ប្រធានាធិបតីអូបាម៉ាបានអនុញ្ញាត "បេសកកម្មកាន់តែទូលំទូលាយសម្រាប់យោធានៅអាហ្វហ្គានីស្ថានក្នុងឆ្នាំ 2015 ជាងការគ្រោងទុកដំបូង" ។
ស្រមៃថាដូចជាអតីតយុទ្ធជនសង្គ្រាមអាមេរិកលោក Jacob George ដែលអ្នកត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់ 'បេសកកម្មកាន់តែទូលំទូលាយ' នេះ។ ឧទ្ធម្ភាគចក្រយោធារបស់អ្នកកំពុងចុះចតនៅលើដីស្រែចំការ ចំកណ្តាលភូមិដែលមានភក់ ដូចជាម៉ាស៊ីនសង្គ្រាមអនាគតដែលបានបញ្ចូលទៅក្នុងសហគមន៍កសិកម្មនៅមជ្ឈិមសម័យ។
មិនមានស្ត្រីត្រូវបានគេឃើញទេ។
ពួកគេនៅក្នុងផ្ទះបាយឬបន្ទប់របស់ពួកគេ ដោយអង្វរអ្នកក៏ដូចជាពួកតាលីបង់កុំឲ្យមក។
“អ្វីដែលខ្ញុំបានចូលរួមនៅទីនោះច្បាស់ជាបានធ្វើឱ្យកសិករមានការភ័យខ្លាច នៅពេលដែលយើងចូលដីស្រែរបស់ពួកគេ បំផ្លាញដំណាំរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំចាំថាបានរត់ចុះពីឧទ្ធម្ភាគចក្រ ហើយសម្លឹងមើលទៅក្នុងភ្នែករបស់បុរសម្នាក់ ហើយការភ័យខ្លាចជាអ្វីដែលកំពុងសម្លឹងមកខ្ញុំវិញ។ វាហាក់ដូចជា "អារក្ស" ទើបតែជំពប់ដួលក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ តាមពិតទៅ យើងភាគច្រើនជាកសិករក្រីក្រ សម្លាប់កសិករក្រីក្រ ខណៈដែលប្រជាជនក្នុងប្រទេសយើងអត់ឃ្លានយ៉ាកុបបានចែករំលែក។
ដូចមនុស្សភាគច្រើនដែរ មិត្តភក្តិអាហ្វហ្គានីស្ថាន និងអាមេរិករបស់ខ្ញុំក៏ប្រាថ្នាឱ្យជម្លោះអាហ្វហ្គានីស្ថានត្រូវបានដោះស្រាយ ប៉ុន្តែមិនមែនតាមរបៀបនេះទេ៖
មិនមែនតាមរយៈ 'បេសកកម្មកាន់តែទូលំទូលាយ' ដើម្បីសម្លាប់។
ក្នុងឆ្នាំ 2011 លោក Jacob George បានហោះទៅទីក្រុងកាប៊ុល លើកនេះតាមជើងហោះហើរ Safi Airways ។
លោក Jacob បានសុំពី Ali និង Abdulhai ដែលជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្តសន្តិភាពអាហ្វហ្គានីស្ថាន Jacob ពីរនាក់បានជួបគ្នាថា៖ «សូមអភ័យទោសចំពោះការចូលរួមក្នុងសង្រ្គាមរបស់ខ្ញុំ»។ គាត់បានសន្យាថានឹងជិះកង់របស់គាត់នៅទូទាំងរដ្ឋដោយច្រៀងជាមួយ Banjo របស់គាត់ដើម្បីទៅដល់ប្រជាជនដើម្បីបញ្ចប់សង្រ្គាម។ វានឹងក្លាយជា "A Ride to the End" ជាមួយនឹងបទចម្រៀងរបស់គាត់ដែលបានដាក់បញ្ចូលគ្នានៅក្នុងអាល់ប៊ុមមួយដែលមានឈ្មោះថា "Soldier's Heart" ។
Jacob George ជាមួយ Ali និង Abdulhai នៅ Kabul, 2011
បីឆ្នាំក្រោយមកគឺនៅថ្ងៃទី 19th នៅខែកញ្ញា 2014 Jacob George បានធ្វើអត្តឃាត។
មិនមែនម្តងទៀតទេ មានតែជម្រើសមួយ។
មន្ត្រីអាមេរិកម្នាក់ត្រូវបានគេដកស្រង់សម្តីដោយនិយាយថា “យោធាបានទទួលអ្វីដែលខ្លួនចង់បានច្រើនណាស់” ដែលជា “បេសកកម្មកាន់តែទូលំទូលាយ”។
លោក អូបាម៉ា កំពុងធ្វើកំហុសដដែលដែលលោកបានធ្វើក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ នៅពេលដែលលោកបានបញ្ជាឲ្យមានការបង្កើនទ័ពសម្រាប់ប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន។ ចាប់តាំងពីការកើនឡើងនៃកម្លាំងទាហាន អង្គការសហប្រជាជាតិ និងប្រជាជនអាហ្វហ្គានីស្ថានបានជួបប្រទះនឹងបញ្ហាសន្តិសុខនៅអាហ្វហ្គានីស្ថានកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។ ចំនួនជនស៊ីវិល ដែលភាគច្រើនជាកុមារ បានកើនឡើង។
នៅក្នុងសៀវភៅរបស់លោក Bob Woodward ដែលមានចំណងជើងថា "Obama's Wars" លោក Obama ធ្លាប់បានសួរគណៈរដ្ឋមន្ត្រីរបស់គាត់នៅក្នុងឆ្នាំ 2009 ថា "តើអ្វីទៅជាជម្រើសរបស់ខ្ញុំ?... វាមិនអាចទទួលយកបានទេ»។
អស់រយៈពេល 13 ឆ្នាំនៅក្នុងប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន មានតែជម្រើសមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាជម្រើសដែលមិនអាចទទួលយកបាន ត្រូវបានគេអនុវត្ត។
ស្រមៃថាអ្នកមានគ្រឿងបរិក្ខារធ្ងន់ៗជាប់នឹងខ្លួនរបស់អ្នក និងអាដ្រេណាលីនរបស់អ្នក លាយឡំជាមួយនឹងគំនិតដ៏ទន់ភ្លន់របស់មនុស្សជាទីស្រលាញ់ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។
អ្នកមិនហ៊ានសួរថាតើមានជម្រើសអ្វីផ្សេងទៀតចំពោះសង្គ្រាមអាមេរិកដ៏យូរបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។
អ្នកចូលទៅជិតផ្ទះក្រីក្ររបស់ 'សត្រូវ' ។
មិនអើពើនឹងមតិសាធារណៈម្តងទៀត
នៅ 2009, ជនជាតិអាមេរិកាំងចំនួន 90% ក្នុងមួយ ABC News-Washington Postការស្ទង់មតិបាននិយាយថា សង្គ្រាមនៅអាហ្វហ្គានីស្ថានមិនសមនឹងការប្រយុទ្ធទេ។ ហ៊ីលឡារី គ្លីនតុន បានពន្យល់អំពីការកើនឡើងនៃកងទ័ពនៅពេលនោះថា “ខ្ញុំដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីកង្វល់ដ៏ពេញនិយម ហើយខ្ញុំយល់អំពីវា។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនគិតថាមេដឹកនាំទេ ហើយប្រាកដណាស់ប្រធានាធិបតីនេះនឹងមិនធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលជាបញ្ហានៃជីវិតនិងការស្លាប់និងសន្តិសុខអនាគតរបស់ប្រទេសជាតិយើងដោយផ្អែកលើការបោះឆ្នោត»។
នៅក្នុងការស្ទង់មតិរបស់ CNN ក្នុងខែធ្នូ ឆ្នាំ 2013។ 82% នៃជនជាតិអាមេរិកបានប្រឆាំងនឹងសង្គ្រាមអាហ្វហ្គានីស្ថាន ធ្វើឱ្យវាកាន់តែមានប្រជាប្រិយភាពតិចជាងសង្គ្រាមវៀតណាមដ៏មហន្តរាយ!
ស្រមៃថាទាហាននៅក្នុងកងកាំភ្លើងធំរបស់អ្នកផ្ទាល់បានទម្លាក់ 'Fighting Age Males' ជាច្រើនរបស់អាហ្វហ្គានីស្ថាន ហើយអ្នកឃើញដោយសង្ខេបខ្លីៗថាក្មេងៗកំពុងដើរដោយជើងទទេរឆ្លងកាត់ផ្លូវរបស់ពួកគេ មើលទៅហាក់ដូចជាពួកគេទើបតែបានឃើញខ្មោច។
អ្នកដឹងហើយថាប្រជាជនរបស់អ្នកលែងគាំទ្របេសកកម្មដែលអ្នកបានចូលរួមហើយ។ អ្នកគិតមួយភ្លែត៖ តើអ្វីជាមតិសាធារណៈរបស់អាហ្វហ្គានីស្ថានអំពីបេសកកម្មយោធារបស់ខ្ញុំ?
អ្នកមិនដឹងទេ។ គ្មាននរណាម្នាក់ធ្លាប់សួរជនជាតិអាហ្វហ្គានីស្ថានទេ។
មិនមែនជាថ្មីម្តងទៀតទេ ការបន្ត 'សង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម' ដែលបរាជ័យ
ទោះបីជាចំណាយ ជាង 4,000,000,000 ដុល្លារអាមេរិកក្នុង 'សង្គ្រាមប្រឆាំងភេរវកម្ម'មូលដ្ឋានទិន្នន័យភេរវកម្មសកលដែលរក្សាដោយរដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក និងសាកលវិទ្យាល័យ Maryland បានបង្ហាញថា ចំនួននៃការវាយប្រហារភេរវកម្មនៅអាហ្វហ្គានីស្ថានបានកើនឡើងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
សង្គ្រាមប្រឆាំងភេរវកម្មបានបរាជ័យ!
នៅក្នុងសៀវភៅ 'Why We Lost: A General's Inside Account of the Iraq and Afghanistan Wars' ឧត្តមសេនីយ៍ឯក Daniel Bolger បាននិយាយថា "ខ្ញុំជាឧត្តមសេនីយកងទ័ពសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយខ្ញុំបានចាញ់សង្គ្រាមសកលលើអំពើភេរវកម្ម។ វាដូចជា Alcoholics Anonymous; ជំហានទីមួយគឺទទួលស្គាល់ថាអ្នកមានបញ្ហា។ អញ្ចឹងខ្ញុំមានបញ្ហា។ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំក៏ដូច្នោះដែរ។ ហើយអរគុណចំពោះបញ្ហារបស់យើង ពេលនេះអាមេរិកទាំងអស់មានបញ្ហាដែលត្រូវដោះស្រាយ៖ យុទ្ធនាការចាញ់ពីរ និងសង្រ្គាមបានបាត់ទៅហើយ»។
អ្នកអង្គុយទាបទល់នឹងជញ្ជាំងបាក់បែកនៃបរិវេណផ្ទះភូមិ។ អ្នកទុកឲ្យគ្រាប់កាំភ្លើងហោះ ព្រោះគ្រាប់កាំភ្លើងក៏ហោះមករកអ្នកដែរ។
អ្នកធ្វើឱ្យសរសៃប្រសាទរបស់អ្នកស្រក់ទឹកភ្នែក និងសម្រែកដែលមិនអាចយល់បានរបស់ស្ត្រីអាហ្វហ្គានីស្ថាន ដោយឆ្ងល់ថា តើសកម្មភាពរបស់អ្នកនឹងធ្វើឱ្យជនជាតិអាហ្វហ្គានីស្ថានមិនសូវ "ដូចភេរវករ" ខឹងតិចទេ?
មិនមែនជាថ្មីម្តងទៀតទេដែលមើលឃើញទុក្ខវេទនារបស់ជនជាតិអាហ្វហ្គានីស្ថាន និងទាហានអាមេរិក
អ្នកមិនមានពេលដើម្បីស្រង់ស្ថិតិដ៏អាក្រក់នោះទេ។
ហេតុអ្វីបានជាបន្ទាប់ពី 13 ឆ្នាំនៃប្រតិបត្តិការតស៊ូសេរីភាព ប្រជាជនអាហ្វហ្គានីស្ថានជាង 4000 នាក់បានដុតខ្លួនឯងក្នុងឆ្នាំ 2014 ហើយ 4000 នាក់ផ្សេងទៀតបានព្យាយាមបំពុលខ្លួនឯង។?
អ្នកនឹកចាំពីគោលការណ៍មួយចំនួនដែលបានបញ្ចូលទៅក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលរបស់អ្នកថា បើចាំបាច់ អ្នកគួរតែ 'បាញ់អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលផ្លាស់ទី' ។
អ្នកឆាប់ខឹងព្រោះក្មេងប្រុសវ័យជំទង់ដែលមានរូបរាងឆេវឆាវមួយចំនួនហាក់ដូចជារឹងទទឹងខ្លាំងពេក ដោយឈរនៅចំពោះមុខស្ត្រីក្នុងតំបន់ Burqas និងក្មេងស្រីដែលកំពុងយំយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់។
អ្នកឮសំឡេងសាប់ខ្លះៗនៅបន្ទប់បន្ទាប់ ហើយអ្នកទាញគន្លឹះដោយសភាវគតិ។
ត្រលប់ទៅជំរុំយោធាវិញ អ្នកដឹងពីវិបត្តិដែលអតីតយុទ្ធជនអាមេរិករហូតដល់ 22 នាក់ធ្វើអត្តឃាតជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
បេះដូងរបស់អ្នកដូចជា "បេះដូងទាហាន" Jacob George ពិពណ៌នានៅក្នុងអាល់ប៊ុមតន្ត្រីរបស់គាត់ ចាប់ផ្តើមរងទុក្ខ។
នៅឯពិធីរំលឹកវិញ្ញាណក្ខន្ធលោក Jacob ក្នុងរដ្ឋ Arkansas កាលពីខែតុលាឆ្នាំមុន មិត្តម្នាក់បានផ្ញើសារនេះពីអ្នកស្ម័គ្រចិត្តសន្តិភាពអាហ្វហ្គានីស្ថាន៖
“នៅពេលដែលយ៉ាកុបមកសួរសុខទុក្ខយើងនៅទីក្រុងកាប៊ុល គាត់បានច្រៀងបេះដូងរបស់គាត់សម្រាប់ពួកយើង ដូចជាគាត់បានធ្វើនៅទូទាំងរដ្ឋសម្រាប់អ្នក។ យើងប្រហែលជាមិនចាំបទចម្រៀងនោះទេ ប៉ុន្តែសំឡេង និងវិញ្ញាណរបស់គាត់គឺជាអ្វីដែលយើងម្នាក់ៗចង់បាន ជាវិញ្ញាណដែលចាប់យកសន្តិភាពក្នុង និងក្រៅ។
យ៉ាកុប អរគុណ! យ៉ាកុប សូមអរគុណចំពោះសេចក្តីសប្បុរសរបស់អ្នកក្នុងការសុំការអភ័យទោសពីប្រជាជនអាហ្វហ្គានីស្ថាន។ យ៉ាកុប អរគុណដែលបានបោះមេដាយសង្រ្គាមរបស់អ្នកត្រឡប់ទៅអង្គការ NATO ព្រោះអ្នកយល់ថាមេដាយទាំងនោះប្រឆាំងនឹងអត្ថន័យនៃជីវិត! ចំពោះគ្រួសាររបស់យ៉ាកុប សូមអរគុណចំពោះការចិញ្ចឹមកូនរបស់អ្នកជាបុរសដែលមិនធ្វើពុតថាពិភពលោករបស់យើងមិនអីទេ។
ពិភពលោករបស់យើងមិនអីទេ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលយើងនៅក្នុងប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាននឹងព្យាយាមឱ្យអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបន្តបទភ្លេងរបស់យ៉ាកុប និងជិះដូច្នេះថាមនុស្សជំនាន់ក្រោយរបស់យើងអាចមើលឃើញការបញ្ចប់មិនត្រឹមតែសង្រ្គាមនៅអាហ្វហ្គានីស្ថានប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីធ្វើសង្រ្គាមជាវិធីសាស្រ្តរបស់មនុស្សនៅក្នុងពិភពលោក។
នៅ 2011, យ៉ាកុបបានផ្ដល់សារវីដេអូនេះទៅកាន់ Ali, Abdulhai, Afghans និងអាមេរិក“និយាយឱ្យត្រង់ទៅ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិកប្រហែលជាមិនមានផលប្រយោជន៍ល្អបំផុតសម្រាប់ប្រជាជនអាហ្វហ្គានីស្ថានក្នុងចិត្តទេ ទោះបីជាទាហានគឺជាមនុស្សក៏ដោយ ហើយមានសកម្មភាពសប្បុរសធម៌ដែលកើតចេញពីភាពជាមនុស្ស។ គោលដៅចុងក្រោយ មើលទៅមិនដូចសន្តិភាពទេ។ វាប្រៀបដូចជាសង្គ្រាមអចិន្ត្រៃយ៍»។
បណ្ឌិត ហាគីម គឺជាវេជ្ជបណ្ឌិតមកពីប្រទេសសិង្ហបុរី ដែលបានធ្វើការងារមនុស្សធម៌ និងសហគ្រាសសង្គមនៅក្នុងប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថានអស់រយៈពេល 10 ឆ្នាំកន្លងមក រួមទាំងធ្វើជាមិត្តភ័ក្តិ និងជាអ្នកណែនាំដល់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តសន្តិភាពអាហ្វហ្គានីស្ថាន (http://ourjourneytosmile.com ) ដែលជាក្រុមអន្តរជាតិសាសន៍នៃយុវជនអាហ្វហ្គានីស្ថានឧទ្ទិសដល់ការកសាងជម្រើសអហិង្សាចំពោះសង្រ្គាម។ គាត់គឺជាអ្នកទទួលពានរង្វាន់អន្តរជាតិ Pfeffer Peace Prize ឆ្នាំ 2012។
ZNetwork ត្រូវបានផ្តល់មូលនិធិតែតាមរយៈការសប្បុរសរបស់អ្នកអានរបស់ខ្លួន។
បរិច្ចាគ