De geachte Charles Hagel
minister van Defensie
Amerikaanse ministerie van defensie
1000 Defensie Pentagon, kamer 3E880
Washington, DC 20301-1000
Geachte heer secretaris:
Wij schrijven om uiting te geven aan de diepe zorgen van psychologen over sociale verantwoordelijkheid (PsySR) over de hongerstaking van de gevangenen in het detentiecentrum in Guantánamo Bay. Hoewel de exacte aantallen uiteenlopen, zijn alle bronnen het erover eens dat tientallen gevangenen momenteel voedsel weigeren. Uit rapporten van habeas-advocaten blijkt dat veel van deze personen aanzienlijk zijn afgevallen en dat sommigen het stadium bereiken waarin hun gezondheid permanent kan worden aangetast.
Als psychologen, andere professionals in de geestelijke gezondheidszorg en gedragswetenschappers zijn we ons terdege bewust van de schadelijke effecten van hopeloosheid en machteloosheid op de fysieke en mentale gezondheid en het welzijn. Deze aandoeningen resulteren in een verhoogd aantal depressies, angstgevoelens en andere emotionele stoornissen, evenals een verhoogde vatbaarheid voor ziekten, hartaanvallen en andere ernstige medische aandoeningen.
De situatie die aanleiding heeft gegeven tot de hongerstaking in Guantánamo leidt tot zowel hopeloosheid als machteloosheid. Alle gedetineerden zitten al jaren gevangen, velen zitten daar al meer dan tien jaar, zonder enige indicatie van hoe lang ze gevangen zullen blijven of dat ze ooit zullen worden vrijgelaten. De overgrote meerderheid is nooit beschuldigd van een misdrijf. De meesten zijn al jaren vrijgesproken voor vrijlating, maar zitten nog steeds onder barre omstandigheden gevangen vanwege een gebrek aan politieke wil onder de politieke leiders van de VS. Deze gedetineerden zijn beroofd van elk realistisch pad om hun grieven te verhelpen of hun gevoel van autonomie en zelfeffectiviteit te herstellen. Tientallen jaren van psychologisch onderzoek en klinische praktijk tonen aan dat dergelijke mogelijkheden noodzakelijk zijn voor psychologisch welzijn.
Mijnheer de secretaris, wij verzoeken u alles te doen wat in uw macht ligt om de hongerstaking op te lossen op een manier die de zorgen en autonomie van de gedetineerden respecteert. Verder verzoeken wij u met de nodige urgentie op te treden om een oplossing te vinden voor het fundamenteel inhumane en on-Amerikaanse gebruik van langdurige gevangenisstraffen zonder vorm van proces, dat de kern vormt van het Guantánamo-project. Sinds de opening van Guantánamo worden de Verenigde Staten door velen over de hele wereld gezien als een supermacht die het misbruik van gevangenen inzet als instrument van het staatsbeleid, waarmee decennia van vooruitgang op het gebied van de mensenrechten wordt teruggezet. Wij hopen dat u als nieuwe minister van Defensie deze rampzalige koers zult keren.
Verder dringen wij er bij u op aan – zolang het detentiecentrum van Guantánamo open blijft – om de gevangenen medische evaluaties en zorg te laten ondergaan door gezondheidswerkers die onafhankelijk zijn van het militaire commando en uitsluitend reageren op de behoeften en wensen van de gevangenen. Hoewel veel militaire gezondheidszorgprofessionals op eervolle wijze hun professionele verantwoordelijkheid uitoefenen om de behoeften van hun patiënten op de eerste plaats te stellen, belemmert de druk die op hen wordt uitgeoefend in een beperkte en geheime militaire setting noodzakelijkerwijs hun vermogen om dat te doen. Verder suggereren talrijke rapporten dat de gedetineerden een diep wantrouwen koesteren jegens degenen die hen moeten behandelen, wat het ontvangen van passende zorg belemmert. Alleen onafhankelijke gezondheidswerkers, buiten het leger, kunnen deze situatie verhelpen. Tegelijkertijd zou het toestaan van toegang tot onafhankelijke gezondheidszorgprofessionals een begin maken met het aanpakken van de machteloosheid die zoveel schade aanricht, en zou het de positie van de VS in de internationale gemeenschap helpen verbeteren.
Mijnheer de minister, de situatie in Guantánamo nadert een omslagpunt. Zorg er alstublieft voor dat de situatie voor alle betrokkenen in een positieve richting verandert, zodat het geen steeds grotere ramp wordt voor zowel de gedetineerden als de reputatie van de Verenigde Staten.
Bedankt voor uw aandacht. Aarzel niet om contact met ons op te nemen als wij u kunnen helpen.
Hoogachtend,
Stephen Soldz, Ph.D.
Covoorzitter, Psychologen voor Sociale Verantwoordelijkheid Mensenrechtenprogramma
Contact: [e-mail beveiligd]
Bradley O. Olson, Ph.D.
President, Psychologen voor sociale verantwoordelijkheid
Voor de Stuurgroep Psychologen voor Sociale Verantwoordelijkheid
cc: president Barack H. Obama
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren