operaties, een sterkere afhankelijkheid van het Iraakse marionettenleger en een escalatie van de luchtoorlog. Niets van dit alles heeft iets te maken met vrede voor de bevolking van Irak. Het heeft alles te maken met het feit dat de Democratische Partij een manier probeert te vinden om gebruik te maken van de toenemende oppositie hier in Amerika tegen de oorlog, zodat zij mee kunnen liften naar tussentijdse overwinningen in november. Tegelijkertijd willen de Democraten de oliebedrijven duidelijk maken dat ze net zo toegewijd zijn aan het domineren van het Midden-Oosten als de Republikeinen, zelfs als ze bereid zijn verschillende militaire middelen voor dezelfde doeleinden te overwegen. Ze willen hun taart hebben en opeten.
Veel ledengroepen van de UFPJ zijn fel gekant tegen het voorstel van Murtha, maar de wetgevende werkgroep steunt het en promoot het prominent. Als ze geloven dat er een sterke anti-oorlogsbeweging kan worden opgebouwd door de feiten van de bezetting af te stemmen op de gevoeligheden van haviken als Murtha (wat verklaart waarom de slachtoffers van het Iraakse verzet buiten beschouwing worden gelaten en de slachtoffers van het Iraakse marionettenleger worden benadrukt), komen ze in beweging. een herhaling van het fiasco uit 2004. Vervolgens demobiliseerde de anti-oorlogsbeweging om zich achter John “Reporting for Duty” Kerry te scharen. In 2006 is de lijn bedoeld ter ondersteuning van John “Air War” Murtha. In 2008 zal het terrein gereed zijn om een duik te nemen voor Hillary Rodham 'Let's Bomb Iran' Clinton.
Antikoloniale opstanden zijn wreed en bloedig, en de onderdrukking ervan is zelfs nog brutaler en bloediger. Van de Amerikaanse Revolutie tot de Algerijnse en Vietnamese oorlogen voor nationale zelfbeschikking: militaire bezettingen dwingen degenen die zich daartegen verzetten tot asymmetrische veldslagen, waarbij de bezetter slechts over een fractie van de vuurkracht beschikt. Dus, zoals de verzetsleider in ‘De Slag om Algiers’ tegen de Franse pers zei toen hem werd gevraagd waarom ze bommen in kinderwagens vermomden, ‘als de Franse luchtmacht ons hun straalbommenwerpers wil lenen, zullen wij hen graag onze bommen lenen’. kinderwagens.â€
De hele waarheid over Irak moet verteld worden. Sommige elementen van het verzet zijn sektarisch en richten zich op burgers, maar de meerderheid van de jonge strijders die met duizenden sterven, is niet anders dan de Amerikaanse Minute Men uit 1775 of de Algerijnse of Vietnamese strijders van het Nationale Bevrijdingsfront. Ze vochten en vechten nog steeds omdat een buitenlandse koloniale macht hun thuisland in beslag heeft genomen, hun families misbruikt en hun gemeenschappen terroriseert en martelt.
We moeten de oorlog beëindigen. We moeten onze troepen nu naar huis brengen (en ze niet over de grens laten glijden om de buurlanden van Irak te bezetten), zodat er geen jonge Amerikanen meer worden gedood of verminkt. Om dat te doen hebben we een anti-oorlogsbeweging nodig die de hele waarheid vertelt. Deze oorlog tegen het Iraakse volk begon niet met George W. Bush. Zijn vader begon deze oorlog in 1991. Bush I doodde naar schatting 200,000 Irakezen, burgers en soldaten. Bill Clinton doodde nog eens duizenden anderen bij honderden bombardementen en raketaanvallen. Veel dodelijker waren de door de regering-Clinton opgelegde hongersancties, die uitsluitend tegen burgers waren gericht en waarvan 1,000,000 mensen om het leven kwamen. Nu gaat Bush II door met moorden. Om er een einde aan te maken moeten we erkennen dat de bevolking van Irak het recht heeft om zijn eigen land te besturen, en dat de Democraten niet het recht hebben op de stemmen van de anti-oorlogsbeweging.
Todd Chretien stelt zich kandidaat voor de Amerikaanse Senaat tegen senator Dianne Feinstein op het Green Party-ticket in Californië. www.Todd4Senate.org
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren