Caput IMF delegationis ad Argentina nuper extra cubiculum suum deversorium angulatum est a notariis popularis, mucro-raking televisificis spectaculis. Tradiderunt ei vampires dentes grandes, plastici Halloween. "hos hospites in collo Praesidis Duhalde invenimus," illi dixerunt, "et ad te eos redire volebant."
Tales sententiae IMF in Argentina communiter habentur, et contra acriter cum instrumentis Washington instrumentis et circulis expressis. Hic disceptatum est de num IMF "auxilium" Argentina, quae quattuor annis depressionis oeconomicae laborat, ruina eius monetae et systematis argentarii, ac defaltam in aere alieno publico debet. Columbae etiam dicunt, rus desperatum est; accipitres nihil dicunt, non antequam regimen magis promptum ad "reformationem" demonstret.
Utrimque rem ipsam fallo. IMF nullum auxilium oeconomiae Argentinae praestat. Etiamsi conventio deveniatur, novus nummus non erit nisi satis ad Fundum et alios creditores officiales ut Argentariam Mundi solvendam.
Praeterea, Argentina non spectat ad simplicem electionem utrum hoc "auxilium accipere" sive recusare. Multo est gravius quam illud. IMF sua potestate utitur pro capite creditorum internationalium cartel ad prolongandum agonis Argentinae. Credit a Mundus Bank, ab Europaeis imperiis, et etiam in dies credit quod negotia commercia internationalia mercaturas egere necesse habent donec IMF dat ok.
Distinctio pendet. Submersionem finge aliquem, et praeteriens nihil facit ut illum salvet. Quod moraliter reprehendatur. Sed quid si homo submersus iter in litus unguibus conatur, eumque praeteriens calcat et in flumen protrudit?
Hic casus multo peior est, non solum ex ratione morali, sed etiam practica ex parte: homo submersus se salvum facere potest, nisi ob interventum extrinsecus.
Simpliciter, IMF extorquendi formam exercet, et satis inhumanam. Duobus abhinc mensibus Mundus Bank putabatur aliquid $700 decies centena millia in pecunia dimittere pro inemployed— nunc circiter quartam partem laboris Argentinae numerans. sed approbationem IMF expectare decreverunt. In recenti visitatione Argentinam conveni cum Dr. Nestore Oliveri, medico, qui in Matanza, in suburbio Buenos Aires, salutem clinicam pro pauperibus currit. Ostendit pueris per fossam apertam INCILE saliendo. “Ora tangunt, et parasitos capiunt. XXX% deminutae apud liberos in hac vicinia habemus.'
Et pejus est, in terra illa nuper usque in America ditissima fuit.
Quid vult IMF ex Argentina? Post plus quam sex menses loquitur et pressus, ne clarum quidem est. Regimen iam constat iustis de omnibus quae Fundi postulaverunt, etiam acrem impendio (praesertim pro imperiis provincialibus) et suas leges decoctionis rescribere ut haec creditoribus aequiora redderent. Tamen IMF permovet metam nuntia et ascendens cum novis postulationibus. Nonnulla analysta nummaria concluserunt IMF de industria punire Argentinam ob defaltam in aere suo internationali, ut alios deterreat ab hoc itinere capiendo.
Condiciones consilium Fundi probabiliter tristitiam graviorem erunt, laicis centena milia opificum causando et aggregatum in oeconomia exigendum minuendo. Quadriennio IMF disputatum est solum iter ad incrementum oeconomiae acquirendae primum fiduciam collocandi restituere, praesertim pecuniam alienam.
Sed consilia, quae hoc facere commendaverunt, ut abscindendo regimen impendio, oeconomiam adhuc debilitaverunt. Haec igitur consilia oppositum habent effectum. Et nunc, fidem a plerisque aliis fontibus suffocando—i.e., eius extortion⻠Fundi acceleret declinationem.
Dissimilis plerisque regionibus quae ad Fundum vertunt, Argentina nunc mercaturae superflua currit. Id ipsum non eget imperdiet externa. Nec eget dollariis ut ratio argentaria figere, quae nunc in pesos currit.
Id est, patriam recuperare per se. Hic maximus impedimentum renovationis incrementi Fund ipsum esse potest. Discrimen trahit, Argentina viam inveniendi circum IMF habere potest.