Еден мој пријател, кој ќе го наречеме Mad X, штотуку објави неколку размислувања за планираната иницијатива на Либерман, да има луѓе кои се заколнуваат на верност на државата, како предуслов за државјанство во Израел. Бидејќи овие мисли беа на хебрејски, си зедов слобода да ги преведам:
„ЕРЕЦ-ИЗРАЕЛ [(хебрејски) – земјата на Израел, Палестина] беше родното место на еврејскиот народ. Тука се обликуваше нивниот духовен, верски и политички идентитет. и му ја даде на светот вечната Книга на книгите“. (Википедија)
Влада која го предаде својот народ од првиот момент:
"ИЗЈАВУВАМЕ дека, со важност од моментот на престанок на мандатот е вечерва, во пресрет на сабота, 6-ти Ијар, 5708 година (15 мај 1948 година), до формирањето на избраните, редовни власти на државата во согласност со Уставот што ќе го усвои избраното конститутивно собрание најдоцна до 1 октомври 1948 г.…“ (Министерството за надворешни работи на Израел)
Устав не беше напишан затоа што (меѓу другите причини)
„…несогласувањата околу уставот би можеле да доведат до културна војна меѓу религиозното и секуларното население; Државата Израел секогаш е во состојба на промени и фалсификување, а тоа не одговара на уставот…“Kneset.gov [хебрејски])
И покрај тоа што основните човекови права кои се загарантирани со устав не се менуваат
„...Идејата за устав се појави во минатите векови, во чија основа беа социјални и економски борби кои повеќе не постојат...“ (Kneset.gov [хебрејски])
Дали социјалните и економските борби, навистина, сè уште не постојат?
„Поради недостаток на пишан устав во Британија, владеењето на правото и демократијата во оваа држава се цврсти, а граѓанските права исто така се зачувани...“ (Kneset.gov [хебрејски])
Смела лага! Не само што ан Уставот на Англија постои (сигурно единствен, но сепак уставен) од 1215 (!) што го принудува кралот да се придржува до законот и им дозволува на своите поданици habeas корпус (и ја појаснува темата за заемите со камата, што беше важен елемент за благосостојбата на Евреите во кралството). Овој [британски] устав е основната идеологија за која било уставна демократија што е основана, оттогаш, бидејќи го опишува неспорниот принцип дека владата подлежи на принципите на правото и правдата и не може да им ја одземе на своите поданици.
Дополнителен идиотски аргумент создава симетрија меѓу родените граѓани и имигрантите, наведувајќи
„...малцинство од еврејскиот народ се наоѓа во Израел, а државата нема право да прифати устав кој ќе ги обврзува милионите кои допрва треба да имигрираат [во Израел]...“ (Kneset.gov [хебрејски])
Секако не пред државата да им ја вети својата верност, во форма на непобитен, обврзувачки документ (устав, а не“основните закони" кои во основа се побиваат).
Затоа барањето да се заложи за верност како предуслов за државјанството има свои корени во фашистичка идеологија а не во демократска идеологија. Уште повеќе, кога залогот е насочен кон шупливи симболи, а не кон основни принципи на државата (основни закони=симбол, устав=основни принципи).
Посакувам Либерман, имигрантот од Молдавија, да ме натера да се заколнам на верност на неговите симболи и официјално да ме претвори - трета генерација во Израел - во бегалец во мојата земја.
Ве молиме слободно насочете ги вашите коментари на http://www.facebook.com/profile.php?id=611116766&ref=profile
ZNetwork се финансира исклучиво преку великодушноста на неговите читатели.
Донирајте