მაგნა, იუტა - ის ინფორმაციას Salt Lake Tribune ავრცელებს რომ Kennecott Utah Copper Corp.-მ 1988 წლიდან მალავდა მიწისძვრის შედეგად გამოწვეულ დიდი ნარჩენების კატასტროფის პოტენციალს მაგნაში, იუტაში. ნარჩენების დაკავება მდებარეობს მაგნას ჩრდილოეთით და ინახავს დაახლოებით 1 მილიარდ ტონა მაღაროს ნარჩენებს. 1993 წელს კომპანიამ ჩაატარა „რისკების შეფასება“, რათა დაედგინა, იქნებოდა თუ არა დაკავების სრული შერბილება უფრო ძვირი, ვიდრე იურიდიული ხარჯები, რომლებიც დაკავშირებულია ქონების დაზიანებასთან და მოქალაქეთა სიკვდილთან.
ტრიბუნამ გამოაქვეყნა ა 1997 წლის საიდუმლო მემორანდუმი, დაწერილი რეი დ. გარდნერის, Kennecott-ის ყოფილი მთავარი იურიდიული ოფიცრის მიერ, რომელიც კრიტიკულია კომპანიის მიერ პოტენციური ნარჩენების კატასტროფის მიმართ.: „წინა მენეჯმენტის გადაწყვეტილებები უგულებელყო და დამალვა იურიდიული რჩევის შესახებ, უარი თქვას საჯარო შეტყობინებაზე, მცდელობდნენ ფარულად შეიქმნას საცხოვრებელი ბუფერი, შეთანხმებულიყო სახელმწიფო ინჟინერთან, რათა არ მიეწოდოს KL კვლევები საზოგადოებას და შეზღუდოს შემცირების კვლევის განაწილება, კოლექტიური და ინდივიდუალურად, მიეცით შეთქმულების იერსახეს საზოგადოებრივი უსაფრთხოებისთვის ღრმა საფრთხის დასაფარად“.
G. Frank Joklik იყო Kennecott-ის პრეზიდენტი და აღმასრულებელი დირექტორი 1980 წლიდან 1993 წლამდე. Joklik, ახლა სამთო კონსულტანტი, ამჟამად არის Prime Meridian Resources (PMR) დირექტორთა საბჭოში, სამთო ფირმა, რომელიც ცდილობს განავითაროს რამდენიმე მეტალის მინერალური საბადო ზემო ნახევარკუნძულზე. 2002 წლის ოლიმპიურ თამაშებამდე, მექრთამეობის სკანდალმა აიძულა ჯოკლიკი დაეტოვებინა სოლტ ლეიკის საორგანიზაციო კომიტეტი, რომელიც პასუხისმგებელი იყო ქალაქ სოლტ ლეიკისთვის თამაშების უზრუნველყოფის მცდელობაზე. PMR-ს აქვს კიდევ ერთი კენეკოტის კავშირი - ტის კომპანიის პრეზიდენტი მაიკლ სენი იყო კენეკოტის გეოლოგი 1980 წლიდან 1996 წლამდე და იყო რეგიონალური მენეჯერი/მთავარი გეოლოგი, როდესაც კენეკოტმა აღმოაჩინა არწივის საბადო, 1995 წელს.
კუდს, რომელიც გაიხსნა 1908 წელს, ჰქონდა ორი წინა ავარია (1941 და 1964), რომლებიც, გავრცელებული ინფორმაციით, არ მოჰყოლია სიცოცხლის დაკარგვას ან მნიშვნელოვანი ქონების დაზიანებას და არ იყო გამოწვეული სეისმური აქტივობით. 1997 წლის მემორანდუმში აღნიშნულია, რომ სამეცნიერო ანგარიშები შედგენილი იყო ნარჩენების დაკავების შესახებ 1957, 1966, 1974 და 1983 წლებში. მოხსენებებში აღნიშნული იყო ნარჩენების დაკავების შესაძლებლობა სეისმური აქტივობის გამო. ტერიტორია მდებარეობს მთთაშორისი სეისმური სარტყლის ფარგლებში და მის მახლობლად 1962 წელს მომხდარი მიწისძვრა, რომლის სიმძლავრე იყო 5.2 რიხტერის შკალით.
აშშ-ს გარემოს დაცვის სააგენტოს (EPA) მონაცემებით, 2006 წელს, კენეკოტის იუტას სპილენძის მაღარო და ელექტროსადგური იყო მეორე ყველაზე მაღალი დაბინძურების ობიექტი ქვეყანაში 102.5 მილიონი ფუნტი დამაბინძურებლებით. კომპანიის Green's Creek Mine, ალასკაში (ახლახან მიჰყიდა Hecla Mining Corp.-ს), მე-7 ადგილზეა, 44.5 მილიონი ფუნტი დამაბინძურებლებით.
1988 წელს ჯოკლიკმა შეუკვეთა ნარჩენების კაშხლის დამატებითი გეოტექნიკური შეფასება კანადური საინჟინრო ფირმა Klohn-Leonoff Consultants Ltd. (KL), ბრიტანეთის კოლუმბიიდან, კანადა. KL-ის მოხსენებამ აჩვენა, რომ მიწისძვრამ შეიძლება გამოიწვიოს კაშხლის ადიდება, დატბორა ქალაქ მაგნას ნაწილი, რასაც მოჰყვება ადამიანის სიცოცხლე და მატერიალური ზიანი. გარდნერის 1997 წლის მემორანდუმის თანახმად, მოხსენებაში აღნიშნული იყო პოტენციური საფრთხე „დასახლებული ტერიტორიებისთვის, სამრეწველო ობიექტებისთვის, მთავარი სარკინიგზო ხაზისთვის და საზოგადოებრივი მაგისტრალებისთვის“. ინდუსტრიის ექსპერტმა, ჰ. ბოლტონ სედმა, შეაფასა და დაადასტურა დასკვნები და თქვა, რომ „ნარჩენების საბადოს უკმარისობის ყოველწლიური რისკი [100-ჯერ მეტია] ვიდრე ჩვეულებრივი კაშხლებისთვის“.
ჯოკლიკმა მოხსენებას უპასუხა შედეგების დამალვის წარუმატებლად მცდელობით, ადვოკატის მუშაობის პროდუქტის პრივილეგიის გამოყენებით და ჩამოაყალიბა სამუშაო ჯგუფი, რათა შეაფასოს მაგმა კუთხისა და ნარჩენების სხვა ნაწილების სტაბილიზაციის მეთოდები. 1989 წელს KL-ის დაკვეთით ჩატარებულმა „შემცირების კვლევამ“ რეკომენდაცია მისცა ერთადერთი გამოსავალი იყო გარე ბერმის აგება მთელი ნარჩენების დაკავების გარშემო. ამის საპასუხოდ, კენეკოტმა დაიწყო Magma Corner-ის წყლის გაწმენდა, მაგრამ მიატოვა "სეისმური განახლების პროგრამის ძირითადი ელემენტები" 1993 წელს ეკონომიკური ხარჯების გამო, რომელიც დაკავშირებულია 2.75-ე სახელმწიფო მარშრუტის 201 მილის, მაგნა სპილენძის გოლფის მოედნის და ყველა კენეკოტის და მესამე მხარის კომუნალური გადაადგილებასთან. ტერიტორიის და კომპანიის საპროცესო წყლის ობიექტების გადალაგება და მოდიფიცირება.
გარდნერის 1997 წლის მემორანდუმი ვარაუდობს, რომ „გადაწყვეტილება სეისმური განახლების ბერმის, ბუფერისა და დინების კომპონენტების მიტოვების შესახებ არ არის კარგად დოკუმენტირებული და, როგორც ჩანს, მოტივირებულია ეკონომიკით, საზოგადოებრივი უსაფრთხოების ჭეშმარიტი შეშფოთების გარეშე“.
ჯოკლიკმა და ფილიპ ჯ. ბერნჰისელმა (კენეკოტის ფინანსებისა და სამართლის უფროსი ვიცე-პრეზიდენტი) ასევე მოითხოვეს იურიდიული განხილვა ყოფილ გენერალურ მრჩეველს, ერლ ტინგეს, რომელმაც გამოძიება დაავალა ბობ კონერისგან, ჰოლანდიიდან და ჰარტ LLP, დენვერიდან. თუმცა, გარდნერის მემორანდუმის თანახმად, ჯოკლიკი აკონტროლებდა კონერის მიმოხილვას და თინგის როლს ზღუდავდა მხოლოდ ინფორმაციის გადაცემით კონერიდან ჯოკლიკში. კონერიმ ურჩია, რომ კენეკოტმა მოსახლეობას საფრთხე გაემხილა. კონერი გაათავისუფლეს და უთხრეს, რომ ჯოკლიკს არ "მოეწონა" მისი რჩევა და გადაეგზავნა შესაბამისი დოკუმენტები კენეკოტს და გაანადგურა ყველა ასლი. კონერიმ რჩევა არ გაითვალისწინა.
ჯოკლიკმა მოიპოვა მეორე იურიდიული მოსაზრება პარსონსისგან, ბეჰლესა და ლატიმერისგან (PB&L), სოლტ ლეიკ სიტიდან, რომელიც რეკომენდაციას უწევდა, რომ კენეკოტმა საზოგადოებას საფრთხე გაემხილა და ნარჩენების დაკავება უსაფრთხო ყოფილიყო სახელმწიფო მარშრუტი 201-ის გადატანით და ბუფერული ზონის შექმნით. დაკავება. კონსულტანტმა ურჩია კენეკოტს, რომ დაკავება იყო „არაგონივრულად საშიში“ და რომ კომპანიას ემუქრებოდა სადამსჯელო და სისხლის სამართლის პასუხისგებაში მიცემა, თუ კომპანია არ გააფრთხილებდა საზოგადოებას. კენეკოტის გენერალურმა ადვოკატმა დაავალა PB&L-ს, რომ ჯოკლიკმა „შეწყვიტოს PB&L-ის წარმომადგენლობა, თუ მათი მოსაზრება მიეწოდება მას, და მან დაავალა PB&L-ს გაენადგურებინა აზრი“.
წყალგაუმტარი საქმიანობის შემდეგ, კენეკოტმა დაუკვეთა კიდევ ერთი „სეისმური საფრთხის შეფასების“ კვლევა ვუდვორდსა და კლაიდს, 1993 წელს, რათა ხელახლა შეეფასებინა ნარჩენების გარღვევის პოტენციალი დაკავების მაგმა კუთხეში. ვუდვორდის და კლაიდის შეფასებამ აჩვენა კიდევ უფრო მაღალი რისკის პოტენციალი, ვიდრე KL-ის კვლევამ.
გარდნერის 1997 წლის მემორანდუმი აღნიშნავს, რომ „მაგნას კუთხის სტაბილიზაციის შესაძლებლობა ექსკლუზიურად წყალგაუმტარი ძალისხმევით, როგორც ჩანს, გადაწყვეტილების შემდგომი მცდელობაა უზრუნველყოს დამხმარე დასაბუთება, სეისმური უკმარისობის პოტენციურად დამანგრეველი ეფექტებისგან დაცვის ეფექტური მეთოდის იდენტიფიცირებით. სამწუხაროდ, გაუწყლოების ვარიანტი კვლავ დაუმტკიცებელია“.
კენეკოტის ოფიციალური პირები შეხვდნენ იუტას შტატის ინჟინერს, რათა განეხილათ თავდაპირველი KL შეფასება. კომპანიის მიერ მომზადებული ოქმის მიხედვით, სახელმწიფო ინჟინერმა დაამტკიცა კენეკოტის სრული სეისმური განახლება და დაეთანხმა ანგარიშის დასკვნებს. თუმცა, გარდნერის 1997 წლის მემორანდუმის თანახმად, „ოქმები შემდგომში მიუთითებენ, რომ KL კვლევები გაზიარებული იყო სახელმწიფო ინჟინერთან, მაგრამ არ იყო დაცული სააგენტოს ჩანაწერებში იმის გამო, რომ „ისინი საჯარო დომენში მოხვდებოდნენ“. სახელმწიფო ინჟინერმა გასცა არაფორმალური გარანტია, რომ მას „არავითარი განზრახვა არ ჰქონდა… ინფორმაციის გასაჯაროებას“. პროექტის მენეჯერი გვირჩევს, რომ სახელმწიფო ინჟინერს არ დაუტოვებია კენეკოტის სახელით მოქმედი გეოტექნიკური ანგარიშის ასლები.
იმის ნაცვლად, რომ განეხორციელებინა ნარჩენების დაკავების სრული სეისმური განახლება, ჯოკლიკმა უფლება მისცა კენეკოტის მიწის დეპარტამენტს, ფარულად შეეძინა 200 სახლი Green Meadow Estates-ში. დეპარტამენტის ოფიციალური პირები არ იყვნენ ინფორმირებული შეძენის ზუსტი მიზეზების შესახებ. 1991 წლიდან 1992 წლამდე დეპარტამენტმა ჯერ კიდევ ამოუცნობი აგენტის მეშვეობით იყიდა 39 სახლი, რომლებიც შემდგომში იჯარით გაიცა. ახალი მოიჯარეები არასოდეს იყვნენ ინფორმირებულები კუდშის დაკავებასთან დაკავშირებული რისკების შესახებ. 1995 წელს კენეკოტმა დაიწყო საკუთრების გაყიდვის ვარიანტების ძებნა, მყიდველებისთვის ნარჩენების საფრთხეების შესახებ გამჟღავნების გარეშე.
შემაძრწუნებელია, რომ 1992 წელს კენეკოტის მშობელმა კომპანიამ, რიო ტინტომ, ჩაატარა „რისკის შეფასება“, რათა დაედგინა კომპანიის პოტენციური პასუხისმგებლობა კატასტროფული კაშხლის გარღვევის შემთხვევაში. კომპანიამ სთხოვა მიწის დეპარტამენტს შეაგროვოს „ჩართული ადამიანების სავარაუდო რაოდენობა… მოსახლეობის ასაკის სავარაუდო გავრცელება (ნორმალური, ახალგაზრდა, ასაკოვანი) [sic]… ბავშვებისა და მოზრდილების სავარაუდო რაოდენობა თითოეულ სკოლაში… მიახლოებითი ღირებულება, რომელიც მითითებულია დაკარგვისთვის. ცხოვრება იუტას კორტებით, ასაკის მიხედვით“.
გარდნერის 1997 წლის მემორანდუმი ასკვნის, რომ „საჯარო შეტყობინების ნაკლებობა განსაკუთრებით დამაბნეველია. ორი ცნობილი იურიდიული ფირმის ცალსახა რჩევის საპირისპიროდ, კენეკოტის მენეჯმენტმა არ მიაწოდა საჭირო გაფრთხილება, რადგან ბ-ნი ჯოკლიკს სჯეროდა, რომ ეს გამოიწვევს „პანიკას და სარჩელებს“… კენკოტს აქვს სამართლებრივი და მორალური მოვალეობა გაამჟღავნოს რისკი და ურჩიოს პოტენციურად დაზარალებულ პირებს. კომპანიის შერბილების ძალისხმევის შესახებ….კომპანიამ გადაწყვიტა, რომ ადამიანის სიცოცხლე არ ღირდა სეისმური განახლების დასრულებაზე ისე, როგორც დიდი ალბათობით უსაფრთხოების მისაღები ზღვარი გამოიღო“.
მიუხედავად კენეკოტის მოდიფიკაციისა, გასული 20 წლის განმავლობაში, დაკავების მაგნა კუთხე მაინც ვერ აკმაყოფილებს იუტას უსაფრთხოების მინიმალურ სტანდარტს 7.2 რიხტერის შკალაზე უარესი მიწისძვრის შემთხვევაში. კენეკოტი ირწმუნება, რომ საბოლოო გაუმჯობესება ათ წელიწადში დასრულდება.
ZNetwork ფინანსდება მხოლოდ მისი მკითხველების გულუხვობით.
შემოწირულობა