IIk wil de lezers bedanken voor hun inspirerende verjaardagsberichten en geruststellende reacties op mijn hoofdartikel “De grootste revolutie sinds Gutenberg?” waarin ik schreef over de verschillende voorspellingen over de toekomst van gedrukte media. Ik heb een aantal opties aangeboden die we overwegen Z Magazine, terwijl het aantal printabonnementen en kioskaankopen blijft dalen, kennelijk ten gunste van het online lezen van al het “gratis” aangeboden materiaal en de audio/visuele opties.
Bijna al degenen die hebben gereageerd (zie 'Brieven' in dit nummer) hebben de voorkeur gegeven aan het maandformaat en hebben affiniteit met gedrukte media (waarbij ze toegeven dat ze tot de reguliere enquêtecategorie 'Luddite' behoren). Ze zien een voordeel in het ontvangen van het fysieke tijdschrift. in de brievenbus of om het te zien in een boekwinkel of bibliotheek of op een tafel op een evenement. Niet veel mensen raakten aan de kwestie van het betalen van schrijvers. Frank Pitz merkte op dat "niet alle schrijvers het geld nodig hebben. Als iemand zich echt inzet voor de strijd, de financiële positie moet secundair zijn.”
Het is waar dat degenen die daaraan bijdragen Z kunnen niet leven van wat ze ermee verdienen Z artikelen en afbeeldingen, dus we zijn afhankelijk van hun vrijgevigheid. Helaas beperkt dat de diversiteit van de linker schrijfgroep tot degenen die er tijd voor hebben (meestal blanke mannen die verbonden zijn aan een onderwijsinstelling). En het is natuurlijk oneerlijk om mensen niet te betalen voor hun werk. Sinds ons eerste nummer hebben we schrijvers en illustratoren betaald. Het is wel eens voorgekomen dat we ze “verschuldigd” moesten zijn, maar we hebben ze binnen zes maanden terugbetaald. (De complexe en serieuze kwestie van wat er met schrijvers en illustratoren gebeurt, is iets voor een toekomstig artikel over de schrijversstaking, enz.)
De brief van Michael Nolan bevatte enkele concrete suggesties voor hoe we konden helpen Z (afdrukken) Tijdschrift. Daartoe behoorde een netwerk van Z-clubs die konden helpen bij het verkrijgen van nieuwe abonnementen, het vergroten van de verkoop van de kiosk, het inzamelen van geld voor bibliotheek- en schoolabonnementen, het bekendmaken van activiteiten die verband houden met de missie van Z, enz. Dit zijn goede suggesties en altijd welkom. We hebben door de jaren heen geprobeerd om distributie- en promotiehulp te vragen: inclusief cadeauaanbiedingen, individuele distributeurs, promotie-exemplaren op conferenties. Z lezers en afgestudeerden van het Z Media Instituut hebben hierbij geholpen (waarvoor wij enorm dankbaar zijn), maar deze inspanningen alleen zijn niet groot genoeg.
Z's missie
I was geïnteresseerd in de suggestie van Nolan dat mensen lokale activiteiten bekendmaken die verband houden met de missie van Z - wat betekent dat Nolan denkt dat Z een missie heeft. En hij heeft gelijk, dat doen wij ook. De missie van Z is altijd geweest om kritische informatie en analyses te verstrekken, maar ook om het debat aan te wakkeren over wat voor soort samenleving we willen – niet als een academische oefening, maar om bij te dragen aan activistische inspanningen om massaorganisaties op te bouwen die systemische veranderingen kunnen bewerkstelligen. Om onze oprichtingsbrochure te citeren, die in juli 1987 naar potentiële abonnees werd gestuurd: “Z zal nieuwe ideeën over politiek, cultuur, economie en internationale betrekkingen overbrengen; het ras, geslacht, klasse en politieke dimensies van ieders leven onderzoeken als fundamenteel voor het begrijpen en verbeteren van hun omstandigheden; en een levendig debat presenteren om een betere toekomst te bevorderen.”
Onze missie was ook om de structuur van de bestaande reguliere en linkse instellingen ter discussie te stellen. De gebruikelijke aanpak bij het starten van een progressief mediaproject was het bekritiseren van de reguliere uitgeverijen en vervolgens het structureren van een mediaproject door de reguliere mediawereld na te bootsen. Als dat vreemd lijkt, zou dat ook zo moeten zijn. Het getuigt van een gebrek aan vertrouwen in onze eigen analyse. Dat is:
- de reguliere mediawereld is een vervreemde, propagandistische puinhoop;
- we zullen onze eigen betere media-instellingen creëren;
- we zullen dit doen door ze zo te ontwerpen dat ze eruit zien als mini-reguliere instellingen;
- maar zij zullen beter zijn omdat wij de leiding hebben.
Wat is het resultaat? Als je je verdiept in de activiteiten van veel, niet alle, progressieve mediaprojecten, vind je typische hiërarchieën, restrictieve arbeidsverdelingen en besluitvormingsstructuren, enzovoort. Daarom hebben we onze werkplek zo gestructureerd dat deze onze politiek en waarden weerspiegelt. Als je bijvoorbeeld naar de binnenkant van de voorpagina kijkt, zie je geen hiërarchische besluitvormingsstructuur of taakverdeling.
Gedurende de 20 jaar van Z, hebben we veel prachtige reacties van onze lezers ontvangen. Deze bevatten vaak de opmerking: "Z houdt me gezond." Aan de andere kant hebben we ook ons deel van de ‘haatmail’ ontvangen. Verrassend genoeg zijn de meeste hiervan gekomen als reactie op mailings naar progressieve lijsten. Ze zitten in de zakelijke antwoordenvelop, dus we moeten er portokosten voor betalen. De ‘haatmailer’ stopt de envelop met winkelbonnen, pornografie (grafisch) of religieuze literatuur. Anderen zullen het bestelformulier bijvoegen met "commie" of "idioot" of iets dat niet kan worden afgedrukt, gekrabbeld waar de naam en het adres zouden moeten komen. Deze zijn deprimerend, misselijkmakend en toch soms licht vermakelijk vanwege hun creatieve venijn.
Degenen die ons echter echt te pakken krijgen, zijn de mensen die zichzelf identificeren als links, en die ons er vervolgens van beschuldigen mensen op te lichten of te liegen, of te lijken op de kapitalisten die we bekritiseren, of dat we te liberaal zijn. Eén zei zelfs dat onze omschrijving (op de flashpagina van onze website) “de geest van verzet leeft” slap is en waarom doen we niet meer dan alleen maar weerstand bieden. Meestal negeren we deze, omdat ze niet lijken te beschrijven Z Helemaal niet, maar soms vraag ik me af of ze het feit weerspiegelen dat, hoewel we een missie hebben, deze niet duidelijk of direct genoeg wordt uitgedrukt in wat we publiceren. Zorgt het ervoor dat mensen zich niet alleen meer engageren om een moreel standpunt in te nemen, maar ook serieus de veranderingen willen bewerkstelligen die we schrijven en onderwijzen? Zoals Dave Shukla in zijn verjaardagsboodschap opmerkt: “Ik wil niet alleen maar een goed gevecht leveren, ik wil winnen. Ik wil de toekomstige samenleving in al haar vereiste totaliteit tot stand brengen vanuit de schulp van deze wereld.”
Shukla schreef het bovenstaande uiteraard op basis van zijn ervaring bij het Z Media Institute en niet alleen op basis van het lezen van artikelen in print en/of online. Dit is een van de redenen waarom we Z hebben uitgebreid met Z Media Institute, Z Video Productions en ZNet, en er zullen nog meer projecten volgen als de financiën het toelaten. Dat brengt me terug bij de rol (en het uiteindelijke voortbestaan) van print.
Waar Z?
TDe vraag hoe mensen radicaal worden en waarom ze betrokken blijven, is altijd een onderdeel geweest van de beslissingen die we nemen over wat we publiceren. Ik waardeerde de brief van Fred Glienna waarin hij schreef: “De boodschap is belangrijker dan het medium, maar helaas heeft de manier waarop we lezen een ongemakkelijke relatie met wat we lezen en hoe diep we lezen.” Als een van de drie mensen die heeft geproduceerd Z Jarenlang heb ik geprobeerd ervoor te zorgen dat elk nummer werd samengesteld met de missie van Z in gedachten, zodat de som (stijl, toon, humor) van de artikelen net zo belangrijk was als elke individuele bijdrage. Ik zie elk onderwerp als onderdeel van een traject van informatie, bewustwording en inspiratie dat leidt naar georganiseerde bewegingen voor verandering.
In ongeveer het eerste jaar konden we de diversiteit van de inhoud garanderen, omdat we contracten hadden met ongeveer 25 schrijvers die een schema hadden en we met 112 pagina's werkten. Hierdoor kon het tijdschrift een reeks onderwerpen aanbieden waarvan de totaliteit per nummer een brede nieuwe linkse politiek zou weerspiegelen, bewerkt om seksistisch taalgebruik en jargon te elimineren.
Hoewel het tijdschrift de helft van de lengte heeft, zoeken we tot op de dag van vandaag nog steeds naar artikelen die activisten de nodige achtergrondinformatie geven bij hun organisatie-inspanningen en we proberen de artikelen zo te rangschikken dat er een totaal is van de leeservaring van wat er in een tijdschrift staat. bepaald probleem – inclusief de plaatsing van cartoons.
Omdat ik geloof dat een gestructureerd, geredigeerd en ontworpen gedrukt tijdschrift door een bepaalde generatie diepgaander wordt gelezen, althans voorlopig, heb ik tijdens onze Z-bijeenkomsten betoogd om het gedrukte tijdschrift levend te houden als een belangrijk onderdeel van de missie van Z. Maar het is duidelijk dat andere generaties de voorkeur geven aan andere formaten. Ik zou er nog steeds voor pleiten dat die andere formats zo worden georganiseerd dat de totaliteit van het materiaal wordt vergroot en dat de dingen met elkaar verweven zijn en elkaar ondersteunen of bespreken.
In "De grootste revolutie" (Z Januari 2008) heb ik de verschillende opties op een rij gezet die we overwogen voor het gedrukte tijdschrift (dat rond dezelfde tijd online verschijnt als mensen het in hun mailbox krijgen). Deze omvatten:
- Houden Z zoals het is en ik hoop dat het Sustainer-programma dekking biedt Z tekorten in de drukkunst
- Publiceer Z zes keer per jaar - as Mevrouw Magazine, Moeder Jones, en anderen hebben dat ook gedaan
- Behoud het maandformaat, maar verminder van 64 naar 48 pagina's en verlaag de kosten voor schrijvers/cartoonisten.
- Verlaat het tijdschriftformaat voor een driemaandelijks tijdschrift.
Op dit moment hebben we besloten om als volgt te werk te gaan: we houden het printmagazine zo lang mogelijk in leven. Omdat we de kosten echter met ongeveer 12,000 dollar per maand moeten verlagen, gaan we bezuinigen Z tot 48 pagina's en verminder de kosten voor schrijvers en grafische afbeeldingen, behalve in geval van extreme behoefte. Tegelijkertijd zullen we Z Magazine Online uitbreiden met drie of vier extra artikelen die ‘alleen online’ zijn. En we zullen goedkoper papier gaan gebruiken, te beginnen met het maartnummer.
Zodra we weten wat voor soort reguliere inkomsten we kunnen verwachten van het Z Sustainer Programma van onze nieuwe website, kunnen we beslissen of deze veranderingen nog steeds nodig zijn of dat er extra kostenbesparingen nodig zijn. Als de reactie overdreven is, komen we eerlijk gezegd liever terug Z Magazine naar de oorspronkelijke 112 pagina's, met vaste schrijvers en illustratoren onder contract, en met aanzienlijke loonsverhogingen. We willen het gedrukte aanbod ook graag uitbreiden met Z Books en het kwartaalblad terugbrengen Z-papieren (over visie en strategie). Deze zouden uiteraard een online component hebben.
Tenslotte…
ATerwijl we blijven nadenken over oplossingen voor het printdilemma, is het belangrijk om te wijzen op de vele manieren waarop onze Z Communications-website kan en zal bijdragen aan onze missie van een radicale herstructurering van de repressieve instellingen van de samenleving. Daartoe zal de website meer interactie met en tussen activisten mogelijk maken. Ook gaan we online videosatire aanbieden en hebben we plannen voor een online school.
In onze inleidende brochure schreven we: “Het is in de geest van het leven dat we Z lanceren, een tijdschrift dat zich toelegt op het weerstaan van onrechtvaardigheid, het verdedigen tegen repressie en het creëren van vrijheid.”
We hopen dat u zich op welke manier dan ook bij deze missie zult aansluiten – door te schrijven, door te organiseren, door alle pogingen om linkse instellingen (inclusief de media) op te bouwen financieel te steunen en door deel te nemen aan de broodnodige discussie over concrete alternatieven.
Z
Ter ondersteuning van Z
UPGRADESTATUS: Eindelijk is onze geüpgradede website klaar. Z Magazine Online (ZMO) is de komende twee maanden gratis voor iedereen beschikbaar, totdat de knikken in onze nieuwe Z Communications-site zijn opgelost. Op dat moment zullen de meest recente vijf nummers van ZMO alleen beschikbaar zijn voor online-abonnees, zoals voorheen, en voor gedrukte abonnees die zich online aanmelden of verlengen (de archieven van Z Magazine zijn nog steeds gratis). Huidige ZMO-abonnees worden automatisch Z Sustainers voor de resterende tijd van hun abonnement. Dit geeft hen toegang tot de vele functies van Z Sustainer.
Dank u voor uw steun