Bandaríkin hafa átt í langvarandi ástar- og haturssambandi við Sameinuðu þjóðirnar síðan 1952 þegar alþjóðastofnunin hóf starfsemi í New York borg á 18 hektara landsvæði sem hýsti sláturhús þar sem nautgripir voru fluttir daglega til slátrunar.
Hinn látni öldungadeildarþingmaður repúblikana, Jesse Helms, formaður hinnar öflugu utanríkismálanefndar öldungadeildarinnar í fullu starfi og embættismaður SÞ í hlutastarfi, sagði einu sinni „að útvega fé til SÞ væri eins og að ausa peningum í rottuholu.
Ed Koch, fyrrum borgarstjóri New York borgar, notaði fimm stafa orð til að lýsa SÞ: „skólp“. Og einn af eftirmönnum hans, Rudolph Giuliani, sagði að hann muni ekki sakna Sameinuðu þjóðanna ef þau ákveði að pakka saman og yfirgefa New York.
Þegar 193 manna allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna kaus sumar „kúgunarstjórnir“ heimsins sem meðlimi í mannréttindanefndinni (nú mannréttindaráðinu), hrópaði þingmaðurinn Dana Rohrabacher (lýðveldiskonan í Kaliforníu): „Fangarnir hafa tekið yfir hælið. . Og ég ætla ekki að gefa brjálæðingunum fleiri bandaríska skattpeninga til að leika sér með.“
Og nú hefur Donald Trump, nýkjörinn forseti Bandaríkjanna, pirraður yfir ályktun öryggisráðsins í síðustu viku þar sem Ísrael var refsað fyrir áframhaldandi landnám þeirra á hernumdu svæðunum, gefið til kynna óbeina viðvörun um að hann muni endurskoða samband sitt við Sameinuðu þjóðirnar.
Eftir að hafa verið hafnað af fráfarandi forseta Barack Obama sem neitaði að verða við áfrýjun Trumps um að beita neitunarvaldi gegn ályktuninni, mótmælti verðandi forseti, sem tekur við embætti 20. janúar, skilvirkni alþjóðastofnunarinnar og vísaði því frá sem „klúbbi fyrir fólk að fá saman, spjalla og hafa það gott."
Strax eftir að ályktunin var samþykkt með 14 atkvæðum gegn engu, þar sem Bandaríkjamenn sátu hjá, hélt hann fram viðvörun: „Hvað SÞ snertir, þá verður hluturinn öðruvísi eftir 20. janúar.
Eins og er eru Bandaríkin stærsti einstaki þátttakandinn og standa fyrir 22 prósent af reglulegum fjárlögum Sameinuðu þjóðanna á tveggja ára fresti, næst á eftir Japan (9.7 prósent), Kína (7.9 prósent), Þýskaland (6.7 prósent) og Frakkland (4.8 prósent) – allt byggt á „greiðslugetu landsins“.
Regluleg fjárhagsáætlun Sameinuðu þjóðanna fyrir árin 2016-2017 nemur um 5.4 milljörðum Bandaríkjadala, að frátöldum fjárveitingum til friðargæslu og frjálsum framlögum til sjóða og áætlana SÞ.
Eftir atkvæðagreiðslu öryggisráðsins á föstudag sagði öldungadeildarþingmaðurinn Lindsey Graham (Republíkan-Suður-Karólína) að hann hyggist mynda tvíflokka bandalag til að annað hvort stöðva eða draga úr fjármögnun Bandaríkjanna til SÞ.
Og öldungadeildarþingmaðurinn Tom Cotton (Republican-Arkansas) varaði við því að SÞ og „þjóðir sem styðja ályktunina (gegn Ísrael) hafi nú stofnað alls konar aðstoð Bandaríkjanna í hættu.
Á meðan Bandaríkin héldu neitunarvaldi sínu og sátu hjá við atkvæðagreiðsluna, greiddu hinir fjórir fastafulltrúar öryggisráðsins, sem hafa neitunarvald, það er Bretland, Frakkland, Kína og Rússland, atkvæði með ályktuninni ásamt 10 meðlimum sem ekki eru fastráðin, nefnilega Angóla, Egyptaland, Japan, Malasía, Nýja Sjáland, Senegal, Spánn, Úkraína, Úrúgvæ og Venesúela.
ögrandi Ísrael var reiður og í hefndarskyni hótaði hann að reisa 5,600 landnemabyggðir til viðbótar í hernumdu Jerúsalem og einangra sig þar með enn frekar frá alþjóðasamfélaginu.
Jim Paul, fyrrverandi framkvæmdastjóri Global Policy Forum í New York, og sem fylgdist náið með stjórnmálum heimsstofnunarinnar í meira en 19 ár, sagði IPS að hótun Bandaríkjanna um að halda eftir gjöldum sínum til SÞ hafi verið til staðar í langan tíma. - frá 1980 þegar það var fyrst lagt til af Heritage Foundation í Washington.
„Þessi hótun er aðeins áhrifarík ef henni er trúað og brugðist við af hræddum embættismönnum Sameinuðu þjóðanna eða aðildarríkjum, sem flýta sér að samþykkja nýjustu kröfurnar frá eineltisríkinu,“ sagði hann.
„Það gæti í raun verið heilbrigt ef bandarísk gjöld yrðu lækkuð og SÞ væru ekki svo háð bandarískri fjármögnun,“ bætti hann við.
Paul benti á að forsætisráðherra Svíþjóðar, Olaf Palme, sem er látinn, hafi eitt sinn lagt til að gjaldskrá Sameinuðu þjóðanna yrði breytt þannig að ekkert eitt land myndi greiða meira en 10 prósent af heildarfjárveitingum.
„Kostnaðurinn fyrir önnur ríki yrði ekki mjög íþyngjandi og breytingin gæti leitt til raunverulegs stefnumótunarávinnings,“ sagði Paul, vel þekktur ræðumaður og rithöfundur um málefni SÞ og alþjóðleg stefnumál.
Í gegnum árin hafa önnur bandarísk stjórnvöld hagrætt SÞ í eigin þágu sem framlenging á utanríkisstefnu Bandaríkjanna.
Paul benti á að sumir fulltrúar ríkisstjórna sem eru ekki í hag í Washington séu bundnir við að búa innan ákveðinnar fjarlægðar frá borginni og sumir geta ekki ferðast lengra en þá vegalengd í Bandaríkjunum án sérstaks leyfis.
Af og til, sagði hann, verður þjóðhöfðingi eða öðrum háttsettum embættismanni meinaður aðgangur og þar með tækifæri til að tala í SÞ.
„Hversu mikilvæg er þessi áreitni og hvað segir hún okkur?“ spurði hann. Það er stutt í hræðilegt og langt framhjá ásættanlegt.
„Við getum komist að þeirri niðurstöðu að Washington vilji minna hin ríkin - og SÞ sem stofnun - á að þau geti gert það sem þeim þóknast og beitt vilja sínum hvort sem öðrum líkar það eða ekki.
Í Washington vilja þeir kalla þessa hegðun „leiðtoga“ en „einelti“ gæti verið heppilegasta hugtakið, sagði Paul, sem var oft formaður eða varaformaður vinnuhóps frjálsra félagasamtaka um öryggisráðið.
Þrátt fyrir höfuðstöðvarsamninginn milli Bandaríkjanna og SÞ frá 1947, sem kallar á Washington til að auðvelda starfsemi SÞ, hafa Bandaríkin neitað nokkrum leiðtogum ríkisstjórna um vegabréfsáritanir sem hyggjast heimsækja SÞ til að ávarpa allsherjarþingið eða hafa fengið viðurkenningu sem diplómatar.
Palitha Kohona, fyrrverandi yfirmaður sáttmáladeildar SÞ, sagði við IPS að Bandaríkin væru lykilmaður í stofnun SÞ og samtökin hafi þjónað hagsmunum Bandaríkjanna vel í gegnum árin.
„Maður gæti jafnvel sagt að Bandaríkin hafi hagrætt SÞ til að þjóna alþjóðlegum hagsmunum sínum,“ sagði hann.
Með hliðsjón af þessum bakgrunni, að snúa aftur til átakaviðhorfa snemma á tíunda áratugnum, þegar Bandaríkin héldu eftir gjöldum sínum, væri sjálfsigur, sagði Kohona, fyrrverandi fastafulltrúi Sri Lanka hjá SÞ.
Hann sagði að Bandaríkin væru ekki lengur eina landið með yfirgnæfandi fjármálaábyrgð.
„Að hóta SÞ með fjárhagslegum refsiaðgerðum myndi aðeins leiða til þess að áhrif Bandaríkjanna í SÞ og á heimsvísu minnka enn frekar. Öll lönd, sérstaklega lönd eins og Bandaríkin, verða að halda áfram að vinna saman að því að gera heiminn að betri stað,“ sagði hann.
Þrátt fyrir að kvartanir gegn SÞ hafi aldrei verið endar - þar á meðal ógreiddir bílastæðamiðar og skattfrjáls og tollfrjáls réttindi fyrir háttsetta stjórnarerindreka SÞ - hafa bandarískir stjórnmálamenn sjaldan viðurkennt pólitíska og efnahagslega kosti viðveru SÞ á Amerísk jarðvegur.
Og ný skýrsla, sem nýlega var gefin út af skrifstofu borgarstjóra New York borgar, bendir á að SÞ skili 3.69 milljörðum Bandaríkjadala í heildarframleiðsla í efnahagslífi New York borgar.
Þeir 15,890 einstaklingar sem voru í beinni vinnu hjá SÞ bandalaginu tóku heimilistekjur upp á um 1.64 milljarða dollara. Þessar tekjur heimilanna og rekstrarkostnaður bandalags Sameinuðu þjóðanna hjálpuðu til við að skapa og viðhalda 7,940 störfum fyrir New York-búa.
Hún bar titilinn „Áhrifaskýrsla Sameinuðu þjóðanna 2016“ og var gefin út af Penny Abeywardena skrifstofustjóra borgarstjóraskrifstofu alþjóðamála.
Árið 1946 keppti New York borg við borgir frá London til San Francisco um að hýsa opinberar höfuðstöðvar SÞ.
Ólíkt fyrri borgarstjórum hefur núverandi borgarstjóri New York-borgar, Bill de Blasio, verið mikill stuðningsmaður SÞ. „New York borg er ekki aðeins efnahagsleg og menningarleg höfuðborg, heldur diplómatísk. Við erum stolt af því að vera gistiborg höfuðstöðva Sameinuðu þjóðanna og stærsta diplómatíska samfélag í heimi,“ sagði hann í kjölfar útgáfu nýju skýrslunnar.
„Áhrif Sameinuðu þjóðanna teygja sig langt út fyrir New York borg og þessi rannsókn endurspeglar varanlega skuldbindingu borgarinnar til að styðja þessa mikilvægu stofnun,“ bætti hann við.
Samt hefur pólitískur ávinningur SÞ fyrir Bandaríkin ekki verið eins skýrt undirstrikaður.
Kohona sagði IPS að Bandaríkin, með mikil efnahagsleg og pólitísk áhrif sín, hafi án tregðu hagrætt SÞ til að réttlæta aðgerðir þeirra, þar með talið hernaðaríhlutun.
Einn minnist á tilraunir (fyrrum utanríkisráðherra Bandaríkjanna) Colin Powell, með myndböndum og ljósmyndum, til að sannfæra öryggisráðið um tilvist gereyðingarvopna í Írak eða hörð símtöl til stjórnarerindreka sem voru meðlimir í Human. Réttindaráðinu þegar ályktun sem styrkt var af Bandaríkjunum um Sri Lanka var tekin til atkvæðagreiðslu í ráðinu.
Hann sagði að vísbendingar væru nú einnig að koma fram um grímulausa meðferð Bandaríkjanna á alþjóðlegum fjölmiðlum, þar á meðal með framleiddum fréttum, með það að markmiði að hafa áhrif á diplómatískar niðurstöður.
Núverandi framkvæmdastjóri, en afskipti hans hafa almennt verið á bandi Bandaríkjanna, hefur einnig tilhneigingu til að vera undir áhrifum frá bandarískum og New York fjölmiðlum.
Heimili hans í New York er þáttur í þessari niðurstöðu. Kannski ætti framkvæmdastjórinn að snúa búsetu sinni um höfuðborgir P-5, þar á meðal í Bretlandi, Frakklandi, Kína og Rússlandi.
Hægt er að hafa samband við rithöfundinn í s [netvarið]
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja