Ógeðslegu og hjartnæmu myndirnar sem birtar voru í fjölmiðlum í síðustu viku eru loksins að færa almenningi hinum grimma sannleika um stríðið í Afganistan. Öll PR um að þetta stríð snúist um lýðræði og mannréttindi bráðna út í loftið með þessum myndum af bandarískum hermönnum sem stilla sér upp með látnum og limlestum líkum saklausra afganskra borgara.
Ég verð að greina frá því að Afganar trúa því ekki að þetta sé saga nokkurra fantahermanna. Við trúum því að hrottalegar aðgerðir þessara „drápsteymis“ sýni yfirgang og kynþáttafordóma sem er hluti af allri hernáminu. Þó þessar myndir séu nýjar er morð á saklausum það ekki. Slíkir glæpir gegn óbreyttum borgurum hafa komið af stað mörgum mótmælum í Afganistan og hafa aukið andstöðu við Bandaríkin verulega meðal venjulegra Afgana.
Ég er ekki hissa á því að almennir fjölmiðlar í Bandaríkjunum hafi verið tregir til að birta þessar myndir af bandarískum „drápsliðum“ sem gerðu íþróttir úr því að myrða Afgana. Þegar öllu er á botninn hvolft er samstillt átak til að halda raunveruleika Afganistan úr augsýn í Bandaríkjunum. Þegar allt kemur til alls er Petraeus hershöfðingi, sem nú stjórnar hernáminu undir forystu Bandaríkjanna, sagður leggja mikla áherslu á „upplýsingastríðið“ fyrir almenningsálitið og á grundvelli þessarar stefnu hefur Pentagon reynt mikið að hylma yfir þessa glæpi.
Þrátt fyrir að fáir hermenn sem sjást á þessum myndum séu sóttir til saka, en ég held að þetta sé enn ein tilraunin til að fela stærri mannréttindabrot sem Bandaríkin hafa framið í Afganistan. Þeir verða fyrst að lögsækja þá sem bera ábyrgð á því að hafa myrt 65 konur og börn í Ghaziabad í Kunar um miðjan febrúar, fyrir að myrða 150 almenna borgara í Kundz héraði í október 2009, fyrir að myrða yfir 140 almenna borgara í Balabluk í Farah héraði í maí 2009, fyrir að myrða 100 börn og konur í Azizabad í Herat í september 2008 og margir fleiri slíkir ómannlegir glæpir sem Pentagon sagði aðeins „fyrirgefðu“ og gleymdi því. Ég held, að ef Bandaríkin eru virkilega heiðarleg, þá verði fyrst og fremst að dæma æðstu embættismenn í Bandaríkjunum, allt frá Roberts Gates til David Petraeus hershöfðingja, undir hans stjórn sem allir þessir stríðsglæpir eiga sér stað.
Samt á meðan Bandaríkin og NATO eru upptekin af stríðsglæpum í Afganistan, ráðast þau á Líbíu til að refsa Gaddafi fyrir mannréttindabrot! Fyrir okkur er þetta eins og alvöru brandari þegar við sjáum Bandaríkjastjórn styðja heilshugar marga miklu óhreinari Gaddafi í mínu landi.
Í síðustu viku var reyndar upphaflegri umsókn minni um vegabréfsáritun til Bandaríkjanna hafnað og því seinkaði áframhaldandi bókaferð minni um Bandaríkin þar sem stuðningsmenn kröfðust réttar míns til að komast inn í landið. Bandaríkjastjórn var hins vegar þrýst á að gefa eftir og leyfa heimsókn minni að halda áfram. Á endanum munu þeir heldur ekki geta komið í veg fyrir sannleikann um stríðið í Afganistan.
Myndirnar af „drápsliðinu“ munu koma mörgum í Evrópu og Norður-Ameríku sem áfall, en fyrir Afgana er það í raun ekkert nýtt. Undanfarinn áratug höfum við séð ótal atvik þar sem hersveitir Bandaríkjanna og NATO drápu saklaust fólk eins og fugla.
Til dæmis drápu þeir nýlega níu börn í Kunar héraði sem voru úti að safna eldiviði í fjöllunum. Eitt af óteljandi fjöldamorðum á saklausum borgurum átti sér stað um miðjan febrúar á þessu ári þegar hersveitir undir forystu Bandaríkjanna drápu 65 saklausa þorpsbúa, flestir konur og börn. Í þessu tilviki eins og mörgum öðrum hélt NATO því fram að þeir hefðu aðeins drepið uppreisnarmenn, jafnvel þó að yfirvöld á staðnum viðurkenndu að fórnarlömbin væru óbreyttir borgarar. Til að koma í veg fyrir að staðreyndir kæmu fram handtóku þeir meira að segja tvo blaðamenn frá Al-Jazeera sem reyndu að heimsækja og segja frá vettvangi fjöldamorðanna.
Bandaríkin og NATO hafa reynt mikið að fela þessi dauða óbreytta borgara með því að kalla alla látnu hryðjuverkamenn eða uppreisnarmenn. Afganar líta á slíkar lygar sem annað slag frá þeirra hlið og móðgun við ástvini sína sem hafa verið myrtir á hrottalegan hátt.
Bandarískir embættismenn í röð hafa sagt að þeir muni standa vörð um óbreytta borgara og að þeir muni gæta varúðar, en í raun eru þeir aðeins varkárari í viðleitni sinni til að hylma yfir glæpi sína og stöðva birtingu þeirra í fjölmiðlum, þess vegna er aldrei tilkynnt um mörg hryllileg morð. Bandaríkin og NATO, ásamt skrifstofu aðstoð Sameinuðu þjóðanna í Afganistan, gefa venjulega tölfræði um dauðsföll óbreyttra borgara sem vanmeta fjölda drepna af hernámsliðinu. Raunin er hins vegar sú að dauðsföllum óbreyttra borgara hefur fjölgað síðan Obama fjölgaði bandarískum hermönnum í Afganistan. Svokölluð „bylgja“ forsetans hefur aðeins leitt til ofbeldis frá öllum hliðum.
Trúðu það eða ekki, hernámsherinn hefur meira að segja reynt að kaupa upp fjölskyldur fórnarlamba þeirra og boðið 2000 Bandaríkjadali fyrir hvern fjölskyldumeðlim sem drepinn er. Líf Afgana er ódýrt fyrir Bandaríkin og NATO, en sama hversu mikið þeir voru að bjóða viljum við ekki fá blóðpeninga þeirra.
Þegar þú veist allt þetta og þegar þú hefur séð hræðilegu myndirnar af „drápsliðinu“ muntu skilja betur hvers vegna Afganar hafa snúist gegn þessari hersetu. Stjórn Karzai, sem er uppfull af illræmdustu grimmustu stríðsherrum Norðurbandalagsins, er hataðri en nokkru sinni fyrr, því hún stjórnar aðeins með hótunum, spillingu og hjálp hernámshersins og Afganar eiga miklu betra skilið en þetta.
Allt þetta þýðir þó ekki að fleiri Afganar styðji afturhaldssama svokallaða andspyrnu talibana, sem halda líka áfram að drepa saklausa Afgana með sjálfsmorðssprengjuárásum. Við erum að sjá vaxandi, við mjög erfiðar aðstæður, af annarri andspyrnu, undir forystu námsmanna, kvenna og venjulegs fátæks fólks í Afganistan. Þeir fara út á götur til að mótmæla fjöldamorðum á almennum borgurum og krefjast þess að stríðinu verði hætt. Mótmæli sem þessi voru nýlega haldin í Kabúl, Marzar-e-Sharif, Jalalabad, Kunar, Herat og víðar í landinu.
Þessi mótspyrna er innblásin af hreyfingum í öðrum löndum eins og Egyptalandi og Túnis - við viljum sjá "lýðveldi" í Afganistan líka. Og auðvitað þurfum við stuðning og samstöðu friðelskandi þjóðarvalds í NATO-löndunum líka. Margar nýjar raddir eru að tala gegn þessu dýra og hræsnisfulla stríði í Afganistan. Þar á meðal eru nokkrir hermenn úr NATO-herjum.
Þegar ég heimsótti Bretland síðast, varð ég þess heiðurs aðnjótandi að hitta Joe Glenton, samviskusömur sem sat marga mánuði í fangelsi fyrir andstöðu sína gegn stríðinu í Afganistan. Um tíma sinn í fangelsi sagði Glenton: „Í núverandi loftslagi lít ég á það sem heiðursmerki að hafa afplánað fangelsisdóm.
Þannig að á meðan heimurinn horfir skelfingu lostinn á myndirnar „drepa liðið“, er hugrekki og mannúð Joe mikilvæg áminning um að stríðið í Afganistan þarf ekki að vara að eilífu.
Útgáfa af þessari grein var fyrst birt af forráðamaðurinn.
Talsferð Malalai Joya um Bandaríkin stendur yfir til 17. apríl 2011. Til að fá fulla dagskrá skaltu heimsækja heimasíðu afgönsku kvennatrúboðsins.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja