31 წლის 2006 მაისი, თარგმნა ებრაულიდან მარკ მარშალის მიერ (დამატებულია ციტატები და მითითებები).
ჰამასის მთავრობა უნდა იყოს აღიარებული, არა მხოლოდ იმიტომ, რომ ჰამასის აღიარება კარგი იქნებოდა ისრაელისთვის, როგორც ამას ახლახან ამტკიცებდა მოსადის ყოფილი ხელმძღვანელი ეფრემ ჰელევი, (1), არამედ იმიტომ, რომ ეს სწორი ნაბიჯია სამართლიანობისა და საერთაშორისო სამართლის ნებისმიერი კრიტერიუმით.
შეერთებულმა შტატებმა და ევროპამ გადაწყვიტეს, მიუხედავად ისრაელის წინააღმდეგობისა, დაუშვან პალესტინელ ხალხს დემოკრატიული არჩევნების ჩატარება. „ჰერალდ ტრიბუნში“ გამოქვეყნებული ჯიმი კარტერის მოხსენების თანახმად, არჩევნები იყო „პატიოსანი, სამართლიანი, მკაცრად დაპირისპირებული, ძალადობის გარეშე და გამარჯვებულთა და დამარცხებულთა მიერ მიღებული შედეგებით. 62 არჩევნებს შორის, რომლებსაც აკვირდებოდა… კარტერის ცენტრი, ეს არის საუკეთესოთა შორის ხალხის ნების გამოსახატავად.“ (2)
სამართლიან და კარგად მოწესრიგებულ სამყაროში წარმოუდგენელი იქნებოდა ამ გზით არჩეული მთავრობის დისკვალიფიკაცია, რადგან ისრაელს არ მოსწონს ამ ამომრჩევლის არჩევანი. მაგრამ მსოფლიოში, სადაც აშშ მართავს, ძალაუფლება სწორია და შეუძლია განსაზღვროს დემოკრატია, როგორც თავად ირჩევს. ამგვარად, გამოცხადდა, რომ პალესტინის არჩევნების შედეგი არ იქნა აღიარებული მანამ, სანამ არ შესრულდება სამი „მანტრა“: ჰამასმა უნდა თქვას უარი ტერორზე, პატივი სცეს წინა შეთანხმებებს და არ აღიაროს ისრაელის სახელმწიფო. ამასობაში პალესტინელი ხალხი დაისჯება და შიმშილობს ეკონომიკური ბოიკოტით, იმ იმედით, რომ ეს გამოიწვევს არჩეული მთავრობის დაშლას.
2005 წლის იანვარში ჰამასმა გამოაცხადა თავისი რეზოლუცია შეიარაღებული ბრძოლის პოლიტიკური ბრძოლით ჩანაცვლების შესახებ და დათანხმდა ცალმხრივი ცეცხლის შეწყვეტას ("მშვიდი"). მას შემდეგ 17 თვის განმავლობაში ჰამასს არც ერთი ტერორისტული აქტი არ განუხორციელებია. უსაფრთხოების წყაროების თანახმად, არჩევნების შემდეგ ჰამასს არც კი მიუღია მონაწილეობა ღაზადან კასამის რაკეტების გაშვებაში, რომელთა უმეტესობას ახორციელებს ფატაჰი.
წინა შეთანხმებებთან დაკავშირებით ჰამასის პრემიერ-მინისტრმა ჰანიემ განმარტა, რომ 1993 წლის ოსლოს შეთანხმების მიხედვით, შუალედური პერიოდის ხუთი წლის შემდეგ, პალესტინის სახელმწიფო უნდა შექმნილიყო. მაგრამ ისრაელმა დაარღვია შეთანხმების ყველა პუნქტი და განაგრძო კოლონიზაცია და პალესტინელების მათი მიწების განდევნა. ამიერიდან, მისი თქმით, მისი მთავრობა მხოლოდ პალესტინელი ხალხისთვის სასიკეთო შეთანხმებებს იცავს.
ოსლოს შეთანხმების შემდეგ, ჩვენ ისრაელებს შევეჩვიეთ იმ აზრს, რომ პალესტინის ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებები ყოველთვის ტრიალებს ერთადერთი საკითხის გარშემო, თუ რა არის კარგი ისრაელისთვის - რამდენად მზად არიან პალესტინელები აღიარონ მისი არსებობა, როგორც ებრაული სახელმწიფო და იზრუნეთ მის უსაფრთხოებაზე. მოულოდნელად ისრაელი უპირისპირდება არჩეულ პალესტინის მთავრობას, რომელსაც აღარ სურს ამ თამაშის თამაში. ჰანიე ეუბნება ისრაელის მთავრობას: ამიერიდან თქვენ წარმოადგენთ ისრაელის პოზიციას მოლაპარაკებებში, ჩვენ კი პალესტინელების პოზიციას. 1988 წელს პალესტინის ეროვნული საბჭოს ალჟირში გამართულ შეხვედრაზე პალესტინელმა ხალხმა აიღო ვალდებულება ეღიარებინა ქვეყნის დაყოფა და დაკმაყოფილდეს სახელმწიფო 1967 წლის საზღვრებში. ისრაელს მას შემდეგ არაფერი გაუკეთებია იმის დასამტკიცებლად, რომ მზად არის მიიღოს ასეთი კომპრომისი. პალესტინელები აღიარებენ ისრაელის არსებობის უფლებას მხოლოდ მაშინ, როცა ისრაელი დაამტკიცებს, რომ მზად არის აღიაროს პალესტინელი ხალხის არსებობის უფლება.
მაგრამ ეს არის ზუსტად ის, რაც ისრაელის მთავრობებს და არმიას არასოდეს მიუღიათ. ჯერ არც ერთი პალესტინის ხელმძღვანელობა არ აღმოჩნდა მშვიდობისთვის შესაფერისი პარტნიორი, მაგრამ ხელმძღვანელობა, რომელიც აცხადებს, რომ მხოლოდ პალესტინელ ხალხს წარმოადგენს, მათი თვალში ნამდვილი მტერია, რომელიც უნდა განადგურდეს.
შესაძლოა, ოლმერტმა შეძლო აშშ-ს კონგრესში უმრავლესობის მოპოვება ჰამასის მთავრობის ბოიკოტისთვის, მაგრამ თავად ისრაელის საზოგადოებაში მას უმრავლესობა არ აქვს. ტრუმენის ინსტიტუტის მიერ მიმდინარე წლის მარტში ჩატარებული გამოკითხვის თანახმად, ისრაელელთა 62% მომხრეა ჰამასთან მოლაპარაკებების მომხრე. ამ მომენტისთვის, იმედი უნდა გვქონდეს, რომ ევროპა გონს მოვა და ასევე გავლენას მოახდენს აშშ-ზე, მიიღოს პალესტინელი ხალხის დემოკრატიული არჩევანი.
---
(1) ინტერვიუ Yediot Aharonot შაბათის დანართში, 26 წლის 2006 მაისი. აგრეთვე იხილეთ Associated Press, "მოსადის ყოფილი ხელმძღვანელი მოუწოდებს ჰამასთან გრძელვადიან ხელშეკრულებას" 27 წლის 2006 მაისი.
(2) ჯიმი კარტერი, "უდანაშაულოების დასჯა დანაშაულია", International Herald Tribune
შეიძლება 7, 2006
(3) ამოს ჰარელი, "IDF და Qassams / ნულოვანი ტოლერანტობა", ჰაარეცი, 7 წლის 2006 აპრილი; ამოს ჰარელი და არნონი რეგულარი, "IDF: ჰამასი კასამსს აკონტროლებს", ჰაარეცი 10 წლის 2006 აპრილი.
(4) გამოკითხვა ჩატარდა 16 წლის 21-2006 მარტს, ერთობლივად ჰარი ს. ტრუმენის კვლევითი ინსტიტუტის მიერ იერუსალიმის ებრაული უნივერსიტეტის მშვიდობის განვითარებისთვის და პალესტინის პოლიტიკისა და კვლევის კვლევის ცენტრის მიერ რამალაში. http://truman.huji.ac.il/upload/PressRelease-15-240306English.doc
http://www.tau.ac.il/~reinhart
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა