Quomodo commercium internationale opus esset in et inter parecons? Quae ratio esset parecon nationalis, inquiunt, Britannica Columbia et Alberta (compositae), quae in omnibus fere sufficiunt, ut oleum primis locis agriculturae Saskatchewan et Manitobae praebeant?

Cogita duas parecon societates. Quid interest "index", si comparemus? Bene, quod attinet ad oeconomiam — exstant multae differentiae non-oeconomicae, id est, quod primum intueri debet aequilibrium officium complexuum in unaquaque societate. An una sit aliis excellentior in suis qualitatibus? Secunda res esset per-capitis fasciculum consummationis? An una altera melior? In hoc perpendendis, sane, comprehendere oportet quousque homines operantur.

Nulla iustificatio moralis est quam cogitare possum de una patria melioribus adiunctis quam in alia, quare parecon habitus in hoc regno est mercaturas habere, quae per tempus aequationem faciliorem reddunt. Multi modi sunt ut negotiationes inter duas tales regiones concipiant, etiam secundum hanc normam (quae plus minusve cito persequi potuit, etc.), vel inter utramque regionem non-parecon, ob eam rem.

Duae nationes parecones in una essentia oeconomico maiore se mutuo quam maximas unitates tractare potuerunt. Poterant, e, res prorsus independentes et mercaturas esse aestimationes sive unius patriae, sive alterius, sive certo signo composito, sive secundum commercium internationale, ad eam rem. Regula esse potest – hoc placet – talem mercaturam fieri in aestimationibus regionis, cuius aestimationes meliores eventus cedunt oeconomiae quae minus excultae sunt. Similis regula commercii cum non pareconibus existere potuit. Ita parecon negotiationes in exitu internationali commercii, vel pretia socium commercii, vel suis indicativis pretiis, quidquid oeconomiae nonparecon tribuit.

Utinamne essent structurae incitamenta his duobus locis amalgamate, vel Occidentalis praria ut justo decies plusquam consumers videret, cum nihil multum adderet ad norma vivendi Occidentalis?

Una haec pareconis quaestio est, opinor. Si circa regionem opulentam limitem trahat, tum reditus magnos et admirabile opus complexuum habebit. Pauperis tellus oppositus erit. munus adaequandae vitae condiciones et opportunitates solum est quod, obligatio, non imperativum structurae, etiam cum parecon. Nulla ratio scio cuius hoc non tenet tamen. Maybe aliquis potest ascendere cum uno. Nescio quid de locis, quos memoras, ne coniecturam quidem decertare possum.

==

Praeter relationes simplices supra notatas, pro iis, quorum interest, altius hic comprehendimus disceptationem capitalismi et globaliationis...

 

Parecon et Globalizatio 

Actores globalizationis anti-corporatae favent sympatheticam et mutuam coniunctionem globalem adiuvantes ut aequitatem, solidarietatem, diversitatem et auto-administrationem promoveat. Globalize aequitatem non paupertas. Globalizare consensionem non avaritiam. Globalizare diversitatem non conformitatem. Democratiam Globalize non subordinationem. Globalize sustineri non rapacitatem. Duae quaestiones oriuntur.

Negans Capitalistarum Globalizationis 

Praesens mercatus internationalis mercaturae valde prodest iis qui permutationes intrant iam quam plurimas possident. Cum mercatura inter multinationale US et localem ens in Mexico, Nigeria vel Thailandia incidit, mercatura non maiorem utilitatem partium infirmiori, quae pauciora bona habet, praebet nec beneficia aequaliter dividuntur. Beneficia potius ad negotiatores validiores improbe procedunt, qui relativam dominatum ita augent.

Opportunistica rhetorica omissis, globalizationis capitalistae fluxus facultatum, bonorum, outputorum, nummorum, capitalium, ac noxiorum elaboratorum, praesertim ulteriorem vim praebet iam potentes et locupletat iam locupletes sumptibus debilium et pauperum. Ita fit ut vicensimo primo saeculo C maximae in mundo oeconomiae, paene ad unguem dimidiae non sint nationes, sed corporationes privatae, quaestuosae quaestus.

Similiter forum certamen opibus, vectigalibus, audientibus fere semper ludus sum. Unusquisque histrio sumptu aliorum promovet ut globalizatio capitalista logicam "me-primam" auto-interestam promoveat quae inimicitias gignit et solidarietatem inter histrionem destruit. Hoc momentum accidit a singulis per industrias et civitates. In communi utilitate publica et socialia bona sicut paradisi, sanitatis, educationis, et infra- structurae socialis eluuntur, dum privatim bonis privatis fruuntur prioritizatis. Negotia et nationes suos quaestus augent et simul gravia detrimenta infirmis dioecesibus imponunt. Bene esse humanitatis processum non ducit, sed pro privato commodo immolatur. Solidarietas solidarietatis contra capitalistam globalizationem pugnat novissimum agmen etiam existere, multo minus praedominare.

Praeterea valores culturae communitatum nonnisi dispergunt quantum earum megaphones sinunt, ac peius a communitatibus saepe obruuntur cum magnis megaphoniis illis impingentibus. Sic in globalizatio capitalismi paludum qualitas cum quantitate. Homogenizationem culturalem creat, non diversitatem culturalem. Non solum McDonald scriptor et Starbucks multiplicant, sic Hollywood imagines et Madison Avenue stilos. Indigenae ac non commerciales. Diversitas declinationum.

Eodem tempore, soli politici et coetus corporati consilium incolunt consilii aulae globalistae capitalismi faciendae. Idea lata quam publica operandi homines, usores, agricolas, pauperes, et vacui, proportionata dicunt, ludicra habetur. Procuratio globalizationis capitalistae praecise est reducere influxum totius populi ad commodum corporatum Occidentis et politicae regulae. Globalizatio capitalista hierarchiam imponit non solum in oeconomis, sed etiam in politicis ubi structurae auctoritatis status favet. Constanter numerum minuit eorum qui aliqui dicunt suas communitates, nedum super gentes vel planetas. Et ut faeneratores in praetorio corporato sui socios potestates extendunt, terra sub pedibus nostris effoditur, submergitur, et nulla specie, ecologia, aut humanitate strata est. Utilitas et potestas omnes calculos expellunt.

In summa, globalizatio capitalista egestatem, valetudinem, vitae spatia abbreviata, qualitatem vitae imminutam, ruinam oecologicam producit. Activists anti-globalizationis, qui utilius activists internationalistae dici possunt, globalizationem capitalistam obstant, eo ipso quod infensi aequitatem, diversitatem, solidarietatem, sui administrationem ac temperamentum oecologicum meliori mundo essentialem violant.

Supportantes Global Iustitiae 

Sed reiectio globalizationis capitalistae non sufficit. Quaenam normae et institutiones certae globalis permutationis melius facerent quam id quod sustinemus? Facerene activistae antiglobalizationes quaelibet alternativa proponunt ut Fundi monetarii Internationalis (IMF), Argentariae Mundi et Organizationis Mercaturae Mundus (WTO)?

Fundus monetarius Internationalis et Argentaria Mundi post Bellum Orbis Terrarum II constituti sunt. IMF intendebat disruptiones oeconomicas pugnare hominibus circa mundum adversantibus. Negotium et pressionem adhibebat ad stabiliendum currencies et nationes adiuvandas ad vitandas machinationes oeconomicas disrumpendas. Mundus Bank, ex altera parte, ad faciliorem diuturnum obsidionem in regionibus minus explicatis creatum est ut instrumentum oeconomiae eorum augendi et confirmandi. Maiorem pecuniam collocandi pecuniam mutuam dare erat humilis commodas rates ad defectum capacitatis localis defigendas. Intra mercatum tunc existentes relationes hae limitatae propositae affirmativae erant. In tempore autem, ac maxime dramatica in annis 1980, haec instituta mutaverunt. Potius laborandum est ut stabilia permutationis stabilimenta faciliorem redderent et nationes adiuvaret contra ambigua nummaria se tutanda, prioritas IMF omnia impedimenta capitis fluxus et lucrum quaerendi solvens facta est, paene contraria eius mandato. Et in loco parallelo, pro quo obsideri expediatur pro oeconomiis locorum pauperum, instrumentum Mundi Bank factum est instrumentum IMF, mutuis ad praemium regionibus praebens accessum corporatum apertum dum fenus prohibens ad puniendos eos qui noluerunt, et inceptis imperdiet non. oculi ad augendum beneficia pro patria recipientes, sed ad quaerendas utilitates ad multinationales majores.

Mundus Trade Organizatio, quae primis temporibus postwar primum concepta est, in decenniis tantum post medium 1990 factum est. Eius agendi ratio facta est ut omnem commercium moderari pro divitibus et potentibus. IMF et Argentaria Mundus consilia iam in Tertii Mundi regionibus mercedem humilem et altam pollutionem imponebant minuendis vel emptis imperiis coercendis. Novus perceptio cur non debilitare debet imperia et institutiones quae opifices, consumentes vel ambitum defendunt, non solum in tertio mundo, sed ubique? Cur non omnes conatus removendi mercaturam ob suum adversarium laborem, oecologicam, socialem, culturalem, vel evolutionis implicationem removere, ut solum regulandi normas iuris relinquat an breve tempus lucrum fieri possit? Si leges nationales vel locales mercaturam impediunt - legem ambitualem, salutem vel laborem dicunt - cur WTO non habent, qui sententias praevidere procorporatas reddere potest ad regimen ac nationes pro rebus corporatis fingere?

Plena narratio de his tribus praecipuis globalis institutionibus centralibus longior est quam supra indicata, sed etiam cum brevi perspectiva, facile est proponere emendationes.

Primum, cur non IMF, Mundus Bank, et WTO, cum Asse Internationalis Agency, Global Investitura Assistens Agency, et Mundus Trade Agency? Haec tria novae institutiones operam dabunt ut aequitatem, solidarietatem, diversitatem, administrationem sui, ac aequilibrium oecologicum in re oeconomica, mercatura et culturali commercio operetur. Quaererent bona commercii et collocationis improportionabiliter dirigere ad partes debiliores et pauperiores, non ad ditiores et potentiores. Praecederent fines nationales, identitatis culturalis, aequae progressionis supra commercialismum. Domesticas leges, regulas, ac ordinationes tuerentur, quae ad operandum, consumendum, environmental, salutem, salutem, iura humana, ad tutelam animalis, vel ad alia non-profutura utilitates pertinentia tutarentur, remunerando eos qui ad huiusmodi studia felicissime assequuntur. Democratiam promoverent, electiones quae in democratice moderabantur gubernationes ampliando ac desideria multinationalum et magnarum oeconomiarum ad salutem, incrementum, diversificationem minorum unitates subiciebant.

Similiter novae hae institutiones globalem mercaturam non promoverent sumptu locali oeconomici evolutionis, nec Tertium Mundum nationes cogerent mercatus suas ad multinationales dites aperire et conatus relinquere ad industrias domesticas infantium tuendas. Instead of downgrading international health, environmental, and other signs through process called "inward harmonization", they work to upgrade signa per "aequationem sursum." Nova instituta non limitant facultatem regiminis utendi dollariis emendis pro iuribus humanis, iuribus environmentalibus, operariis et aliis propositis non-commercialibus, sed suadent ac faciliorem reddunt. Nationes advocati fructus aliter tractantes essent, si factae essent cum labore puerili efferato, cum operariis toxins expositis, vel nulla speciei speciei tutelae.

Pro argentariis et buraucratis exsequendis rationibus praesidentium ad vitam permultorum afficiendam, ne simulato participatione ab illis impacta, nova instituta essent perspicua, participatoria, ac solum-, cum locali, populari, populari. reddendi. Collaborationem internationalem promovere et ordinare ut corporationes, capitales et mercatus globales moderando eas cohiberent, ut homines in communitatibus localibus vitam suam regere possent. Commercium promovent, quod volatilitatem nummariam minuit, democratiam quavis gradu ab locali ad globalem amplificat, iura humana omnibus hominibus ditat, sustineribilitatem in toto terrarum ambitu fovet, et progressionem oeconomicorum maxime oppressorum et quaestuosorum coetuum adiuvat.

Novae institutiones maiores nationes industriales hortabuntur ut suas rationes oeconomicas, nummariae commutationes vendant, et breve tempus capitis influat in rem publicam et non ad utilitatem privatam. Signa constituerent ut instituta nummaria disponant, mutatio facultatum oeconomicorum a speculativis quaestus ad progressionem producendam sustinendam dirigant. Vectigalia in negotiis monetae constituebant ut breve tempus transversis limitibus oeconomicis fluxum debilitantem minuerent et pecunias ad obsidendum in longum tempus environmentally- ac socialiter sustineri possent, in communitatibus et in nationibus pauperes praeberent. Publicam collocationem internationalem crearent pecunias ad necessitates humanas et environmental aptandas et adaequatam postulationem globalem curandi pecunias in diuturnum obsidionem sustineri posse.

Novae quoque institutiones operam dabunt ut Nationes locupletes ad conscribendas aes inopiarum nationum deponant et in insolvendo mechanismo permanentem efficiant ad debita magnarum gentium debitorum accommodanda. Institutionibus moderantibus uterentur, ut adiuvent ad publicas potestates in global corporationes constituendas et corporatum rerum localium, civitatis et nationalis iuris evasionem minuendam.

Praeterea, praeter tollendum IMF, Mundum Bank, et WTO easque in dramatically nova et varia structura reponens, activists anti-corporatus globalizationis agnoscendum est, ut relationes internationales non e centralibus sed ab imis institutis hauriant. . Novae institutiones suam fidem ac potestatem habere debent ex ordinatis ac nexibus ordinatis in ambitu civium, vicinitatum, civitatium, nationum et populorum, in quibus quiescunt. Atque hae magis structurae ac corpora disputandi et agendi rationes herbaeque etiam perspicuae, participatoriae esse debent, ac mandato ducti, quo aequitas, solidarietas, diversitas, sui administrandi ac adipiscing sustineri ac statera.

Suprema idea simplex est. Quaestio est rationes gentium per se,. Actores globalizationis anti-capitalistae impaenitentiae internationalistae sunt. Problema est quod globalizatio capitalista quaerit commutare internationalem commutationem ad ulteriora beneficia divitum et potentum inpensa pauperum et debilium. E contra internationalistae volunt commutationem internationalem mutare ut divites et potentes debilitant et ditiores pauperes et debiles efficiant. Inter- nationalem iustitiam globalem volumus et non globalizationem capitalistam. Sed quid intra terras nostras optamus? Hoc est in quo nexus inter motus globalizationis capitalistae profundissimos magni ponderis et reliquos huius libri trahit.

Anti-Capitalists Globalizatio Et Visio Oeconomica 

Etiamsi actores internationalistae quaerunt institutiones oeconomicas globales ut supra, quaestio visio persistit. Internationalis structurae certe graves necessitates in electionibus domesticis imponunt. Eodem tamen tempore relationes globales pressuris oeconomiis et institutis domesticis propelluntur. IMF, Mundus Bank et WTO terris mercatus et laboris divisiones corporales imponunt. Sed item mercatus domesticus et corporationes circa mundi globalizationem capitalistam propellit.

Cum activists visionem praebent pro populo-servivo et democracy-cavendi internationalismo, hortamur ad construendum valde bonum Internationalis Asset Agency, Global Investment auxilium Agency, et Global Trade Agency super pessimos oeconomiae domesticae quae nunc sustinemus. Esto enim quaesita lucra vincere. Corporationes et multinationales in unaquaque regione perseverantes haud positive augerent novasque structuras internationales augerent, sed pressiones continue emanarent ut relationes globales magis rapacioribus modis redderent. In gradu intuitivo homines hoc actu intelligunt. Cum mediocris populi interrogant actores antiglobalizationes "Quid vis?", non solum rogant quid internationaliter quaerimus. Mirantur etiam quid domestice quaerimus. Quid intus volumus in regionibus quae lucra internationalia augeant quae quaerimus et pugnant pro illis plus quam inutiles gesticulationes?

Si capitalismum habemus, multi recte ratiocinantur, necessario erunt pressurae tremendae ad globalizationem capitalismum et contra internationalismum anti-capitalismum. IAA, GIAA, GTA, pluresque societates et structurae locales positivae sonant, sed etiam si immensae ponuntur operae, nonne oeconomicae domesticae circa mundum lucra solvunt? Quaesitum tandum est.

Globalizatio capitalismi mercatus, corporationes et structurae ordinis breve magnum habent. Ad globalizationem capitalismi reponendam ac non tantum ad tempus eius effectus mitigandos vel stabulos augendos, annon etiam movendum est ad capitalismum reponendam? Si conatus ad relationes globales emendandas per novas institutiones internationales ordinandas, quas nobis proposuimus, finis in seipsis sunt, nonne iterum revolventur? Persistere, nonne maioris consilii esse debent ut structurae capitalistae subiacentes transforment? Si in ampliori negotio visi sumus, si nihil aliud ad mercatus et corporales exhibemus, nonne lucra nostra temporalia erunt?

 Sic multi deducimus, cur vires nostras ac tempus ad certamina quae proposuimus adhibeamus, cum credimus etiam si omnia quae quaeris lucra feliciter parta esse, in tempore dynamica ista lucra a resurgentibus dynamicis capitalista deleantur? Quam potentem et circumstans capitalismum narras nobis dicitis. Credimus tibi. Si conatus propositas non ad novas omnino oeconomias conducunt, tandem ad eandem veterem putredinem revolventur. Non est mihi operae tempus peritura lucra quaerere.

Haec taxatio fueled per opinionem reactionem est quod "non est aliud." Ad hanc opinionem anti-globalizationis activissimi pugnare debent non solum jocum praebere in oeconomicis globalibus, sed etiam de oeconomiis domesticis alterum. Homines necesse habent applicationem energiae ad resistendum corporatum globalizationis applicatum non solum brevi momento temporis ictum praeterisse, sed lucra permanentia feret. Quid igitur capitalismus reponere debet?

Oeconomica Participatio perstringens 

Capitalismus versatur circa dominium privatum instrumentorum productionis, destinationis mercatus et divisionum corporis laboris. Remuneratur res, potentiam et, quantum ad aliquid, adiumentum ad output, ingentes differentias opum ac reditus. Classis divisiones oriuntur ex differentiis possessionum possessionum et accessus differentialis ad facultatem versus opus servitivum. Classis divisiones ingentes differentias inducunt in decernendo influentiam et qualitatem vitae. Emptores et venditores inter se vellere et publicas collocationes anti-socialis, toxici individualismi, et corruptionis oecologicae laborat.

Ad capitalismum transcendendum, parecon ordinati activistae anti-globalizationis visionem institutionalem ex iisdem valoribus, quae ante enumeravimus, praeberent ad formandas modos globales: aequitatem, solidarietatem, diversitatem, auto-administrationem, ac aequilibrium oecologicum.

Tales actores suadent ut singula officia aequaliter ab omnibus civibus possideantur ita ut proprietas nulla peculiaria iura aut reditus commoditates afferat. Bill Porta non habere proportionem molem instrumentorum quibus programmata producuntur. Omnes pariter fatemur, ut dominium nihil habeat in distributione accepti, opum, potentiae. Sic evanescunt mala lucra per lucrum.

Deinde advocatus internationalista, opifices et consumptores suas desideria per concilia democratica evolvere et exprimere, norma pro decretis quae methodi informationes discutiendi et perveniendi et componendi optiones in iudiciis singulis quorum interest, in quantum fieri potest, deferre debent. praevalentes decisiones pro gradu quo ipse afficietur. Concilia vehiculum deliberationis potentiae essent et in multis gradibus, inclusa minora opera, coetus, iunctiones et homines, et ampliora opera et industriae, ac singulae usores, vicinitates, comitatus et maiores. Suffragia possent esse maioritas regulae, tres-quartae, duae tertiae, consensus, etc., et in variis gradibus procederent et cum paucioribus vel pluribus participantibus et suffragiis secundum particulares implicationes decisionum de quibus agitur. Aliquando manipulus vel singulus consilium ferret. Aliquando totum officium, industriam, vicinitatem, vel comitatum statuat. Diversae decisiones variis suffragationibus et modos componendi uterentur. Nulla optio a priori recta et accurata nulla sit, sed recta norma ad efficiendum: deliberationis initus, quantum quis iudiciis afficitur.

Sequitur operis institutio. Quis, quae munia in quibus compositionibus agit?

Unusquisque actorem facit officium, et unumquodque opus sane varias functiones includit. In reiectis hodiernae corporum divisionibus laboris, statuimus ad eorum posse ac qualitatem vitae congruentia pensare quae quisque actor facit. Omnis homo participans novos fructus creandi operarius est, et quisque operarius aequabiliter complexum habet, id est complexionem officiorum et officiorum quisque operarius, ut eandem facultatem et qualitatem vitae commoditatis eis tribuat ac coniunctio omnis alius operarius habet. Dissimile hodiernae rationi inter eos dividere non volumus qui valde monopoliant perficiunt, implent, ineunt opera, et eos qui nimis stragulantur muneribus, oboedientibus et periculosis muneribus. Causae aequitatis ac praesertim ad condiciones popularis participationis et administrationis suique administrationis, ad aequabile opus complexorum efficiendum, ut, cum unumquodque nostrum participem laboris ac industriae nostrae deliberationis participemus, ab opere nostro fiducialiter, artibus comparati fuerimus; et scientiam facere. Contrarium condicio nunc est quod aliqui magnam habent fiduciam, deliberationes artes, et ad cognitionem per cotidianum opus adeptam pertinentes, cum alii homines tantum fessi sunt, periti, et indigentes cognitionis ad effectum pertinentes. Iob libratum complexa hanc divisionem tollunt. Negotium complent divisiones ordinis removendi quae inchoatur privatum dominium capitale eliminando. Excludunt, hoc est, non solum munus capitalismi cum eius potentia et divitiis incomparabili, sed etiam munus decernendi effectoris monopoliandi, qui status prae ceteris tribuitur. Complexiones operis libratae retinent operas rationis et coordinativas et peritia necessarias, sed distribuentes has ad veram democratiam et dissolutionem producendam.

Sed quid de remuneratione? Laboramus. Hoc sane efficit ut partem operis facti. Sed quid multa?

Pareconista internationalista dicit nos pro laboribus nostris remunerationem accipere debere consonantem quam laboravimus, quam diu favimus, et quantum sacrificium in opere nostro fecerimus. Non plus est quod utimur instrumentis fertilioribus, plus artis habentibus, aut plus ingenitum ingenitum, multo minus plus, quia plus potentiae aut plus possessionis habemus. Tanto plus debeamus esse virtute quantum laboris sumpsimus aut quantum sacrificium in usui nostro opere pertulimus. Quod honestum est, et propriis quoque incitamentis praebet, id solum remunerando quod possumus, non id quod in nostra potestate est.

Cum aequabili complexu operis, si Emma et Edwardus singulae octo horas eodem gressu operantur, eosdem reditus accipient. Hoc tam qualecumque sit proprium eorum officium, quaecunque sint in operis locis et quam varia operarum miscent, et quantumvis ingeniosi sint, quia si aequabiliter operantur, totum eorum quod inposuit erit. similiter in qualitate vitae effectus et effectus. Sola differentia est ad praemium quod homines faciunt jobs pro aequilibrio quod erit longitudo et intensio operis faciendi. Si haec quoque aequalia sunt, portionis outputi partus aequalis erit. Si diuturnitas laboris vel intensio operis aliquid differet, sic meretur pars output.

Et quis decernit de definitione complexorum operis et quis aestimat pretium et intensiones hominum operis? Operantes sane in suis Conciliis faciunt informationes deductas methodis consentaneas cum philosophia aequilibritatis complexorum ac iustae remunerationis, et in contextu congruenter voluntates et voluntates consumerent.

Unus gradus amplissimus relinquitur pareconistae rogationi internationalisticae in joco capitalismi. Quomodo actiones opificum et consumerent connexae sunt? Quomodo totum pro- ductum per officinas colligimus, ut in summa collective consumantur per vicinitates et alios coetus ac privatim a singulis? Nam quid refert aestimatio relativa diversorum productorum et electionum? Quomodo decernimus, quot opifices erunt, in quibus quanta industria pareatur? Quae vis, utrum productum aliquod sit faciendum necne? Quid dirigunt collocationes in novis technologiis vicissim movendo quae incepta sint incepta et quae alii differantur vel reiciantur? Hae quaestiones et aliae nimis multae, quae in hoc prooemio (sed postea in hoc libro tractatae sunt) commemorandae sunt omnes res destinandae.

Optiones destinandi exsistentes mediae sunt rationes principales sicut in vetere Unione Sovietica et mercatus competitive usus in omnibus oeconomiis capitalistae sunt. In centrali consilio grapheocratia demittit informationes, informat instructiones, has instructiones mittit ad operarios et consumptores, feedback accipit, instructiones aliquantulum excolat, eas iterum mittit, et oboedientiam recipit. In foro quilibet actor certatim emit et vendit fructus, facultates et facultatem laboris faciendi, pretium auctoris iussu determinatum. Plus quaerit quisque histrio quaestum, quam qui cum permutat.

Problema cum unoquoque horum modorum iungendi histrionum est quod imponunt pressuris oeconomiae quae solidarietatem, aequitatem, diversitatem et auto-administrationem subvertunt.

Exempli gratia, etiam sine capitali dominio, mercatus privatis in beneficiis publicis et personalitatibus canali favent in anti-sociali directione quae solidarietatem minuunt et etiam destruunt. Praemunt output et potentiam, non laborem et sacrificium. Classem inexpressibilem efficiunt radice stratam, laborem obedientem et genus validum, quod maxime reditibus accrescit et eventus oeconomicos decernit. Decernentes cogunt certatim ignorare suas electiones ampliores effectiones oecologicas. Centralis consilium, contra, sui administrationem negat et eandem classem divisionem ac hierarchiam pro mercatis producit, sed loco circumaedificavit distinctionem inter ordinatores et eos qui sua consilia exsequuntur, ab illo fundamento exteriori protenso ad incorporandum permissum et expeditum operariis generalius.

In summa, utraque haec destinatio systemata subvertunt loco propellere bona quae cara habemus. Quaenam igitur nostra est alternatio mercatus et consilio centralis?

Pone pro summo-down centrali consilio et commercio competitive mercatus optamus cooperativam, informatam decernendo per structuras quae actores dicunt in decisionibus prout eventus afficiunt eosque accessum praebent ad accuratas aestimationes necnon aptam institutionem. ac fiduciam promovendi et communicandi optiones, id est, destinatio optamus quae fovet consilium centrum participationis sui ipsius, remunerationem laboris ac sacrificii, officium aequabile complexorum, aestimationes proprias collectivorum et oeconomicorum, ac dissolutionis.

Ad hos igitur fines consilio participationis advocati sumus - ratio in qua operarius et consumptor concilia sua opera proponunt actiones et optiones consumendi sub lumine verarum aestimationum plenarum socialium beneficiorum ac sumptuum suarum electionum.

Systema communicationem adiuvet adiutricem optionum inter se formatorum per varias principia simplicium communicativarum et ordinandorum et instrumentorum includentium, sicut videbimus in capitulis venientibus, indicativis pretiis, facilioribus tabulis, ac circumscriptionibus accommodationis ad novas informationes, permittentes omnes actores suos exprimere. cupit et mediare et excolere eas in lumine feedback ut perveniat ad electiones consentaneas cum suis valoribus.

Pareconista internationalista est in situ respondere "quid vis?" succincte et compellendo, in appetitu adtritionis praesentationis ut supra, vel, utique, fusius explicans logicam controversiarum, ditans picturam vitae quotidianae relationum et refellendi curas possibiles, sicut in reliquo hoc libro.

Summarium est quod in workplace et Consiliis consumendis, diversae rationes decernendi quae proportionata efficiunt, dicunt complexiones affectatas, aequabile officium, remunerationem laboris et sacrificii, et consilio participandi, simul constituunt nucleum institutionalem pegmationem comprehensivam optionem capi- talismi et etiam ad centrum vel consilium socialismum.

Ultima responsio ad hoc quod "non est aliud" est aliud facere. Brevis autem terminus, respondetur offerre congruentem, constantem, viabilem, oeconomicam visionem quae spem generare potest, inspirationem praebere, revelare quid possibile et pretiosum est, et consilia nostra disponere ac democratizare ut nos ubi nos capiamus. ire magis cupimus quam curritur in gyros, aut etiam versus ad deteriora tendimus, quam quod nunc patimur. Sed suntne fines visionarii parecon in praxi circa mundum suscepto radicantur, an tantum constructio mentalis?

Parecon and Visionary Practice 

In hodierno mundo magni motus similes aspirationes disponentes contendunt per orbem ad melius vitas liberatorum et abusorum incolarum circa orbem. Aliquot incepta pressionis instrumenta ad institutiones exsistentes salubriter mutandas. Ceteri conatus novas institutiones creare conantur ut « futurum in praesenti vivant ». Aliquot conatus sunt parvi et loci. Quaedam orbis terrarum regiones complectuntur. Si delectu exercitiorum visionariorum spectemus, multa videre possumus quae ad rationes in hoc libro perduxerunt. Parecon in spatio non natat, id est, sed ex aspirationibus et perceptis ingentis industriae industriae oritur. Hic pauca sunt exempla.

Historice fere omni instantia laborandi homines et sumptis etiam breviter magnam potestatem de suis conditionibus attingens, tam in localibus quam in operis institutionibus directae institutionis et democratiae incorporatus est. Haec convocata concilia vel concilia, et aliis nominibus nominata sunt. Commune autem eorum proprium vehiculum directum comparavit ut homines ad agendas personales et collectivas explicandas, expoliendas, exprimendas et efficiendas curasset. Tam successus talium conatuum, tum etiam negari non potest quod saepe deleti sunt a viribus, cibus et advocationem nostram laboris ac consiliorum in pareconium consumendi informant ac conatus nostros concipiendi contextus in quo huiusmodi concilia vigere possunt potius quam sint. vapulat.

Tota historia de certamine contra iniustitiam magna etiam in re versatur aequitate ac specie ad id quod homines honeste et congruo modo possibilitates vitae frui debent. Electionibus nostris, scilicet, non indignis de causis plus minusve mereri poterimus. Temporibus tumultus ac sui ipsius constitutionis, qualis est in Hispania per anarchistam Hispanicam ibi certamina, vel antea in Parisiensi Communi, et multis aliis momentis, tum maioribus nationibus ferit in Occidente ad motus pro libertate in Oriente et in Meridionali; quaesitores iustitiae oeconomicae intellexerunt inesse aliquid horrendum in remunerando eos qui pleniori opere implendo fruuntur et plus habent in vita sociali quam qui plus laborant et nocivum habent et minus dicunt in vita sociali. Prius parecon ad remunerandum solum laborem et sacrificium ex his oritur affectibus, iisque subtilius etiam dat substantiam quam antea fruebantur.

Sed quid de instantiis in praesenti? Estne parecon annexum exploratorium currenti et oeconomico nisu oeconomico?

Considera experimenta collectiva operis circa mundum, inclusa co-ops, plantarum opificum, et officinas collectivas. Operarii in officinis suis potestatem obtinent, fortasse ementes potius quam capitalistae eas omnino claudunt, vel fortasse novas inceptas sui a scabere oriundi. Quod nuper in- crimen operarii democratiam incorporare conantur. Nituntur laboris divisionem reficere. Angustiores reditus dif- ferentiales quaerunt. At mercatus ambitus in quo operantur, omne hoc horribile difficile facit. Ex experientiis talium difficultatum, opificum et consumentium nisus in creando opificum inceptis moderandis et adiutoriis consumptis, experientiam amplam praebent quae ad parecon definitionem pertinentes. Non solum successibus coopalibus, sed etiam difficultatibus eorum, sicut propensiones ad definitiones antiqui stili, ut dilatationem reditus differentiales et propensiones in mercatu imposito mores ad subvertere fines cooperativos et bona, docere magnas lectiones. Re quidem vera, in propria experientia, conatus evulgandi domum radicalem Press Meridionalis Finis Press et aequitatem et sui administrationem in sua logica et praxi incorporandi valide informavit multas pervestigationes quae simul definiunt oeconomicas participationes, praesertim notionem et praxim aequatae. officium complexus. Item, plura experimenta hodiernae progredientes in structura pareconis exsequentes pergunt visionem eiusque varias notas informare.

Maiori modo considera motus ad id quod vocatur "oeconomica solidarietas", quae advocatos habet in multis partibus Americae meridionalis (et praecipue Brasiliae), Europa et alibi. Eius definiens opinio est, relationes oeconomicas inter participantium solidarietatem fovere potius quam participes causa operandi contra alterutrum commoda. Non solum vita oeconomica ne homines dividat et resistat, ne hoc quidem nomine neutrum esse debet, sed mutuam ac empathy generare debet. Advocati solidarietatis oeconomicorum sic persequuntur notiones moderatoris laborantis localis et permutationis allocativa hac norma in mente. Parecon perspectam habet institutiones propellere bona quae cara habemus et extendere in alias partes. Oeconomiam solidarietatis volumus eodem sensu ac sui advocati. Etiam sed eros egestas, varius eros id, aliquam eros, ac ipsum eros. Immo unam optamus oeconomiam quae omnes istas cupiditates simul adimplet. Parecon sic oritur, observantias ac rationes additionali solidarietatis oeconomicae praebere studet.

Vel considerare conatus aliquos annos retro, in Australia collegiorum laboris, ut non solum condiciones et mercedes laboris membrorum suorum vitas moveant, sed etiam quales homines proferant. Ideam "Viridis Bans" explicabant quae erant instantiae ubi operarii in artificiis aedificandis proposita quaedam incepta vetarent propter quod socialiter vel environmentally- indignus essent. Aliquando non solum incepta quae capitalistae aggredienda proponebantur, sed etiam incepta suscipienda alter- nativa sui consilii ambitus et homines convenienter tractaturos intendebant. Haec experientia sane praefigurat et informat tam parecon normas ad opus decernendum eiusque adiectio potestatem in dioecesibus affectis. Parecon logicam extendit Bans viridis Australiae in plenam visionem oeconomicam omnium vitae oeconomicae.

Vel considera conatus in Porto Alegre et in aliis civitatibus Brasiliensium et in Kerala et aliis Indiae regionibus, elementis participationis democratiae incorporandi in decisiones oeconomicas civitatum et regionum. Re quidem vera in Brasilia hoc propositum « budgeting participativum » nominatur et notio est media constituere rectae institutionis localis per quae cives afficiunt decisiones circa collocationes collectivas circa operas publicas ut paradisos, educationem, onerariam publicam, et curas valetudinis. Consilium participationis Parecon easdem aspirationes et impulsus habet, sed breve maius, non solum bona publica sed omnia bona complectens, et non solum consumers sed etiam ab operariis participationem expediat.

Pro omnibus enim exemplis supra notatis et pluribus etiam, advocati oeconomici participationis exspectari potuerunt, semel in satis magnis motibus constitutis, ad similes contentiones persequendas — sola differentia, cum modo pareconistae suas actiones tamquam partem aliquam explicent. processum ducens ad totam novam oeconomiam advocationem, et fortasse quomodo novas infrastructuram et conscientiam creare conarentur, non solum proximos fines foventes, sed etiam permittentes participes ad lucra adhuc plus lucrandi in trajectoria omnes modos capitalismi ducens. ad parecon. Pareconist opificibus nisus moderandi quaereret ut destinatio quaestus, plus novi laboris divisiones consequantur. Pareconista conatus "ad rationes participationis" instituere studeat necnon ad normas remunerationis et operis destinatio compellare atque participationem gignere non solum in communitatibus circa bona publica, sed etiam in officiis circa omnia bona. Unio pareconista et opificum consiliorum non solum condiciones et circumstantias jobs sodalium, sed etiam dignitatem inceptis inceptis afficere studeat, atque etiam cum motibus consumptoribus coniungi studeat et conatus ad sectores et mores edax regiminis diffundat.

Aliis verbis, visio oeconomica participata in articulis futuris non solum oritur et consentaneum est cum praeteritis praesentisque contentionibus ad meliorem praesentem vitam diversimode homines, verum etiam bona et logica circumiacentia praebet omnes has conatus coniungendi et amplificandi. consentaneum est cum suis maxime appetitionibus, sed etiam cum logica et appetitionibus aliorum extra.

Et quid de novissima et certissima foro Mundi Sociali promittendo? Insignis hic est amalgamatio motuum, dioecesium, activicorum et incepta totius orbis, quae aperta et experimentali habitu conectitur, studium participationis, mutui respectus affectus, attentio diversitatis et democratiae, omnes celebrantes illam sententiam " alius mundus potest. " Anno 2002, secunda incarnatione eius, circiter 50,000 participes coeperunt enuntiare notas ut melior mundus haberet. Communissimarum sententiarum maxime repudiatio mercatus est et subsidium sui procurationis, repudiatio differentialium maximarum in acceptis et auxiliis aequitatis, repudiatio mercaturae homogenizationis et subsidium diversitatis, repudiatio arrogantiae imperialis et subsidium solidarietatis, repudiatio devastationis oecologicae. et subsidium sustineri. Sine dubio WSF 2003 plures gradus huius agendi sumpsimus et tempore huius libri longius apparet. Parecon et sicut WSF, parecon visionarias notiones oeconomicas confert in spe quae politicas, culturales, affinitates, globales et oecologicas visionarias fines compatibiles et mutuo adminiculantes demonstrabunt.

Oeconomica participia praebet novam logicam oeconomicam inter nova instituta cum novis normis et implicationibus moderandis. Sed parecon est etiam directus et naturalis incrementum centum annorum inter contentionem pro iustitia oeconomica necnon hodiernis nisus cum sapientia et documentis congesta. Quae parecon huic patrimonii conferre potest et in hodierno actuosmo uno modo vel altero in annis venientibus revelabitur.

Next Entry: Educationis?