თუ ყველაფერი გეგმის მიხედვით წარიმართება, AFL-CIO-ს პრეზიდენტი ჯონ სუინი და 51 წევრი აღმასრულებელი საბჭო აირჩევენ კიდევ ოთხი წლის ვადით ფედერაციის კონვენციაზე 2005 წლის ივლისში.
თუ ეს მოხდება, ეს იქნება კატასტროფა ერის მშრომელი კაცებისა და ქალებისთვის, რომლებსაც სჭირდებათ ძლიერი პროფკავშირული მოძრაობა მათი ძირითადი უფლებებისა და ცხოვრების სტანდარტების დასაცავად.
ცხრა წლის განმავლობაში, როდესაც სვინი და საბჭო მართავდნენ AFL-CIO-ს, მათი ორგანიზების მცდელობები სავალალო წარუმატებლობა იყო. 1995 წელს, როდესაც სვინი და მისი გუნდი აირჩიეს, ორგანიზებული შრომა წარმოადგენდა ქვეყნის სამუშაო ძალის 14.9%-ს. დღეს ის მხოლოდ 12.8%-ს წარმოადგენს. კავშირის წევრობა კერძო სექტორში 8%-მდე შემცირდა, რაც ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ყველაზე დაბალია, მიუხედავად ორგანიზებაზე დახარჯული მილიონობით დოლარისა.
პოლიტიკურ ფრონტზე სვინიმ და მისმა თანამშრომლებმა ვერ მიაღწიეს კონგრესში ვერცერთ გამარჯვებას, მაშინ როცა მხოლოდ სიტყვიერ წინააღმდეგობას უწევდნენ პრეზიდენტ ბუშის ფართო თავდასხმებს მშრომელთა უფლებებზე, მათ შორის ზეგანაკვეთური სამუშაოს ახალ რეგულაციებზე.
ასეთი სამარცხვინო ჩანაწერით, როგორ იმედოვნებენ სვინი და საბჭო ხელახლა არჩევნებში გამარჯვების? ეს საკმაოდ მარტივია. ისინი აკონტროლებენ კონვენციის საარჩევნო მექანიზმს, რომლის მიხედვითაც დიდი გაერთიანებების ათზე ნაკლები ლიდერი ფლობს კონვენციის ხმების უმრავლესობას და არწმუნებს საკუთარ თავს და საბჭოს სხვა წევრებს ავტომატურ ხელახლა არჩევაში.
მათ გაიმარჯვეს 1997 და 2001 წლის კონვენციებზე ოპოზიციის ან კამპანიის გარეშე და თუ არ შეიცვლება აღმაშფოთებლად უსამართლო კონვენციის კენჭისყრის წესები, ისინი კვლავ გაიმარჯვებენ 2005 წელს.
ენდი სტერნი, 1.6 მილიონი წევრი სერვისის თანამშრომელთა საერთაშორისო კავშირის პრეზიდენტი, საჯაროდ აცხადებდა იმას, რასაც ბევრი ეროვნული შრომის ლიდერი ფიქრობდა ან ამბობდა პირადად: AFL-CIO რადიკალურად უნდა შეიცვალოს თავის სტრუქტურაში და მის ფუნქციონირებაში, რაც გულისხმობს, რომ საჭიროა ახალი უმაღლესი ხელმძღვანელობა.
სტერნს და მის თანამოაზრეებს New Unity Partnership-ში (NUP) აქვთ საკუთარი ფორმულა, რათა AFL-CIO უფრო ეფექტური ორგანიზაცია გახდეს მშრომელი ადამიანებისთვის, მაგრამ ასევე აქვთ სხვა ლეიბორისტულ ლიდერებს, რომლებიც ეთანხმებიან მის ძირითად წინაპირობას, რომ ცვლილება აუცილებელია. ინტერნეტში უნდა იყოს საჯარო დებატები, სადაც ყველა გაერთიანების ლიდერებსა და წევრებს შეეძლოთ თავიანთი მოსაზრებების გამოხატვა.
ჩვენ გვაქვს ერთი წლით ადრე 2005 წლის კონვენციამდე, რათა მივაღწიოთ გარკვეულ ზოგად შეთანხმებას იმის შესახებ, თუ რა ცვლილებები უნდა განხორციელდეს AFL-CIO-ის გასაძლიერებლად.
სად არიან ოპოზიციის ლიდერები?
ახალი AFL-CIO ხელმძღვანელობის არჩევანი დიდი პროფკავშირების ლიდერებმა არ უნდა დატოვონ უკანა გარიგებებზე. „სასახლის რევოლუცია“ იგივე ძველი სახეებითა და ცალმხრივი გონებით ვერ გადაჭრის პრობლემებს, რომლებიც აწუხებს შრომით მოძრაობას.
კავშირის ლიდერებმა, რომლებიც მიისწრაფვიან AFL-CIO-ის მაღალ თანამდებობაზე, უნდა განახორციელონ კამპანია ამისთვის და არა ეს მათ აჩუქოთ მეფეთა იერარქიულმა ჯგუფმა. მათ ინტერნეტში და პროფკავშირის აუდიტორიის წინაშე საჯარო გამოსვლებში უნდა განაცხადონ, თუ რატომ იმსახურებენ ლიდერის თანამდებობის პატივისცემას.
ერთ-ერთი არსებითი რეფორმა, რომელიც არც სტერნს და არც ლეიბორისტულ ლიდერს არ უხსენებია, არის კონვენციის ხმის მიცემის სისტემის შეცვლის აუცილებლობა, რომელიც ერთ-ერთი დიდი გაერთიანების დელეგატს აძლევს 30,000 ხმას, ხოლო ასობით დელეგატი შეზღუდულია თითოეული ხმით.
მაღალი თანამდებობის კანდიდატებს მოეთხოვებათ საჯაროდ აღუთქვან მხარდაჭერა „ერთი დელეგატი, ერთი ხმა“ კონვენციის წესსა და ნებისმიერ სხვა რეფორმას თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველსაყოფად.
ძველი გვარდიის პროფკავშირის რამდენიმე ლიდერს სურს გადადოს ყველა საუბარი AFL-CIO-ს რეფორმაზე ნოემბრის საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ. მაგრამ არ არსებობს საფუძველი იმის დასაჯერებლად, რომ გაერთიანების ადამიანებს არ შეუძლიათ ერთდროულად განახორციელონ ორივე საქმიანობა. სვინიც ასე გრძნობდა თავს, როდესაც 20 თვეზე მეტი ხნის წინ გამოაცხადა თავისი კანდიდატურა ხელახლა არჩევნებში.
აღმასრულებელი საბჭოს 51 წევრი ცხრა წლის განმავლობაში იკავებდა თანამდებობას, მაგრამ პროფკავშირის წევრებმა არ იციან, ვინ არის მათი უმეტესობა ან რას აკეთებენ, რადგან ისინი ყველა არჩეულ იქნა და ხელახლა აირჩიეს მასობრივად, სიტყვის წარმოთქმის გარეშე. მათი კვალიფიკაცია.
თუ ჩვენ ვაპირებთ AFL-CIO-ს რესტრუქტურიზაციას, ჩვენ უნდა დავრწმუნდეთ, რომ საბჭოს არჩევნები იყოს ღია და სამართლიანი და რომ თითოეულმა კანდიდატმა უნდა წარმოადგინოს მტკიცებულება, თუ რატომ არის ის არჩევის ღირსი. ასე რომ, მოდით, დებატები დაიწყოს.
[ჩვენი ყოველკვირეული "LaborTalk" და "Labor and the War" სვეტები შეგიძლიათ ნახოთ აქ
ჩვენი ვებ საიტი www.laboreducator.org კავშირის წევრები, რომლებიც მოიძიებენ ინფორმაციას AFL-CIO რანგის რეფორმის მოძრაობის შესახებ, უნდა ეწვიონ http://www.rankandfileaflcio.org/ ]
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა