Eén, naar mijn mening, potentieel zeer vruchtbare activiteit voor IOPS in de komende jaren zou kunnen zijn het helpen opzetten en organiseren van regionale federaties (Scandinavië, Europa, regio's in de VS enzovoort) van lokale inspanningen van PPS-, Parsoc- en Parecon-organisaties. Zelfs in dit vroege stadium.
Een van de hoofddoelen van een regionale federatie zou kunnen zijn om, als antwoord op een verzoek van een groep of organisatie binnen de regio, hulp en ondersteuning te bieden bij de activiteiten die nodig zijn bij het starten van een lokale afdeling/organisatie en om reeds bestaande organisaties te helpen bij het opzetten van een lokale afdeling/organisatie. hun werk om te organiseren, ontwikkelen en groeien. Meer specifiek zou de hulp kunnen bestaan uit het sturen van mensen van een van de meer geavanceerde organisaties in de regio naar het land om hulp te vragen en daar deel te nemen aan workshops, seminars, forums, lezingen geven enzovoort. De regionale federatie zou bepaalde subraden kunnen organiseren die zich op verschillende taken zouden concentreren, zoals het produceren en organiseren van nuttig introductiemateriaal, het plannen van gesprekken enzovoort. Naar mijn mening zou dit een zeer krachtig hulpmiddel zijn voor organisaties die zich in de beginfase bevinden en nog niet zo ontwikkeld zijn. Uit eigen ervaring gesproken, het is heel moeilijk om dingen op gang te krijgen als je maar een handjevol mensen bent in een land dat zich toelegt op parecon/parsoc. Toegang hebben tot regionale hulpbronnen zou enorm helpen, niet in de laatste plaats door de motivatie te vergroten.
Dit alles zou uiteraard kosten met zich meebrengen en financiering vergen. Dit is mogelijk een van de meest controversiële vragen. Het is een voorbeeld van een vraag waarmee onze organisaties een manier moeten ontwikkelen om hiermee om te gaan die consistent is met de parsoc-waarden. In eerste instantie zou een regionale federatie afhankelijk moeten zijn van donaties, maar het is belangrijk om andere mogelijkheden op langere termijn te onderzoeken. Eén daarvan zou kunnen zijn het introduceren van een systeem waarbij een organisatie, wanneer zij lidmaatschap van de regionale federatie aanvraagt, aanvaardt een regionale contributie te betalen. In de loop van de tijd zou de federatie fondsen kunnen opbouwen die voor deze uitgaven kunnen worden gebruikt.
Een belangrijk aspect van het werk om regionale federaties op de hierboven beschreven manier op te richten en te besturen, is dat het veel moeilijke en hoogstwaarschijnlijk controversiële vragen met zich meebrengt die moeten worden opgelost op een manier die consistent is met de parsoc-waarden. Op deze manier zou het ook kunnen fungeren als proeftuin en ‘school’ voor besluitvorming enzovoort binnen parsoc-organisaties.
Een project als dit vergt veel werk en moeite, maar zou naar mijn mening de moeite waard zijn. Een eerste stap zou kunnen zijn om waar mogelijk regionale bijeenkomsten te organiseren en deze zaken te bespreken, en om de meer ontwikkelde organisaties de vooruitzichten intern te laten bespreken. Om voor de hand liggende redenen zouden de meer geavanceerde organisaties het voortouw moeten nemen bij deze inspanningen.
Anders Sandström
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren