Heimild: In These Times
Mynd eftir Steve Sanchez Photos/Shutterstock
Frumvörp um innviði og afstemmingu fjárlaga sem fara í gegnum þingið eru blandaður baggi þegar kemur að heilbrigðisþjónustu, tekjustuðningsáætlunum og umönnunarhagkerfinu.
Í loftslags- og umhverfismálum eru þau hins vegar ekki bara ófullnægjandi heldur hörmuleg. Þau tákna í besta falli risastórt glatað tækifæri til að takast á við loftslagsvandann á tilskildum mælikvarða á landsvísu.
Einn fantur löggjafi, Joe Manchin (D-WV), sem hefur djúp tengsl jarðefnaeldsneytisiðnaðarins og er sjálfur kolabarón, er helv varðveita styrki til jarðefnaeldsneytis og slíta fyrirhugaða greiðsluáætlun fyrir hreint rafmagn. Sú dagskrá var gölluð til að byrja með, en þökk sé inngripi Manchin, jarðefnaeldsneytið virkjanir gætu endað með því að fá dreifibréf sem áttu að niðurgreiða hreina orku.
Ekki aðeins til staðar engin trygging fyrir því að fyrirhuguð lög muni útrýma núverandi styrki til jarðefnaeldsneytis, en þeir kynna í raun nýjum styrkjum fyrir jarðefnaeldsneyti með því að styðja við skáldaða tækni eins og kolefnisfanga og"hreint“ vetni.
Tvíflokkafrumvarpið líka veikir lög um umhverfisstefnu (NEPA), eitt af fáum lagatækjum sem samfélög standa til boða til að berjast gegn umhverfisspillandi verkefnum. Og það heldur áfram hinni skaðlegu bandarísku hefð offjármögnun þjóðvega og vanfjármögnun almenningssamgangna.
Gagnrýni er þó ekki nóg. Sem loftslagsréttlætishreyfing þurfum við að setja fram skýra valkosti, jafnvel þótt þeir séu áberandi"pólitískt óframkvæmanlegt“ af innherja. Pólitísk hagkvæmni er ekki óbreytanlegt náttúrulögmál - það er hægt að umbreyta því með hugsjónasamri hreyfingu og skipulagningu.
Fyrsta skrefið er í raun að gera eftirspurnina. Svo hér er yfirlit yfir hvernig loftslagslöggjöfin sem við þurfum í raun og veru gæti litið út, dregin út frá núverandi kröfum hreyfinga.
Byggja aftur steingervingalaust
Til að byrja með ætti þingið að samþykkja Hippocratic meginregluna um að gera engan skaða. Það myndi þýða að enda allt styrki jarðefnaeldsneytis, þar á meðal niðurgreiðslur á grænþvegið jarðefnaeldsneyti eins og kolefni handtaka— eitthvað meira en 500 samtök hafa skrifað undir opið bréf þar sem óskað er eftir.
Næst þarf þingið að setja metnaðarfulla tímaáætlun fyrir umskipti yfir í endurnýjanlega orku.
Það ætti að setja lagalega bindandi staðal fyrir endurnýjanlega orku fyrir raforkugeirann á landsvísu, sem í raun skyldi umskipti frá jarðefnaeldsneyti og yfir í endurnýjanlega orku. Þannig þyrftum við ekki að treysta á bútasauminn í dag Endurnýjanleg eignasafnsstaðlar- sem eru sterk í sumum ríkjum, veik í öðrum og útrunnin, sjálfviljug eða engin í 23 ríki.
Þessi staðall verður að skilgreina endurnýjanlega orku vandlega til að útiloka skaðlega, mengandi orkugjafa eins og kjarnorku, sorpbrennslu og lífmassabrennslu. Meira en 700 samtök hafa kallað eftir slíkum alríkisstaðli.
Umboð alríkis um endurnýjanlega orku er einnig tækifæri til að nota alríkisfjármögnun til að auka eignarhald samfélagsins af endurnýjanlegri orkuframleiðslu, og byrjar á framlínusamfélögunum sem hafa borið óhóflega byrði mengunar frá óhreinu orkukerfi okkar.
Samhliða raforkuframleiðslu þarf öll sterk loftslagsstefna einnig að takast á við samgöngur.
Alríkislöggjöf um loftslagsmál ætti að auka fjárframlög til almenningssamgangna um stærðargráðu til að bæta upp fyrir áratuga viljandi undirfjármögnun. Green New Deal Network kallar eftir $600 milljarða í flutningsfé— samanborið við aðeins $49 milljarða í Build Back Better Act og tvíhliða innviðapakka samanlagt.
Á sama tíma ætti það skera niður útgjöld alríkisbrauta, útrýma fjárveitingum til stækkunar þjóðvega og stórvega, og skilyrðisaðstoð til ríkis og sveitarfélaga vegna viðhalds og viðgerða vega á þeim ríkisstjórnum sem samþykkja að frysta alla stækkun vegarbrauta.
Það ætti líka að veita fullnægjandi alríkisfjármögnun fyrir skólaumdæmi, flutningastofnanir og aðra almenningsbílaflota á landsvísu að skipta yfir í rafknúin ökutæki á hraðari tímalínu, með mestu menguðu svæðunum í fyrsta sæti.
Þetta er bara skyndimynd. Framsýnt loftslagsfrumvarp verður einnig að fela í sér miklar fjárfestingar í öruggum, heilbrigðum og orkusparandi íbúðarhúsnæði og opinberar byggingar, vatnsinnviði sem tryggir hreint vatn fyrir alla á tímum loftslagsbreytinga, sambandsaðstoð við bændur við umskipti til vistvænar búskaparhættir, og fleira.
Réttlát umskipti
Mikilvægt er að allar þessar fjárfestingar verða að tryggja a bara umskipti fyrir samfélög og launþega, eins og hún er sett fram af skýrleika og krafti af Loftslagsréttlætisbandalaginu. Samfélög í fremstu víglínu sem hafa borið hitann og þungann af mengun jarðefnaeldsneytis verða að vera fyrst í röðinni til að hagnast á umskiptum.
Þetta myndi krefjast verulegs fjármagns sem streymir til þessara samfélaga fyrir orku, flutninga, húsnæði og aðra innviði sem sinna mikilvægum þörfum sem meðlimir samfélagsins hafa bent á. Fyrirhuguð alríkis Réttlæti40 frumkvæði, sem myndi tryggja það 40 prósent af alríkisútgjöldum til loftslags- og umhverfismála er úthlutað til samfélaga í fremstu víglínu, er aðeins lítið skref í þessa átt.
Engin alríkis leyfð orka, samgöngur eða önnur verkefni ættu að eiga sér stað án samþykkis fólksins sem ávinningurinn er sagður vera fyrir, eða fólksins sem verður fyrir mestum áhrifum af verkefninu. Fyrir verkefni á löndum frumbyggja sérstaklega, alþjóðlegur lagalegur staðall um Ókeypis, fyrirfram og upplýst samþykki verður að fylgja eftir.
Ekkert framsýnt loftslagsfrumvarp væri fullkomið án þess að krefjast þess að þær milljónir starfa sem óhjákvæmilega verða til verði gott störf sem greiða viðunandi laun, veita góð kjör og örugg og heilbrigð vinnuskilyrði og tryggja réttinn til stéttarfélags án þvingunar og hótunar vinnuveitanda.
Löggjöfin ætti að tryggja forgangsráðningu fyrir fólk frá fremstu víglínu samfélögum, áður fangelsað fólk og starfsmenn á flótta í jarðefnaeldsneyti. The Labour Network for Sustainability gerir a sannfærandi rök fyrir réttindum launafólks við umskipti í efnahagslífinu til að takast á við loftslagsvandann.
Frá framkvæmdaaðgerð til beinna aðgerða
Því miður eru horfur á slíkri löggjöf litlar sem engar í dag. Hverjar eru þá nokkrar leiðir fram á við fyrir alríkisstefnu í loftslagsmálum? Það eru tvær leiðir fram á við og við verðum að fara báðar.
Í fyrsta lagi hefur forseti a gífurlegt framkvæmdavald um loftslag, sérstaklega á vettvangi jarðefnaeldsneytis.
Framkvæmdaskrifstofur geta hætt leigu fyrir olíu- og gasboranir á sambandslöndum og í sambandshafi. Þeir geta hætt að gefa út leyfi fyrir nýjum jarðefnaeldsneytisverkefnum eins og leiðslum, hreinsunarstöðvum, jarðolíustöðvum og útflutningsstöðvum. Þeir geta afturkallað leyfi sem gefin hafa verið út án þess að taka nægjanlegt tillit til hættu þeirra, svo sem fyrir Lína 3 tjörusandsleiðslu í Minnesota og Formosa Plastics aðstaða í Louisiana (sem EPA hefur tímabundið stöðvað til frekari endurskoðunar, en ekki hætt með öllu).
Eftir að hafa gert vænlega byrjun af að hætta við Keystone XL leiðsluna, Biden hefur ekki sýnt mikinn vilja að nota þessar heimildir. Svo hreyfingar þurfa að þrýsta honum á það.
Þess vegna komu þúsundir manna saman í Washington DC frá því í október 11 til 15 fyrir Fólk gegn jarðefnaeldsneyti aðgerðir að krefjast þess að Biden noti framkvæmdavald sitt til að stöðva innviði jarðefnaeldsneytis, og 655 fólk voru handteknir fyrir borgaralega óhlýðni (þar á meðal mig). Aðgerðirnar voru undir forystu frumbyggja, svartra og brúna samfélagsins við hliðina á fracking-reitum, í leiðsluleiðum og í skugga hreinsunar- og jarðolíustöðva.
Þessu fylgdi 13 þingmenn senda bréf til Biden að styrkja kröfur fólksins vs. jarðefnaeldsneytis virkja. Hreyfingar okkar þurfa að halda áfram þrýstingi á Biden - á götum úti, í fjölmiðlum og með bandamönnum á þingi - til að standa við þessar kröfur.
Í öðru lagi þurfum við að halda uppi sýnileika kröfum okkar á landsvísu og setja grunninn fyrir raunverulegan lagavinning í loftslagsmálum á næstu árum.
Því seinna sem það gerist, því alvarlegri verður neyðarástand okkar í loftslagsmálum. Ósigur er ekki valkostur - við verðum að auka pólitískan þrýsting á þingið og stjórnina til að neyða þá til að bregðast við á næsta ári. Og það hlýtur að fela í sér að bæta úr því tjóni, sem orðið er af þeirri löggjöf, sem fellur á þessu ári, ss styrki til kolefnisfanga og fjármagn til stækkunar þjóðvega.
Þetta hljómar kannski auðveldara sagt en gert.
En félagslegar hreyfingar undir forystu þeirra sem verst hafa orðið fyrir áhrifum hafa mótað gang mannkynssögunnar og geta sigrað aftur. Ef það væri ekki raunin myndum við enn búa í heimi Jim Crow aðskilnaðar í suðurríkjum Bandaríkjanna, aðskilnaðarstefnu í Suður-Afríku og breska heimsveldisins á Indlandi. Með réttri sýn geta félagslegar hreyfingar líka umbreytt jarðefnaeldsneytisbúskap okkar.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja