Менің атым Николай (немесе грек тілінде «Нико-лаос») және ол «жеңімпаз халық» дегенді білдіреді. Алғашқы сөз «Nike» (жеңіс) оқырманға құлдық еңбек атақ-даңқының «жеңімпаз» аяқ киім компаниясы ретінде белгілі. Екінші «лаос» сөзі де белгілі; «Лайт» (адамдар массасы...) және т.б. Алайда, ұлы американдық Марк Твен өзінің әйгілі «Дұғасында» айтқандай, бір халық жеңіске жету үшін басқа халықты қырып-жою керек. Демек, маған шынымен де «айуандық» ат қойылған сияқты.
Енді маған «Макепийс» деген ат берілді делік, бұл әлдеқайда жақсы емес пе? Қалай болғанда да, Виктория британдық Уильям Макепис Теккерейдің (1811-1863) бұл жолы болды. Ол әйгілі романшы болды және оның шедеврі «Vanity Fair» атты роман болды. Оның субтитрі: «Қаһармансыз роман». Әйтсе де, әлеуметтік баспалдақпен жоғары көтерілуге тырысқан төмен сыныпты қыз Бекки Шарп деген «кейіпкер ана» болды; христиандық қоғамдардағы әйелдің әдеттегі мағынасыз және қатыгез өмірі. Квази кіріспе жазбасында Такерей былай деп жазады: «Иә, бұл VANITY FAIR болды; әрине, моральдық орын емес; өте шулы болса да көңілді орын емес». (Лондон, 28 маусым 1848 ж.).
1868 жылы британдық әдеби журнал «Vanity Fair» деген атаумен басылып шықты және 1929 жылға дейін жұмыс істеді. Содан кейін, колониялардағыдай, еуропалық-британдық колония АҚШ-та өзінің «Vanity Fair» журналы болды.
2010 жылдың қазан айындағы санында «Vanity Fair» журналының АҚШ нұсқасында қаржы журналисі Майкл Льюистің 25 беттік мақаласы бар. Мақаланың ең түпнұсқа атауы: «Гректердің облигациялардан сақ болыңыз».
Бұл мақалада Льюис қарапайым гректер моральдық тұрғыдан ыдырап кеткен деген қорытындыға келеді. Мысалы, ол былай деп жазады:
– Грекия – «толық моральдық күйреу сияқты нәрсені басынан өткерген қоғам». (16-бет)
– «Ол несиелік бум елді [Грекияны] шетінен ығыстырып, толық моральдық күйреуге әкелді». (10-бет)
– «Өтірік айту, алдау және ұрлау індеті азаматтық өмірдің кез келген түрін мүмкін емес етеді; азаматтық өмірдің күйреуі тек өтірік айтуды, алдауды және ұрлауды күшейтеді». (10-бет)
– «Егер әлемде әділдік орнаса, грек банкирлері қарапайым грек азаматының [!!!] моральына наразылық білдіру үшін көшелерде шерулер еді». (24-бет) [Екпін қосылғаны анық].
– «Грекияда істеудің ең қиыны – бір гректі екіншісін мақтауға мәжбүрлеу». (9-бет)
Және тағы басқа.
Льюис - 50 жастағы интеллектуалды жетілген ересек, Принстонда және (атақты) Лондон экономика мектебінде білім алған және АҚШ азаматы; планетадағы ең дамыған қоғам. Сондықтан оның тұжырымы дұрыс деп күту орынды.
Мұны растауға тырысайық.
Біздегі «гомо сапиенс» миының небәрі 100,000 XNUMX жылдық тарихы бар. Ғылым бізге соншалықты «қысқа» уақыт аралығы адамдарға миды ажыратуға мүмкіндік бермегенін айтады. Бұл адамдардың НЕГІЗГІ моральдық құндылықтары шамамен бірдей екенін білдіреді. Әрине, адамдар өмір сүретін мәдениетте, әсіресе сол мәдениеттің діни бағыты арқылы алатын эпидермальды (тері терең) айырмашылықтары бар.
Христиандар мен яһудилерді алайық. «Кітап» (олардың діни мәдени нұсқаулығы) оларға былай дейді:
– «Ал Жаратқан Иенің есіміне тіл тигізген адам міндетті түрде өлім жазасына кесіледі. және Бүкіл қауым оны міндетті түрде таспен атқылайды...» (Леуіліктер 24:16).
– «Оны таспен ұрып өлтір, ол өледі, өйткені ол сені Құдайың Жаратқан Иеден алыстатқысы келді...» (Заңды қайталау 13:10)
– «Исраилдіктер шөл далада жүргенде, демалыс күні таяқ жинап жүрген бір адамды тапты... Ал қауым оны қосының сыртына алып шығып, таспен ұрып, Жаратқан Ие Мұсаға бұйырғандай, ол қайтыс болды. " (Сандар 15: 32, 36)
– «Олай болса, әлгі зұлымдық жасаған еркекті немесе анау әйелді [!!!],... туып, өлгенше таспен ұрасың». (Заңды қайталау 17:5)
Және т.б., және одан әрі және ...
Көп кешікпей басқа мәдениеттер «Кітаптың» бұл «нұсқауларын» көшіріп алып, өз қоғамдарында бүгінгі күнге дейін қолданды (Иран, Сауд Арабиясы және басқалары кім білсін). Дегенмен, неғұрлым дамыған (батыс) қоғамдар қазір тастардың орнына дрондарды, кластерлік бомбаларды, Cyclon B, Agent Orange және т.б.
Немесе әртүрлі мәдениеттердің осы эпидермиялық айырмашылықтарының басқа аспектілерін алыңыз. Мысалы: Бельгияда, Бостонда, Лос-Анжелесте, Германияның Регенсбургте және т.б. ата-аналар балаларын Жаратқан Иеге қызмет етіп, заңнан жоғары тұратын және адам нанғысыз билікке ие қарттарға зорлауға жіберді. Жақсы «Кітап» бұл ата-аналарға осы діни қызметкерлерді, пасторларды, министрлерді, монахтарды немесе басқаларды таспен өлтіруді бұйырады ма, білмеймін, бірақ мен бұл ата-аналардың қорқынышта өмір сүретінін білемін; жұмысынан айырылу қорқынышы, полициядан қорқу, олардан басқа діндерден қорқу, IRS қорқынышы, шетелдіктерден қорқу және т.б.
[Жақша: Тарих бойы төгілген қанның көп бөлігі діни өшпенділіктен, діни экономикалық ашкөздіктен немесе діни ақымақтықтан туындағанын немесе негізделгенін тағы да атап өту керек. Сол жақтағы адал адамдар бұл туралы айтудан қорқады немесе бұл туралы бірдеңе істеуге қорқады. Тіпті элитаның да бұл мәселеде қиындықтары бар. Флоридадағы пастор туралы соңғы дастаны және оның Құранды өртеп жіберемін деп қорқытуын қараңыз, Обама және басқалар дүрбелеңде Исаға дұға етті. Немесе бірнеше күн бұрын, 17 қыркүйекте Түркияның Стамбул қаласындағы Ая-Софияда месса тойлаймын деп қорқытып, дипломатиялық қақтығысты бастап кете жаздаған грек-америкалық діни қызметкер Крис Спируды алайық. Дін адам сенгісіз және негізсіз күшті. Неліктен?]
Бірақ Грекияға қайта оралайық. Жоғарыда айтылғандарға сүйене отырып, бүгінгі күні гректердің бүкіл әлем, соның ішінде Лондон экономика мектебінің түлектері сияқты негізгі моральдық құндылықтары бар деген қорытынды жасау орынды. Сондай-ақ, олардың эпидермиялық мәдени ерекшеліктері бар деп қабылдау орынды.
Сонымен, Льюис өз мақаласында жазған кейбіреулерін қарастырайық:
– «Бір гректің екіншісін артынан мақтауы» қиын, яғни гректер бір-бірін жек көреді.
Ересек адам ретінде Льюис қазір бүкіл әлемде адамдар осы «спортпен» айналысатынын білуі керек, кейде орынды түрде. Мысалы, 1950 жылдардың аяғында Манхэттендегі тротуарда түскі үзіліс кезінде мен әдемі киінген, таза киінген американдық жас жігітті байқадым, ол жас ханыммен сөйлесіп жатыр. Жас келіншек жігіттің айтқанына келіспегендей болып, сыпайылықпен одан алыстап кетті. Сосын мен оған жақындап, онымен сөйлестім. Ақырында, жас ханым маған ["артында"] жас жігіттен бас тартқанын айтты, өйткені ол оны таң қалдыру үшін жақын маңдағы зәулім ғимараттың жоғарғы қабаттарының бірін нұсқап, оның кеңсесі сол жерде екенін айтты. Ол бұл күлкілі деп ойлады. Ол маған бұл туралы айтпауды өтінемін деді