Ultima septimana comoedus Michael Richards globum irati generis epithetis accensus in aliquot iuvenibus nigris heckingit eum in comoedia clava in Los Angeles. Uno septimana post, Sean Bell, a 23 anno senex sponsus-esse et duo amici (omnes nigri) autocineti sunt a quinque apparitoribus urbanis Novi Eboraci vestiti, qui coacti sunt igne super 50 ictus summa in tribus. inermes qui nuptias imminentes Bell celebrabant. Tametsi nonnulli caedem tamquam â«impertam identitatem denotarunt', tres haud dubie iuvenes, nigri et minaces aestimati sunt, etiam sine armis. Videtur quod hi iuvenes non indigerent ut periculosi existimarentur.

Cum curriculum imaginis Richards improbe rotundum ad iocos in auditorio destinavit, non potest adiuvare non parallela uni e praefectis vigilum qui suum telum 31 vicibus accendit, duas plenas horrea tribus hominibus nigris inermes exinaniens. Ipse etiam minatus est valde. Apparet amplificationis studium nullum habet studium maritimum atque indignatio et clamor publicus qui in calcibus Richardi ' labi o linguae ' obstrepebat et certe warantizabat. Et tamen, post omnem reprehensionem ac numerosas imagines imaginum televisificarum retis inunctas, Richards, in colloquio colloquii cum exercitu David Letterman ostendo, vehementer instat "Non sum racist" - ac si haec sola quaestio est. Punditi, hospites, activists et diurnarii horas expendunt ponendi quaestionem 'estne racist?' ac diligenter indicet digitum in reis, et abundat speculatio num Ricardi gesta sit necne.

Quare? Quia in America non toleramus racismum apertam. Nullus pater, nullus «n' verba hic. Numquam cogitamus carceres nostros improbe esse repletos nigris viris ac mulieribus, scholas praesertim nigras et fuscas communitates subsolutas et sub structas manere atque in studio post studium, revelatum esse homines coloris inferiorem valetudinem curationem, occasiones laboris ac plures recipere. tota vita sua in paupertate vivere destinat.

Quid ergo tantum discimus ex hebdomadibus praeteritis debacles? Cognovimus, postquam album, opulentum, promptum, ingeniosum et dilectum comoedum a pluribus iuvenibus nigris hebetatoribus imminere sensit, in pera comici instrumenti pervenit et clavum e grenade verborum racie traxit et in SOLARIUM coniecit. Richards’ protestationes apologeticae in Letterman indicativae massae negationis hanc totam regionem, praesertim albam Americae, inficere. Capita nostra consternati sumus quasi quae in Richardo sunt intus non omnes nos vivant. Quasi aliquo modo, quaestio est â«ibi» et gratias deo quod in me non vivit.

Si hoc verum esset, Sean Campana (et mille ei similia) verisimiliter potiretur suo nuptiali potius quam sex pedes sub pedibus defosso. Postquam pluries video vidi Ricardum inspicere, apparuit vitriolum sub superficie latens, quod utique erat. Quia illud est ubi plurimum interest racism sub superficie solum. Sub superficie in viis, bursas nostras in viis sponte arripimus, cum ab homine nigro accedimus, cum soli sumus in elevatore vel cum legimus ultimum headline de eo quod vulgo ‘nigrum-nigrum est. scelus'.

Utinam minus essemus cum intitulatum 'a racist'

magisque sollicitatur de damnis systemicis et institutionalibus coloratis cottidie illatis. Forsitan ergo possemus iniuriam et indignationem nimiae odii ac violentiae in rem significantem transformare. Forsitan etiam aliquid, quod innocentes adolescentes prohibeat, ne moriatur ad manus eorum iuratorum, ut nos tueantur—OMNES of us.

Quando intellegemus has eruptiones, sicut unus Richardus ultima hebdomade ostendit-symptomatica potius esse quam a- typica rei multo profundioris? Quod verba apud auditores evomuit valde coniuncta sunt ad funestos 50 ictus in Sean Bell et amicos eius accensi. Utinam a praemissis incipere possemus quod sic, utique Michael Richards racist est-et sic homines candi- dissimi sunt. Impossibile est elevari in societate, ubi supremae albae sunt, unum ex principiis fundatis et notiones racist. Nimis vehementer insitum est cuilibet nostrum de immunitate gloriari. Simpliciter impossibile est.

Si notionem aliquo modo percipere potuimus, tantum modo ad notiones racist agnoscimus ac eruendas, quae in omnibus nostris saepe sub superficie latent, ut â«minus racist fiemus». Quod si ita est, forsitan aliquando possemus facere comparationem verborum vulnerum et glandium quae occidunt.

[Molly Secours est scriptor/maculator/orator et frequentes co- hospes in 'Post Headlines' et 'FreeStyle' in 88.1 WFSK in Nashville, TN. Eius websites sunt mollysecours.com et myspace.com/mollysecours.]

---