*АМАН, 29 јануари (ИПС) – Стотици илјади избегаа од насилството во Ирак за да побараат засолниште во Јордан, но бегалците сега почнуваат да забележуваат дека неговите граници се затвораат.*
Јордан и Сирија се единствените две земји во кои Ирачаните во бегство можат да се надеваат дека ќе најдат засолниште. Западните земји ги затворија вратите за ирачките државјани - дури и за бегалците.
А сега истото се случува и со Џордан.
„Имав голема операција на окото во Јордан, но мојот лекар ми рече дека не успеа и затоа треба повторно да го оперирам“, изјави за IPS Ахмад Калаф од Саклавија, 62 километри западно од Багдад. „Стигнав на ирачко-јорданскиот премин со моите медицински извештаи и писмо од болницата во Јордан во кое се бара моето пристигнување во Аман на одреден датум за да се отстранат штетата од претходната операција“.
Калаф го откри она што сега го наоѓаат десетици илјади Ирачани кога се обидуваат да влезат во Јордан. „Јорданските гранични власти ме вратија назад без да ми кажат зошто, оставајќи ме да се соочам со непознатото“.
Високиот комесаријат на ОН за бегалци (УНХЦР) објави дека 100,000 Ирачани бегаат од земјата секој месец. УНХЦР проценува дека приближно 700,000 Ирачани во моментов живеат во Јордан и уште 600,000 во Сирија - иако многу експерти веруваат дека реалните бројки се повисоки, со оглед на бројките што заминуваат секој месец.
УНХЦР исто така проценува дека има повеќе од 1.5 милиони внатрешно раселени лица во самиот Ирак.
Неколку Ирачани изјавија за IPS дека јорданските власти цврсто ги затвориле нивните врати од денот кога Садам Хусеин бил погубен. Многумина веруваат дека тоа го побарала ирачката влада.
Граничните власти во Јордан постепено стануваат построги во последните месеци.
„Кога премиерот (Нури) ал-Малики го посети Јордан минатата година, јорданските власти станаа построги, а на половина од оние што имаа намера да ја преминат границата им беше одбиен влез“, изјави за IPS трговец со намирници кој обично ја купува својата стока од Јордан. „Откако (ирачкиот министер за внатрешни работи) Џавад Болани го посети Јордан кон крајот на 2006 година, тие практично отфрлија 95 отсто од Ирачаните.
Претходно во 2006 година Јордан ја затвори својата граница за Ирачаните на возраст меѓу 17 и 35 години, како и за се поголем број палестински бегалци кои живееле во Ирак под заштита на поранешниот претседател Садам Хусеин. Повеќето Палестинци кои живеат во Ирак се протерани од шиитските одреди на смртта. Масовниот прилив на Ирачани во Јордан пред да се засилат граничните контроли, сериозно ја оптовари инфраструктурата на Јордан, која и онака економски страдаше. Особено училиштата и болниците ја почувствуваа тежината на стотици илјади нови жители.
„Нашата мала земја не може да си дозволи да прими повеќе Ирачани“, изјави 30-годишниот Јорданец Ахмад Траун од Аман за IPS. „Ние сочувствуваме со нашите ирачки браќа, но тие сега се товар за нашата сиромашна земја“.
Јорданските граѓани се жалат дека богатите ирачки имигранти донеле инфлација на јорданските пазари. Бизнисот со недвижнини процвета, но цените се зголемија до нивоа што им отежнува на повеќето Јорданци да купуваат или дури да изнајмуваат имот во централните области на главниот град Аман.
Области како Градините, Шмаисани и западен Аман забележаа речиси 200 отсто зголемување на вредноста во 2006 година. Цените на храната и основните услуги, исто така, значително се зголемија.
Сепак, многу Ирачани сè уште сметаат дека е должност на Јорданците да дозволат бегалци.
„Оваа земја е изградена од нашите пари“, изјави за IPS 60-годишен ирачки учител во Аман. „Садам му даде на Јордан бесплатна нафта и им ги отвори ирачките граници, а сега не ни дозволуваат да живееме во нивната земја. Ние не бараме од нив финансиска помош бидејќи сите Ирачани носат свои пари со себе. Многумина ги продадоа своите имоти во Ирак за да можат да живеат достоинствено“.
Ирачаните кои не успеваат да ја поминат границата се принудени да се вратат назад бидејќи нема хотели во близина на границата. Тие не можат да патуваат во Ирак по зајдисонце поради страв од американски патроли, па мораат да преноќат на паркинзи во рестораните на автопатот, каде што ноќе може да биде многу студено.
Исто така, станува сè потешко да се најде простор за стотици илјади кои се преселуваат на друга локација во Ирак. УНХЦР издаде предупредување на 9 јануари дека обемот на внатрешно раселување на Ирачаните е над капацитетот на хуманитарните агенции, вклучително и УНХЦР. Тој објави дека во Ирак се наѕира хуманитарна криза, над онаа што ја очекуваа хуманитарните агенции на почетокот на инвазијата предводена од САД во 2003 година.
УНХЦР додаде дека колку подолго раселувањето продолжува, толку потешко ќе биде бидејќи внатрешно раселените и нивните заедници домаќини во Ирак снемаат ресурси.
(Али ал-Фадили е наш дописник од Багдад, неодамна во Аман. Дар Џамаил е наш специјалист писател кој помина осум месеци известувајќи од внатрешноста на Ирак и го покрива Блискиот Исток неколку години.)
_______________________________________________
*** Мислите дека работата на Дар е од витално значење? Ни треба твојата помош. Тоа е лесно! http://dahrjamailiraq.com/donate/ ***
(в) 2007 Дар Џамаил. Сите слики, фотографии, фотографии и текст се заштитени со Соединетите Американски Држави и меѓународниот закон за авторски права. Ако сакате да ги препечатите испраќањата на Дар на интернет, треба да го вклучите ова известување за авторски права и истакната врска до http://DahrJamailIraq.com веб-страница. Веб-страница на фотографот Jeff Pflueger's Photography Media http://jeffpflueger.com . Секоја друга употреба на слики, фотографии, фотографии и текст вклучувајќи, но не ограничувајќи се на, репродукција, употреба на друга веб-локација, копирање и печатење бара дозвола од Дар Џамаил. Се разбира, слободно проследете ги испраќањата на Дар преку е-пошта.
Повеќе пишување, коментари, фотографии, слики и слики на http://dahrjamailiraq.com
ZNetwork се финансира исклучиво преку великодушноста на неговите читатели.
Донирајте