Major Generalis Jamaa Jamaa in Beryti non erat popularis. Una Syria maxime seniores intelligentia duces Libanus donec copias Bashar al-Assad anno 2005 deduceret, in Bello Rivage Hotel in occidentali Beryti ac etiam in Bekaa oppido Anjaar procursu omnino - sans dentes vel ungues. Erat fidelis, immitis apparatchik pro patre Hafez Bashar, et arcana eius occisio ultima hebdomade in bello Syriaco nullas lacrimas Beryti provocavit. IR adierunt Jamaa de caede primi minister Rafiq Hariri pristini Lebanese, cuius 2005 caedes facta est de recessu Syriae a Libano. Sed quomodo Jamaa mortuus est? Telehorasis status syriacus tantum diceret se "martyrem esse dum officia nationalia exercet ad defendendam Syriam eiusque populos ac terroristas (sic) in Deir el-Zour".

Omnes coetus rebellium genera - in iis, nempe, affiliates aeque immitis al-Qa'ida - nomen suum addere voluerunt suis "occisis". Iaculatus est in caput a pellentesque in oppido olei Syriae orientali. Iamaa etiam occisus est, nos per laqueum infabricatum informati sumus et a pyrobolo suicidio inflati sumus. Id quod certo certius est, reliquias eius, quales erant, in vico collium supra Lattakia, ubi natus est, sepeliri iussit. Quam diu ante scimus?

Huic quaestioni secreto perductus sum, quod adhuc 1954-62 gravet bellum Algerianum-Gallicum independentiae, ubi crudele Francorum regimen occupationis contra aequo et acerrimo certamine Algeriano bellum gerebat, imprimis per Nationalem Frontem Liberationem ductus. FLN. Franci duces ludibrio tormenti indulserunt, dum eorum Algeriani numeri oppositi inter se — sicut Galli interfecerunt — in purgatione Stalinist millium sectatorum suorum suspecti sunt operam cum occupatione Gallica collaborandam. Pro decenniis, Franci noluerunt de hoc bellorum turpissimo disputare - televisificas suas rationes animadvertentes si loqui de tormentis auderent - dum dictatura subsequente FLN rationes tantum infantiles heroismi sui "martyris" cadres ediderunt. Galli, vides, "terrorismum" pugnabant. FLN truculenter pugnabant, reginse Gaullist.

Parallelae quidem non sunt exactae. Praeteritis autem mensibus, mirabile phaenomenon in suam speciem apparuit Algeria. Dozens maquisardorum senum Algeriani ex conflictu, qui ante medium fere saeculum complevit, in parvis domibus in Algiers et Oran edendis cum manuscriptis privatis versati sunt, terribiles rationes belli saevi in ​​quo pugnaverunt et in quo duces eorum excruciati sunt et continentes. trucidaverunt et interfecerunt suos. Aemulus Algerianus coetus resistentiae - non dissimilis "Exercitus Syriaci liber"et hostes eorum islamistae rebelles hodie in Syria septentrionali - etiam inter se necaverunt.

Exempli gratia, Abane Ramdane mortem. « Architectus » revolutionis Algerianae, amicus Galli philosophi et seditiosus Franz Fanon, institutor Congressus Soummam, qui primos principatus Algeriani independentes creavit anno 1956, Ramdane - vir paene tam acer in sua personalitate quam in erat. classiaria novis rebus initiandis adiuvit - in Mauritania sequenti anno occisus est, a Gallis assertus. Pro decenniis exaltatus est ut martyr qui "sub glandibus Gallica mortuus est". Nunc autem prior membrum FLN nomina occisorum realium suorum suggerere ausus est: Krim Belkacem, caput FLN tertii wilaya (districti) et postea minister defensionis et rerum exterarum in novo imperio Algeriae independentis; Abdelhafid Boussouf, "pater ingenii vitiosus" in omnibus Wilayis Algerianis, qui multos socios suos ad mortem condemnavit; et Lakhdar Ben Tobbal, dux clandestini, qui postea cum Gallis apud Evian egit.

Tum figura sinister Si Sala, caput wilaya 4, cui persuasum erat - Gallico ingenio, licet hoc nesciret - centum viros suos fuisse fautores. In mandatis Si Sala, circiter quingenti socii ad necem necati sunt. Sed Si Sala, veritus ne cornu militum FLN a Gallis vinci posset, secreto cum De Gallia tractatus aperuit — et ipse tum a Gallis, sed fere certe a FLN occisus est. Diurnarius Gallicus, Petrus Daum, de "extrema Algerianorum scriptorum timiditate" locutus est, et quomodo unus editor Algerianus dixit se animo defuisse librum imprimendi de infiltratione FLN imprimendi. 

"In 2005, huic homini ad me venit", editor Daum indicavit. Codicem suum negavi, quia nominibus plenus erat, 'X cruciatus Y', et sic porro. Finge martyris filii - qui patrem suum sub Gallico gunfire periisse credunt - sub Algerianis cruciatibus perisse compertum est!

Vera narratio de bello Algeriano multo recentiore - inter islamistas et regimen in 1990 (tota mortes 250,000, centum milia plus quam hodie in Syria) - adhuc ab historicis Algerianis dici non potest. Hodiernis fabulis Algerianis relictum est facta in fictionibus obtengere ut veritates huius gravissimi conflictus patefaciant. Una talis narratio - res realis - in nova revocatur. Junior praefectus in exercitu Algeriano deprehensus est socios suos rebellibus islamista prodidisse. Coniuge ac liberis e castello accitis helicopteris militaribus captis ad montem sterilem, ubi miles captus detinetur. Et ibi homo ante familiam ligatus est arbori enixa cum petrolis et vivus exustus est.

Quamdiu igitur expectandum est propter Syrii belli rudera occulta defossa? 

---