Primo Iunio Abbas Saddam, miles privatus ex districtu Shia Bagdad militans in XI Division exercitus Iraqi, translatus est Ramadi, caput provinciae Anbar in Iraquia occidentali, ad Mosul in septentrione. Haud ita multo post pugnatum est. Mane autem ante diem X mensis Iunii tribunus suis mandavit suis ut mitterent, traderent sclopetis insurgentibus, vestem extrahere et ex urbe exire. Priusquam parerent, turba civium invasit castra. ' Lapides in nos projecerunt, revocatus Abbas, et clamaverunt : Nolumus te in civitate nostra. Filii Maliki! Filii mutta es!. Safavids es! Tu Irania exercitus!"'
Impugnatio militum turbae ostendit casum Mosul popularis tumultus et oppugnationis Isis. Exercitus Iraqi invisus est ut alienam vim occupandi militum Shia, quae in Mosul spectata est, valde Sunni civitas, sicut creaturae regiminis autocineti Iraniani a Nouri al-Maliki ducti. Abbas dicit fuisse pugnatores Isis - semper Daash in Iraquia vocatos post arabicum acronymum nominis sui - turbae permixtum. Dixerunt militibus: Vos guys sunt OK: sclopetis modo ponite et ite. Quod si non feceris, occidemus te. Abbas mulieres et pueros armis militaribus vidit; oppidani offerebant milites pro veste, ut fugerent. Rediens Bagdad ad familiam suam, sed hic non indicavit exercitum quod timet ne reus sit pro desertio, sicut amico accidit. Sentit hoc valde iniquum esse: tamen, inquit, praefectos fuisse qui eum arma et aequabilem tradere iussissent. Rogat cur Generales Ali Ghaidan Majid, praefectus copiarum terrestrium, et Abboud Qanbar, legatus ducis baculi, qui Mosul ad Kurdistanum in vestitu civili simul fugerunt, non sunt iudicati et traditores.
Offensus est dissolutio exercitus in Mosul et aliis regionibus Sunni-maioris Iraquiae septentrionalis adhuc determinans modum in Bagdad post hebdomades. Debacla notat finem distinctae periodi in historia Iraqi: tempus inter MMVI et MMXIV cum Iraq Shia sub Maliki quaesivit dominari patriae quantum Sunni fecerat sub Saddam Hussein. Sensus Shias discessionis postquam Mosul ruina tam inopinata fuit ut aliam calamitatem paene credere posse videretur. In doctrina capitali tuta esse debet: incolarum habet septem miliones, pleraeque Shia, et reliquiis exercitus regularis defenditur necnon decem milia militum Shia. Sed tunc fere idem dici potuit de Mosul et Tikrit, ubi rebelles populari auxilio fuerunt, sed semper numero fuerunt et exsuperati sunt. Antequam corruerunt - quattuor vel quinque divisiones adhuc non reformatae sunt - officia securitatis Iraqi numeraverunt 2006 milites et 2014 vigilum. Contra Isi pugnatores sex milia aestimata sunt, quae per nationes locales et praefectos exercitus pristini subnixi sunt. Etsi Isis tantum conspicitur ut turbae defectionis a sex vel septem miliones Sunni communitatis in Iraquia validae erant, tamen fuit successus militaris extraordinarius ab una parte et defectum inauditum ab altera. 'Hostes et fautores pariter flabbergasted sunt', Isis orator Abu Mohammed al-Adnani declaravit, monens Isis pugnatores ne nimis imprimerentur ab omnibus instrumentis militaribus Americanis factis quos ceperant. Et dixit eis, "Nolite in vanitates et egos praedam vestram", sed "ire ad Bagdad" et non dare Shia spatium ad respirandum.
Prima motus ad cladem in incredulitate et terrore fuit. Maliki casum Mosul in magna coniuratione reprehendit, quamquam coniuratos numquam agnovit. Vidit et elusum et contumaciam, sed nullam cladem personalem sentire visus est, quamvis ipse omnes ordines divisisset 15 exercitus. Acta diurna Bagdad rettulerunt non pauciores quam septem ministros et 42 MPs in Iordanem confugisse una cum suis familiis. Politici qui manserunt sunt metuentes: Dhia'a al-Assadi, unus e ducibus motus popularis clericus Muqtada al-Sadr dixit: "Exspectamus dies terribilis ut veniant. cruciabuntur an Iraquia unita maneat. Primis diebus post Mosul ruinam sensus dimidiae hystoriae in vacuis plateis suppressae erat: homines domi territi manserunt, ut novissimam nuntium in televisione sequerentur. Multi intra horas audiendi de ruina exercitus instruxerant esculenta et fomite. Gas propanedum, quocum Bagdadis coquere solent, brevis copia erat: Isis viam ad Kirkuk incidit, ubi cylindri gasi oriundi sunt. Dulcia tabernae et pistrina speciales pastiones faciunt ad ieiunium solvendum in fine diei in Ramadan, sed pauci homines eas emebant. Nuptias abolitae sunt. Rumores urbem rapuerunt quam Isis in medium Bagdad subito ictu facere moliebatur et Zonam Green Zonam, licet immensis munimentis, expugnabat.
Maximus timor erat ut pugnatores Isis horae tantum in Tikrit et Fallujah abigendae essent, tempus eorum oppugnationis conveniret cum tumultu in capitis Sunni inclusum. Sunni Bagdad, quamquam nuntio de casuum Sunni provinciarum seditionibus efferebantur, veriti sunt ne Shia caedem praeeminentem Sunni minoritatis in urbe columna quinta potentialis explere tentaretur. Sunni munitiones, sicut al-Adhamiya in ripa Tigris orientalis, desertae videbantur. Commendatur ab amico conabar conducere exactorem. Dixit mihi pecuniam egere, sed Sunni erat et periculum repressionis in LAPIS nimium magnum erat. 'Tam,' inquit, 'conterritus sum ut post sex ad vesperum domi semper maneam.' facile erat videre quid sibi vellet. Spectabiles homines sinister in veste toga, qui ex imperio vel intelligentia vel ex militia Shia essent, subito apparuerunt speculatores et exercitus, suspectos suspectos: apparebant in loco imperare lictoribus et militibus. Sunni munus operarii rogaverunt ut mane domum suam ne comprehensus abiret; alii ad laborem cessaverunt. LAPIS detentus extra praefectum timoris in Bagdad portat, quod omnes, praesertim Sunni, meminit quid in bello civili civili factiosi 2006-7 perduxisset: multi checkpoints per mortem currebant quaternionum et iniuriae ID chartae significabantur. inevitabilis exactio. Divulgatio divulgationis declaravit interfectores "viros lictores indutos esse", sed omnes Bagdad sciunt se lictores et militiamen saepe converti posse.
Nihil paranoideum vel irrationale de sensu semper praesentis comminationis. Iraquia consultorem securitatis nationalis agebat, Safa Hussein dixit mihi "multi putant" Isis "synchronisum oppugnare ab intra et extra Bagdad". Hanc impetum fieri posse ratus, cum Isis et Sunni rebelles qui se coniunxerunt, cladem fore ratus. Sunni in minoritate sunt, sed non multum capere vim oppugnationis ex Sunni in provincia Anbar venit ut cum regionibus in urbe coniungantur ut Amariya, Khadra et Dora. Multum in quantum Isis intenditur, suis oppressa victoriis et opibus ad feriendum caput carens. In Bagdad, dissimile Mosul, Shia multitudo illis obsisteret et milites pro familia mortem decertarent. Fatwa a Maximo Ayatollah Ali al-Sistani, potentissimo duce Iraqi Shia, vocatus est aggeris glomeratio 'Ibikis validi' ad patriam defendendam, et decem milia voluntaria ad exercitum iungendum vel proprias militias instituendas. . Etiam Isis mahemium in urbe creare potuit sine directo impetu mittendo in suicidium bombers, claudendo aeriportum vel occupando Sunni oppida Bagdad meridianam - Americani regionem triangulum Mortis appellabant et partim circumcingebant. capitalia.
Rationalis calculus staterae virium in aliqua pugna prospiciens Bagdad ostendit Isis fulmen suum ad tempus emisisse nec e Sunni-dominatis provinciis progredi non posse. Sed Bagdadis cavent se esse tutum quia sciunt se habere rationem crassam incompetentiam elite regnantis circa Maliki, quae inhaeret potestati quasi medium non solum amisit regionem. Etiam duces, qui in Mosul, Ali Ghaidan Majid et Abboud Qanbar suas copias aperte reliquerunt, adhuc vetera officia sua tenent, duo ex tribus maximis in exercitu. "Video adhuc eos versus ad conventus militares Bagdad et saepe in primo ordine sedent quasi nihil factum," senior officialis desperans dixit. 'Intra iocum est.'
Etiam ridicula โ et sui ipsius victus โ sunt conatus principatus civilem moralem fulciri in adversam cladem ignobilem. Isis cinematographicam operam exstinctam servat cinematographicam suam prosperam ostendens, necnon eius flagitia contra Shia et imperium conductos divulgans. Responsio imperii est fingere clades eius numquam contigisse et tantum tristes reliquias pugnantium Isidis adhuc sustineri. Nescio quo pacto calamitatis amplitudinem celare posse putabat Twitter, YouTube et Google claudendo, ac multae paginae locales. Postulavit ut statio televisificae clauderent vel in rerum publicarum administratione intenderent, quamquam hae cinematographicae erant cum paene omnino imaginariae essent. Saturi sunt his commentis spectatores alveum principale imperium, al-Iraqiya deseruerunt, et ad alios transiverunt, incluso Dubai-substructio, canalem Saudianum al-Arabiya, quae in imaginibus vivere solet ut cum suis relationibus abiret. 'Iraq est cultura visivae ubi homines res non credunt nisi imagines eius viderunt', dicit Ammar al-Shahbander, caput Instituti Belli et Pacis Renuntiatio Bagdad. Quod urbs vel oppidum amissum sit, saepe ob scopi scopi manifestatur, quamquam id genus propagationis crassae vix novum est. Kamran Karadaghi, quondam princeps cohortis Praesidis Jalal Talabani, dicit se scire necesse esse graviter iniuriam futuram cum audivisset nuntium sex abhinc mensibus iaci dicentem "terroristas ab Abu Ghraib orientalem fractis esse." Cum Abu Ghraib in extrema parte occidentali Bagdad, hoc significaret "terroristas" iam capitalem penetrare. In fine Iunii facilitas diurnaria ab exercitu Iraqi instrumentorum ad confirmandum ordinata est, quae copiae regimen Abu Ghraib adhuc tenuerunt, portae per quam quis oppugnationem Isis verisimiliter venit. Abu Ghraib plura milliaria deesse, praepositus turbae brachii levavit, et in communi eius directione monstravit, dicens, 'Vides omnia pacata;' non obstante placitis a diurnariis comitantibus, alterum navale progredi recusavit.
Post dies Saddam, fermentum officialis Iraqis periti facti sunt. Conatus post casum Mosul ad paucos dies eos ab interrete abscindendos laboravit, deinde diversa media accessus inveniebantur. 'Mater mea in villa domi suae erat et vix laptop uti scit' dixit amicus. "Sed dixit mihi pueros locales ostendisse sibi quomodo instituendi rationem, quae restrictiones imperii incideret". Narratio typica est. Iraqis in platea saepe meliores certiores fiunt quam ministri: gratias extensas familias habent cognatos vel amicos per patriam dispersos. Postquam Isis expolitio Baiji et oppidum ei proximum adortus est, Bagdad ad aquilonem Tigris locutus sum cum viro nomine Abu Nahid, qui cecidisse oppidum confirmavit, adhuc in conflatorio pugnans. Isis pugnatores homines toti non molesti erant, sed ianuam pulsaverant ut interrogarent quot mulieres innuptae essent in domo, exponens quasdam mujahedin earum uxorem ducere voluisse. Dixit eis in domo sua duas esse uxores, tam nuptas, sed instabant ingressas et confirmantes hoc spectando feminarum id chartarum. Abu Nahid sororem habitantem in Tikrit ad meridiem Baiji habet, qui dixit regimen scopi in ostio urbis stabulari. Sed familiam suam extra Tikrit capiebat quia nulla aqua vel electricitas et regimen temere bombing inceperat. Back Bagdad, officialis senior mihi dixit "Maliki successum militarem velle die 1 Iulii in parlamento aperto, ut casus eius potentiae retinendae boost, quam ob causam dixit exercitum ad Tikrit oppugnandum".
*
Reapse Maliki non stat facultas serviendi tertium terminum primum ministrum, cursorem quem tenuit ab 2006. Eius societas politica bene fecit in comitiis parlamentariis die 30 mensis Aprilis, cum ironice se bene collocavit ducem qui noverat. de securitate et Shia contra Sunni counterrevolutionem defendere. Rebus militaribus infamatus, paucos in exterioribus sociis reliquit: etiam Iraniani, quorum in auctoritate esse existimabatur, non amplius sustinere. Per octo annos in potestate sua fecit quod unus minister prior vocat 'kleptocratiam institutionalem, corruptiorem omni in Africa centrali', quae omnia faciet in potestate manere vel saltem accusare si ire necesse est vitabit. Etsi Bagdad spectat lacerum et depauperatum, vectigalia oleum ad $ 100 miliarda anni currunt, et magnae fortunae a quovis cum iunctis regiminis iure fieri possunt. In avem Bagdad mercatum, quod omnia genera curarum ab avibus venditat, tabernarius oblatus est ut catulum tigridis mihi venderet proximo anno, et telephonum suum tulit ut imaginem illius aleae humi in terra ad villam suam extra urbem mihi ostenderet. . Quaesivi eum qui pecuniam tam pretiosae pecuniae emeret et circumspectus factus est, dicens clientes suos esse principes et imperium populi, sed nomina nulla dare.
Connexio inter forum extulit cum catulis tigridis et Mosul ruinam. Quaesivi nuper quatuor stellarum ducem, cur putaret exercitum tam cito cecidisse, et cur duces ejus fugissent. 'Corruptionem! Corrupt! Corruption!' exercitum in reticulo et obsidendi facultate, qua quisque legatus stipendii loco fuerat, circumfusi passim corruptelam verterant. Dixit occasionem magnam pecuniam faciendi in exercitu Iraquiae reverti ad consiliarios US, qui eam decem annos instituerunt. Americani instabant ut cibus et alia commeatus negotiis privatis educerentur: hoc significabat insitam immensam opportunitatem. Cohortis nominatim vim habere poterat sescentorum hominum et praefectus eius pecuniam a praevisione ad victum reciperet, re vera tantum ducenti homines in foribus erant ut differentiam caperet. In quibusdam 'manes maniae' erant quae omnino non erant, sed eodem modo solvebantur. Milites dimidium salarium suis praefectis recalcitrantibus recalcitrarent quod nunquam ad castra accederent. Punctae in viis factae sunt quasi stationes consuetudines privatae, stipes incurrentes ad omnem plaustrum transeuntes. Divisus imperator $2 decies centena millia pro officio suo persolvere potuit: cum quidam candidatus quaesivit ubinam illam speciem pecuniae consequi posset, nuntiatum est eam mutuari et reddere $50,000 mensem per varias repetundarum formas. Safa Hussein apud Consilium Securitatis Nationalis confirmavit pretia stipes militaris proximo quinquennio volaverat - positio quae $20,000 in 2009 constaret nunc decies tantum valeret.
Corruptio effectus vastationis in omni gradu exercitus Iraqi habuit. Clades in Mosul antecessit cladem in Anbar provincia primis sex mensibus anni, cum exercitu 5000 caedes ac defectiones XII milia passus. Etiam infrequenti unitates, quae ad frontem pervenerunt, saepe sine cibo dierum remanserunt. Mittuntur homines ad pugnandum cum quattuor tantum clipeis pro sclopetis. Cibus inopia et rerum omnium penuria ingravescebat, ut Isis et socii eius per Sunnos provincias raperentur. Societates privatas corrumpere nihil in animo habuit commeatus per vias tradendas ubi bombas et insidias periclitabantur.
"Exercitus adhuc dissolutus" Dhia'a al-Assadi mensem post cladem apud Mosulem dixit. "Est dysfunctionalis et vigilum vis est." Breve counteroffensivum versus Tikrit ad boost Maliki fortunas politicas petitas esse. Fatwa Sistani multos voluntarios eduxerat et duces ex cohorte revolutionaria Irania vim militarem similem exercitui aedificare conantur, experimentis in Syria ducendis. Imperium Americanis fucum petivit et aer in commeatus aliquet Isis percutit: aliquet refertae sunt pugnatoribus bellis clandestini peritis, subito oppugnant et recedunt, cum periti pugnatores numquam agrum captum capere solebant. Isis consilium describit ut serpens per terram petrosa movens. Non quod tirones breves sint: Safa Hussein mihi studia narravit ostendit, ubi Isis aream occupat, quinquies vel decies numerum vim pristinam conscribere possit, ergo si cum centum viris inceperit, mox campum quingentos. vel mille. Hi pugnatores experti non essent, et aliqui simpliciter familias suas tueri volunt, sed cum magnis novis subsidiis Isis copias suas celeriter auget. Spes Bagdad est quod Isis est simpliciter ora fanatica moderatioris Sunni defectionis. Hoc argumentum consolantis tenet unum diem tribus principibus et aliis ducibus adhibitis sociis extremistis ad regimen Bagdad devincendum, in eos se convertet sicut in MMVI-VII fecerunt. Ex altera parte, coemeteria mundi plena sunt hominibus qui putaverunt se extremistis uti propter fines suos et postea de illis disponere. Isis consilia contra proditionem sumpsit, affirmans alios coetus armatos in Mosul arma deponere et fidem in novum caliphatem, in islamicam rem publicam deponere. Implodere non est.
Iraquia nunc habet crisim politicam et crisim militarem, quorum neutrum mox solvendum esse verisimile est. In Bagdad primus minister defecit eiusque regimen potestati inhaeret. Procuratores Sunni qui suas civitates et oppida visitare non audent ad stationes in capitalibus certare. Kurds statum expansum et quasi-independens habent. Isis nihil aliud habet quam inimicos suos in acie superare. Homines in capitis admiratione pertimescebant, cum bellum Bagdad incipiet. Cum delegatio militaris Americana ad defensiones capitales recensendas venit, officialis Iraq senior senior dixit illos 'specturos videre quos ministri novas sandbags circum ministeria sua posuissent. Manebo et pugnabo, qui ita me fecerunt; ubi sandbags vetus vides, minister non curat quia currere intendit.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate