„Какво губење палци што се спротивставени/Да се направат машини за еднократна употреба и да се продаваат на галебите што летаат во круг/Околу едно големо десно крило Да, левото крило е скршено одамна/Со прашката на COINTELPRO И сега е толку тешко да имаш верба во било што/Особено твојот следен храбар потег“ – „Твојот следен храбар потег“, Ани ДиФранко
Во текстот од 23 ноември 2003 година со наслов „ФБИ ги испитува антивоените митинзи“, новинарот на Њујорк Тајмс, Ерик Лихтблау, ја објави прилично неизненадувачката вест со ова водство: „Федералното биро за истраги собра опширни информации за тактиката, обуката и организацијата на антивоените демонстрантите и ги советуваше локалните службеници за спроведување на законот да пријават каква било сомнителна активност на протестите до нејзините одреди за борба против тероризмот, според интервјуата и доверливиот меморандум на бирото“.
Претставувајќи ја земјата на слободните, претставници на ФБИ ја кажаа утешната вест на Лихтблау дека „напорот за собирање разузнавачки информации имал за цел да ги идентификува анархистите и „екстремистичките елементи“ кои заговараат насилство, а не да го надгледуваат политичкиот говор на демонстрантите кои го почитуваат законот“.
Ако некогаш постоел бенд на негативци, безбеден за неуспех, тоа се анархистите. Евоцирајте го терминот „анархист“ и секојдневните граѓани гледаат на другата страна кога агенциите за спроведување на законот (sic) ги нарушуваат правилата. Без разлика дали станува збор за рациите на Палмер од 1918-21 година, депортацијата на Ема Голдман и Александар Беркман, разорното влијание на Контраразузнавачката програма на ФБИ (COINTELPRO), не е ништо ново. Всушност, АК Прес штотуку го реиздаде Беркмановиот „Што е анархизам? и оваа книга стара повеќе од 70 години можеше да биде напишана вчера.
„Сте слушнале дека анархистите фрлаат бомби, дека веруваат во насилство и дека анархијата значи неред и хаос“, пишува Беркман. „Не е чудно што треба да мислите така. Печатот, говорницата и сите кои се на власт постојано ви го пикаат во уши“. Но, тој додава: „Повеќето од нив знаат подобро“ и „имаат причина да не ви ја кажат вистината“.
Дел од таа вистина ја вклучува реалноста дека, како што објаснува Беркман, „капитализмот и владата се тие што се залагаат за неред и насилство“, додека анархизмот „значи ред без влада и мир без насилство“. Очигледна е причината да не се дозволи да се знаат тие очигледни вистини. Која самоовековечка корпоративна култура сака населението да цени дека зборот „анархија“ доаѓа од грчкиот, што значи „без сила, без насилство или влада“?
„Владата е изворот на насилството, ограничувањето и принудата“, пишува Беркман. „Анархизмот учи дека можеме да живееме во општество каде што нема никаков вид принуда. Животот со принуда природно значи слобода; тоа значи слобода од присилување или принудување... Не можете да водите таков живот освен ако не ги отстраните институциите кои ви ја ограничуваат слободата и ви се мешаат во животот, условите кои ве принудуваат да постапувате поинаку отколку што навистина би сакале“.
Институциите како ФБИ и неговите „обемни информации за тактиката, обуката и организацијата на антивоените демонстранти“. Услови како „војна“ против теророт што не е спонзориран од САД.
„Што е анархизам? може да се нарача на http://www.akpress.org/dosearch.php?itemid=4319
Mickey Z. е автор на The Murdering of My Years: Artists and Activists Making Ends Meet (Soft Skull Press) и може да се стигне на [заштитена по е-пошта].
ZNetwork се финансира исклучиво преку великодушноста на неговите читатели.
Донирајте