Џек Расмус ги поканува гостите ветерани на синдикатот што ги интервјуираше во текот на изминатата година на дискусија на тркалезна маса за „што може да се направи“ од синдикатот за да излезе од стратешкиот ќорсокак на организирање-пад на членството, колективно договарање и политичка акција. Џек дава краток преглед на падот на членството на Синдикатите, неефикасноста на договарањето и политичките резултати во последните децении, а потоа ја префрла дискусијата на ветераните на синдикатот за да ги споделат своите ставови за спецификите за тоа што треба да се направи за да се врати стратешкиот ќорсокак за синдикалниот труд денес. Џек ги поздравува синдикалните ветерани, со повеќе од четири децении искуство: Стив Ерли, од Communications Workers of America, Грег Шотвел од United Autoworkers и Џери Гордон, од United Food & Commercial Workers. Тие се здружуваат во жива дискусија за тоа како синдикалниот труд може да се воскресне, почнувајќи од корените, со вклучување во нови начини на организирање, на договарање и нови иницијативи во независна политичка акција.
Ветераните на синдикатот зборуваат за „Стратешкиот ќор-сокак на трудот“.
Џек Расмус
Д-р Џек Расмус, доктор по политичка економија, предава економија на колеџот Сент Мери во Калифорнија. Тој е автор и продуцент на различни нефикциски и фиктивни работници, вклучително и книгите The Scourge of Neoliberalism: US Economic Policy From Reagan to Bush, Clarity Press, октомври 2019 година. Џек е водител на неделното радио шоу, Alternative Visions, на Прогресивната радио мрежа и новинар кој пишува за економски, политички и работни прашања за различни списанија, вклучително и European Financial Review, World Financial Review, World Review of Political Economy, списанието „Z“ и други.
1 коментар
Г-дин Расмус – Една динамична и најважна динамика е улогата на медиумите во корпоративна сопственост и накратко се споменува како „страна забелешка“. Дали никогаш не сте прочитале „Согласност за производство“? Дали некогаш сте го гледале документарниот филм NFB на Канада (VHS или DVD) од книгата на професорот Чомскис, „Согласност за производство“? Работниците не се информирани со сите факти. Можете да зборувате за организирање, договарање и политички стратегии додека кравите не се вратат дома, но ништо нема да се смени АКО ништо не се промени. Има директна линија помеѓу „кутијата од весникот, гласачката кутија, кутијата за леб и боровата кутија“. Ако имавте информирано членство (Сојуз), немаше да ја имате оваа радио емисија. Решението? Граѓанска сопственост, контролирана содржина од граѓани, управуван од граѓани и одговорен весник од граѓани со многу референци за да се придружат сите и сите објавени вести. Веб-страница со неа ќе биде одличен почеток. Уморен сум да ми кажуваат што да верувам од моите избрани претставници на Синдикатот за „Кариера“ (Лидерство?)… што да остане надвор од подот… Социјалист за овој член на синдикатот… Капиталист за тој член на Унијата… тоа е тажно. Треба да бидеме информирани и на членството мора да му се довери одговорноста за одлучување. Националната канцеларија (UAW/CAW & TCA/Unifor) не е Унијата...членството е. Првпат прочитав за идејата од книгата на Џон Милерс од 1999 година, „Вчерашни вести – Зошто канадските дневни весници не успеваат“ (долу на страница 54)“. Г-дин Милер ја слушна идејата од канадскиот Ед Фин. Г-дин Фин навлегува во повеќе детали во неговата книга од 2013 година „Животот на новинарите на левата страна“. Г-дин Расмус… мора да престанеме да ги гледаме работниците или членовите на синдикатот како „овци“. Тие се луѓе способни да разберат сложени идеи објаснети со едноставни зборови и јас не сум најострата алатка во фиоката.
Г-дин Блер „Макс“ Филипс
Сент Катарина, Онтарио
ГМ од Канада пензионер