Die 25 mensis Aprilis anno 1974 iuniores moderatores Motus Militum (MFA) radiophonico communique emiserunt: "Opes armatae Lusitani appellante ad incolas urbis Lisbonae ut in sedibus suis maneant et in summa tranquillitate maneant". Operarii autem Lisbonensis domi non sunt. Hic dies unus erat Revolutionis Lusitanae. die 50 anniversario Revolutionis Raquel Varela, auctor Historia Populi Revolutionis Lusitanaede iis quae deinceps loquitur rs21.
Anno 1974 Portugallia inter pauperiores Europae regiones fuit. Ima mercede habuimus. Ne mulieres quidem sine maritorum licentia exire poterant. Dictatura erat, censura publica, et magistratus politici, qui millia operariorum comprehenderunt. Liberae uniones et factiones politicae per XLVIII annos interdictae sunt.
In Historia Populi Portugalliae, scripta cum Roberto della Santa et nondum in Anglicam translata, explicamus opinionem capitalismi Lusitani ab capitalismo Britannico dependere, sensu Ellen Wood notionem capitalismi ab Imperio Britannico ad peripheriam et semi peripheriam exportatum.
Lusitani Burgoises suas revolutiones facere inceperunt ad capitalismum erigendum et monarchiam in 1820s evertendam. Sed illud solum ut processus revolutionarium contra-revolutionis perficere potuerunt, sub regimine fascist, annis 1930s. Ultimus conatus bourgeoisiae est statum nationem creare. Dictatura fundata est in societate rustica et rustica, ubi mulieres haedos laborantes praebere debebant ad processum industrialisationis sustinendum. Portugallia unum ex validissimis motibus anarcho-syndicalistis in tota Europa habuit saeculo XIX exeunte et saeculo XX ineunte. Sub regimine fascistorum ferit et factiones politicae prohibitae et crudeliter repressae sunt.
Tertia pars huius dictaturae in coloniis Lusitanis ingenti magnitudine tributorum usus fuit, quae proxime cum apartheid et Africae Meridianae capitis cumulus coniungitur. Iterum valde coniuncta cum capitalismo Britannico.
Quarta quoque columna regiminis erat. Sic dicta industrialis condicio fuit. Status burgensium permisit ut sua monopolia crearet ut certa in locis certaminis non esset. Ita, Bonapartist status typicus fuit qui negotia medii aevi administravit. Sed per Bellum Civile Hispanicum (1936-39) processum rerum novarum Hibericum exstitit et argumentamur Historia Populi Portugalliae quod hoc regiminis directe fascist in Portugallia produxit. Quam ob rem, in sexaginta nuper, minus quam 20% incolarum accessus ad propriam aquae copiam aut ad proprias aedes accesserat; 30% illiterati erant et summae certe mortalitatis in Europa erat. Illo tempore in Baixa do Cassange in Angola facta est percussio magna tributorum. Percussores ab exercitu Lusitano fracti sunt, 5,000 caesi, fortasse 10,000, nemo re vera figuras rectas novit. Hoc est initium bellorum colonialium ex prospectu civitatis Lusitanae, et est initium bellorum colonialium ex prospectu socialistarum. Bellum coloniale a civitate Lusitana nomen accepit. Loquimur de revolutione anti-coloniali. Res novae coloniae bellum coloniale incepit. Plus tredecim annos exercitus Lusitani 1.1 miliens bellum in Africa reparavit. Hoc ab hominum multitudine paene decem miliones. Una tantum fuit societas militaris eo tempore quo Israel erat.
Ad vitanda superiora stipendia ac condiciones accommodata quae validae uniones in nucleis nationibus post secundum Bellum Orbis Terrarum post alterum bellum accommodaverunt, et in usufructu sexaginta sexagenario, collocatio e terris in Lusitaniam manavit. Multae regiones industriales exterarum capitalium circa Lisbon, Setubal et Oporto coactae sunt. Praeterea 1.5 miliones operarii ex Portugallia conscripti sunt ut Luxemburgum, Helvetiam, Galliam, Britanniam et Germaniam ad operandum eant. Inde ad condicionem ubi obiective operarii valido loco erant, quia labor vis intra Portugallia propter bellum coloniale et migrationem adtenuaverat. Et tunc super hoc habuimus oleum concussum, sic dictum discrimen olei incursu, quod est discrimen finis refectionis post secundum bellum mundanum.
In Portugallia bourgeoisia discissa est, quia tempore 40% oeconomicae nationalis pro bello coloniae fuit. Homines aquam mundam non habebant, sed XL% of budget ad bellum coloniale iverunt. Omnes hae contradictiones intensive elaboraverunt post mensem Maii 40 in Gallia et in ius civile motus in US. Ingens numerus discipulorum ad bellum insurgendum. In Portugallia id appellamus discrimen academicum. Ingens numerus percutit et fuerunt. Hypothesis mea, quam in novo libro cum Roberto della Santa explicamus, est Portugallia quaedam saeculi XXI revolutionis. Ingens pars hominum qui interfuerunt, in cultura et in opere intellectuali versabantur. Doctores, nutrices, magistri, servi publici, diurnarii; omnes hae partes in duplice potestate organisations, in commissis operariis et in instituendis hospitalium et scholarum auto-administratione implicabantur.
Rerum momenta
Processus incepit cum aliquot annis 1968 et 1969, sed eversio metropolis a bello coloniae pulsus est, praesertim a Guinea Bissau, ubi magnus dux, Amilcar Cabral, exercitum Lusitanum vicit. In luce ponere debebam milites Lusitani in Africa centum et centum milia pugnatorum et civium a motibus liberationis occisos. Hoc igitur bellum ingens calamitosum est. In sensu politico nationali discriminis nationalis perfecta quaedam evadit tempestas. Bourgeoisia regere non potuit, et operarii amplius gubernari noluerunt.
Dies 25 Aprilis incipit res per medias ordines exercitus duces - duces. Sed statim diffunditur, quia nullae erant uniones, nullae factiones politicae. Statim, in die rerum etatarum, homines ad sua opera eunt et conversio popularis fit conversio socialis. Vere haec notio Trotsky est revolutionis permanentis in motu. Homines ad officinam vadunt dicentes finem belli coloniae volumus esse, sed statim, quia opifices sunt, initium petunt finem noctis vices, mercedis feriarum, theatra libera, domos. Subito igitur duplicem vim habet condicionem. Ut opinor, condicio potentiae dualis maxime radicalis fuit post secundum bellum mundanum in Europa. In potestate laborantis erant tres miliones hominum directe implicati. Bourgeoisie 1975 e regione rure fugerunt. Ripae nationalis sine compensatione. Imperium operariorum in regione ripae fuit.
Processus maxime radicalis post Bellum Orbis Terrarum II factus est. Et in luce tricesimo anniversario confirmare volumus quod, ut socialistae, revolutionem Lusitanorum studere debent, quia incredibilis est praefigurationis socialismi, democratiae in motu, socialistarum in motu. Modo recordati sumus Chile (50), non solum quia socios nostros in Chile interfectos meminisse volumus, sed quia medii ordinis cladium meminisse nos volumus, non victoriarum processum.
Rerum Lusitanarum per XX annos studui. Imagines ex tempore, per omnes partes, difficillimum est invenire aliquem qui non ridet. Hoc nos adducit ad sensum quem in rerum conversione iterum cum labore reconciliamus. Loco operis alienati, apud nosmet ipsos reconciliamus. Homines certabant et laborabant ut numquam antea in vita sua. Eorum opus erant. Statuerunt quid facerent, et quid constituissent facerent. Rerum omnino mutatur. Portugallia probabiliter una ex tristissimis regionibus in Europa fuerat. Populus nigra gerebat. Fuerant Inquisicionis et dictaturae anni trecenti XLVIII. Et nunc populus ridebat. Hoc nos ad " ontologiam socialem Gyorgy Lukacs et opus duorum socialistarum incredibile, Rosa Luxemburgum et Simone Weil. Admonent nos ut beatitudinem, voluptatem, humanitatem sensus recuperare possimus; in certamine pugnae facere possumus.
Revolution
Seditio victus est. Primus gradus fuit res d'รฉtat, a Factione Socialista instituta, cum, ut arbitror, โโCommunistarum Factionis conscientia. Imperatores exercitus suscepit imperium. Plus quam centum praefecti ex Motu Virium armatorum, in iis Otelo Carvalho, comprehensi sunt militesque ordines ac tudo domum dimissi sunt. Politice est simillimum quod factum est Barcinone in 1937. Investigationes de hac re nunc sumo. Munus Factionis Communistae erat exacte non liquet. Scimus quod non contra aviditatem et de re militari querantur. Hoc certo scimus.
Certamen d'etat potentiam rei militaris eversuri. Factio Socialistica Lusitana favebat Factio Socialistica Germaniae, cum diplomatibus Americanis et Britannis et pecunia. Mario Suarez, princeps Factionis Socialistae, omnium partium dextrariorum in Portugallia sustentationem habuit. Operati sunt cum officialibus maioribus, cadres permanentes rei militaris, contra motus magistratus et contra praesidia militum, quae in praesidiis fortissimis erant.
Et post haec, lente e contra res novas convaluerunt. In MCMLXXXII terram reformationem everterunt, in MCMLXXXIX sectorem nationalem argentarii deprimerunt. Processus lentus erat. Anno 1982 legem contra operarios commissionum fecerunt. Anno 1989 legem fecerunt contra administrationem democraticam in valetudinariis. Fuit gradatim processus democratiae directae substituendi pro democratia repraesentativa. Operariis ingentem emendam dare debebant ut haec consilia perciperent, sicut regimen Gallicum post 1979 resistentiam emendare debebat ut tormenta redderet convincere. Multum dantes officia socialia, ministerium sanitatis nationalis, et ius officium habere et in officio tuo custodiri. Et sane post octoginta partes extremas revolutionis simul ac fossorum ictus in Anglia debellare potuerunt. Anno MCMLXXXVI vicit operarios navales et uniones radicales. Et post haec, lento foedere sociali.
Denique post longum tempus offensarum rerum publica potestatem rescindi possemus, relictum (sociale democraticum) regimen a Factione Communistarum et Claustrum Sinistrarum fultum habuimus. Ab 2015 ad 2019 novus motus unionum ingens factus est et percutit, qui victi sunt. Factio Socialista misit in exercitum ut praetermitteret operas percutientium truckers. Stipes sinister et Factio communista huic non obstiterunt. Hoc etiam maiorem turpitudinem significavit pro sinistra.
Status hodie
In hoc anno comitia neo-fascistae dextrum cornu, ex basi internationali ordinatum, decies suffragia obtinuerunt, magna pars eorum e iure tradito oriundus. Haec suffragia nova non sunt pro neo-fasciatoribus. Sed fascistae valde alacer sunt cum his una decies suffragia. Sinistra valde turbata est, et neo-fascistae pleni sunt virium post haec comitia, quia nunc se conantur ut neo-fascistae monetae e statu aedificare possint. Habentes accessum ad parlamentum significat accessum habere ingentem pecuniae quantitatem a re publica translatam secundum unumquemque vicarium electum.
Simul ingens, nova, et maximi momenti coniunctio est motus, qui non victus est. Non vicit, sed non vicit. Habuimus doctores uno anno feriae proximo anno. De magistris Academiae uno anno feriae. Itaque contentio est. Burgeolisia quaslibet postulata opificum liberare non potest. Cumulus non fit per pecuniam, sed per publica officia destruendo ad solvendum debitum publicum et domos similesve venditionis. Hoc ducit regionem ad condicionem ubi regere non potest. Coetus neo fascistorum est, et cornu dextrum comitia vicit, sed ingens inconstantia est.
Revolutio longe aliter fretus memoratur in quis sis. Plerique enim laborantium in scholis, in nosocomiis, in officiis publicis, in officinis et in communitatibus localibus in tota Portugallia celeberrimus est dies XXV Aprilis. Populus cantare Grandola Vila Morenacanticum Carnationis Revolutionis. Solemne nationalem non canunt! In ipso statu democratae sociales dictaturae finem et rerum d'etatarum celebrare volunt, sed in revolutione duplicem potestatem celebrare nolunt. Eum chaos et amentiam considerant ad quem repraesentativa democratiae stabilitatem et sensum communem attulerunt. Dextrum cornu sicut Initiativum Liberale plus minusve idem dicunt ac democratae sociales, patriam bene fuisse post res anno 1975 quae sovietisationem militum finivit. Fascistae dicunt post diem Iduum Aprilium omnia in Portugallia mala fuisse. Si loquimur de publico memoriae usu, ingens monumentum est, signum Africae, monumentum neofascistarum ante 25 annos prorsus inauguratum, sed nullum exstat monumentum in motibus liberationis vel ad Amilcar Cabral, vel ad tributarios. . Otelo Carvalho non figura nationalis censetur, sed duces dextrorsum nuper a praeside rei publicae honorati sunt.
Memoriam revolutionis evanescere conantur, quod erat maximus status Lusitani exterrentium. Verebar. et vere pereunt. Ut notionem haberes, 18% nationalium divitiarum translata est a capitali ad laborandum per annum 1974 ad 1975. Erat maximus momentum in historia Lusitana.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate