Големиот недостиг на вода во Чиле е директен резултат на слободното владеење дадено на компаниите за рударство и сеча од страна на чилеанската влада поради намалените резерви на вода во земјата, повеќе од 100 еколошки, социјални и домородни организации и над 6,000 демонстранти предупредија на митингот во Сантијаго ова недела.
Во понеделникот групите побараа државата да ја врати контролата врз приватизираниот систем за управување со водите во земјата, Маријанела Жаруд извештаи за Интер-служба за печат и Старател, и достави писмо до претседателот Себастијан Пињера.
Писмото го критикува сегашниот кодекс за вода, усвоен од Аугусто Пиноче во 1981 година, со кој, според Жаруд, „водата стана приватна сопственост со тоа што на државата и се дава право да доделува права за користење вода на компаниите бесплатно и вечно. Кодексот дозволува користење на водата правата за купување, продавање или издавање под закуп, без да се земат предвид локалните приоритети за користење на водата, се жалат организациите“.
„Откривме дека има вода Чиле, но дека ѕидот што го дели од нас се нарекува „профит“ и е изграден со [1981] воден кодекс, устав, меѓународни договори како бинационалниот рударство договор [со Аргентина] и, во основа, наметнување на култура каде што се смета за нормално водата што паѓа од небо да има сопственици“, се вели во писмото.
„Овој ѕид ги суши нашите басени, ги уништува водените циклуси што ги одржуваат нашите долини со векови, сее смрт на нашите територии и мора да биде срушен сега“, се додава.
„Нашето главно барање е укинување на кодот за вода што ни го ускратува правото да имаме вода за живеење“, рече Тереза Нахуелпан, активистка од Движењето за одбрана на морето во Мехуин, 800 километри (околу 500 милји) јужно од Сантијаго. Кодексот „ги фаворизира профитот и богатите“, рече таа.
Организациите, исто така, бараат укинување на рударскиот договор потпишан од Чиле и Аргентина во 1997 година, кој им дава на странските рударски корпорации неограничен пристап до вода и енергија во земјата.
„Динационалниот договор за рударство им предава на транснационалните корпорации повеќе од 4,000 километри планини [Анди]“, рече домородниот водач Родриго Виљабланка. „Овозможува екстракција на природни ресурси и користење на вода практично бесплатно да им се додели на компаниите“.
Прочитајте го остатокот од извештајот на Жаруд овде.
ZNetwork се финансира исклучиво преку великодушноста на неговите читатели.
Донирајте