Gedurende deze zestien jaar van mijn leven ben ik langzaamaan de omvang van de middenklassezeepbel gaan waarderen; met glanzende ondoorzichtigheid de ontberingen van de minder welgestelden uitwissen, de gevolgen van mijn eigen materiële welvaart, wat niet alleen van de gezichtsloze 'zij' werd gestolen, maar ook van mijzelf; eigenlijk al het andere. Het duurde zo lang om verder te kijken dan die comfortabele bubbel.

            Bovenal is het leven in de voorsteden de neerslag van isolatie; lijden onder een voortdurend gebrek aan perspectief, gekunstelde normen, een monochrome cultuur. Het is de logische conclusie van de American Dream: eindeloze rijen geprefabriceerde huizen waar ooit wildernis en gemeenschap bestonden, gehuurde herenhuizen en identieke grootheidswaanzin, een zelfrechtvaardigend collectief onbewustheid dat de basis vormt voor de verschillende graden van aandelenmarkt-, pseudo- individualistische, evangelische ras-nationalistische mentaliteiten die “normale” “politiek” worden genoemd – mildere versies, “liberaal”; eerlijker, ‘conservatief’.

            En toch ben ik er te midden van dit alles in geslaagd een aantal belangrijke stappen te zetten. Als kind nam ik het vegetarisme over, waarbij ik wrede slachtingen verbond met het gefabriceerde karkas dat ik elke avond op de voorgeschreven tijd moest consumeren. Totale afkeer en erkenning van hypocrisie zorgden ervoor dat mijn conditionering ongedaan werd gemaakt. Van daaruit begon ik de meer irrelevante aspecten van religie te verwerpen, waardoor de deur openging voor verdere vragen over de geldigheid en toepasbaarheid van welke soort religie dan ook; Binnenkort zou ik dezelfde soort redenering toepassen op het kapitalisme en nationalisme dat ik op zijn best al jaren als ‘noodzakelijk kwaad’ beschouwde.

            Maar ik ben nog steeds niet vrij. Nog niet. En ik weet dat dit nooit zal gebeuren, niet totdat alle anderen van deze volslagen waanzin zijn die wij een samenleving noemen. Dus tot die tijd verwerp ik niet alleen, maar weerstand het gemondialiseerde establishment, dat de wapens verbindt en schorre stemmen verenigt met alle andere weerstanden tegen welk facet van zijn onwettige bestaan ​​dan ook; Bij voorbaat alle excuses voor mijn voorrecht.