The Roman philosopher and statesman, Marcus Tullius Cicero said “Freedom is participation in power.” By that standard Americans are not free. We do not participate in power. We do not even have power over our own economic lives, our elected “representatives” ignore us and listen to the moneyed interests sending the United States in the wrong direction on issue after issue. ამერიკელმა ხალხმა უკეთ იცის, უკეთ იმართება და ხელისუფლებაში მონაწილეობა უნდა.
როდესაც თქვენ უპასუხისმგებლოდ განიხილავთ აშშ-ს ეკონომიკის რეალობას, ეს არის დამთრგუნველი მდგომარეობა, რომელიც ყვირის, რომ ამერიკელები ადგნენ, ადგნენ და იყვირონ: „ჩვენ უკეთესს გავაკეთებთ, ვიდრე პოლიტიკურ და ეკონომიკურ ელიტას“. ადგომის შესაძლებლობა აქ არის: ოქტომბერი 2011.org.
This article focuses on the domestic policies that are destroying the most powerful economy in history, but war spending, which makes up more than half of discretionary federal spending, is one of the root causes of the economic collapse. Nobel Prize winning economist, წერს ჯოზეფ სტიგლიცი: „დღეს ამერიკა ორიენტირებულია უმუშევრობასა და დეფიციტზე. ორივე საფრთხე ამერიკის მომავლისთვის შეიძლება, არც თუ ისე მცირე ზომით, ავღანეთისა და ერაყის ომებში აღმოჩნდეს“. ის და ლინდა ბილმსმა გამოთვალა ამერიკის ომის ხარჯები three years ago conservatively at $3 trillion to $5 trillion – these costs have escalated since then.
Domestically the brutal failure of government is evident in the way working Americans are treated. The high levels of unemployment are not the only story; four decades of stagnant incomes and decreasing share of the gross domestic product going to workers are long term trends; the fragility of peoples’ personal finances, record foreclosure, high student debt and the lack of control over our economic lives all show the need for an economic transformation to a new, democratized economy.
უმუშევრობა მუდმივად მაღალია. უხეშად აშშ-ს მუშაკთა 31%. გამოცდილი უმუშევრობა ან დაუსაქმებლობა რაღაც მომენტში in 2009. President Obama has never put forth a real jobs program instead preferring to tinker with corporate tax breaks – a proven არა გამოსავალი ახლა შედეგად სამუშაო ადგილების ნულოვანი ზრდა. ოფიციალური უმუშევრობის დონე მნიშვნელოვნად არ აფასებს უმუშევრობას რადგან ის გამოიყენებოდა როგორც პოლიტიკურ იარაღად და წლების განმავლობაში იცვლებოდა, მაგ. 1994 წელს მთავრობამ შეწყვიტა იმედგაცრუებული მუშაკების დათვლა, რომლებმაც უარი თქვეს სამუშაოს ძებნაზე. იმ დროს, როცა ა ყველა დროის მაღალი number of Americans are “not in the labor force” this manipulation of data has a dramatic impact. An apolitical analysis of unemployment, that counts the total number of people in need of employment, results in a current unemployment rate of 22.5%, an ყველა დროის რეკორდი ამჟამად 34 მილიონ ადამიანს სჭირდება სამუშაო.
ბევრი მაგალითია მაღალი უმუშევრობის, არასრულფასოვნებისა და შრომის ბაზრიდან მიტოვებული ადამიანების, მაგრამ ერთ-ერთი, რომელმაც ჩემი ყურადღება ყველაზე ცოტა ხნის წინ მიიქცია, იყო მოხსენება შრომის სტატისტიკის ბიურო, იტყობინება, რომ ახალგაზრდების გასაოცარი 51% უმუშევარია:
„ივლისში, ახალგაზრდების დასაქმება-მოსახლეობის თანაფარდობა - 16-დან 24 წლამდე სამოქალაქო არაინსტიტუციური მოსახლეობის პროპორცია, რომელიც იყო დასაქმებული - იყო 48.8 პროცენტი, რაც რეკორდულად დაბალია ამ სერიისთვის... (ივლისის თვე, როგორც წესი, ზაფხულია. ახალგაზრდების დასაქმების პიკი.)“
ახალგაზრდების 51 პროცენტი უმუშევარი და კიდევ უფრო ნაკლებდასაქმებული არის ძალიან საშიში სიტუაცია მომავალი სამუშაო ძალისთვის, რადგან ეს ხდება იმ დროს, როდესაც სტუდენტები ტოვებენ სკოლას უფრო დიდი ვალი ვიდრე აქამდე. Ბოლო Moody's Analytics-ის ანგარიში იპოვა ჩანაწერი სესხის აღება კოლეჯის სტუდენტების მიერ რომლებიც ამთავრებენ სამუშაოს გარეშე. ეკონომიკაში, სადაც ხალხს ძალაუფლება ჰქონდა, ჩვენ ვიხილავთ უფასო კოლეჯის განათლებას, ვიდრე პელის გრანტების შემცირებას და სწავლის სწრაფ ზრდას სახელმწიფო კოლეჯებში.
In შრომის დღის ანგარიში, the Economic Policy Institute demonstrates that unemployment leaves long-term scars on families and communities. The pain caused by persistently high unemployment is not limited to workers who are currently unemployed but extends to the broader workforce and the country in general through lost wages, income and wealth, as well as higher poverty.
როგორც ბევრის მაგალითი, კალიფორნიაში მეოთხე ოჯახს უჭირდა შვილების კვებამართლაც, 68.6 წელს ფრესნოს ოლქის სკოლების სტუდენტების 65.6%-ს და ლოს-ანჯელესის ოლქის 2010%-ს ჰქონდა უფლება მიეღო უფასო ან დაბალფასიანი კვება XNUMX წელს. ქვეყნის მასშტაბით, მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია გამოაქვეყნა ანგარიში, რომელიც დასრულდა52,765,000 ამერიკელები, მოსახლეობის 17.3%, 2009 წელს სიღარიბეში ცხოვრობდნენ. ბავშვებისთვის კი აღწერის მონაცემები აჩვენებს სულ 15.5 მილიონი ამერიკელი ბავშვები 2009 წელს სიღარიბეში ცხოვრობდნენ - ბავშვების 20%. 2011 წლის მიხედვით ანგარიში ბავშვთა დაცვის ფონდიდან, "ყოველდღე ამერიკაში 2,573 ბავშვი სიღარიბეში იბადებიან“. სიღარიბის ყველა ეს დონე გაუარესდა ბოლო ორი წლის განმავლობაში აღწერის ანგარიშის შემდეგ, ამიტომ ისინი არ არის შეფასებული.
ეკონომიკურმა კოლაფსმა გამოიწვია აშშ-ს ოჯახის საშუალო სიმდიდრე მცირდება 28%-ით. ეს წარმოადგენს $27,000 ზარალს თითო ოჯახზე – შინამეურნეობებში რაც დღეს ნაკლებ ფულს შოულობს ვიდრე 1971 წელს გააკეთეს. ამჟამად, მინიმუმ 62 მილიონი ამერიკელი, 20%აშშ ოჯახებს აქვთ ნულოვანი ან უარყოფითი წმინდა ღირებულება. მართლაც, უმრავლესობა, ან ამერიკელთა 64%-ს არ აქვს საკმარისი ფული საკრედიტო კონსულტაციის ეროვნული ფონდის თანახმად, მზად არის 1,000 აშშ დოლარის გადაუდებელი ხარჯების გატარება.
2011 აგვისტო ეროვნული დასაქმების კანონის პროექტის ანგარიში ასკვნის, რომ რეცესიის ოფიციალურად დამთავრების შემდეგ შექმნილი სამუშაო ადგილები ამცირებს მუშაკთა შემოსავალს: სავარაუდო გამოჯანმრთელების დაწყების შემდეგ შექმნილი სამუშაო ადგილების 73% იყო დაბალანაზღაურებადი სამუშაოები, სადაც მუშები გამოიმუშავებენ $7.51 (ნაციონალური მინიმალური ხელფასი) და $13.52 საათში ($15,621-დან $28,122-მდე). წელი სრულ განაკვეთზე). ამის საპირისპიროდ, თანამდებობიდან გათავისუფლების 60% იყო საშუალო ხელფასის სამუშაოებზე, რომლებიც წელიწადში $28,142-დან $42,973-მდე იყო.
შრომის დღეს მნიშვნელოვანი ასახვაა: ჩვენ ვხედავთ? საშუალო კლასის სიკვდილი? ვართ თუ არა იმაში, რაც მარქსმა აღწერა, როგორც ფინანსური დომინირებული მოწინავე კაპიტალიზმის თვითგანადგურება? შრომის წილი მთლიან შიდა პროდუქტში შემცირდა, ხოლო კაპიტალის მოგება გაიზარდა. ინვესტორთა კლასმა იცის, რომ მათი სიმდიდრე მოდის შრომის ღირებულების შემცირებით. JPMorgan-მა ცოტა ხნის წინ განუცხადა თავის ინვესტორებს: „ამერიკის შეერთებული შტატების შრომის ანაზღაურება ახლა 50-წლიანი დაბალია, როგორც კომპანიის გაყიდვებთან, ასევე აშშ-ს მშპ-სთან შედარებით. . .ხელფასების და შეღავათების შემცირება ხსნის მარჟების წმინდა გაუმჯობესების უმეტეს ნაწილს“. მართლაც, JPMorgan-ის მიხედვით, მოგების მარჟის ზრდის 75% პირდაპირ კავშირშია მუშაკთა ხელფასის შემცირებასთან.
გადაჭარბებული მოკლე მოგების სურვილი ქმნის შეუქცევად ეკონომიკურ ვარდნას, რადგან შრომა ვეღარ მოიხმარს საკმარისს ან ისესხებს საკმარისს, რომ ეკონომიკა შეინარჩუნოს ნაღდი ფულით და კრედიტზე დაფუძნებული მოხმარებით. როგორც დევიდ კეი ჯონსტონი ამბობს: „სუსტი საძირკველი სათანადოდ ვერ უჭერს მხარს მასიურ ზედამხედველობას“.
ფინანსური კაპიტალის ამ მოწინავე ეტაპის შემდგომი მტკიცებულება განტოლების მეორე მხარეს არის, სიმდიდრის კონცენტრაცია. The ყველაზე მდიდარი 400 ადამიანი აშშ-ში იმდენი სიმდიდრეა, რამდენიც 154 მილიონი ამერიკელი ანუ მოსახლეობის 50%. აშშ-ს მოსახლეობის ყველაზე მდიდარ 1%-ს ახლა რეკორდი აქვს მთელი სიმდიდრის 40%. - 90%-ზე მეტი სიმდიდრე მოსახლეობის. აუდიტორული და ფინანსური საკონსულტაციო ფირმის ვრცელი კვლევის მიხედვითDeloitteაშშ მილიონერ ოჯახებს ახლა აქვთ $ 38.6 ტრილიონი სიმდიდრეში გარდა სავარაუდო $ 6.3 ტრილიონი დამალულია ოფშორულ ანგარიშებში.
მხოლოდ 74 ამერიკელია ამ ელიტარულ ტოპ ჯგუფში, წლიური შემოსავალი 50 მილიონი დოლარი ან მეტია. ამ კატეგორიის საშუალო შემოსავალი იყო $ 91.2 მილიონი 2008 წელს. რაც არ უნდა გასაოცარი იყოს, 2009 წელს მათ საშუალოდ $ 518.8 მილიონი თითოეული, ანუ დაახლოებით $10 მილიონი კვირაში. ეს ნიშნავს, რომ ეკონომიკური კოლაფსის სიღრმეში ყველაზე მდიდარმა 74 ამერიკელმა ერთ წელიწადში 5-ჯერ გაზარდა შემოსავალი. ამ 74-მა ადამიანმა მეტი ფული გამოიმუშავა, ვიდრე 19 მილიონი მუშები გაერთიანებული.
Indeed, during the recession მდიდრები მდიდრდებიან ხოლო დანარჩენები ღარიბდებიან. მხოლოდ 2009 წელს, ამერიკის ყველაზე მაღალშემოსავლიანთა ანაზღაურება ხუთმაგი, ხოლო უფრო ამერიკელები იპოვეს თავი კვების შტამპებზე, ვიდრე ოდესმე. აღმასრულებელმა დირექტორებმა გასულ წელს 23%-იანი ზრდა მიიღეს და კორპორატიული მოგება რეკორდულ სიმაღლეზეა, ხოლო მინიმალურ ხელფასს ახლა ნაკლები მსყიდველობითი ძალა აქვს, ვიდრე 1956 წელს.
თუ დავრჩებით დღევანდელ კურსზე, მილიონერი ოჯახების მიერ დაგროვილი სიმდიდრე 100%-ზე მეტით გაიზრდება მომდევნო 9 წლის განმავლობაში. 92 წელს მსოფლიოს უმდიდრესი ადამიანების 2011 ტრილიონი დოლარიდან, 2020 წლისთვის მსოფლიოს მილიონერ ოჯახებს ექნებათ 202 ტრილიონი დოლარი, რაც დაახლოებით 4-ჯერ აღემატება მიმდინარე გლობალურ მშპ-ს. თუ ფიქრობთ, რომ სიმდიდრის განაწილება ახლა ცუდია, თუ მნიშვნელოვანი ცვლილებები არ განხორციელდება, ეს ბევრად გაუარესდება.
მდიდრები უფრო მდიდრდებიან, ღარიბები კი ღარიბდებიან და საშუალო კლასი ქრება, არა იმიტომ, რომ მდიდრები უფრო ჭკვიანები არიან ან უფრო შრომობენ, არამედ კორუმპირებული მეგობრული კაპიტალიზმის გამო. The მდიდრები მუშაობდნენ მთავრობაზე დომინირებისთვის since the early 1970s. President Obama’s $1 billion re-election campaign exemplifies this. He is holding fundraisers where he დაშვებისთვის ღირს $35,800 – that is more than the median income of American workers. The twelve members appointed to the Joint Select Committee on Deficit Reduction მიიღო დაახლოებით 64.5 მილიონი დოლარის შემოწირულობა გასული ათწლეულის განმავლობაში სპეციალური ინტერესების ჯგუფებიდან, იურიდიულმა ფირმებმა შემოწირეს დაახლოებით $31.5 მილიონი და Wall Street-ის ფირმებმა დაახლოებით $11.2 მილიონი. და მას შემდეგ, რაც კომისიაში დაინიშნენ, არიან ეძებს წვლილს უოლ სტრიტიდან.
ამ მოსყიდვის შედეგად, რომელიც შენიღბულია კამპანიის შემოწირულობებში, პოლიტიკა უხდება ყველაზე მდიდრებს, რამდენიმე მაგალითი:
· ამერიკელები 1 წელს 2009 მილიონ დოლარზე მეტი გამოიმუშავა და არ გადაიხადა ნებისმიერი გადასახადები.
· ისტორიულად აშშ-ს ჰქონდა ჭარბი მოგების გადასახადი რთულ ეკონომიკურ პერიოდში სუპერ მდიდრებზე, ახლა პოლიტიკოსები საუბრობენ განაკვეთის შემცირებაზე საგადასახადო ფრჩხილებში.
· ის საგადასახადო ტვირთი სუპერ მდიდრებზე უსამართლოდ დაბალია. IRS სტატისტიკა released this May reflect that in 2008, the most recent year for which statistics are available, the tax rate is 18.1% on the wealthiest 400 Americans, while someone who has net taxable income of $60,000 after deductions and exemptions pays 25%.
· Warren Buffet describes paying only 17.4% income tax because of policies thatcoddle the rich, “If you make money with money, as some of my super-rich friends do, your percentage may be a bit lower than mine. But if you earn money from a job, your percentage will surely exceed mine — most likely by a lot.”
· ბევრი ძირითადი კორპორაციები არ იხდიან გადასახადებს, მართლაც ბევრი იღებს გადასახადის უზარმაზარ ანაზღაურებას, მიუხედავად რეკორდული შემოსავლისა.
· კორპორაციული გადასახადები 1950-იანი წლებიდან მუდმივად იკლებს, უფრო და უფრო მეტი ტვირთი ეკისრება მცირე ბიზნესს.
· ის SEC აფარებს თავს უოლ სტრიტის დანაშაულებები მტკიცებულებების განადგურებით.
· ის ფედერალურმა სარეზერვო ბანკმა ისესხა ბანკები and other companies as much as $1.2 trillion of public money at very low interest rates.
It doesn’t have to be this way. The 1% wealthiest should not have more political power than 300 million people. The people have the answers – if the ამერიკელების შეხედულებები რომ მიჰყვებოდნენ ქვეყანა სწორ გზაზე იქნებოდა ბევრ კრიტიკულ საკითხში. Ჩვენ შეგვიძლიაეკონომიკის დემოკრატიზაცია და მისცეს ხალხს მეტი კონტროლი საკუთარ ცხოვრებაზე და გავლენა მოახდინოს ეკონომიკაზე. მაგრამ ხალხის პასუხისმგებლობაა, მოსთხოვოს პოლიტიკოსებს მათი მოსმენა.
The traditional tools of elections and lobbying no longer work. Americans need to build an independent movement and independent media along with independent politics to challenge the deep corruption in American government caused by corporatism. That იწყება 6 წლის 2011 ოქტომბერს when Americans come to Washington, DC and occupy Freedom Plaza to call for an end to corporatism and militarism.
ამერიკელების 98%-ისთვის ეკონომიკის ნგრევა გრძელვადიანი ტენდენციაა, რომელიც ხალხს შეუძლია შეტრიალდეს - დარწმუნებული იყავით, რომ მთავრობა ამას არ გააკეთებს. ჩვენზეა დამოკიდებული. ამ შრომის დღეს ამერიკელებმა გულწრფელად და ღრმად უნდა შეხედონ ეკონომიკური და პოლიტიკური ელიტების მიერ ხელისუფლების კორუფციას და მოვითხოვთ ხელისუფლებაში მონაწილეობას.
კევინ ზიზი თანარეჟისორია ეს ჩვენი ეკონომიკაა და არის მმართველ კომიტეტშიოქტომბერი 2011.org.
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა