Read Part 1.
"Historiae duo genera - genus officiale, plenum mendaciis, quod in scholis docetur – historia ad usum delphini; et est historia secreta – in qua veras rerum causas foeda annales discimus."
- M. fallaciae Perdues Balzac
Mali: Nova frons belli de Terrorismo
Sine dubio impetus in In-Amenas oleum et gasi in Algeriano Sahara eventibus in Mali narratur, ubi Francogallia modo copias exposuit in labore ad militantes islamicos qui regiones Mali septentrionales occupaverunt divellere. Quaenam sunt causae altioris logicae interventus Malium Gallicorum? Putares homines nondum iterum cadere: "Iusti sumus copias mittens ad vitam innocentem tuendam et democratiam sustentandam" - humanitarium interventualism. Kosovo, Iraquia, Afghanistan, Libya.
Nunc malim adiicere indicem.
Sed iterum, sicut venustas operatur, satis longum saltem copias Gallicas in terra Mali acquirere, unde eas per aliquod tempus extrahere difficile erit. Debile adiuvat resolutio Consilii Securitatis a la Libya quae copias mittens non condonat, sed obscura est satis tenue legitimationis velum dare - suggestionem legis internationalis in opere - ad crimina belli tegenda. Coniunge cum aliquid wacko salafistae radicis, elementum vitalis in misce, qui sufi saxa destruunt et incultis feminis, cogit, velatum, retro in coquina sine macula radiorum et mixtum combustibile.
Intrant Praeses Francois Hollande Francois, popularis sui domi deflectens, sicut discrimen socio-oeconomicum Gallicum profundiorem reddit. Recto vultu recubans, Hollande genti suae et mundo narravit se missis Gallicis copiis ad Mali cum vi pugnantis tegere. "Gallia nihil aliud est quam terrorismum pugnare." Gallia solum vult adiuvare Mali "receptam suam integritatem territorialem" et fac exsistere "auctoritates legitimas et processum comitiorum".
Tangere.
Ludit bene Lutetiae Parisiorum ubi opera Liviae diversitas facere debilem et confusum Franciscum praesidem videre fortis et determinatus est. Vocatio pro Gallo-ducto, saecularis jihadistae contra nimium islamicas jihadistas Gallicas cantus publici accipit La Massilia! in voce. Si Civitates Foederatae Americae primum impetum inierunt ut primum bellum in Terrorismo, Gallia, ubi Islamophobia habet longam et probatam historiam, potest concursum militum pro secunda fronte Sahara praebere. Interventus militaris gallicus bene in Washington quoque ludit.
Obama Administration nequivit usque nunc, ut socium suum opportunum eligeret, Algeria, pugnam Maliacam inire. Oculo suo in aedificatione militari Asiano-Pacific, ipsa Washington copias US (praeter species quasdam speciales copias quas assumere involvit) in Malia mittere noluit. Hollande voluntas agendi sicut Netanyahu Saharae convenit Obama Administrationis ac verisimiliter novum Secretarium defensionis; Chuck Hagel.
Hollande's Song
Missio ab Hollande 'solum eges- to- ope-e-pauperum-Maliacum-populum' missionis Franciae dolet historia in historia post coloniam turpiter sustinentis, de pessimis dictatoribus Africanis in commutatione ad accessum oeconomicum, eius. complicitas in Rwandan genocidia anni 1994 et peculiaris eius cura historica rediens ad 1890s ad imperium Saharae eiusque extraordinarias opes in oleo, gas, uranium, aurum et ceteras facultates naturales.
Galli etiam terminum habent pro eo.Francafrique'. Nonnulli commentatores Gallici loquuntur de incursionibus militaribus Gallicis in Mali ut 'reditus Francafrique', aliquantulum erroris, ut, cum independentiae fluctum 1960, Gallia numquam Africam reliquit. Eius neo-colonialis relatio cum coloniis pristinis continua est catena oeconomicorum cynicarum, quae magna corruptione sui clientium Africanorum clientium lubrica est.
Interventus Francogallicus in Mali, adiuvat accipere verba Hollandiae et retractare aliquid "Gallia in Mali intervenit ut amplas res oeconomicas Galliae tueatur in regione - oleum, gas naturale, uranium et aurum". Haec res tam plenae operationis quam quae futurae sunt trans Saharam in Chad, Niger, Malia, Algeria et Mauritaniae. Exempli gratia. quamvis Uranium nondum in Mali fodiatur, est autem in aquilone prope Niger by . areva, unus mundi maximae societatum fodinarum Uranii, Francis owned. Galli plurima de fructibus et beneficiis eius. Incolis Saharae ventum est cum tabulis aquaticis inquinatis et paulo plus quam acervis tailings radioactivis.
Pre-empting spectrum Sinensium Influence
Sub superficie, sub cantu Gallico de promovendo liberté, egalité et fraternité in Mali cum copiis Specialibus Gallicis et Mirage vi pugnantium, animadvertit 'un nervositum certum'. Yep, Gallicae potentiae circulos concutiunt inconstantiam in Mali. Timor, ut plerique paranoia, vagus est, et dum non totaliter imaginarius, crasse exaggeratur.
Imo, non Algeriani exercitatis (per DRS) Saharae islamicistae, qui metum incutiunt in cor electae Gallicae ... parvae potatoes. Sina est! Scilicet. Incertum est quomodo res per regionem Saharae ludere possit, est ad fontem sollicitudinis Gallicae. Commutationes politicae in regione periclitari potuerunt uranium notabilis Franciae, petro-chemical et aliae materiae rudis opportunae accessus. Pro patria, in qua 70% potentia electrica e potestate nucleari venit, et maxime uranii ad currendum a Sahara venit, hoc grave est.
Si haec pars missionis accurate est tunc alius modus considerandi actiones militares Gallicae in Mali: paulo plus quam tumultuationem militarem praeemptivam, defensivam Sinarum ex Mali (et Niger et Chad apud alios locos) servare voluit, et pro Gallia aditum suum retinendi ad opes Saharensia in quibus pendet.
Dum Uranium nondum in Mali (vel in Chad fodiebatur), perlustrat factum a Gallis annis 1950, significantes fontes potentialis supellectilis ibi collocatos. Geologi quoque affirmant oleum Saharae plus esse et gas naturale in regione Sahara a Mauretania usque ad Sudania, quarum multae — in iis Mauretania, Mali, Niger et Chad — adhuc eruuntur.
Sed populo Saharae, terminis nationalis Gallico-creatis parum significant. Ubi Mali fines et Niger incipit non invenitur in tabula mentali Tuareg regionis per aliquot milia annorum vixerunt. Galli timent ne instabilitatem Mali in Niger influat, ubi Gallia plures uranium maiorem meum, cum alio negotium aperturus est. Forsitan hoc perspicitur, cur Gallia omnes suas basibus militaribus Africae in Africa fere contulerit, vel in vel intra Saharae spatium insigni. Exspectandum est unum eventum belli Gallici hodiernae in Mali, alterum basis alicubi permanentis, fortasse inter Timbuctou et Gao, ad septentrionem fluminis Nigri.
Quidam Historical
Hollande solidarietas cum Mali, cupiens ibi copias Gallicas mittendi, est modo ultimi eventus in Gallia anni 125 nisus lucrandi regiones Saharae belti ab Atlantico ad Mare Rubrum, quibus conatus in parte prosperae fuerunt. .
Gallorum expugnatio Saharae male coepit. Prima missio, sic dicta missio blanditiae, ab Algeria 1881 capta, vinculis Tuareg omnino deleta est. Alii aegre procederent. Caperet Francos viginti fere annos recuperare ac recuperare Saharam orientem versus impellere. Gallicum iter ad Mare Rubrum iterum substitit Fashoda anno 1898 cum Gallica offensa in copias Britannicas cucurrit quae prudenter se non militariter opponere constituit.
Exercitatio militaris decretoria quae Franciam potestatem reliquorum Saharae dedit, paulo post anno 1902 factum est. Militia Gallica sub vicario Cottenest delevit cohortem trecentarum pugnantium Tuareg in regione Ahaggar (in Sahara iuxta Algerian- currentem. terminus Libyci).
Incommodis aliis fuerunt. Early XXth-century conatus Fezzan (Libia occidentalis) primo ab Italis et postea post Bellum Orbis Terrarum II dominari coepta est, coniunctis US et Britannis pressionibus, quae missiones militares e Libya expulerunt. Gallia speraverat Algeriam huic regioni annexuram. Paulo post in primis annis 20 oleum ibi repertum est.
Actio militaris Gallica in Malio, cum pars maior consilii in regione eiusque opibus dominaretur, nihil novi est. Bis in saeculo XX, Gallia censebat aliquid creandi politicae Saharae independentiae, sub potestate Gallico, primo in Bellum Orbis Terrarum Primum, et postea graviorem conatum in annis 20.
Prima expeditione ad faciendum 'Gallicum Sahara' a sacerdote Gallico ductus est, unus Pater Charles de Foucauld, occisus in Tamanrasset (in Sahara Algeriana) mense Decembri, 1916. Visio Foucauld, quae in circulis Gallicis potestatem aliquam habebat; ethnicam statum crearet, quod dixit 'pan-Tuareg' rei publicae Saharae, quae Algerianae Saharae a parte septentrionali regionis abscinderetur, Arabes Septentrionalem a sub-Saharan Africam Niger intercluderent.
Secundum racist logicam colonialismi Gallicae, Foucauld credidit Tuaregs, propaginem Berberorum, racially prope Europaeis fuisse, Arabibus superiores, qui alterum genus humanitatis repraesentabant. Afri nigri, quos Foucauld virtualiter inexplicabiles existimavit, in fundo gentis suae pyramidis erant. Secundum opinionem suam Foucauld sperabat creare Tuareg Sahara ethnically purum esse quod arcte coniunctum esset cum cultura et oeconomice Franciae.
Hae notiones aperte expressae sunt in una de multis litteris Foucauld ad sodales concilii Gallici:
"Quomodo Africanum imperium excolere possumus?" quaerit, quaestio ardentis praecellentis WW I annorum. "Profecto constat ex elementis variabilibus: Berberes (the Tuareg) celeri progressu capaces, Arabes tardius ad progrediendum. Diversae incolarum nigrae per se statum civilem consequi non possunt, sed omnes ad gradum capaces progredi debent".1
Quam liberalis et liberalis animus!
Quamvis Foucauld notiones numquam in totum Saharan materiata sit, quae Algerianum Sahara divelleret et eam misceret cum Gallicis locis Saharae colonis Chad; Niger et Mali, eius propositum resonabat inter aliquos circulos pro-coloniales et metalla in parlamento Gallico, et quasi phoenix illae notiones ab oblivione in primis annis 1950 oriebantur.
Eo tempore imperium Gallicum proposuit quod refertur ad "L'Organisation commune des regions sahariennes". (Communia - vel composita - Organizatio Regionum Saharae), eius acronym - OCSR. OCSR seriem buraucratiorum creavit ad opes minerales regionis investigandas, regionem administrandam, ornatum communicationis socialis instituendum. Gravis conatus fuit multo longius quam Foucauld visus colonialis minus practicus.
Sahara et Bellum Algerianum pro Independentia: 1954-1962
Non multum scriptum est de eo quod Galli cum Algerianis rebellibus occulte tractabant - FLN (Front de la liberationes nationale) - quam primum ab anno 1956 et hoc tempore Gallico modicum offerebant Algerianis libertatem; sed independentia truncata erat quod Paris concedere voluit, unam libertatem quae Algeria per se septentriones Montium Atlantis concessit, cum Francia imperium Algerianum Sahara retinens.
Quod magnum in Francogallico consilium figuratum fuit, oleum, oleum copiosissimum, anno 1956 in Sahara repertum est. Gallia putavit oleum quod suum esse nolebat ab eo discedere. Algeriani, pro parte, libertatem mutilam accipere noluerunt. Una probabilis ratio ob saevitiam independentiae belli tam a Gallis quam Algerianis fuit quod clavi oeconomici oleum relatum tam altum essent.
Gallia Algeriana Sahara ab septentrione separare optabat et eam coniungere in vastis industrialibus, zona communicationis retis se contineret, ut dilataretur per multum regionis, quae durante coloniae tempore Sudaniae French nota erat. In independentia anno 1960 regio illa quattuor nationes independentes factae – ab occidente in orientem: Mauritania, Mali, Niger, Chad. Oeconomica integratio ipsius Saharae pars maioris consilii fuit ut priora colonias Gallicas per itinera coniungat, ferriviaria a Congo Brazzaville ulteriore ad meridiem cum Gallia metropolitana.2
In decennio postwar ab anno 1945-1955, regio graviter inspecta erat a geologis gallicis et geographis, quorum rumores - adhuc validi hodie sunt - indicia et indicia dabant vastis adhuc opibus mineralibus et petro-chemicis, quas Gallia dominari cupiebat. Dum OCSR formaliter independentiam harum nationum agnosceret, propositum, ausum classicum neo-coloniale, in efficaci oeconomico, politico et militari huius regionis vastae ditionis innitebatur.
Reditus oeconomus pro tanto incepto, considerato essentiali industriae futurae Francogalliae et securitatis oeconomicae, suscepta est. Aliquantum subsidium ideae in comitiis Gallicis et in circulis regiis in genere fuit. Multae normae infrastructurae ad propositum, ordinatio politica regionis, quaedam progressus infrastructuralis iam ante annum 1960 comparata erat.
Attamen, Algeriana resistentia cum Gallicis non posse coniungi ut omnes lusores politici nuper independentes in tabulas formalem exsecutionem consilii instruerent. Damnum Saharae Algerianae, elementum praecipuum, consilium inexplicabile in forma Franciae praevidebat.
Sed Gallia numquam ex idea zonae Saharae continentis Francogallica tradidit. Progressio formaliter aggredi nequitur, Paris iam dimidio saeculo, late feliciter, addere potest, conatus est efficiendi OCSR informiter et quod melius laboravit. Francia Mali missio militaris paulo plus quam ultimi conatum sequi per, leviter recognitum, horum priorum nisus Saharae eiusque facultates regendi sunt.
1. Translatio mea ex Andre Bourgeot. "Sahara: espace geostrategique et enjeux politiques (Niger)" Autrepart (16) 2000L XXI-XLVIII. Huic auctori debeo multarum perceptionum in hac ultima huius ingressu citatis sectione
2. Ibid
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate