Duo incepta consociationis regionalis in America Meridionali spectantia sunt: Foedus Pacificum et UNASUR. Utrumque incompatibilia sunt, secundum contrarias utilitates geopoliticae, quae singulae regiones perplexus exhibent. Non est iam locus ingeniorum aut perturbationum.
"Extat quaedam propensio inter prospectus integrationis nostrae ad injiciendam notissimam doctrinam in discursum de diversis inceptis sub-regionibus", scripsit Carlos Chacho Alvarez, secretarius generalis ALADI.Tiempo Argentino, diei 2 iunii 2013). Propter quod credit se opponere Pacifici Foederis Mercosur amplificato "signum negativum plane significat, nisi gradus retrorsum". Quoquo modo, Alvarez sudem suam ponit in UNASUR et CELAC "sicut duo in regione incepta ambitiosissima et integra", quae excludendo Civitates Foederatas et Canada, suam ideologicam praedilectionem exponunt (1).
"Continens divisus est", ex-praeside Henrique Cardoso Brasiliensium notat quoad ortus Pacifici Foederis (virtuti, die 30 novembris MMXII). "Aliqualiter nostram dignitatem rei publicae amittimus in Continente, quod haud dubie" addidit. Cardoso credit exitum patriae esse "alte tractatum cum Civitatibus Foederatis", de quibus "semper timuimus".
Skating per duas pactiones, Praeses Peruvianus Ollanta Humala convenerunt cum Luiz Inácio Lula da Silva, in ambitu fori "Decem annos confoederationis opportunae inter Brasiliam et Peruviam 2003-2013" ostendit et decem annos "habemus". magnum progressum fecit in integratione Peruviano-Braziliano ac praesertim intellectu hanc esse societatem naturalem ad efficiendum alterum oceanum Atlanticum Pacificum. (Vox Russiae, diei 6 iunii 2013).
Eodem eventu Lula revocavit decennium ante decennium in patria sua reprehensum esse quod pacta integrationis cum Peruvia consignavit, cum putarent progressionem Brasiliensium tantum progressionem posse ob rationes commercii cum Iunctus Civitas et Europa: "America meridionalis non exstitit, nec Americae Latinae, Africa et Arabum nationes non fuerunt. Putavi nos geographiam commercialem et politicam mundi mutare posse si nobis ipsi credidimus, sed sermo facilis non fuit. ", dixit Praeses.
Lula sermonem suum invictis notitia sustentavit: commercium bilaterale ab DCL miliones dollariorum 650 ad 2003 miliones in 3,700. Praecones Brasilianae privatae in Peruvia ad sex miliarda dollaria fuerunt et maiorem provocationem eduxerunt: quod emundandi industriales fructus magnis technologicis contenti sunt. obiectivum quod utraque parsimonia "potuit modo complementario operari". Sic scienter cardinem appropinquavit cuiusvis gravis integrationis processuum.
Liberi Commercii Pacta coagmentari
Pacificus Foedus mense Aprili MMXI cum "Declaratione Lima" nata est, inceptum tunc Praesidis Alan García, in quattuor regionibus, quae Liberi Commercii Pacta cum Civitatibus Foederatis Americae, Mexici, Columbiae, Peruvia et Chile nata sunt. Die 2011 Iunii MMXII "Factio Foederis Antofagasta" signatum est a praesides Sebastián Piñera, Juan Manuel Santos, Humala et Felipe Calderón. Panama et Costa Rica primi spectatores membra fuerunt, quae Hispania, Australia, Canada, Nova Zelandia et Uruguay iungenda erant, et in posterioribus cacuminibus adiectae sunt Ecuador, El Salvador, Gallia, Iaponia, Honduras, Paraguay, Portugallia et Dominicana. Reipublicae.
Defensores Foederis affirmant quattuor nationes quarum interest 200 miliones incolarum repraesentare, 55 centesimae exportationis Americanae Latinae et 40 centesimae GDP in regione. Duo oeconomi regionis praestantes, Oscar Ugarteche et José Luis Fiori Brasiliensis processuum regionalem resolvent ac si essent lusus latrunculorum, in quibus motus unius scaenicorum ab altero responsionem comitaretur. id est ad provocationem adaequatam suscepit. Cum "constitutionalis res" Fernando Lugo ab imperio removit, Paraguay a Mercosur separata est et hoc introitus Venezuela fieri potest. Eodem modo interpretari necesse est creationem Foederis Pacifici: ut responsio ad creationem UNASUR a Brasilia petitam.
Cum Foedus formatum est, Ugarteche affirmavit: "Tres moderatores Americanorum Meridionalium Circuli (Chile, Colombia et Peru) commune participant, quod actum constituentem Banco del Sur (Bank Meridionali) non subscripserunt), faciunt in praesenti pacta commercii cum Mercosur non habent, ubi observatores sunt, pacta commerciorum cum Civitatibus Foederatis Americae signata habent, quae nulla consuetudines munia involvunt, quod vetat ullum pactum cum Mercosur, cuius area est quinque centesimae, et insigni industriae nationali carent. pars" (ALAId. 26 Aprilis, 2011). Conclusio fuit quod Foedus "influentiae Brasilianae in America Meridiana counterweight" est, "servire non certandi sed influentiae intercludere".
Nihilominus in recenti articulo oeconomus affirmat recentioribus annis "Societas Pacifica quae maiorem movet", non tam propriis meritis quam ob insignem stagnationem Mercosurorum propter coactam relationes inter Buenos Aires. et Brasiliae (ALAI, die 24 Aprilis, 2013). Inter hos motus est accessus a Paraguay in contextu post-Lugo factus. Etiam Societas nonnullas difficultates respicit, inter quas oppositio partium Colombianarum negotiorum communitatis ad conventionem eminet, quae non novas opportunitates praebet, sed potius "operatur in detrimento staterae commercii et operis creationis".
Difficultates cum integratione
Notitia in obsidione directa peregrinatio (DFI) considerari potuit x-radius regionis. DFI exponentialiter in America Meridionali escalata est, ex paulo plus quam XXX miliardis dollariorum primis annis decennii 30 ad 2000 miliarda in 143. Hoc est quintuplum, secundum recentem relationem CEPAL (2012).
Notatu dignum est tres Andeanas regiones Pacifici Foederis ex DFI 11 miliardis dollariorum ineunte hoc saeculo ad aliquod 58 miliardis exisse. Mauris id maximus tellus. Quod vero patefacit indoles oeconomiae nationalis, pars est ad quam haec collocatio dirigitur.
Chile est patria secunda in volumine DFI cum XXX miliardis dollariis in MMXII, sed dimidium eius in fodienda (30 centesimae) et quinta pars in oeconomico est. Colombia DFI 2012 miliarda dollariorum accepit, sed plus quam dimidium ad petroleum et fodienda accedit. In Peru, quod 49 miliarda accepit, fodienda sola plus dimidium pecuniae haurit (fortasse 15.6 centesimae, etsi nullae sunt notitiae).
Relatio in Brasilia prorsus inversa est: fabricandis quasi 40 centesimis de faenore (cadens ab 47 ad 38 centesimis in annis proximis) haurit, dum industriae extractivae ad vix 13 centesimae attingunt. Hoc significat maiorem partem collocationis exterae quae summa quaedam 66 miliarda dollariorum (quarta ordo in mundo post Civitates Americae Unitas, Sinas et Hong Kong) ad partes ordinatur, quae loca operis idonei generant et productionem valoris additi sunt.
Argentina locum inter Brasiliam et Andean regiones obtinet. Post decennium validae retractationis, DFI ad Argentinam increvit aliquot 27 centesimae anno 2012 circiter 12.5 miliarda dollariorum attingentia. Sub finem MMXI compositio a sector DFI in Argentina contenta est in quibusdam 2011 centesimae in industria et 44 centesimae in servitiis.
Tota regio laborat, verum est, ex processu deindustrializationis ut consecutio competitionis Sinensium. Sed effectus sunt inaequales. Interdum dependentia a facultatibus naturalibus est valde, has regiones absolute dependet a mercimonia pretiis stirpis commercii, et praesertim in evolutione mercatus Sinensis. Fieri potest ut praedictus impetus Foederis Pacifici paulo plus esse possit quam fumus qui haec pretia dissiparet.
Chile enormes fluxiones DFI modo fertili modo absorbere non potest, cum 26 centesimae harum statim extra patriam a subsidiariis inceptis exteris a Chileanis restituantur. CEPAL concludit regionem Andean, utpote exemplar plurium oeconomorum regionis in regione sequendae, non multo plus esse quam "portam ingressu fororum Latinorum aliorum Americanorum".
Secundum Fiori, tres nationes Americanae Meridionalis Pacifici Foederis "parvae vel mediae sunt oeconomiae maritimae in exportatione datae, cum vix ullis commercii commercii inter se vel cum Mexico". Sola terra cum climate temperato et terris fertilibus, Chile "paene pertinet ad oeconomiam Americanam Meridionalem, praeterquam quod una e terris solitariis in mundo" dixit oeconomus Brasiliensis.
Credit Foedus Pacificum futurum promissum non habere. Eorum exportationes maiores sunt quam Mercosur, sed earum intra-zonae commercium paene exiguum est (2 centesimae totius exportationis comparatae 13 centesimae in Mercosur). Proprie loquendo societas commercii est quae nihil interest in integratione.
Quaestio non tam de virtutibus Foederis quam de quaestionibus quae nunc Mercosur versantur. Ex una parte, quattuor regiones quae eam fundaverunt (Argentina, Brasilia, Paraguay et Uruguay) easdem productas (basically soya et bubulae) ad easdem mercatus exportant. Hac exportationis structura possibilis nulla est integratio, quae fundamentum postulat complementariae productionis. Sicut Fieri notat, ex quo discrimine 2008 et cum dilatatione Sinica, notae oeconomiae Americae meridionalis quae impedimentum ponunt ad quodlibet consilium integrationis solum profundiorem habent: hoc est, "sunt aggregatio parallelarum educendi oeconomiae a mercatu externo" (Fontes, February MMXIII).
Praeterea, et directe cum his connexum, controversia permanens inter Brasiliam et Argentinam de exportationibus industrialibus (automobiles et instrumenta electrica domestica) societatis regionalis impedit. Singulum productum Argentinum quod in Brasiliam venit, jobs in Brasiliam amittit et vice versa. Commercial pacta et optiones ad integrationem existentes nondum industrias produxerunt ut se invicem complerent.
In resumptione alienae obsidionis anno MMXII, CEPAL dubitationibus nullum locum relinquit: "In America meridionali (exclusa Brasilia) exemplar distributionis DFI, in quo illae partes ex naturalibus facultatibus innixae sunt, in primis enituit". Mining 2012 centesimae pecuniae in regione, operas 51 centesimas et industria tantum 37 centesimae haurit.
Tempus eligere
"Licet sine dubio" discidium Pacificum plus ideologicis quam oeconomicis momenti in America Latina habet ac paene leve politice, si non parva pars consilii Obamae Consociationis Transpacificae creandi (TPP pro acronymo suo Anglicano). pars centralis in suo consilio confirmandi potestatem oeconomicam et militarem in regione Pacifica", ut Fiori notat (Fontes, February MMXIII).
Hoc fortasse discrimen quaestionis est. Mexicum iam inseparabilis pars in oeconomia US. Post discrimen 2008, quod restrictiones praevisiones graves imponebat, consilium Civitatum Americae Unitarum consistit in administratione suae globalis potestatis, sed cavens ne cuiusvis regionum potestatum constructio, quae suum statum imminere possent, et praesertim eorum. aere et praedominantia navali. Per rationem nummariam, Fiori argumentatur, superpotentia sua sumptus eiusque crisim in tertias nationes transferre pergit, sicut factum est cum socio principali Unionis Europaeae, dum "monopolisticum imperium technologicae innovationis" defendens.
Adversus hoc panorama optiones aliarum nationum decisivas esse potuerunt, et imprimis directionem Brasiliae adoptandi. Professor Ricardo Sennes, analysta internationalis Universitatis São Paulo, credit incrementum oeconomicum post 2002 "intentionem inter rationes oeconomicas variarum nationum profundiorem et asymmetriam inter Brasiliam et alias regiones regionis" augesse". (3)
Huic difficultatis structurae adiciendum est quod in Brasilia "praelatio ad exemplar relationum regionalium secundum capacitatem politicam Brasiliensium proiectionem et non ad exemplar integrationis regionalis" valet. Actio negotii densificatio non est eadem ratio integrationis. Ex eius sententia hoc accidit quod "coolitio interna" infirma exsistit pro integratione et hoc oritur intensivum diplomaticum activum, quod repugnat humilibus institutionibus gradus integrationis. Demum, "Regionalisatio, incrementa relationum regionalium quae inter civitates non proveniunt consiliis et pactis, celerius et profundius processit quam integratio regionalis".
Patet hoc, cum notat sodales Mercosur profundiores conventiones cum terris extra hanc societatem instituisse quam inter se habent. Sennes ultra declarationes concludit "proiectum regionale Brasiliae non esse partem mediae arteriae suae belli internationalis". Firma haec oratio est, sed vix univocum est. Hanc sic summat: anteferre colloquia alta potius quam institutionum pacta; "integratio oeconomicus superficialis", id est in bilateralibus quaestionibus commercialibus versatur cum detrimento integrationis effectivae, oeconomicae et logisticae; praevia domestica instituta fidei, ut BNDES loco institutionum regionalium; et fovere incepta privata investment magis quam pacta regionalia ad obsidionem promovendam.
Incipiens ab hoc tumulo difficultates, Fiori difficilem electionem proponit. Brasilia illa et regio "peripheria" magnarum potentiarum factae sunt, sicut Australia et Canada, cum pactis "sociis potiores", juxta lineas propositi Cardoso, et eligatorum in omni regione penitus insita; munus exportatores mercium. Vel quod alterum iter aggrediuntur, quod in industria et in opportunis naturalibus facultatibus opportuna sit, coniungendo "in industriam magni pretii, ut magna pars fructuum alimentorum et commoditatum producentium", quod sine positione complementaria et competitive renuntiant vis- . à-vis Civitatum Foederatarum, "contendit augere capacitatem sui consilii opportuna autonoma" ("Brasil e América do Sul: o desafío da inserção internacional soberana", Brasilia, CEPAL/IPEA, 2011).
Lorem electos optio et nam. Foederatio Nationalis Industry (CNI pro acronymo suo Portuguese) et Foederatio Industrium Mercosurorum Civitatis Sao Paulo magis magis reiecerunt nec etiam Unasur in rationem accipiunt. Aecio Neves, candidatus Factionis Democraticae Socialis, quae has partes repraesentat, aperte loquitur: "Opus est nos recogitandi et emendandi Mercosurem. Hoc sensu, Foedus Pacificus exemplum motus et alacritatis est". (La Nación, diei 9 iunii 2013).
Haec claritas cum positionibus nebulosis et contradictoriis partium progressivorum opponit. In praesenti panorama globali nullus locus neutralitatis est. "Iae nationes quae neutras se putant semper impertinens sunt vel sunt nationes quae se subjiciendo finiunt", Fiori concludit. Propter hoc asserit regionem se constituere ut "coetus foederatorum nationum nihil, si opus sit, dicere possit, et se defendere quando necesse est".
(Translata per Jordanum Episcopum).
– Raúl Zibechi, diurnarius Urugyayan, in Brecha et La Jornada scribit et cooperator ALAI est.
Notes
1) ALADI: Societas Americae Latinae ad Integration. UNASUR: Unio de Nationum Amnericanarum Meridionalis. CELAC: Communitas Americae Latinae et Civitatum Caribbearum.
2) "La Inversión Extranjera Directa en América Latina y el Caribe 2012", Santiago, MMXIII.
3) Revista "Tempo do Mundo", vol. 3, N. 2, Brasiliae, Decembris MMXII.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate