Reform vs
Quaestio utrum motus pro reformatione vel revolutione pugnare debeat, non est novum. Pops ascendit in omni tempore quo putant unum aut alterum aut utrumque posse vincere. Gratias Occupy iterum in mensa quaestio est in hac nova climata politica.
Amicus mihi olim dixit - si inter duas bene dissimiles colligo es, et modo mentem tuam efficere non potes, noli vexare: Habe modo utrumque. Opinor potuisse voluisse id in verbis alicuius minoris, sicuti saporis glaciei cremor ad ordinem, sed utendum puto, qui de reformatione et revolutione cogitabat - et multae rerum antiquarum novarum cum similibus responsis pervenerunt (Andre Gorz. locus bene committitur, si ulteriorem lectionem quaeris).
Errat inter se res novas et res novas ponere. Duo non pugnant, nec opus est inter eos eligere. Non satis est sua reformatio, et cogitans de reformatione anguste motum in longo spatio laedere potest, ut revolutione indigeat, sed revolutionem habere non potes nisi per viam emendationis conciliandae. Utroque eget. Nam nimis angusta quaestio est. Non est de reformationibus vel revolutionibus ut duae optiones abstractae, suus de winninget quaestio non est an vincamus omnia, sed Quid est quae conetur vincere, quam.
Opus est mutatio
Cum Argentini officinas suas occupare et vindicare in casum discriminis oeconomici MMI inceperunt, slogan in responsione ad eos qui nuntiaverunt curas suas in schedula sumerent: Somnium, inquiunt, tuo non aptum est. scriniorum urna. Etiamsi emblematum diversae fuerint, patet eodem impulsu Negotiationis Motus fuisse. Recta actio, quam assumpsimus, occupationes quas peregimus, ea quae diximus ac scripsimus ac depingimus — profunde patefecit intellegentiam inesse fundamentaliter malum cum societate, sicuti est, et inexpugnabilis opinio alium mundum possibilem esse.
Emendationes momenti in systemate facere possumus, sed tandem, discrimina nostra solvere non possumus, mutationibus medicamine mutandis vel tweando res hic et illic. Agitur de systemate oppressionis in qua capitalismus, auctoritatis, auctoritatis, patriarchalis, et principatus albae inter se gignunt et effingit in omnibus vitae socialis aspectibus — modis tam subtilibus quam praeconiis in publicis thermarum vel lectionibus quae in nobis docemur. scholae, et quasi aperturas ut COMMISSORIUS crisi et indefinitae detentionis apud Guantanamo Bay. Haec ratio est quae abusus, dominationis et coercitionis modo in fundamentalibus nititur, in quibus oppressio et iniustitia non sunt anomaliae, sed in ipsis DNA institutis quae vitam nostram dominantur.
Arctitudo – visceratio vitae socialium vitalium ita ut divites secare possint, dum ex privatizatione utuntur – extensio neoliberalismi naturalis est, quae naturalis evolutionis capitalismi est. Missae carceris, vigiles saevitiae, et finis-ac-fasciculi sunt rationes quae ex systemate supremacista alba radicibus oriuntur, quae in terga hominum servientium et in casum genocidis aedificata sunt. Mulier fornicatur in duabus secundis in US oppugnatur, et iuventus LGBTQ in proportionibus astronomicis tectum faciei, quia ratio nos faciei est patriarchalis in suo nucleo. Ubique experimur hierarchiam a schola ad fabricam carceris ad familiam, quia auctoritas est pars fabricae huius societatis, et docetur nos ubique imus. Bellum foris, coacervatio facultatum naturalium a Global Septentrionali sumptu Globalis Meridionalis, ingens mutatio climatis, quod toti planeta imminet, et commoditas omnium ab hominibus ad aerem, incrementa huius quoque systematis sunt.
Quae nostro indies tractamus, harum rerum systemicarum incrementum sunt. Oeconomia cum maioribus institutis, comitiis publice fundendis, honesta curis, cura publica qualitatum est — hae magni ponderis conciliat ad certandum, necessarium in via ad melius, sed haec sola concilians maiores illas oppressionis rationes non explicat. Et quamvis distinctius cognoscamus varias oppressionum formas, ea agere non possumus extra totum – capitalismus se non limitat ad mercatum stirpem, in fundamentis imperiorum, rimatus est. profunde in cultura, sequitur in cubicula nostra. Idem dicendum est de alba dominatu, pro patriarchatu, pro auctoritate auctoritatis: hae systemata inter se intime coniunguntur ut systema oppressionis in omnibus vitae socialis regionibus penitus inhaereat.
Sola vera socialis mutatio - quae nostram oppressionem intellegit coniunctam et sub ipsis radicibus institutorum quae sunt compages vitae nostrae socialis - mutare potest, nec minus quicquam desideremus. Si pro reformationibus certamus sine magno studio motus aedificandi qui potest radices oppressionis ferire et veram liberationem obtinere, periculum nosmetipsos ponendo ad mercaturam diuturnam potestatem commutandi pro brevi tempore conciliando. Semper meminisse debemus, etiam cum pro his quae hic et nunc in nobis sunt certamus, in via multo maiora esse. Semper nos plus poscimus, quia omnia postulamus.
Systema politicum et oeconomicum volumus, quod omnes simul regunt, unum aequum et humanum, unum quod permittit hominibus vitam suam administrare, sed in solidarietate inter se agere, id est participare et populare suo nucleo. Orbem volumus, ubi homines ius habent suas identitatum, communitatum et culturarum, ac potestatem institutionum quae ad eas vivendas necessariae sunt. Volumus mundum cum institutionibus quae nos curam gerunt, socii, iuvenes, senes nostri, familiae nostrae in modis alunt, liberant, sanos et actuose consensuales. Orbem cupimus in quo communitas non impedit singularem libertatem, sed suam plenissimae potentiae expressionem.
Veram transmutationem socialem indigemus - revolutione valorum et institutionum ad eas vivendas.
Roma non direpta in diem
Romam dicunt non uno die aedificatam esse. Bene, vel die non direptum est.
In schola, historia circa tempora et figuras docetur. revolutiones a viris fortibus duci et certis diebus dimicari discimus. Imagines videmus rerum novarum vexilla in montibus liberatorum fluctuantium, ducum magnificentorum a turbis hominum plaudentium, momenta certaminum cum ordines veteres ruunt et nova succedunt.
Sed raro legimus decennis duris ordinandis quae ad illa momenta ducuntur, pugnam pro parvis lucris per viam, multos homines laborantes omnium colorum et generum et sexualium orientationes, qui pro superstite die in die pugnando pugnaverunt. res, innumerae tumultus minores, qui minores victorias, multi in via oppressi. Ac perexiguum discimus etiam de certamine quae post momentaneas victorias agitur – incredibile opus transformandi nos et eos qui circa nos sunt, institutiones aedificandae liberae societatis faciliores, pugnandi etiam atque etiam servandi quod vicimus. pulcherrimi certaminis resistendi, vindicandi, instaurandi atque etiam.
Pactum est cum illa historia, etsi non appellamus. Necesse est ut rerum novarum sit eventus metiri in rebus et actionibus, et circa angulum tantum - omnes condiciones necessarias esse et parem flammam accendere. Istae notiones in rebus immaturis nituntur, semel atque iterum probatae, deteriora eo magis assurgere — reformatio, quia melius vivit, res novas facit. Opponendum est hanc cogitationem, quia popularis, suus pudici, et per totam historiam exit, et quia crudele, empirice falsum, et incredibile motui divisivum.
In gradu fundamentali, id genus cogitationis excors est. Theoria quae nos urget ad resistendum consiliis quae materialiter emendare vitam hominum in servitium alicuius finis abstracti nequaquam possunt impelli a misericordia, amore et idealismo, qui in medio aliqua operae operae esse debent. Consecutiones huiusmodi theoriae ab iis iam maxime oppressis et segregantibus male sentiuntur, ac saepe ab iis cum magno privilegio propositae ac defensae sunt.
Sed magis ad rem, empirice falsum est. Theoria ipsa - altum discrimen per se ipsum revolutionem ducit, si scintilla occurrit - decoquere est. Si omnia facta essent condiciones terribiles ac primoresque in plateis ut omnes excitarent, non opus erat ut hoc conloquium haberemus. Iam satis mali est - modo quam tremendum est habere? Veritas difficilius est deterioribus condicionibus repugnare, non facilius. Multi laborantes homines per totam hanc regionem circum horologium laborantes familias suas, aere alieno obstrictos, vel contra praeiudicium adhortantes, testari possunt quam difficile sit tempus corradere seditiosum in discrimine versando continenter. Itaque moderatores politici habitantes in civitatibus capitalibus sicut Aegyptus, vel in negotiis bellicis sicut Afghanistan, vel prope fame in locis sicut Haiti ubi homines edunt placentas ex luto superstites. Non est desperatio facilius res novas esse; hoc modo plus doloris significat.
Nulla notatio magica, nullum imum tam humile est ut sponte ad pugnam cogat, nulla scintilla tam cogens quae nos omnes sponte evigilet. Pugnamus ob concretas experientias oppressionum necnon acerrimas libertatis gustus quas coagmentavimus propter nostram educationem et culturam circa nos vel inexplicabiles modi quibus eas respuere didicimus propter duras ordinandas homines. Fecerunt decades ad parandum nos, quia multitudo ceterarum factorum ne intelligimus quidem. In multis etiam non cum desperatis admodum sumus, sed cum exigua vicerimus – satis est ad cognoscendam vim nostram collectam.
Seditio res non est, sed processus. Nihil est necesse de ea ac nostra libertas non historice determinatur. Ad eam obtinendam, motus aedificandi sunt qui certare possunt, motus qui per longa tempora contendunt ut instituta statui quo everterent ac restituant instituta liberae societatis. Crescere id significat, exerceri, addiscere, docendi, conciliandi rerum motus in dies magis magisque conciliare; significat repugnantem ad nosmetipsos defendendos dum propellentibus ad novas possibilitates creandas.
Repugnans et promovendo
Non est de reformatione vel revolutione, de rebus conciliandis quae nostris necessitatibus occurrent nunc dum meliore statu nostro in longo spatio luctando, et de pugnando in viis crescentibus et profundiori motu imus. Opus est certamina eligere quae simul repugnare et admoveri sinunt, ut nosmet ipsos defendamus ac vincamus res quae vere egent dum potentiam ad certamen ulterius aedificandum.
Exemplum pugnae opportunae huius modi potest pugnare contra nactus in publicis universitatibus auget, et pro libero superiori educatione. Pugna pro gratis universitatibus opportunitatem nobis tribuit ut nexus inter iniustitias, quae versantur in vita nostra cotidiano, constringantur - sicut nactus auget, moles discipulorum debitum, politio campusorum collegii, educatio hominum colorum, coniunctio divitiarum ac potentiae in manus iam locupletes in modum tributi frangit et privatizationem — ad penitus insedit rationes oppressionis in quibus eos efficit. Sed sicut potius, certamine liberorum superiorum educationis adipiscendi, crescit motus, quia significat discipulos non laborare duo jobs sicut in schola manendi; significat tempus et vim respirandi haberent, ordinare, repugnare, ulterius impellere – ad motum iungere.
Ultra hoc spectare non solum oportet Quid est laborandum est, sed quam certare debemus. Modi utendi sunt practici et directe ad ea quae quaerimus vincere, amplis optionibus in mensa. Sed meminisse debemus semper eligere rationes quae ad longum tempus finem crescendi et perspiciendi motus consequantur et nos in meliore statu ad pro liberatione certandum - technicae quae aperiunt spatium ad motum crescendi, profundius propositum ac intellectus systematis eiusque oppositorum, qui novas artes docent, ut homines sui ipsius moderari et luctari possint, ut nos permittat ut nostras visiones libertatis exerceamus et eam in motu esse bonam sentiamus. Aliquando significat esse in plateis, quandoque ambulationes significat et percutit vel alias inoboedientiae civilis formas, quandoque volitans et unus in, doc- tus et coetus massae, vel multitudo alia militaris. Omnis contextus suas solutiones habet, et flexibiles esse debemus, sed meminisse oportet nostrorum principiorum ac finium nostrorum - ut nunc, dum plures creando occasiones vincendi extra proximos certationes, repugnare moliendo.
conciliandos
Tandem, clavis est potestas - eam agnoscens et contestans in inimicis nostris, eam nobis aedificans, eam ab iis qui opprimunt et exercent, utentes ea nosmetipsos ac bona et instituta nostrae societatis transformemus. rebus conciliandis. Pugnamus super potentias humanas vastas, dissipatas, obrutas sub oppressionibus, tantae capacitatis. Pugnamus de futuris nostris, futura familiae et communitatum. In acie pro animabus nostris sumus.
Animadvertendum est institutiones status quo- que eorum, qui ea moderantur, realem potestatem in nos habere — potestatem quae simpliciter volitari non potest, impugnanda et superanda, ablata et adhibita in servitutem libertatis. Graviter adversarios debemus accipere et eos opponere, stando contra potestatem suam impugnandi et reponendi. Certandum est ut res in praesenti vincamus, non solum quod nostrae communitates superesse ac florere volumus, sed quia aliam speciem potentiae hominum s quam aedificamus: hominum potentiam. Conciliandos res hic et nunc est quomodo spatium aperimus ad ulterioris certaminis motum, augendum motum, institutiones liberae societatis enucleare incipiunt et statum quo rescindere. Pugnamus dum molimur, hodie conflictamur ut vincamus ea quae nos in eo loco etiam cras plus vincamus. Hoc facimus luctando circa cotidianas iniustitias homines, dum semper recordamur visionum libertatis nostrae.
Et cum pugnemus, numquam deseramus potestatem quam aedificamus ad consolationem, ut per proelia via proficiamus. Asserendum est numquam nos hac ratione satiari posse, semper aliam victoriam esse partam, luctationem de rebus concretis et praesentibus, semper in via ad maius. Meminisse debemus reformationem plus reformationis plus reformationis non aequare revolutionis, quod vera mutationis momenta exercitatus necessaria sunt, quod aedificandum est potentiam ad illa tempora et loca clavigerandi et sedendi, cum systemata putri aguntur ad eorum ictus et portae mortis. novae libertatis possibilitates apertae sunt.
Ibi - in difficilibus proeliis de vita nostra, de longis ac visionariis pro libertate certantibus ultra id quod fieri potest, incredibiles illae conflictationes, quae purgant rudera novi mundi quam creant - protestatio fit resistentia, praxis. fit creatio, et rebellio fit revolutionis. Et jam potiti sumus. Aperti sumus aliquantum spatium ad respirandum, ad pugnandum, et ad fingendum mundum natum. Ita iam coepit. Cotidie recordamur paulatim somniare.
Yotam Marom est activus, auctor, educator et scriptor in urbe New York fundatur. Societas Organizationis pro LIBERA SOCIETATIS est et in Occupy Wall Street et aliis certaminibus socialibus fuit activus. Eius scriptura inveniri potest at www.ForLouderDays.net.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate