Berytus ardet, centeni Lebanesi moriuntur, centena milia amittunt omnes quos umquam profugerunt et facti sunt, et totus mundus eruit "Diploma alienum" quod iam ante duas hebdomades incolas "Paris Medii Orientis" erat. . Libanus nunc mori debet, quia "Israel ius habet se defendendi", ita US mantra pergit, quodlibet internationalis conatus intercludere conatus cessationem ignis imponere solebat.
Israel, ab US subnixus, bellum suum Libano tamquam bellum defensionis sui indicat. Facile est hoc nuntium instrumentis amet vendere, quia habitant Septentrionalis Israelis etiam in tabernaculis, emittebat et periclitabatur. Israel asserit nullam regionem talem impetum in incolas eius sine responso dimittere, multas aures sympatheticas invenit. Sed redeamus ad amussim quomodo omnia inceperunt.
Die Mercurii XII mensis Iulii, unitas Hezbollah duos Jeeps exercitus Israelis armatos aggressus est, per fines Israelis cum Libano discurrens. Tres Israeli milites in oppugnatione interfecti sunt et duo obses capti sunt. In colloquio nuntiorum in Beryto biduo post horis facto, dux Sheikh Hassan Nasrallah Hezbollah explicavit se intentum esse ut ad commutationem captivorum perveniret, ubi pro duobus militibus Israelis captis, Israel tres captivos Lebanesos rediturum quos dimittere noluerat. per priorem captivum commutationem. Nasrallah declaravit " regionem in bellum trahere noluisse", sed addidit "refrenationem hodiernam nostram infirmitatem non esse... si illi obviam ire voluerint, praeparandae insidiae". [12]
Attamen regimen Israeli nullum momentum diplomatis, tractatus, vel etiam frigidum cogitationis de situ dedit. Eodem die in scrinio conventus fecit scandalum magnum in Libano. Ut Ha'aretz nuntiavit "In acrem responsum ab Israel discessione ad priorem Hezbollah oppugnationem', sessionem scrinii unanimiter concesserunt, regimen Lebanese pro hesternis eventibus habendum esse. Olmert declaravit: "Haec eventus matutini non terroris impetus, sed actus principatus qui Israelem sine causa et sine provocatione impugnavit". Addidit "Lebanesium imperium, cuius pars est Hezbollah, stabilitatem regionalem labefactare conatur. Libanus respondebit, et Libanus portabit actiones suas. [2]
In scrinio conventu, "IDF varias operationes quae ad regimen Lebanese et scuta opportuna in Libano tendebant" commendavit, necnon impetum comprehensivum in Libano meridionali (in quo Hezbollah gravidae saxorum congestae sunt). Regimen utriusque commendaticiis statim approbavit. Animus sententiae arcae succincte perstringitur defensionis Ministri Amir Perertz qui dixit: "Minae saltabamus et recta ad agendum venimus".
At 21.50 eodem die. terra interrete editio nuntiavit illo tempore pontes Israel iam in Libano centrali emittisse et "praesidia Hezbollah" in Libano meridionali oppugnasse. [4] Amnesty Internationalis divulgatio sequentis diei (13 Iulii 2006) affirmavit in his oppugnationibus "aliquot 40 paganos Lebanesos parem interfectos esse… Inter victimas Lebaneses erant familiae decem, inter octo liberos, qui in Dweir occisi sunt. vicus prope Nabatiyeh et septem familia, incluso infantem septem menses quinque, qui in Baflay vico prope Tyrum interfecti sunt. Plus quam 60 alii cives in his vel aliis incursus laesi sunt".
In illo loco, primo die mercurii nocte, post primum impetum Israelis, Hezbollah impetum suum erucae in septentrionem Israelis incepit. Eadem nocte postea (ante Iovis diluculum) Israel primum impetum in Berytum eiecit, cum Israeli aeriportus internationalis Beryti bellis machinis bombederunt et saltem XXVII togatos Lebanese in serie populationum necaverunt. Respondens, impetus erucae Hezbollah die Iovis intenditur, cum "plus quam 27 convallis purus Katyusha in Israelem e Libano in maximo impetu generis eius accensus est ab initio Belli Libani anno 100". Duo pagani Israeli hoc impetu interfecti sunt et 1982 in nosocomium translati sunt. Cum Israel Shiitae plagas Beryti perdere incepit postero die, incluso incassum conatum vitae Nasrallah, Hezbollah suas fauces ad Haifa extendit.
Via qua incepit, nihil fuit in actu militari Hezbollah, quidquid de ea cogitare potest, ad iustificandum responsum Israelis magnum incomparabile. Libanus cum Israele terminus controversiae diuturnae habuit: Anno 2000, cum Israel, sub Primo Ministro Ehud Barak, a Libano Australi discessit, Israel particulam agri, quae praedia Shaba (near Monte Dov) appellata est, servavit. historice ad Syriam, non ad Libanum, quamquam et Syriam et Libanum negant. Imperium Lebanese saepe US et alii appellaverunt pro recessu Israelis etiam ex hac terra, quae permansit centrum frictioni in Libano Australi, ut contentio in area leniret et ad negotia interna Lebanese adiuvaret. de- creto exsequentes IR. Recentissima talis appellatio in medio Aprili 2006 fuit, in conventu Washington inter Prime Minister Fouad Siniora et George Bush. Sex annis post Israel discessit, frequentes fuerunt termini incidentes inter Hezbollah et exercitum Israeliticum, et cessant-ignis violationes generis, quod nunc ab Hezbollah commissum est, antea ab utraque parte initiatae et frequentius ab Israele factae sunt. Nullae priorum rerum eventus in Katyusha shelling septentrionis Israelis consecuti sunt, quae ab Israele recessu plena tranquillitate gaudebat. Fieri potuit ut Israel hanc incidentem sicut omnes eius decessores tractaret, ad summum localis talionis, vel captivus commutationis, vel etiam melioris, cum semel in perpetuum litem solvere conaretur. Pro Israel optavit bellum globalem. Ut Peretz illud posuit: “Finis est huius rei ad finem cum Hezbollah tam male percussum ut homo in ea non paeniteat hanc incidentem inceptam [sic].
Imperium Israeli statim ab initio sciverunt quod deductis taeterrimis Israelis septentrionem obiecissent ad impetus acerorum Katyusha graves. Hoc palam disputatum est in primo conventu die Mercurii: "Hezbollah verisimile est respondere Israelis oppugnationibus magnis erucae immissis in Israelem, et tunc IDF copias suas in Libanum movere"[8]. Conclusionem vitare non potest pro exercitu et imperio Israelis, in discrimen vitarum incolarum Israelis septentrionalis, pretium pretium fuisse solvendi ut terram propositam congruentem comprobaret. Israelis in eadem Mercurii die praeparare inceperunt quod praemitti potest: "Ad rem omnino aliam occurrere possumus, in qua centena milia Israelis voluntaria paulisper se periclitari ex erucae Hezbollah", dixit. senior officialis defensionis. "Hi habitant centri regionis." [9] Pro ducibus militaribus Israelis, non solum Lebanesi et Palaestini, sed etiam Israelis homines sunt iusti homines in magna aliqua visione militari.
Celeritas ad quam omnia facta sunt (cum multis aliis indiciis) indicat Israel diu moratum esse "condiciones internationales maturescere" ad ingens bellum in Libano destinatum. Re quidem vera non oportet hoc speculari, cum inde ab initio, Israeli et US officiales fontes hac in re satis aperti fuerint. Ut senior Israelis officialis ad Washington Post die 16 Iulii explicavit, "expeditio hezbollah crucis limitem praebuit "unum momentum" cum "concursus utilitaterum".[10] Pergit charta explicanda quidnam haec rerum concursus. est:
- Pro Civitatibus Foederatis, latius propositum est axem Hezbollah, Hamas, Syriae et Irania suffocare, quam administratio Bush credit facultates comparare ad opportuna ludendi campum in Medio Oriente, US magistratus dicunt.
Pro US, Medius Oriens est "ager ludens opportuna", ubi ludus plenam US dominationem constituit. US iam Iraquia et Afghanistan imperat, et Aegyptum, Arabiam Saudianam, Iordanem et nonnullas alias civitates velut amicabiliter cooperantes regimina considerat. Sed etiam cum hoc magni ponderis, plena US dominatio adhuc procul ab instituto est. Irania solum a bello Iraquia confirmatum est et decreta magistri acceptare recusat. In toto orbe Arabum, etiam in "regimina amica", exardescit ira in Civitates Americae, in cuius corde est non solum occupatio Iraq, sed inmanitas oppressio Palaestinorum et US patrocinium consiliorum Israel. Novus axis quattuor inimicorum Bush administrationis (Hamas, Hezbollah, Syria et Irania) corpora ab orbe Arabico spectantur tamquam imperio US resistentes Israelis et pro liberatione Arabum consistunt. Ex prospectu Bush prospectus duos tantum annos habet ut visionem integrae US dicionis Medii Orientis confirmet, et facere omnia semina resistentiae in ictu vasti opprimi debere, quod patefaciet omnibus singulis Arabibus obtemperantibus. dominus solus modo ut vivat. Si Israel officium facere voluerit, et non solum Palaestinos, sed etiam Libanum et Hezbollah opprimet, tunc US, ab intus ira in bella Bush augendo, et fortasse novos milites propter hanc causam occidendos mittere non potuit. nunc, tribuet Israel omne quod potest gratiae fauore. Ut Rice annuntiavit in visitatione sua Hierosolymis die 25 mensis Iulii, id quod in palis est "novus Medius Oriens". “Valemus” – promisit Olmert.
Sed Israel non immolat suis militibus et civibus solum ut administrationi Bush placeat. "Novus Medius Oriens" somnium fuit Israelis circulos militares regnantes ab anno saltem 1982, cum Sharon patriam ad primum Libanum bellum duceret, hoc prorsus declarato fine. Duces Hezbollah per annos contenderunt realem longi temporis munus suum esse ad defensionem Libani, cuius exercitus ad hoc nimis debilis est. Dixerunt Israelem numquam Libanum appetentem dedisse et hanc solam causam e Libano australi in 2000 evulsam esse, quod resistentia Hezbollah nimis pretiosam occupationem tuendam fecit. Libani populus noverunt quid quisque Israelis maturus sit, qui meminerit scit - quod in visione Ben Gurion, fundatoris ducis Israelis, terminus Israel esse debet "naturalis", id est, fluvius Iordanis in Oriente, et Litani in Libano. septentrionem versus. Anno 1967, Israel Iordanem fluvium occupavit in terra Palaestinae occupata, sed omnes conatus eius ad constituendum terminum Litani tam longe defecerunt.
Sicut disputavi Israel / PalaestinaeIam cum exercitus Israelis in Libano Australi 2000 discessit, consilia redire parata erant.[12] Sed in visione militari Israel in proximo circuitu, terra prius "purganda" incolarum suorum, sicut Israel fecit, cum Syrorum arces Golan anno 1967 occupasset, et nunc in Libano meridionali. Ad efficiendam Israelis effectionem visionis Ben Gurionis, necesse est ut "regimen amica" in Libano constituatur, qui operam dabit ad nullam resistentiam opprimendam. Ad hoc faciendum, necesse est primum patriam delere, sicut in US exemplar Iraquiae. Eas res in primo Libani bello satagebat Sharon. Israel et US credunt nunc condiciones satis maturescere, ut hae fines tandem effici possint.
- Tanya Reinhart est professor emeritus linguisticorum et instrumentorum studiorum in Universitate Tel Aviv et scriptor frequens op-editum pro charta vespertina Israelis 'Yediot Aharonot'. Secunda editio sui MMII libri Israel / Palaestinae - quomodo bellum finiendum 1948 Anno proximo apparuit (Septem Stories), et novus liber eius; Via Map ad Nusquamidus septembris, mense Septembri (Verso).
==========
* Ediderunt Mark Marshall.
[1] Ioab Stern, 'Nasrallah: 'Tantum multum liberam tollebant solidatores,' terra Iulii 13, 2006.
[2] Amos Harel, Aluf Benn et Gedeon Alon, 'Gov't okays in Libano percellit,' Ha'aretz, Iulii 13, 2006.
[3] Ibid.
[4] Amos Har'el, 'Israel ad dilatationem belli parat'; Editio penitus Ha'aretz; Last update - 21:50 12/07/2006.
[5] Amos Harel, Jack Khoury et Nir Hasson, Plus 100 Katyushas septentrionem percussit; terra Iulii 14, 2006.
[6]'Lebanese PM ad VESTIBULUM Pres. Bush in Israelis recessus a Shaba', a Reuters, terra, die 16 Aprilis 2006 : p.
- "Primus primus minister Libani" rogat US Praeses George Bush ut vim Israelis ad extrahendum limite detrahendum et sic regimen suum ad suam potestatem in omnem terram Lebanese extendendam possit. prohibere nostra airspace et aqua violare,' Siniora dixit. Hoc es- se erat, si Lebanesium imperium esset 'sola monopolia armorum in terra fienda'... addidit. "Maximum tam magnum subsidium Praesidis Bush quaerat ut ne Libanus ullo modo fiat globus in atrio aliorum vel ... atrium pro exercitibus aliorum in regione," dixit Siniora. Aemulus Libani duces versantur in dialogo nationali destinato ad discrimen politicum patriae solvendum, pessimum ab fine 1975-1990 bellum civile. Una clavis quaestio est exarmationem Hezbollah…The Shi'ite Muslim coetus dicit arma sua adhuc requiri ad liberandum praedia Shaba et ad defendendum Libanum contra minis Israelis.
[7] Amos Harel, Aluf Benn et Gedeon Alon, 'Gov't okays in Libano percellit'; Ha'aretz, Iulii 13, 2006.
[8] Ibid.
[9] Ibid.
[10] Robin Wright, Pars latae Strategy percutit vocantur; Washington Post, diei 16 iulii 2006; A15.
[11] Ibid.
[12] Tanya Reinhart Israel-Palaestinae – quomodo bellum finiat 1948; Septem Historiae prelo 2002, 2005, p. 83-87. Videte quomodo Israel dereliquit Libanum. http://www.tau.ac.il/~reinhart (Media articulorum sectio, ut Iovis).
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate