Comitia Hamas laetum e finibus occupatis vicit. Cum contra id quod chorus nationalis minarum-ex Beniamin Netanyahu ad Ami Ayalon loquens una voce dicit, rerum novarum in Palaestina bono nuntio esse potuit. Non quod victoria extremitatis religiosae non sine periculis et quaestionibus non sit, et quod motus saecularis, moderatus et incorruptus potior fuisset. Sed, absens, in Hamas victoria satis pauca reperiri potest.
Primum, hi valde authentici sunt eventus, qui honeste facti sunt per electiones populares, quamvis fiebant sub minimis circumstantiis democraticis imaginabiles, occupatio. Ut solet, peritis nostris "anarchia" imminebat, et, ut solet, Palaestinae his exspectationibus non convenerunt. Nullam nec sagittis erat, nec tumultus. Palaestinae natio miro ordine habuit. Motum esse dixit, qui res gestas non adferebat iustam adversus occupationem dimicationem, et "ita" dixit iis, qui fortiores et puris manibus suffragatores videbantur. Reli- lis abrogata est: Plerique Palaestinae, tuto dici potest, statum religionis nolo; liberam rempublicam volunt.
Secundo, tam Israelis quam Palaestinae ex eventibus electionis magnas lectiones discere possunt. Israelis tandem discant vim applicandi optatos eventus non obtinere. E contrario. Superioribus annis, usque ad tahadiyeh, quies, non erat mensis qui praeteriit in quo non audiebamus de eliminatione alterius "senioris" Hamas officialis. Ab caede usque ad necem, motus o nly invaluerunt. Conclusio: Vis non est responsio.
Palaestinae quoque noverunt moderationem motus esse ad victoriam. Hamas propter terrorem incursus non vicit, maximam tamen terrorem vicit. Superioribus mensibus moderata est, cutem mutans, consentiens ad sedationem quae ab Novembri anno 2004 duravit. In omnibus his, potentia tantum crevit. Sicut fragmentum Fatah opponitur, cuius capita nihil iuris habent super ea quae in terra fiunt, cum Hamas vult, ne ludibrium sclopetis accenditur. Paucis terroribus praeteritorum mensium incursiones non noverant globi violenti et necis. Haec magni momenti est lectio. Vere terrorem pugnare solum Hamas potest. Bellum Israel contra terrorem intulit, cum innumeris caedibus, demolitionibus, laqueis ac detentionibus longe minus quam prudenti consilio Hamas principibus fuit efficax.
Plus est boni nuntii. Tantum ius facere potest? Si haec sententia vera est, si solum homines recti pacem facere possunt, sicut Ariel Sharon pro nobis, tunc nunc versamur ad novum casum non omittendum. Pax cum Hamas multum stabilior et viabilis erit quam pactio quae cum PLO signamus, si Hamas obsisteret. Hamas remittere potest ubi Fatah nunquam auderet. In casu Hamas qui regimen format non erit Hamas qui bombers suicidium mittit. Comparatio ad internationalia Instituta terroris etiam nugatur: Hamas est motus pugnandi pro limitibus nationalibus metis. Si Israel ad extremistas inter suos hostes perveniret, fortasse ad realem concordiam pervenire potest quae tumori occupationis et maledictioni terroris finem imponeret.
Ad hunc finem utrinque Israel et Hamas emblematum praeteriti temporis se liberare debent. Qui condiciones ponunt, ut Hamas exarmat, casu carebit. Impossibile est sperare Hamas exarmare, sicut impossibile est sperare Israelem armaturam esse. In Palaestiensibus oculis, Hamas arma ad occupandum pugnare destinantur, et, ut notum est, occupatio non est. Armati prope, et quidem moraliter, si instructi sint cum F-16s vel Qassam launariis. Si Israel finem operandi Hamas occidendi mandaverit, ratio est assumere Hamas saltem ad tempus arma deponere. Menses tahadiyeh probaverunt, etiam quando Israel ignem suum non cessavit. In mensibus venientibus periculum terroris incursus adhuc minuetur: Motus qui vult suum regimen confirmare et recognitionem internationalem obtinere, non erit in timore occupatus. Neque islamica Jihad spectaculum furari sinit.
Nunc tempus est ad Hamas pervenire, quod desperatum est internationali, praesertim Americano, agnitionem et cognoscit talem recognitionem perambulare Israel. Si Israel esset amicus Hamas, prodesse posset. Non quod Hamas omnes statim postulata sua extremistarum et eius unrealistica somnia tradet, sed sciet, ut quidam principes iam declaraverunt, eas seponere si suis commodis inserviat. Israel, qui in aliquo casu cum Yasser Arafat vel Mahmoud Abbas non locutus est, nunc occasionem mirandi habet. Potius quam plures annos cum rejectionismo, in cuius fine cum Hamas certe consedimus, nunc ad hoc coetus extremistarum, qui democratice electus est, attingamus. Israel nihil habet de tali accessu perdere. Iam res gestas vidimus manus quae interficit et demolitur, exstirpat et carceres, iam ante oculos nostros ea consilia completa vidimus: Hamas comitia vicit.
Gedeon Levy scribit for* Ha'aretz.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate