(ფოტო: Anne Marxze Umil/Bulatlat)
შეურაცხყოფას, ექსპლუატაციას, მოტყუებულს და უგულებელყოფას, ასე ექცევიან ინდონეზიაში მიგრანტ მუშაკებს მათი დამსაქმებლები და დასაქმების სააგენტოები, რომლებიც ართმევენ მათ დოკუმენტებს, რათა უზრუნველყონ გადახდის საფასური.
ინდონეზიაში, ცენტრალურ ჯავაში, ცილაკაპის საზოგადოებაში, ბევრი ქალი დაქირავებული სააგენტოების მიერ დოკუმენტების ჩამორთმევის მსხვერპლი გახდა. ამბობენ, რომ ცილაკაპი არის ერთ-ერთი მთავარი ადგილი მუშა-მიგრანტი ქალებისთვის ცენტრალური ჯავადან, ინდონეზიიდან.
2020 წელს, ფემინისტურმა მონაწილეობითი სამოქმედო კვლევამ (FPAR), რომელიც ჩაატარა ყაბარ ბუმის, მიგრანტ მუშაკთა და მათი ოჯახების ორგანიზაციამ, აჩვენა, რომ ამ პრაქტიკამ მძიმედ იმოქმედა ინდონეზიაში დაბრუნებულ ქალ მიგრანტ მუშაკებზე.
„ხელში მყოფი დოკუმენტების გარეშე, გამოკითხულთა 85 პროცენტს შეექმნა სირთულეები ცხოვრებაში, როგორიცაა სახელმწიფო კეთილდღეობისა და დახმარების პროგრამებზე განაცხადის შეუძლებლობა, განათლების გასაგრძელებლად რეგისტრაციის უუნარობა ან მიწის მოწმობისთვის განაცხადის შეუძლებლობა. “ – ნათქვამია კვლევაში.
დოკუმენტები მოიცავს პასპორტს, დაბადების მოწმობას, ქორწინების მოწმობას, პირადობის მოწმობას, ოჯახის მოწმობას და დიპლომს. ეს ემსახურება როგორც გირაოს ან რაიმე სახის ვალის გარანტიას დასაქმების სააგენტოებისთვის. მიგრანტი მუშები იძულებულნი არიან გადასცენ ეს დოკუმენტები მანამ, სანამ სააგენტოს არ გადაუხდიან ხელფასის დაქვითვას. კვლევის თანახმად, დოკუმენტების ჩამორთმევა ფართოდ გავრცელებული მოვლენაა ინდონეზიიდან მიგრანტ შინაურ მუშაკებს შორის.
კვლევამ აჩვენა, რომ დაახლოებით ცხრა მილიონი ინდონეზიელი მუშაობს საზღვარგარეთ. მინიმუმ 65 პროცენტი ქალია და უმრავლესობა დასაქმებულია სახლის მუშაკად.
ყაბარ ბუმი ინდონეზიაში მიგრანტი ქალების ბრძოლის სათავეში იყო. ისინი ასევე ითხოვენ შეწყალებისკენ ფილიპინელი მიგრანტი მუშა მერი ჯეინ ველოსოს, რომელიც 13 წელია პატიმრობაში იმყოფებოდა მას შემდეგ, რაც ინდონეზიის პრეზიდენტმა ჯოკო ვიდოდომ დროებითი შესვენება მისცა.
ინდონეზიელი მიგრანტი მუშაკების მდგომარეობა არც თუ ისე შორს არის ფილიპინელებისგან. უმუშევრობისა და ღირსეული ხელფასების გამო, ბევრი ინდონეზიელი იძულებულია ეძებოს სამუშაო საზღვარგარეთ.
აზიის წყნარი ოკეანის ქალთა, სამართლისა და განვითარების ფორუმის (APWLD) ფემინისტური მონაწილეობითი კვლევის (FPAR) მიგრაციის პროგრამის პარტნიორები ექვსი ქვეყნიდან ეწვივნენ ამ საზოგადოებას გასულ 26 თებერვალს მიგრანტი ქალების ისტორიების მოსასმენად.
ელინ ანიტა ავალიამ, 35 წლის, გაუზიარა თავისი ბრძოლა დასაქმების სააგენტოს, რომელმაც არ დაუტოვა საბუთები, როდესაც 2019 წელს იგი დამსაქმებელმა გაათავისუფლა ჰონგ კონგში მხოლოდ ერთი თვის შემდეგ.
ავალიამ, ოჯახში ძალადობის მსხვერპლმა, თქვა, რომ 15 მილიონი ინდონეზიური რუპია (976 დოლარი) გადაეხადა კონტრაქტის შეუსრულებლობისთვის. მაგრამ ავალიას ფული არ ჰქონდა ჯარიმის გადასახდელად, სწორედ მაშინ სთხოვა დახმარება ყაბარ ბუმის, რომელსაც იცნობდა თავისი რძლის მეშვეობით.
საქმეში მას ყაბარ ბუმი დაეხმარა. საბოლოოდ, ავალიამ შეძლო საბუთების დაბრუნება და ასევე არ გადაიხადა აღნიშნული ჯარიმა.
მაგრამ ეს არ იყო პარკში გასეირნება.
ივენკ კარსივენმა, Kabar Bumi-ს თავმჯდომარემ განაცხადა, რომ მათ მოსთხოვეს მთავრობას მოქმედება იმ სააგენტოების მიმართ, რომლებიც მიგრანტ მუშაკებს ოფიციალურ დოკუმენტებს ჩამოართმევენ.
„ხელისუფლება არაფერს გააკეთებს, თუ ჩვენ არ ვიქნებით ფხიზლად და არ ვაბიძგებთ მათ სწორი საქმისკენ. ისინი ხშირად მოქმედებენ სააგენტოების სასარგებლოდ“, - თქვა მან სათემო გაცვლის დროს.
„ჩვენ მთავრობაზე არ ვამყარებთ იმედებს. ჩვენ თვითონ ვიბრძვით“, - დასძინა კარსივენმა.
კვლევამ ასევე აჩვენა, რომ იმ შემთხვევაშიც კი, თუ მიგრანტი მუშა ქალები „საჩივრებს მიმართავენ ხელისუფლებას, გამოსწორების მექანიზმი მხოლოდ შუამავლობით ხორციელდება“.
„საქმეები მოგვარდა მას შემდეგ, რაც უწყებებმა და დამსაქმებლებმა დააბრუნეს საბუთები მუშაკების კომპენსაციის ვალდებულების და იურიდიული შედეგების გარეშე. შესაბამისად, ეს შემთხვევები კვლავ ხდება მოძალადეებზე შედეგების არარსებობის გამო“, - ნათქვამია კვლევაში.
ყაბარ ბუმის გენერალური მდივნის, რეტნო დევის თქმით, დამსაქმებლების ან სააგენტოების მიერ ინდონეზიის ყველა სექტორში დოკუმენტების კონფისკაცია საერთო პრობლემაა. მაგრამ მიგრანტი მუშაკებისთვის ეს უარესია, თქვა მან, რადგან როდესაც სააგენტო იხურება მიგრანტ მუშაკებს საბუთები არ დაუბრუნდებათ.
”ძნელია ხელახლა ასლის მიღება. თქვენ უნდა მიმართოთ სასამართლოს, რათა დაამტკიცოთ, რომ დაკარგეთ დოკუმენტი“, - განუცხადა მან Bulatlat-ს ინტერვიუში.
დევი ასევე იყო მიგრანტი მუშა, ჯერ სინგაპურში, როდესაც ჯერ კიდევ არასრულწლოვანი იყო, შემდეგ კი ჰონგ კონგში.
ინდონეზიელი ქალების გაძლიერება
FPAR-ზე დაყრდნობით, მიგრანტ მუშაკთა უმრავლესობამ და მათმა ოჯახებმა არ იციან, რომ იურიდიული დოკუმენტის კონფისკაცია უკანონოა და არღვევს მათ უფლებებს.
„მათი უმეტესობა თვლის, რომ ეს არის დაქირავების პროცესის მოთხოვნების ნაწილი. გარდა ამისა, მიგრანტი მუშები ეყრდნობიან დაქირავების სააგენტოებს საზღვარგარეთ სამუშაოდ. მათ სხვა გზა არ აქვთ გარდა იმისა, რომ გადასცენ თავიანთი დოკუმენტები, მაშინაც კი, თუ ისინი თავს არიდებენ შესაბამისობას“, - ნათქვამია კვლევაში.
ამით, ყაბარ ბუმიმ მოაწყო ტრენინგებისა და საგანმანათლებლო სემინარების სერია, რათა დაეხმარა საზოგადოებაში ქალების შესაძლებლობების განვითარებას დოკუმენტების ჩამორთმევასთან დაკავშირებულ საქმეებზე. არა მხოლოდ ეს, ისინი ასევე დაეხმარნენ ისეთ შემთხვევებში, როგორიცაა ადამიანებით ვაჭრობა, გადასახადების გადაჭარბება, ვაქცინაციის ხელმისაწვდომობა და დასაქმების სააგენტოების მიერ მონაცემების გაყალბება.
ჯგუფი ასევე აგრძელებს მხარდაჭერისა და კონსულტაციის მომსახურებას მიგრანტ მუშაკთა და დაბრუნებულთათვის, რომლებმაც განიცადეს ძალადობა და ექსპლუატაცია.
„FPAR-ის დროს ყაბარ ბუმი დაეხმარა 22 დაბრუნებულ მიგრანტი მუშაკს, რათა ოფიციალური საჩივარი შეეტანათ ხელისუფლებას მათი დოკუმენტების ჩამორთმევის შესახებ. ასევე განიხილება სულ მცირე ექვსი შემთხვევა, როდესაც ქალმა მიგრანტმა მუშაკმა შეძლეს სააგენტოებიდან დოკუმენტების აღება.
„FPAR-ის საშუალებით ყაბარ ბუმიმ წარმატებით გააფართოვა ორგანიზაციის წევრობა და მოახდინა მოძრაობის მობილიზება პირადობისა და იურიდიული დოკუმენტების ჩამორთმევის წინააღმდეგ“, - ნათქვამია კვლევაში.
ჯგუფმა ასევე შეძლო გაეფართოებინა თავისი ქსელი მიგრანტთა ორგანიზაციებთან ინდონეზიაში და დანიშნულების ქვეყნებში, რათა „გაძლიერდეს სოლიდარობა მიგრანტების უფლებებისთვის“.
კითხვაზე, თუ რა არის მათი მოტივაცია გააგრძელონ, მუშა მიგრანტი ქალმა თქვა: „ჩვენც იგივე პრობლემის წინაშე ვდგავართ. ჩვენ არ გვინდა ქალები ამ სიტუაციაში. ჩვენ უნდა დავეხმაროთ ერთმანეთს, რადგან ერთად ჩვენ უფრო ძლიერები ვართ."
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა