რამდენად პრობლემურები არიან ახლო აღმოსავლეთის მუსლიმები. პირველ რიგში, ჩვენ მოვითხოვთ, რომ პალესტინელებმა მიიღონ დემოკრატია და შემდეგ აირჩიონ არასწორი პარტია - ჰამასი, შემდეგ კი ჰამასი მოიგებს მინი სამოქალაქო ომს და უხელმძღვანელებს ღაზას სექტორს. და ჩვენ დასავლელებს მაინც გვინდა მოლაპარაკება დისკრედიტებულ პრეზიდენტთან, მაჰმუდ აბასთან. დღეს "პალესტინას" - და მოდი ეს ბრჭყალები შევინარჩუნოთ - ორი პრემიერ მინისტრი ჰყავს. კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ახლო აღმოსავლეთში.
ვისთან შეგვიძლია მოლაპარაკება? ვის ველაპარაკებით? რა თქმა უნდა, ჰამასს თვეების წინ უნდა გვესაუბრა. მაგრამ ჩვენ არ მოგვწონდა პალესტინელი ხალხის დემოკრატიულად არჩეული მთავრობა. მათ უნდა მისცემდნენ ხმა ფათაჰს და მის კორუმპირებულ ხელმძღვანელობას. მაგრამ მათ ხმა მისცეს ჰამასს, რომელიც უარს ამბობს ისრაელის აღიარებაზე ან სრულად დისკრედიტირებული ოსლოს შეთანხმების დაცვაზე.
არავის უკითხავს - ჩვენი მხრიდან - რომელი კონკრეტული ისრაელი ჰამასს უნდა ეღიარებინა. 1948 წლის ისრაელი? 1967 წლის შემდგომი საზღვრების ისრაელი? ისრაელი, რომელიც აშენებს - და აგრძელებს აშენებას - ებრაელებისა და ებრაელებისთვის უზარმაზარ დასახლებებს მხოლოდ არაბულ მიწაზე და კიდევ უფრო მეტს შთანთქავს "პალესტინის" 22 პროცენტიდან, რომელიც ჯერ კიდევ დარჩა მოსალაპარაკებლად?
ასე რომ, დღეს ჩვენ უნდა დაველაპარაკოთ ჩვენს ერთგულ პოლიციელს, ბატონ აბასს, "ზომიერ" (როგორც მას BBC, CNN და Fox News მოიხსენიებენ) პალესტინის ლიდერს, ადამიანს, რომელმაც ერთხელაც დაწერა 600-გვერდიანი წიგნი ოსლოს შესახებ. სიტყვა "ოკუპაციის" ხსენება, რომელიც ყოველთვის მოიხსენიებდა ისრაელის "გადანაწილებას" და არა "გაყვანას", "ლიდერს", რომელსაც ჩვენ შეგვიძლია ვენდოთ, რადგან ის ატარებს ჰალსტუხს და მიდის თეთრ სახლში და ამბობს ყველაფერს სწორად. პალესტინელებმა ხმა არ მისცეს ჰამასს იმიტომ, რომ მათ სურდათ ისლამური რესპუბლიკა - ასე იქნება ჰამასის სისხლიანი გამარჯვება - არამედ იმიტომ, რომ დაიღალნენ ბატონი აბასის ფატაჰის კორუფციით და "პალესტინის ხელისუფლების" დამპალი ბუნებით.
მახსოვს, წლების წინ დაბარებული ვიყავი PA-ს ოფიციალური პირის სახლში, რომლის კედლები ახლახანს იყო გატეხილი ისრაელის სატანკო ჭურვმა. ყველაფერი მართალია. მაგრამ რა გამიკვირდა, იყო ოქროთი მოოქროვილი ონკანები მის აბაზანაში. ეს ონკანები - ან მათი ვარიაციები - იყო ის, რაც ფათაჰს არჩევა დაუჯდა. პალესტინელებს სურდათ დასრულებულიყო კორუფცია - არაბული სამყაროს კიბო - და ამიტომ მათ ხმა მისცეს ჰამასს და ამგვარად, ჩვენ, ყოვლისმომცველმა, ყოვლად კეთილმა დასავლეთმა, გადავწყვიტეთ სანქციები დაგვეყენებინა, შიმშილი და დაჩაგრულიყო მათი თავისუფალი ხმის გამოყენების გამო. იქნებ „პალესტინას“ ევროკავშირში გაწევრიანება შევთავაზოთ, თუ საკმარისად კეთილგანწყობილი იქნება სწორ ხალხზე ხმის მიცემა?
მთელ ახლო აღმოსავლეთში ასეა. ჩვენ მხარს ვუჭერთ ჰამიდ კარზაის ავღანეთში, მიუხედავად იმისა, რომ ის ინახავს სამხედრო ლიდერებს და ნარკობარონებს თავის მთავრობაში (და, სხვათა შორის, ჩვენ ნამდვილად ვწუხვართ ყველა იმ უდანაშაულო ავღანელი მშვიდობიანი მოქალაქეების გამო, რომლებსაც ვკლავთ ჩვენს "ტერორის წინააღმდეგ ომში" ჰელმანდის უდაბნოებში. პროვინცია).
ჩვენ გვიყვარს ეგვიპტის ჰოსნი მუბარაქი, რომლის წამებულებს ჯერ არ დაუსრულებიათ ქაიროს გარეთ დაპატიმრებული მუსლიმთა საძმოს პოლიტიკოსები, რომელთა პრეზიდენტობამ მიიღო ქალბატონი - დიახ ქალბატონი - ჯორჯ ბუშის - და რომლის მემკვიდრეობაც მის შვილს გადაეცემა. გამალი.
ჩვენ თაყვანს ვცემთ მუამარ კადაფის, ლიბიის შეშლილ დიქტატორს, რომლის მაქციებმა მოკლეს მისი ოპონენტები საზღვარგარეთ, რომლის მკვლელობის შეთქმულება საუდის არაბეთის მეფე აბდულას მკვლელობის შეთქმულებას წინ უძღოდა ტონი ბლერის ბოლო ვიზიტს ტრიპოლში - უნდა გვახსოვდეს, რომ პოლკოვნიკ კადაფს "სახელმწიფო მოღვაწე" უწოდა. ჯეკ სტროუ თავის არარსებულ ბირთვულ ამბიციებზე უარის თქმისთვის - და რომლის "დემოკრატია" ჩვენთვის სავსებით მისაღებია, რადგან ის ჩვენს მხარესაა "ტერორთან ომში".
დიახ, და ჩვენ გვიყვარს მეფე აბდულას არაკონსტიტუციური მონარქია იორდანიაში და ყურის ყურის ყველა პრინცი და ემი, განსაკუთრებით მათ, ვისაც უხდიან ქრთამს ჩვენი იარაღის კომპანიები, რომ სკოტლანდ იარდიც კი უნდა დახუროს გამოძიება ჩვენი პრემიერის ბრძანებით. მინისტრი - და დიახ, მე ნამდვილად ვხედავ, რატომ არ მოსწონს მას The Independent-ის გაშუქება იმის შესახებ, რასაც ის უცნაურად უწოდებს "შუა აღმოსავლეთს". თუ მხოლოდ არაბები - და ირანელები - მხარს დაუჭერდნენ ჩვენს მეფეებს, შაჰებს და მთავრებს, რომელთა ვაჟები და ქალიშვილები სწავლობენ ოქსფორდსა და ჰარვარდში, რამდენად ადვილი იქნებოდა "შუა აღმოსავლეთის" კონტროლი.
ეს არის ის, რაც ეხება - კონტროლს - და ამიტომაც ვიცავთ და ვუხსნით მათ ლიდერებს კეთილგანწყობას. ახლა ღაზა ჰამასს ეკუთვნის, რას გააკეთებენ ჩვენი არჩეული ლიდერები? მოუწევთ თუ არა ახლა ჩვენს პონტიფიკატორებს ევროკავშირში, გაეროში, ვაშინგტონში და მოსკოვში საუბარი ამ საწყალ, უმადურ ხალხთან (ნუ გეშინიათ, რადგან ისინი ვერ შეძლებენ ხელის ჩამორთმევას) თუ უნდა აღიარონ პალესტინის დასავლეთ სანაპიროს ვერსია ( აბასი, უსაფრთხო წყვილი ხელი) ღაზაში არჩეული, სამხედრო წარმატებული ჰამასის იგნორირებას?
ადვილია, რა თქმა უნდა, წყევლა ორივე სახლზე. მაგრამ ეს არის ის, რასაც ჩვენ ვამბობთ მთელ ახლო აღმოსავლეთზე. ბაშარ ალ-ასადი რომ არ ყოფილიყო სირიის პრეზიდენტი (სამოთხემ იცის, რა იქნება ალტერნატივა) ან დაბზარული პრეზიდენტი მაჰმუდ აჰმედინეჯადი არ აკონტროლებდა ირანს (თუნდაც მან რეალურად არ იცოდეს ბირთვული რაკეტის ერთი ბოლო. მეორისგან).
თუ მხოლოდ ლიბანი იყო საშინაო დემოკრატია, როგორც ჩვენი პატარა უკანა ქვეყნები - მაგალითად, ბელგია ან ლუქსემბურგი. მაგრამ არა, ეს საზიზღარი ახლო აღმოსავლელები ხმას აძლევენ არასწორ ადამიანებს, მხარს უჭერენ არასწორ ადამიანებს, უყვართ არასწორი ადამიანები, ნუ იქცევიან როგორც ჩვენ ცივილიზებული დასავლელები.
მერე რა ვქნათ? იქნებ მხარი დაუჭირეთ ღაზას რეოკუპაციას? რა თქმა უნდა, ჩვენ არ გავაკრიტიკებთ ისრაელს. და ჩვენ გავაგრძელებთ ჩვენი სიყვარულის მიცემას შუა აღმოსავლეთის მეფეების, მთავრების და უსაყვარლესი პრეზიდენტების მიმართ, სანამ მთელი ადგილი არ გვიფრქვევს სახეში და შემდეგ ვიტყვით - როგორც უკვე ვამბობთ ერაყელებზე - რომ ისინი არ იმსახურებენ. ჩვენი მსხვერპლი და ჩვენი სიყვარული.
როგორ გავუმკლავდეთ არჩეული ხელისუფლების მიერ სახელმწიფო გადატრიალებას?
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა