នៅព្រឹកថ្ងៃទី 13 ខែកញ្ញាឆ្នាំ 2001 នោះគឺ 48 ម៉ោងបន្ទាប់ពីសោកនាដកម្មដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចនៅទីក្រុងញូវយ៉កនិងវ៉ាស៊ីនតោនឌីស៊ីនៅថ្ងៃទី 11 ខែកញ្ញាខ្ញុំបានទទួលការហៅទូរស័ព្ទពីអ្នកផលិតនៅ Fox Television Network News ក្នុងទីក្រុងញូវយ៉ក។ គាត់បានសុំឱ្យខ្ញុំចូលទៅកាន់កម្មវិធី The O'Reilly Factor TV ផ្ទាល់នៅល្ងាចនោះ ដើម្បីពិភាក្សាជាមួយ Bill O'Reilly លើសំណួរនៃសង្គ្រាមទល់នឹងសន្តិភាព។ O'Reilly នឹងប្រកែកសម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិកនឹងធ្វើសង្រ្គាមជាប្រតិកម្មចំពោះការវាយប្រហារភេរវករនៅថ្ងៃទី 11 ខែកញ្ញា ហើយខ្ញុំនឹងជជែកតវ៉ាសម្រាប់ដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធីនៃបញ្ហានេះ។
រហូតមកដល់ពេលនោះ ខ្ញុំបានបដិសេធដោយចេតនានូវសំណើជាច្រើនសម្រាប់ការសម្ភាសន៍អំពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចនៃថ្ងៃទី 11 ខែកញ្ញា ហើយអ្វីដែលគួរធ្វើអំពីពួកគេ ព្រោះវាមិនទាន់ច្បាស់សម្រាប់ខ្ញុំច្បាស់លាស់ថាតើមានអ្វីកើតឡើង។ ប៉ុន្តែជាអកុសល The O'Reilly Factor មានចំណាត់ថ្នាក់លេខ XNUMX ក្នុងការមើលទូរទស្សន៍សម្រាប់កម្មវិធីជជែកតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានណាមួយនៅអាមេរិក។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងចំពោះគោលការណ៍ដែលយ៉ាងហោចណាស់មនុស្សម្នាក់មកពីចលនាសន្តិភាពអាមេរិកត្រូវតែចូលរួមក្នុងកម្មវិធីនោះ ហើយជជែកវែកញែកករណីដោយផ្ទាល់ទៅកាន់ប្រជាជនអាមេរិកថា សហរដ្ឋអាមេរិកមិនត្រូវទៅធ្វើសង្រ្គាមទេ ទោះបីជាមានសោកនាដកម្មដ៏អាក្រក់ក៏ដោយ។ បានធ្វើបាបយើងទាំងអស់គ្នា។
ខ្ញុំបានពិភាក្សាជាមួយ O'Reilly ពីមុនមក ដូច្នេះខ្ញុំដឹងច្បាស់អំពីប្រភេទនៃការរំលោភបំពានដែលរំពឹងទុកពីគាត់។ ដូច្នេះក្នុងរយៈពេលពីរបីម៉ោងបន្ទាប់ ខ្ញុំបានចរចាជាមួយ O'Reilly តាមរយៈអ្នកផលិតរបស់គាត់ អំពីលក្ខខណ្ឌនៃរូបរាងរបស់ខ្ញុំ និងការជជែកពិភាក្សារបស់យើង ដែលពួកគេបានយល់ព្រម។ នៅពេលដែលខ្ញុំមិនបានដឹងថា O'Reilly កំពុងរៀបចំឱ្យខ្ញុំត្រូវបានបណ្តេញចេញ ខណៈដែលគាត់នឹងធ្វើដោយជោគជ័យជាមួយសាស្រ្តាចារ្យ Sami Al-Arian ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការជជែកវែកញែកជាមួយខ្ញុំ។
បន្ទាប់ពីការជជែកដេញដោលរបស់យើងបានបញ្ចប់ ខ្ញុំបានត្រឡប់ពីស្ទូឌីយ៉ូទូរទស្សន៍ក្នុងបរិវេណសាលាមកការិយាល័យរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីបិទកុំព្យូទ័រ ហើយត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញសម្រាប់អ្វីដែលនៅសល់នៅពេលល្ងាច។ នៅពេលដែលខ្ញុំមកដល់ការិយាល័យរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានរកឃើញថាប្រព័ន្ធផ្ញើសារជាសំឡេងរបស់ខ្ញុំត្រូវបានជន់លិចដោយពាក្យតវ៉ាដ៏អាក្រក់ និងការគំរាមកំហែងដ៏អាក្រក់។ ដូចគ្នាដែរចំពោះអ៊ីមែលក្នុងប្រអប់របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានលុបសារទាំងអស់នេះតាមដែលខ្ញុំអាចធ្វើបាន ហើយទីបំផុតបានទៅផ្ទះដើម្បីមើលការផ្សាយ 9/11 របស់ O'Reilly នៅល្ងាចនោះនៅលើ Fox ជាមួយប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំ។ នៅពេលនោះ គាត់កំពុងចាក់ឡើងវិញនូវផ្នែកដែលបានជ្រើសរើសនៃការជជែកពិភាក្សារបស់យើង ហើយសុំការអធិប្បាយអរិភាពពី Newt Gingrich និង Jeane Kirkpatrick។ យើងបានបិទទូរទស្សន៍ដោយការស្អប់ខ្ពើម នៅពេលដែល O'Reilly បានចោទប្រកាន់ខ្ញុំជាសាធារណៈថាជាអ្នកគាំទ្រអាល់កៃដា។ ការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំគឺថា Fox បានបន្តចាក់ផ្សាយឡើងវិញនូវខ្សែអាត់នៃការធ្វើឃាតតួអង្គទាំងស្រុងនេះមកលើខ្ញុំពេញមួយយប់។
នៅពេលខ្ញុំត្រឡប់មកការិយាល័យរបស់ខ្ញុំវិញនៅថ្ងៃបន្ទាប់ ពាក្យបណ្តឹងជាច្រើនត្រូវបានដាក់ និងប្រមូលផ្តុំជាមួយមន្ត្រីសាកលវិទ្យាល័យជាច្រើន ដែលពេលនោះព្រឹទ្ធបុរសនៃសាលាច្បាប់របស់ខ្ញុំបានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាសាធារណៈបដិសេធខ្ញុំ ហើយបន្ទាប់មកដាក់វានៅលើគេហទំព័ររបស់សាលាច្បាប់។ ជាក់ស្តែងនៅពេលនោះព្រឹទ្ធបុរសនៃសាលាច្បាប់របស់ខ្ញុំជឿថាសាស្រ្តាចារ្យច្បាប់គួរតែតស៊ូមតិច្បាប់នៃព្រៃជំនួសឱ្យច្បាប់។ ឥឡូវនេះគាត់កំពុង "និរទេស" នៅកន្លែងផ្សេង ដូចព្រឹទ្ធបុរសពីមុន ដែលបានព្យាយាមកម្ចាត់ខ្ញុំ ដោយសារជំនឿយ៉ាងមុតមាំរបស់ខ្ញុំចំពោះនីតិរដ្ឋ និងសកម្មភាពសាធារណៈក្នុងការគាំទ្រវា។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ភាពវិជ្ជមានរបស់ខ្ញុំចំពោះ O'Reilly ក្នុងការជជែកដេញដោលបាននាំឱ្យខ្ញុំត្រូវជន់លិចដោយការស្នើសុំសម្ភាសន៍ពីប្រភពសារព័ត៌មានសំខាន់ៗ និងរីកចម្រើនទូទាំងពិភពលោក។ សំភាសន៍ដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់នេះបានបន្តដំណើរការរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះក្នុងអំឡុងពេលនៃព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចទាំងអស់ដែលបានផ្ទុះឡើងនៅក្នុងពិភពលោកចាប់តាំងពីថ្ងៃទី 11 ខែកញ្ញា: សង្រ្គាមប្រឆាំងនឹងអាហ្វហ្គានីស្ថាន; សង្គ្រាមពិភពលោកលើអំពើភេរវកម្ម; ការរំលោភលើច្បាប់អន្តរជាតិ សិទ្ធិមនុស្ស សិទ្ធិពលរដ្ឋ សេរីភាពស៊ីវិល និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញសហរដ្ឋអាមេរិក។ សង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងអ៊ីរ៉ាក់; ហ្គាតាណាម៉ូ; តុលាការកង់ហ្គូរូ; រឿងអាស្រូវទារុណកម្ម Bush Jr. ជាដើម។
ខ្ញុំបានធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីប្រឆាំងនឹង Bush Jr. juggernaut នៃ nihilism នេះ។ នៅទីបំផុត វានឹងអាស្រ័យលើប្រជាជនអាមេរិកក្នុងការសម្រេចចិត្តទិសដៅអនាគតរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ហើយដូច្នេះដោយប្រយោល ដោយសារតែអំណាចនាំមុខរបស់អាមេរិក ដែលអយុត្តិធម៌សម្រាប់ពិភពលោកទាំងមូល។
គ្រោះថ្នាក់បច្ចុប្បន្ននៅតែជានយោបាយអំណាច Machiavellian ។ ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ដែលគេស្គាល់តែមួយគត់គឺច្បាប់អន្តរជាតិ អង្គការអន្តរជាតិ សិទ្ធិមនុស្ស និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញសហរដ្ឋអាមេរិក។ នៅក្នុងយុគសម័យ thermonuclear របស់យើង ជម្រើសនៃអត្ថិភាពរបស់មនុស្សជាតិគឺពិតជាអាក្រក់ អាក្រក់ និងគួរឱ្យទាក់ទាញ។ ក្នុងនាមជាជនជាតិអាមេរិក យើងមិនត្រូវស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការអនុវត្តរបបចាំបាច់នេះភ្លាមៗ មុនពេលវាយឺតពេលសម្រាប់ការបន្តពូជមនុស្សរបស់យើងផ្ទាល់។
ការប្រញាប់ប្រញាល់ទៅសង្រ្គាម
SHOW: THE O'REILLY FACTOR (20:29) ថ្ងៃទី 13 ខែកញ្ញា ឆ្នាំ 2001 Thursday Transcript #091303cb.256
ផ្នែក៖ ព័ត៌មាន; ក្នុងស្រុក
LENGTH: 3973 ពាក្យ
ចំណងជើង៖ អាមេរិករួបរួមគ្នា៖ តើអាមេរិកគួរនាំភេរវករមករកយុត្តិធម៌ដោយរបៀបណា?
ភ្ញៀវ៖ Sam Huessini, Francis Boyle
BYLINE: Bill O'Reilly
O'REILLY៖ ខណៈពេលដែលជនជាតិអាមេរិកភាគច្រើនបានរួបរួមគ្នាក្នុងការគាំទ្ររបស់ពួកគេចំពោះប្រធានាធិបតី Bush និងបំណងប្រាថ្នាចង់នាំយក Osama bin Laden និងភេរវករផ្សេងទៀតមករកយុត្តិធម៌នោះ មានសំឡេងខុសគ្នាខ្លះ។
ចូលរួមជាមួយពួកយើងឥឡូវនេះពីទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនគឺលោក Sam Husseini អតីតអ្នកនាំពាក្យគណៈកម្មាធិការប្រឆាំងការរើសអើងអារ៉ាប់ និងមកពីទីក្រុង Urbana រដ្ឋ Illinois គឺលោក Francis Boyle សាស្ត្រាចារ្យច្បាប់អន្តរជាតិនៅសាកលវិទ្យាល័យ Illinois នៅ Urbana-Champaign។[…]
O'REILLY: កាត់ម៉ៃឃឺររបស់គាត់។ មិនអីទេ ឥឡូវនេះ លោក Boyle សាស្រ្តាចារ្យ Boyle សូមមានការពិភាក្សាដ៏សមហេតុផលបន្តិចនៅទីនេះ។ នោះជារឿងមិនសមហេតុផល។
ឥឡូវនេះ សហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវតែចាត់វិធានការប្រឆាំងនឹងផ្នែកមួយចំនួននៅក្នុងពិភពលោកនេះ ដែលយើងដឹងហើយថាបានកំពុងកាន់កាប់មនុស្សដូចជា Osama bin Laden។ នោះនឹងកើតឡើង។ តើអ្នកនឹងប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះរឿងនោះ?
ហ្វ្រង់ស៊ីស ប៊យល សាស្ត្រាចារ្យច្បាប់៖ ជាដំបូង ខ្ញុំគិតថា អ្នកត្រូវតែពិនិត្យមើលច្បាប់ដែលពាក់ព័ន្ធ។ ច្បាស់ណាស់ អ្វីដែលយើងមាននៅទីនេះ ក្រោមច្បាប់ និងលក្ខន្តិកៈក្នុងស្រុករបស់សហរដ្ឋអាមេរិក គឺជាអំពើភេរវកម្មអន្តរជាតិ ដែលគួរត្រូវបានចាត់ទុកជាទង្វើបែបនេះ។ វាមិនទាន់ត្រូវបានលើកឡើងទៅជាអំពើនៃសង្រ្គាមនៅឡើយទេ។ សម្រាប់សង្រ្គាម យើងត្រូវការភស្តុតាងថារដ្ឋបរទេសពិតជាបានបញ្ជា ឬបើកការវាយប្រហារមកលើសហរដ្ឋអាមេរិក។ រហូតមកដល់ពេលនេះ យើងមិនទាន់មានភស្តុតាងនោះនៅឡើយទេ។ យើងអាច…
O'REILLY៖ មិនអីទេ ឥឡូវនេះហេតុអ្វីបានជាអ្នក ហេតុអ្វីបានជាអ្នក ហេតុអ្វីបានជាអ្នកកាន់តំណែងនេះ នៅពេលដែលអ្នកដឹងថាកងកម្លាំងបានវាយប្រហារសហរដ្ឋអាមេរិក។ ឥឡូវនេះ ប្រហែលជាពួកគេមិនមានប្រទេសទេ ប៉ុន្តែពួកគេគឺជាកងកម្លាំង។ ពួកគេបានវាយប្រហារសហរដ្ឋអាមេរិកមែនទេ? ដោយគ្មានការព្រមាន ដោយគ្មានការញុះញង់។ គោលដៅស៊ីវិល។ ពួកគេបានធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលសង្រ្គាមមួយធ្វើ។
ដូច្នេះ ខ្ញុំកំពុងនិយាយថា ដោយសារតែយើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកផ្សេងឥឡូវនេះ ដែលព្រំដែនពិតជាមិនសំខាន់ កន្លែងណាដែលភេរវករជាអាវុធនៃជម្រើស ដែលអ្នកនឹងប្រកាសសង្រ្គាម ប្រសិនបើខ្ញុំជាប្រធានាធិបតី Bush ខ្ញុំនឹងប្រកាសសង្រ្គាមលើអ្វីទាំងអស់។ កងកម្លាំងអរិភាព ចូរកត់សំគាល់ពាក្យទាំងនោះ សាស្រ្តាចារ្យ កងកម្លាំងអរិភាពចំពោះសហរដ្ឋអាមេរិក។ ខ្ញុំនឹងមានភួយប្រកាសសង្គ្រាមដើម្បីខ្ញុំអាចចូលទៅសម្លាប់មនុស្សទាំងនោះ។ តើខ្ញុំខុសទេ?
BOYLE: មែនហើយ Bill រហូតមកដល់ពេលនេះអ្នកនឹងកត់សម្គាល់ថាសភាមិនមានឆន្ទៈក្នុងការប្រកាសសង្គ្រាមទេ។ ហើយជាការពិតណាស់ បញ្ហានេះកំពុងត្រូវបានពិភាក្សានៅពេលនេះ។ ឥឡូវនេះ វាហាក់បីដូចជាអ្វីដែលពួកគេកំពុងស្វែងរកមិនមែនជាការប្រកាសសង្គ្រាមពេញលេញនោះទេ ប៉ុន្តែមានតែអ្វីដែលយើងសាស្រ្តាចារ្យច្បាប់ហៅថាការប្រកាសមិនល្អឥតខ្ចោះ ដែលមានន័យថាការប្រើប្រាស់កម្លាំងយោធាមានកម្រិតក្រោមដំណោះស្រាយអំណាចសង្គ្រាមឆ្នាំ 1973 ។
ច្បាស់ណាស់ចំពោះបញ្ហាដែលយើងមិនដឹងថា តើរដ្ឋណាមួយជាប់ពាក់ព័ន្ធទេ ហើយយើងនៅតែមិនដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះការវាយប្រហារភេរវករដែលមិនគួរឱ្យសង្ស័យនេះមកលើសហរដ្ឋអាមេរិក។
O'REILLY៖ មិនអីទេ ប៉ុន្តែយើងមានរដ្ឋលេខាធិការនិយាយថា អូសាម៉ា ប៊ីនឡាដិន ឥឡូវនេះត្រូវបានភ្ជាប់ជាមួយ ហើយអ្នកដឹងទេថា យើងមិនមានព័ត៌មានចារកម្មទាំងអស់ ដូចដែលប្រធានាធិបតីប៊ូសបាននិយាយនៅថ្ងៃនេះទេ។ គាត់នឹងមិនផ្តល់ឱ្យយើងទេ ហើយគាត់មិនគួរទេ ប្រជាជនអាមេរិកនូវព័ត៌មានទាំងអស់ដែលពួកគេមាន។ ប៉ុន្តែនៅពេលរដ្ឋលេខាធិការក្រោកឡើង ហើយនិយាយថា មើល យើងដឹងថាបុរសម្នាក់នេះជាប់ពាក់ព័ន្ធកម្រិតណា ខ្ញុំជឿគាត់។
ហើយគាត់ជាមនុស្សចង់បានសាស្រ្តាចារ្យ។ គាត់ត្រូវបានគេចង់បានអស់រយៈពេលប្រាំបីឆ្នាំ។ រដ្ឋបាលគ្លីនតុនមិនមានបេះដូងដើម្បីទទួលបានគាត់ទេ ហើយក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែដំបូង រដ្ឋបាលប៊ូសក៏មិនមានដែរ។ ឥឡូវនេះយើងដឹងហើយ ហើយអ្នកទើបតែបានលឺភ្នាក់ងារ FBI និយាយថា អាហ្វហ្គានីស្ថានបានជាប់ពាក់ព័ន្ធជាច្រើនឆ្នាំក្នុងការចិញ្ចឹម និងបណ្តុះបណ្តាលមនុស្សប្រភេទនេះ។ ប្រាកដណាស់ អាហ្វហ្គានីស្ថាន ស៊ីរី លីប៊ី អ៊ីរ៉ង់ អ៊ីរ៉ាក់ ប្រទេសទាំងប្រាំនោះ ប្រាកដជាមានអរិភាពជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយបានផ្តល់កំពង់ផែសុវត្ថិភាពដល់ភេរវករទាំងនេះ។ នោះជាការពិត។
BOYLE៖ អញ្ចឹងខ្ញុំសូមបញ្ជាក់ថា រដ្ឋលេខាធិការបានប្រយ័ត្នចំពោះពាក្យដែលគាត់ប្រើ។ គាត់បាននិយាយថា Osama bin Laden គឺជាជនសង្ស័យ។ គាត់មិនបានចោទប្រកាន់គាត់ទេ។ ហើយម្តងទៀតនៅក្រោមកាលៈទេសៈទាំងនេះ ...
O'REILLY៖ ទេ គាត់មិនបានប្រើពាក្យសង្ស័យទេ។ គាត់បានប្រើពាក្យមួយទៀត។
BOYLE: គណនីដែលខ្ញុំបានអាន គ្រាន់តែបិទសេវាខ្សែ ជនសង្ស័យបាននិយាយថា។ ប៉ុន្តែសូមឱ្យខ្ញុំបន្តចំណុចរបស់ខ្ញុំ។ នៅក្រោមកាលៈទេសៈទាំងនេះ ដែលជាកន្លែងដែលយើងមានជនជាតិអាមេរិកចំនួន 5,000 នាក់បានស្លាប់ ហើយយើងអាចមានជនជាតិអាមេរិកជាច្រើននាក់ទៀតត្រូវបានសម្លាប់នៅក្នុងជម្លោះមួយ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត សភា និងប្រជាជនអាមេរិក និងប្រធានាធិបតី ដើម្បីកុំឱ្យវាហួសហេតុពេក នៅទីនេះ។
យើងត្រូវមើលរឿងនេះដោយសមហេតុផល។ នេះគឺជាលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ យើងមានសិទ្ធិក្នុងការមើលឃើញថាតើភស្តុតាងជាអ្វីហើយបន្តដំណើរការក្នុងលក្ខណៈយឺតយ៉ាវ និងដោយចេតនា។
O'REILLY: ទេ យើងមិនធ្វើទេ។ យើងមិនមែនជាសាធារណៈទេ យើងមិនមានសិទ្ធិមើលឃើញថាតើភស្តុតាងនោះជាអ្វីទេ ប្រសិនបើភស្តុតាងនោះជាស្ថានភាពសន្តិសុខជាតិ ដូចអ្នកដឹង។
ឥឡូវនេះ ខ្ញុំជឿជាក់លើរដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្ញុំក្នុងការធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវនៅទីនេះ។ ខ្ញុំជឿជាក់។ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា វាហួសពីការសង្ស័យនៅពេលនេះ លើសពីការសង្ស័យដ៏សមហេតុផលមួយ ដែលដូចដែលអ្នកបានដឹងហើយថា ស្តង់ដារតុលាការដែលមានយ៉ាងហោចណាស់ប្រាំមួយ ប្រទេសកូរ៉េខាងជើងដែលអ្នកអាចដាក់ចូលទៅក្នុងរដ្ឋចំនួនប្រាំមួយនៅលើពិភពលោកដែលមាន បន្តកាន់កាប់ភេរវករទាំងនេះ។
ឥឡូវនេះ យើងដឹងហើយថា នេះគឺជាការខិតខំប្រឹងប្រែងដែលសម្របសម្រួលយ៉ាងល្អ។ ការស៊ើបអង្កេតដំបូងរបស់យើងបង្ហាញថា មនុស្សមួយចំនួនដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងអូសាម៉ា ប៊ីនឡាដិន។ យើងដឹង ដូចដែលអ្នកទើបតែបានឮភ្នាក់ងារ FBI និយាយថា ការទម្លាក់គ្រាប់បែកនៅឆ្នាំ 1993 នៃមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកត្រូវបានចងភ្ជាប់ជាមួយបុរសម្នាក់ដែលស្គាល់ប៊ីនឡាដិន។ ដូច្នេះ ប៊ិនឡាដិន - ខ្ញុំយល់ស្របជាមួយអ្នកថា អ្នកមិនចង់ក្លាយជាមនុស្សក្តៅ អ្នកមិនចង់ប្រតិកម្មខ្លាំងពេកទេ។ អ្នកមិនចង់បាញ់កាំជ្រួចនៅរោងចក្រឱសថក្នុងប្រទេសស៊ូដង់ ដែលជាចំណុចដ៏អាក្រក់ ហើយនោះជាចំណុចល្អ ឬយុត្តិធម៌មួយដែលលោក Husseini បានធ្វើ អ្នកមិនចង់ធ្វើបែបនោះទេ។
ប៉ុន្តែ ផ្ទុយទៅវិញ សាស្ត្រាចារ្យ ខ្ញុំគិតថា ជនជាតិអាមេរិកត្រឹមត្រូវ គឺត្រឹមត្រូវ ដើម្បីទាមទារឱ្យមានចំណាត់ការប្រឆាំងនឹងរដ្ឋដែលយើងដឹងកាលពីអតីតកាលបានលាក់ទុកបុគ្គលទាំងនេះ ហើយមានដីកាចេញសម្រាប់ការចាប់ខ្លួន Osama bin Laden។ ដូច្នេះប្រសិនបើគាត់នៅអាហ្វហ្គានីស្ថាន ខ្ញុំនឹងទុកពេលឲ្យរដ្ឋាភិបាលនោះពីរបីថ្ងៃដើម្បីប្រគល់គាត់ ហើយបើពួកគេមិនចូលទេ ខ្ញុំនឹងចូល។
BOYLE: មែនហើយម្តងទៀត។ ប្រជាជនអាមេរិកនិយាយត្រូវ។ យើងត្រូវមើលភស្តុតាង។ ខ្ញុំចាំបានថា មនុស្សជំនាន់មុន សម័យសង្រ្គាមវៀតណាម ខ្ញុំជឿជាក់លើរដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្ញុំ។ ហើយខ្ញុំគិតថា មនុស្សជំនាន់ខ្ញុំបានដឹងថាវាខុស។ យើងត្រូវការភស្តុតាងបន្ថែមទៀត។
O'REILLY: មិនអីទេ។ សាស្រ្តាចារ្យ អនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំបញ្ឈប់អ្នកនៅទីនោះ។ នេះជាចំណុចមួយទៀតដែលលោក ហ៊ូសេនី ព្យាយាមធ្វើ។ ដោយសារតែសហរដ្ឋអាមេរិកបានធ្វើកំហុសកាលពីអតីតកាល មិនមែនមានន័យថាយើងមិនអាចការពារខ្លួនឥឡូវនេះបានទេ។
នេះគឺជាស្ថានភាពពិសេសមួយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ឥឡូវយើងត្រូវបានវាយប្រហារដោយកងកម្លាំងគ្មានព្រំដែនទេ? យើងត្រូវបានគេវាយប្រហារ។ ហើយវាមិនមែនជាការវាយប្រហារយោធាទេ វាជាការវាយប្រហារលើជនស៊ីវិល។ ហេតុផល ហេតុផលតែមួយគត់ដែលរដ្ឋាភិបាលសហព័ន្ធមានគឺដើម្បីការពារប្រជាជននៃសហរដ្ឋអាមេរិក។
ហើយដូចដែលខ្ញុំបាននិយាយនៅក្នុងអនុស្សរណៈ "Talking Points" របស់ខ្ញុំ ពួកគេពិតជាមិនបានធ្វើការងារនេះទេ ដោយសារហេតុផលនយោបាយ។
ប៉ុន្តែពេលនេះដល់ពេលកែតម្រូវរឿងទាំងនោះ។ ដូច្នេះនឹងមានការគណនាមួយសាស្រ្តាចារ្យ។ អ្នកដឹងថាវានឹងកើតឡើង។ ខ្ញុំដឹងថាវានឹងកើតឡើង។ ហើយវានឹងធ្លាក់មកលើ អូសាម៉ា ប៊ីនឡាដិន ជាដំបូង ហើយប្រហែលជារដ្ឋមួយចំនួននៃរដ្ឋក្រហមទាំងនេះនៅពេលក្រោយ។ តើអ្នកនឹងគាំទ្រសកម្មភាពនេះទេ?
BOYLE៖ មុនពេលដែលខ្ញុំគាំទ្រសង្រ្គាមដែលនឹងធ្វើឱ្យគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតរបស់ទាហាន និងស្ត្រីរាប់ម៉ឺននាក់ ខ្ញុំចង់ឃើញភស្តុតាងដែលថាយើងកំពុងពឹងផ្អែកលើដើម្បីបង្ហាញអំពីភាពត្រឹមត្រូវនៃរឿងនេះ។ រហូតមកដល់ពេលនេះ ខ្ញុំមិនឃើញទេ។ ខ្ញុំឃើញការចោទប្រកាន់។ ខ្ញុំឃើញការមិនសមរម្យ។ ខ្ញុំឃើញហើយងក់ក្បាល ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនឃើញភ័ស្តុតាងដែលអ្នកត្រូវការនៅក្រោមច្បាប់អន្តរជាតិ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់សហរដ្ឋអាមេរិករហូតមកដល់ពេលនេះដើម្បីធ្វើសង្រ្គាម។ ប្រហែលជាភស្តុតាងនោះនឹងមាននៅទីនោះ ប៉ុន្តែវាមិនមាននៅពេលនេះទេ។
អនុសាសន៍របស់ខ្ញុំចំពោះសភាគឺបន្ថយល្បឿន សូមមើលអ្វីដែលអភិវឌ្ឍ ហើយសូមមើលថាតើភស្តុតាងនេះជាអ្វី មុនពេលយើងចេញទៅក្រៅដោយចេតនា ហើយមិនត្រឹមតែសម្លាប់មនុស្សមួយចំនួនធំទេ ប្រហែលជានៅក្នុងប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន និងប្រទេសដទៃទៀត ប៉ុន្តែនៅក្នុងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធរបស់យើងផ្ទាល់។
បុរស 58,000 នាក់នៃជំនាន់របស់ខ្ញុំនឹងត្រូវសម្លាប់នៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមដោយសារតែអាកប្បកិរិយាមិនទទួលខុសត្រូវដោយរដ្ឋបាល Johnson ដែលប្រញាប់ប្រញាល់ដំណោះស្រាយឈូងសមុទ្រតុងកឹងតាមរយៈសភា ពិតដូចអ្វីដែលយើងកំពុងឃើញនៅពេលនេះ។ ហើយយើងត្រូវដកថយ ហើយឈប់គិត ហើយសួរសំណួរពិបាកៗ ហើយទាមទារឱ្យឃើញភស្តុតាងជាមុនសិន មុននឹងឈានទៅដល់សង្រ្គាម។
O'REILLY៖ មិនអីទេ ដូច្នេះវាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេដែលមនុស្សដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅក្នុងការទម្លាក់គ្រាប់បែកលើស្ថានទូតនានាក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកបានផ្តល់សក្ខីកម្មនៅក្នុងតុលាការថា Osama bin Laden គឺជាអ្នកនៅពីក្រោយ និងផ្តល់ហិរញ្ញប្បទាន និងសម្របសម្រួលការទម្លាក់គ្រាប់បែកទាំងនោះ។ ភស្តុតាងមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នក?
BOYLE៖ មែនហើយ អាហ្រ្វិកគឺជារឿងមួយខុសពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក។
O'REILLY: ទេ វាមិនមែនទេ។ គាត់ចង់បាន គាត់ចង់បាននៅសហរដ្ឋអាមេរិកចំពោះការទម្លាក់គ្រាប់បែករបស់ស្ថានទូតទាំងពីរនោះ។ តើភ័ស្តុតាងនោះគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកទេ សាស្រ្តាចារ្យ សម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងការចូលទៅចាប់បុរសនេះ? តើវាគ្រប់គ្រាន់ទេ?
BOYLE៖ រឿងនោះត្រូវបានចាត់ទុក និងចាត់ចែងជាអំពើភេរវកម្មអន្តរជាតិ ស្របតាមច្បាប់ និងនីតិវិធីធម្មតារបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលជាសំណួរនៃការអនុវត្តច្បាប់ក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិ។ ហើយខ្ញុំស្នើថា នោះជាវិធីដែលយើងត្រូវបន្តនៅទីនេះ…
O'REILLY: មែនហើយ ចាំ។ អ្នកកំពុងគេចពីសំណួរសាស្ត្រាចារ្យ។
BOYLE៖ … លុះត្រាតែយើងមានភស្តុតាងថា…
O'REILLY: រង់ចាំ, សាស្រ្តាចារ្យ។ សាស្រ្តាចារ្យ។ នេះគឺជាតំបន់គ្មានការបង្វិល។ កាន់វា។ កាន់វា។ សូម្បីតែនៅ Urbana Champagne ក៏ដោយក៏មិនមានច្បាប់តំបន់បង្វិលដែរ។ អ្នកកំពុងគេចពីសំណួរ។ មានដីកាចាប់ខ្លួនបុរសម្នាក់នេះយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ភស្តុតាងនៅក្នុងតុលាការ ការផ្តល់សក្ខីកម្មដោយមនុស្សដែលបានទម្លាក់គ្រាប់បែកថាបុរសម្នាក់នេះនៅពីក្រោយវា។ តើភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកឲ្យសហរដ្ឋអាមេរិកចូលទៅចាប់គាត់ឥឡូវនេះទេ? តើវាគ្រប់គ្រាន់ទេ?
BOYLE៖ សហរដ្ឋអាមេរិកបាននឹងកំពុងព្យាយាមធានាការធ្វើបត្យាប័នរបស់គាត់ពីប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន។ ខ្ញុំគាំទ្រ…
O'REILLY: បាទ វាយូរគ្រប់គ្រាន់ហើយ។
BOYLE៖ ខ្ញុំគាំទ្រវិធីសាស្ត្រនោះក្នុងនាមជាអន្តរជាតិ…
O'REILLY៖ មកទៀតហើយ ខ្ញុំមានន័យថា ប្រាំបីឆ្នាំ យើងបានព្យាយាមធ្វើបត្យាប័នបុរសម្នាក់នេះ។ ឥឡូវនេះដល់ពេលដែលត្រូវប្រាប់ជនជាតិអាហ្វហ្គានីស្ថានថា អ្នកមានពេល 48 ម៉ោង ឬ 72 ម៉ោងដើម្បីប្រគល់គាត់។ អ្នកមិនបង្វែរគាត់ទេ យើងចូលទៅទទួលគាត់។ អ្នកព្យាយាមបញ្ឈប់យើង ហើយអ្នកកំពុងតែសប្បាយ។ គ្រប់គ្រាន់ហើយ សាស្ត្រាចារ្យ។
BOYLE៖ នោះជាការប្រុងប្រយ័ត្ន។ វាមិនមែនជាអ្វីដែលសហរដ្ឋអាមេរិកសន្មត់ថាឈរសម្រាប់។ យើងត្រូវឈរ…
O'REILLY៖ ទេ អ្វីដែលកំពុងការពារប្រទេសពីភេរវករដែលសម្លាប់ជនស៊ីវិល។
BOYLE៖ ... ដើម្បីនីតិរដ្ឋ។
O'REILLY៖ វាមិនមែនជាការប្រុងប្រយ័ត្នទេ។
BOYLE៖ យើងគួរតែឈរសម្រាប់នីតិរដ្ឋ ហើយនោះជាការប្រុងប្រយ័ត្នយ៉ាងច្បាស់។ មានក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខ មានសភា មាននីតិវិធី និងមានច្បាប់ ហើយពួកគេនៅទីនោះ ដើម្បីការពារយើងទាំងអស់គ្នានៅទីនេះ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ក៏ដូចជា…
O'REILLY: ដូច្នេះអ្នកកំពុងប្រាប់ខ្ញុំ ...
BOYLE: ... ក៏ដូចជាអ្នកបម្រើ និងស្ត្រីរបស់យើង។ មើល ប៊ីល បើយើងចោទថាដូចអ្នកដាក់ចូលទៅ អ្នកមិនចូលទេ ខ្ញុំមិនចូលទេ វានឹងក្លាយជាយុវជន និងស្ត្រីបម្រើក្នុងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធរបស់យើង…
O'REILLY៖ ហើយនោះជាការងាររបស់ពួកគេ។ ដើម្បីការពារយើង។ ប៉ុន្តែសាស្រ្តាចារ្យ អនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំដឹង អ្វីដែលអ្នកកំពុងនិយាយគឺ អូហូ ហាហា ហាហា កាន់វា។ កាន់វា។ កាន់វា។ កាន់វា។
B0YLE៖ … ជាមួយរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងច្បាប់របស់សហរដ្ឋអាមេរិក។
O'REILLY៖ យើងមិនបំពានច្បាប់ណាមួយនៅទីនេះទេ សាស្រ្តាចារ្យ។ គ្មានអ្នកណាបំពានច្បាប់នោះទេ។ នឹងមានសង្រ្គាមដែលបង្កឡើងដោយរដ្ឋ រដ្ឋ រដ្ឋភេរវករ ដែលបានវាយប្រហារយើង។ ហើយអ្វីដែលអ្នកកំពុងនិយាយគឺ កែខ្ញុំប្រសិនបើខ្ញុំខុស អ្នកកំពុងនិយាយថា ទោះបីជាមានដីកាស្របច្បាប់សម្រាប់ការចាប់ខ្លួន Osama bin Laden ហើយទោះបីជាប្រទេសស៊ីវិល័យភាគច្រើននឹងគោរពដីកានោះ ហើយងាក គាត់មកលើយើង ធ្វើបត្យាប័នគាត់មកយើង ប្រជាជាតិមួយចំនួនធំនៅលើផែនដីនឹងធ្វើបែបនោះ អ្នកនៅតែប្រឆាំងសហរដ្ឋអាមេរិកទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាលតាលីបង់ចាប់ខ្លួនបុរសនេះ ហើយប្រគល់គាត់វិញ? តើអ្នកប្រឆាំងវាទេ?
BOYLE៖ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមឈូងសមុទ្រ ឪពុករបស់ប្រធានាធិបតី Bush ដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនជាងនេះទៅទៀត ដែលប្រធានាធិបតីបច្ចុប្បន្ន Bush បានទទួលដំណោះស្រាយរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខដែលអនុញ្ញាតឱ្យសហរដ្ឋអាមេរិកប្រើប្រាស់កម្លាំងដើម្បីបណ្តេញអ៊ីរ៉ាក់ចេញពីគុយវ៉ែត។ ទីពីរ ឪពុករបស់ប្រធានាធិបតី Bush ទទួលបានដំណោះស្រាយសិទ្ធិអំណាចសង្គ្រាមពីសភា ដែលផ្តល់ឱ្យគាត់នូវសិទ្ធិអំណាចរដ្ឋធម្មនុញ្ញក្នុងការប្រើប្រាស់កម្លាំងយោធាដើម្បីអនុវត្តសេចក្តីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខនោះ។
អ្វីដែលខ្ញុំអំពាវនាវនៅទីនេះ គឺការប្រកាន់ខ្ជាប់ដូចគ្នាទៅនឹងច្បាប់អន្តរជាតិ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលប្រធានាធិបតីទីមួយប៊ូសបានប្រកាន់ខ្ជាប់ក្នុងការដោះស្រាយជាមួយអ៊ីរ៉ាក់។
O'REILLY: មែនហើយ អ្នកនឹងទទួលបានវា សាស្រ្តាចារ្យ។ នោះគ្រាន់តែជាទម្រង់បែបបទប៉ុណ្ណោះ។ នៅទីនោះ — គ្មាននរណាម្នាក់នៅលើ Capitol Hill ឥឡូវនេះទេ ពួកគេមិនទៅ — មិនមានទម្រង់នៃភាពក្លាហាននៅទីនោះទេ ជាធម្មតា។ ពួកគេនឹងផ្តល់ឱ្យប្រធានាធិបតី Bush នូវអ្វីដែលគាត់ចង់បាន។ ប្រសិនបើគាត់ចង់បានច្បាប់អំណាចសង្គ្រាម ពួកគេនឹងផ្តល់ឱ្យគាត់។ គាត់ចង់បានសេចក្តីប្រកាសមួយ គេនឹងប្រគល់ឱ្យគាត់។
BOYLE៖ តាមពិតទៅ ពួកគេកំពុងជជែកគ្នាអំពីរឿងនេះ…
O'REILLY: ពួកគេនឹងផ្តល់ឱ្យគាត់។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចាប់អារម្មណ៍រឿងនោះទេ ព្រោះវានឹងកើតឡើង។ វានឹងកើតឡើង។
BOYLE៖ របាយការណ៍ — ទេ របាយការណ៍ដែលខ្ញុំបានអានគឺថា ប្រធានាធិបតី Bush នេះដំបូងបានស្នើសុំឱ្យមានការពិនិត្យមើលទទេ ហើយសភាបានស្រែកថ្ងូរព្រោះពួកគេត្រូវបានបៀមម្តងមុន…
O'REILLY: មិនអីទេ ខ្ញុំមិនមែនទេ - ការស្មានមិនមែនជាអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនៅ - មិនអីទេ សាស្រ្តាចារ្យ។ ខ្ញុំមិនចង់ស្មាន។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់និយាយតាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ គាត់នឹងមានសិទ្ធិអំណាចចូលទៅយក Osama bin Laden និងមិត្តភ័ក្តិរបស់គាត់ ទោះពួកគេនៅទីណាក៏ដោយ។ គាត់នឹងទទួលបានសិទ្ធិអំណាចនោះ មិនថាត្រូវចំណាយពេលមួយថ្ងៃ ឬមួយសប្តាហ៍ទេ គាត់នឹងទទួលបាន។ ហើយនៅពេលដែលគាត់ទទួលបានវា ឥឡូវនេះ នោះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយអំពីនៅទីនេះ។ នៅពេលដែលគាត់ទទួលបាន តើអ្នក និងអ្នកដទៃដូចអ្នកនឹងនិយាយថា អូ ទេ យើងមិនគួរធ្វើបែបនេះទេ ទោះបីជាយើងមានភស្តុតាងនៃបុរសនោះក៏ដោយ ជាអ្នកបំផ្ទុះគ្រាប់បែកនៅអាហ្រ្វិក និងកូល ទីបន្ទាល់នៅប្រទេសយេម៉ែន តើអ្នក នឹងនៅតែនិយាយថា សូម្បីតែបន្ទាប់ពីសិទ្ធិអំណាចត្រូវបានផ្តល់ដោយសភា ដែលវានឹងត្រូវបាន ទេ កុំធ្វើវា អនុញ្ញាតឱ្យអាហ្វហ្គានីស្ថានដោះស្រាយគាត់?
តើអ្នកនឹងនៅតែធ្វើបែបនោះទេសាស្ត្រាចារ្យ?
BOYLE៖ ទីពីរ ដូចជាឪពុករបស់គាត់ ឪពុករបស់គាត់ក៏ទទួលបានការអនុញ្ញាតពីសហរដ្ឋអាមេរិក ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិ ក្រោមជំពូកទីប្រាំពីរនៃធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ…
O'REILLY៖ អូ អ្នកចង់ទៅ UN ឥឡូវនេះ? អ្នកចង់ឱ្យអង្គការសហប្រជាជាតិចូលរួមឥឡូវនេះ។
BOYLE៖ នេះជាអ្វីដែលឪពុករបស់គាត់បានធ្វើ…
O'REILLY: ដូច្នេះអ្វី?
BOYLE: ហើយនោះពិតជាត្រឹមត្រូវ។
O'REILLY: ឪពុករបស់គាត់បានធ្វើកំហុសដ៏ធំមួយដោយមិនបានយក Sadam Hussein ចេញនៅពេលដែលគាត់អាចធ្វើបាន។
BOYLE៖ ឪពុករបស់គាត់បានប្រកាន់ខ្ជាប់នូវនីតិវិធីដែលត្រូវការក្រោមរដ្ឋធម្មនុញ្ញសហរដ្ឋអាមេរិក និងធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលជាសន្ធិសញ្ញា និងជាច្បាប់កំពូលនៃទឹកដីរបស់យើង។ ខ្ញុំរំពឹងថាប្រធានាធិបតីបច្ចុប្បន្នលោក Bush នឹងធ្វើដូចអ្វីដែលឪពុករបស់គាត់បានធ្វើ មុនពេលគាត់ចាប់ផ្តើមចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការយោធាដ៏ធំនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ ឬប្រឆាំងនឹងប្រទេសផ្សេងទៀត…
O'REILLY៖ មិនអីទេ ខ្ញុំមិនដឹងថាគាត់នឹងទៅឬអត់ទេ ខ្ញុំដឹងថាគាត់នឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យ UN កំណត់នោះទេ។ គាត់ប្រហែលជាទៅរកការយល់ស្រប។ គាត់បានទទួលវារួចហើយជាមួយពូទីន និងសម្ព័ន្ធមិត្តណាតូរបស់យើងទាំងអស់ គាត់ទៅវារួចហើយ។ មិនថាគាត់ទៅទេ - ខ្ញុំគិតថាវាជាកំហុសមួយក្នុងការអនុញ្ញាតឱ្យ - ផ្តល់អំណាចដល់អង្គការសហប្រជាជាតិក្នុងស្ថានភាពនេះ។
BOYLE៖ ចុះហេតុអ្វីបានជាឪពុកគាត់ធ្វើបែបនេះ?
O'REILLY: ខ្ញុំនឹងទៅ - យើងនឹងបញ្ចប់រឿងនេះ។ ខ្ញុំនឹងផ្តល់ការសង្ខេបចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំ ហើយបន្ទាប់មកអ្នកអាចផ្តល់ឱ្យអ្នក ខ្ញុំនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវពាក្យចុងក្រោយនៅលើវា។
នេះគឺជាការរត់គេចខ្លួនដែលយើងកំពុងដោះស្រាយនៅទីនេះ។ ឥឡូវនេះគាត់ត្រូវបានចងភ្ជាប់ដោយទីភ្នាក់ងារស៊ើបការណ៍សម្ងាត់អាមេរិក យោងតាមអគ្គមេធាវី Ashcroft និងរដ្ឋលេខាធិការ បានចងភ្ជាប់ទៅនឹងការទម្លាក់គ្រាប់បែកដ៏គួរឱ្យរន្ធត់នេះនៅទីនេះក្នុងទីក្រុងញូវយ៉ក។ សហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវតែធ្វើការឆ្លើយតបចំពោះបញ្ហានេះ ហើយខ្ញុំយល់ស្របជាមួយអ្នកក្នុងន័យមួយ វាមិនអាចលុតជង្គង់បានទេ។ វាត្រូវធ្វើតាមវិធីសាស្រ្ត។
សភានឹងបន្តទៅមុខ ពួកគេអាចនឹងជជែកដេញដោល ឬអ្វីក៏ដោយ ប៉ុន្តែពួកគេនឹងដើរទន្ទឹមគ្នានៅក្នុងអំណាចសង្គ្រាម ច្បាប់អំណាចសង្គ្រាមពិសេស ឬការប្រកាសសង្រ្គាមប្រឆាំងនឹងកងកម្លាំងអរិភាពចំពោះសហរដ្ឋអាមេរិក។ ពេលនោះ គេនឹងចូលទៅ ហើយយកគាត់ទៅ។ បុរសដែលអ្នកកំពុងមើលលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍គឺជាមនុស្សស្លាប់។ គាត់គួរតែជាមនុស្សស្លាប់។ អ្នកមិនធ្វើអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ ហើយត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យដើរជុំវិញផែនដីនេះ។
ឥឡូវនេះ ខ្ញុំពិបាកចិត្តណាស់សាស្រ្តាចារ្យ ដោយសារការពឹងផ្អែករបស់អ្នក ការពឹងផ្អែកលើលិខិតដ៏តឹងរ៉ឹង នៅពេលដែលយើងមានមនុស្ស 10,000 នាក់ដែលកំពុងដេកនៅតាមផ្លូវប្រហែល 22 ម៉ាយពីខ្ញុំឥឡូវនេះ។ ខ្ញុំចង់បានការពិចារណា។ ខ្ញុំចង់បានវិន័យជាវិធីសាស្ត្រ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ចង់មានសកម្មភាពដែរ។ យើងដឹងថាបុរសនេះជានរណា។ យើងស្គាល់រដ្ឋាភិបាលដែលការពារគាត់។ យើងស្គាល់រដ្ឋក្រហមផ្សេងទៀតដែលមានជំរុំភេរវករនៅទីនោះ។ ពួកគេទាំងអស់ត្រូវតែដោះស្រាយតាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវពាក្យចុងក្រោយ។
BOYLE: ប្រាកដហើយ ខ្ញុំយល់ស្របជាមួយអ្នក Bill ។ គាត់ជាអ្នករត់គេចខ្លួនពីយុត្តិធម៌ ហើយរឿងនេះគួរតែត្រូវបានដោះស្រាយដូចអ្នករត់គេចខ្លួនផ្សេងទៀតពីយុត្តិធម៌នៃការអនុវត្តច្បាប់អន្តរជាតិ។ បើពិតជាមានភស្តុតាងដែលថារដ្ឋបរទេសរៀបចំនិងបញ្ជាឱ្យមានការវាយប្រហារប្រឆាំងនឹងសហរដ្ឋអាមេរិកមែននោះ ច្បាស់ណាស់ថាជាអំពើនៃសង្គ្រាមដែលគួរតែត្រូវដោះស្រាយដូចនេះ…
O'REILLY: ចុះយ៉ាងណាចំពោះកំពង់ផែ?
BOYLE៖ ឥឡូវនេះ…
O'REILLY៖ តើការរក្សាទុកជាទង្វើនៃសង្គ្រាមឬ?
BOYLE: តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ ទេ។ ហើយក្នុងកាលៈទេសៈបច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំមិនឃើញវាទេ។
O'REILLY: មិនអីទេ សាស្រ្តាចារ្យ។
BOYLE: ខ្ញុំគិតថាមានភាពខុសគ្នានៅទីនេះ។
O'REILLY: យល់ព្រម មិនអីទេ បញ្ចប់វា ប្រសិនបើអ្នកចង់។
BOYLE៖ ខ្ញុំយល់ស្រប — ខ្ញុំយល់ស្របថា — ប្រសិនបើយើងធ្វើសង្រ្គាមក្នុងលក្ខណៈប្រញាប់នៅទីនេះ យើងអាចឃើញបុគ្គលិកយោធាអាមេរិករាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតត្រឹមត្រូវពីសភា ឬដោយក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិ។
O'REILLY: យល់ព្រម។
BOYLE: បិតាស្ថាបនិករបស់យើងបានសម្រេចចិត្តថាការសម្រេចចិត្តដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលយើងនឹងធ្វើគឺចង់ទៅធ្វើសង្រ្គាម ហើយយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នបំផុតក្នុងការសម្រេចចិត្តនោះ។
O'REILLY: មិនអីទេ សាស្រ្តាចារ្យ ខ្ញុំសូមកោតសរសើរវាខ្លាំងណាស់។ សូមអរគុណចំពោះទស្សនៈរបស់អ្នក។
BOYLE៖ អរគុណលោក Bill ។