Autoarbeiders beëindigen fabrieksbezetting in Windsor, Ontario
Door Tom Eley
20 maart 2009
Werknemers van twee auto-onderdelenfabrieken in Windsor, Ontario, accepteerden een door Canadian Auto Workers bemiddelde deal met Chrysler LLC, waarmee een einde kwam aan hun fabrieksbezetting van Aradco en Aramco, leveranciers van Chrysler. Chrysler zal de arbeiders $400,000 (Canadees) betalen, wat verdeeld zal worden onder de 90 arbeiders – of ongeveer $5,000 per hoofd.
Het resultaat was het dubbele van het bedrag dat Chrysler maandag bood, waarvan de CAW de arbeiders vertelde dat dit het beste was dat ze konden krijgen. De achterban trotseerde de CAW en verwierp de deal maandag, waarmee de basis werd gelegd voor de bezetting van de fabriek de volgende dag. De uitkomst van de strijd was echter bitterzoet, waardoor de arbeiders zonder baan achterbleven en ver achterbleven bij hun eisen van 1.7 miljoen dollar aan compensatie.
De strijd demonstreerde het krachtige potentieel van arbeiders om zich te verzetten tegen fabriekssluitingen en ontslagen, evenals de brede steun die een dergelijke strijd zou genereren. Tegelijkertijd werd duidelijk dat elke strijd zich moet losmaken van de controle van de CAW, die namens de grote bedrijven en de politieke partijen uit de grote zakenwereld functioneert.
Werknemers hadden de fabrieken bezet als reactie op een aankondiging van sluiting door moederbedrijf Catalina Precision Products, dat vorige week de productie stopzette nadat Chrysler zijn contracten had ingetrokken bij het bedrijf, dat onderdelen stempelt voor de auto's van de autofabrikant uit Detroit. Catalina weigerde de werknemers hun ontslagvergoeding, vakantiegeld en andere voordelen te betalen. Toen Chrysler een gerechtelijk bevel won waarin het controle kreeg over onderdelen en uitrusting in de fabrieken, reageerden de arbeiders met piketten en uiteindelijk met bezettingen.
Aradco en Aramco-werknemers trotseerden een gerechtelijk bevel waarin werd geëist dat ze het pand zouden ontruimen. In plaats daarvan kregen ze toegang tot het interieur van het Aradco-gebouw, lasten de deuren achter zich dicht en kwamen op het dak terecht.
De bezetting culmineerde woensdag in een grote betoging, die brede steun van de arbeidersklasse trok in Windsor, een depressieve industriële stad tegenover Detroit, aan de overkant van Lake St. Clair en de Detroit River.
De bezetting, die aanvankelijk werd uitgevoerd door ongeveer een dozijn arbeiders, trok al snel honderden mensen, die de bezettende arbeiders binnen beschermden tegen arrestatie door de politie. Ongeveer 500 arbeiders, waaronder van de nabijgelegen minivanfabriek van Chrysler, sloten zich aan bij de betoging. Chrysler bedreigt zijn gehele Canadese personeelsbestand met ontslag als de werknemers een verlaging van de lonen en arbeidsvoorwaarden met 25 procent niet accepteren.
De CAW-bureaucratie kwam snel in actie om de bezetting onschadelijk te maken en een beweging onder Chrysler-arbeiders tegen fabriekssluitingen en massaontslagen te voorkomen. CAW-functionarissen benadrukten dat dit geen strijd tegen Chrysler was en dat het niet de bedoeling had het bedrijf lam te leggen door de bevoorrading af te sluiten. De CAW, die onlangs zware loon- en uitkeringsverlagingen heeft opgelegd aan werknemers van General Motors, is in intensieve discussie met Chrysler over de eisen van het bedrijf om de uurkostenverlagingen die de vakbond aan GM heeft gegeven meer dan te verdubbelen.
Bovendien wilde de CAW wanhopig een potentiële confrontatie tussen de arbeiders en de politici van de Liberale en Nieuwe Democratische Partij voorkomen, waarvan de vakbond beweert dat ze ‘vrienden van de arbeid’ zijn. Chrysler zou woensdag naar verluidt een bevel hebben gekregen dat de politie de bevoegdheid gaf de bezetting en de blokkade te verbreken – een actie waarvan de CAW ongetwijfeld vreesde dat deze massaal verzet van de arbeiders en een botsing met stadsfunctionarissen zou veroorzaken.
CAW-hoofd Ken Lewenza sprak woensdag vóór de bijeenkomst. Afgezien van de demagogische retoriek sprak Lewenza vanaf zijn knieën, een beroep doend op de bedrijfsbazen en Canadese politici. Hij waarschuwde dat de dreigementen van Chrysler om zich uit Canada te ontwortelen de ‘stemming van samenwerking’ met de CAW in gevaar brachten. ‘We willen met je samenwerken, maar val ons niet lastig’, smeekte hij.
Werknemers van Aradco hadden de $ 1.7 miljoen geëist die Catalina hun verschuldigd was, zoals bepaald door de wet van Ontario, maar de CAW zette hen onder druk om het bod van $ 400,000 van Chrysler te accepteren. De vakbond beweerde dat ze Catalina zou aanklagen om het resterende geld terug te vorderen.
Maandag wezen de arbeiders een bod van Chrysler van 205,000 dollar met een marge van 64 procent af.
De bezetting kwam niet dankzij, maar ondanks de CAW-bureaucratie. Lewenza vreesde dat de bezetting een aantrekkingspool zou kunnen worden voor in gevaar verkerende autoarbeiders in Canada en daarbuiten. De CAW staat, net als de United Auto Workers in de VS, organisch vijandig tegenover elke onafhankelijke actie van de arbeidersklasse – vooral een actie die het voorrecht van de kapitalisten om “hun eigendom” te controleren in twijfel trekt.
Het dreigement van de CAW om het Amerikaanse Catalina, dat beweert dat Chrysler bijna failliet is gegaan, aan te klagen, klinkt hol. Catalina’s ‘onafhankelijkheid’ van Chrysler is mythisch; 99 procent van Catalina’s zaken was bij Chrysler.
De bezettingen van Aradco en Aramco bieden een glimp van de potentiële kracht van de autowerkers, en van de brede solidariteit van de arbeidersklasse die zij in de strijd achter zich kunnen laten.
Wereld Socialist Web Site verslaggevers spraken met werknemers voorafgaand aan de vakbondsvergadering donderdag en verspreidden tientallen wsws.org-verklaringen over de crisis in de auto-industrie.
De arbeiders maakten zich geen illusies over de nederzetting. "Het is tegelijkertijd bitter en zoet. Het is alles wat we kunnen krijgen", zei Pepe. "We hadden geen keus. We zijn in tranen."
"We hebben het gevoel dat we zijn beroofd", legde hij uit. Sommigen van ons hebben hier 16, 17, 18, tot 29 jaar gewerkt."
"De vakbond belooft dat ze Catalina zal aanklagen om de rest van het geld te krijgen", vervolgde Pepe. "Ik hoop dat ze de waarheid vertellen."
“Dit is mijn grote probleem met de bureaucraten. Ook al verliezen we onze banen en ons geld, ze verdienen nog steeds hetzelfde geld en leven dezelfde levensstijl. Hun levensstijl verandert niet.”
‘Het is heel moeilijk hier in Windsor. Onze gezinnen vallen uiteen als gevolg van de economische tegenspoed. Echtgenoten vertrekken naar het Westen voor een beter leven. Vrouwen laten hun echtgenoten achter op zoek naar veiligheid. Dat is mij overkomen.
‘Er is niets hier in Windsor,’ concludeerde Pepe. "Net als Detroit. Het is voor beide steden hetzelfde. Ze zijn met elkaar verbonden."
Jagdish, oorspronkelijk uit India, was het eens over de omstandigheden in Windsor. ‘Het is hier heel erg’, zei hij. “Daarom hebben we zo gevochten om ons geld te krijgen. Werknemers moeten vechten voor hun rechten.”
De WSWS vroeg Frank Kelly, een werkloze autowerker met eerdere ervaring bij Aramco, wat hij autoarbeiders over de hele wereld over de bezetting zou vertellen. ‘Dit is slechts een scheur in het ijs’, zei hij. "Het zal breder en dieper worden."
WSWS-verslaggevers legden uit dat autoarbeiders overal ter wereld te maken krijgen met dezelfde aanval op hun lonen en levensomstandigheden. Toch is de reactie van de vakbonden – de CAW, de UAW en hun Europese tegenhangers – het verlagen van de lonen en arbeidsomstandigheden van de arbeiders en het kosteneffectiever maken van ‘hun’ productie. Dit draagt alleen maar bij aan het versnellen van de verarming van autoarbeiders door hen in een ellendige arbeidsconcurrentie te brengen.
Het is nu tijd om een internationale beweging van autoarbeiders op te bouwen als speerpunt voor de mobilisatie van de arbeidersklasse wereldwijd. Dit moet als centrale doelstellingen de controle van de arbeiders over de industrie en de financiële wereld hebben, en de reorganisatie van het economische en politieke leven op basis van socialistische planning om tegemoet te komen aan de behoeften van de mensheid als geheel, in plaats van aan de winstdrift van de banken en CEO’s.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren