Egyptenaren zegevieren!
Ik kon het niet laten om over Egypte te schrijven. Zoals jullie inmiddels allemaal weten, is Hosni Mubarak teruggetreden als president van Egypte en heeft hij zijn macht overgedragen aan het leger. Een geweldige triomf. Omar Suleiman, die door Mubarak werd aangesteld als vice-president van Egypte, maakte het aftreden van Mubarak bekend. Egyptenaren zijn negentien dagen lang bijeengekomen op het Tahrirplein – of het Bevrijdingsplein – om de dictator die al meer dan dertig jaar aan de macht is, omver te werpen.
Dit is een ongelooflijk moment in de geschiedenis. Terwijl ik dit schrijf, kijk ik naar livebeelden van de rally. Het gejuich en de viering van de mensen die in Caïro bijeen waren, brachten mij tot tranen. Deze demonstranten zouden hun opstand niet stoppen totdat dit regime ten val was gebracht.
De revolutie begon toen jonge Egyptenaren zich mobiliseerden via sociale netwerken zoals Facebook en Twitter. Als gevolg hiervan begonnen mensen zich te verzamelen in Caïro. Televisie-uitzendingen, vooral van Al Jazeera, begonnen verslag te doen van het protest toen het in een stroomversnelling kwam. Zelfs nadat de ontvangst van telecommunicatie en mobiele telefoons door de regering was afgesloten, kwamen steeds meer mensen bijeen totdat het de honderdduizenden verenigde Egyptenaren bereikte.
Ik moet vermelden dat onze regering een zeer nauwe relatie had met Moebarak. In een toespraak die hij in 2009 hield, verklaarde Obama: “De Verenigde Staten en Egypte hebben vele jaren nauw samengewerkt, en gedurende veel van die jaren is president Mubarak een leider, een raadgever en een vriend voor de Verenigde Staten geweest.” Zolang Moebarak aan de macht was, vooral dankzij het vredesverdrag tussen Israël en Egypte, hadden de VS vertrouwen in hun positie in het Midden-Oosten. Het verdrag wordt nu bedreigd. Een ziekelijk resultaat van de relatie van Egypte met Israël zijn de geblokkeerde tunnels die vanuit Egypte naar Gaza leiden. Deze tunnels werden gebruikt om voedsel en voorraden naar de Palestijnen te transporteren. Deze onderdrukking van de Palestijnen zal voortduren zolang de steun van Israël door Egypte, en bij gebrek aan de VS, voortduurt.
De bevrijding van het Egyptische volk is een symbool van de macht van het volk. Ik zei al eerder: deze revolutie is levende geschiedenis. Het zal voor altijd in de geschiedenisboeken staan. De toekomst is nog steeds onzeker, maar het Egyptische volk zal niet stoppen voordat het alles heeft gekregen waar het naar streeft. Moebarak trad af, maar er moeten nog meer veranderingen komen. De Egyptenaren hebben aangetoond dat verandering mogelijk is en dat onderdrukking niet geaccepteerd hoeft te worden. Hun tijd is gekomen. Ik heb diepe bewondering voor het Egyptische volk. Zij zijn een voorbeeld voor ons allemaal.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren