I eru nýkomnir úr heimsókn þarna hinum megin, þar sem þrír af okkar tryggustu félögum greiða sektina fyrir hollustu sína við málstað verkalýðsins. Þeir hafa áttað sig á því, eins og mörg okkar, að það er stórhættulegt að nýta stjórnarskrárbundinn málfrelsi í landi sem berst fyrir því að gera lýðræði öruggt í heiminum.
Ég geri mér grein fyrir því að þegar ég talaði við þig síðdegis í dag, þá eru vissar takmarkanir sett á málfrelsi. Ég hlýt að vera ákaflega varkár, skynsamur, hvað ég segi, og enn varkárari og varkárari hvernig ég segi það. Ég get kannski ekki sagt allt sem ég hugsa; en ég ætla ekki að segja neitt sem mér finnst ekki.
Ég vil frekar þúsund sinnum vera frjáls sál í fangelsi en að vera sjúkur og huglaus á götum úti. Þeir mega setja þessa stráka í fangelsi - og sum af okkur hinum í fangelsi - en þeir geta ekki sett sósíalistahreyfinguna í fangelsi. Þessir fangelsisstangir skilja líkama sinn frá okkar, en sálir þeirra eru hér síðdegis í dag. Þeir eru einfaldlega að borga þá refsingu sem allir menn hafa greitt á öllum öldum sögunnar fyrir að standa uppréttur og leitast við að greiða leið að betri kjörum fyrir mannkynið.
Ef það hefði ekki verið fyrir menn og konur sem áður hafa haft siðferðilega hugrekki til að fara í fangelsi, værum við enn í frumskógum.
Þeir segja okkur að við búum í miklu frjálsu lýðveldi; að stofnanir okkar séu lýðræðislegar; að við séum frjálst og sjálfstætt fólk. Þetta er of mikið, jafnvel fyrir grín. En það er ekki efni til léttúðar; það er ákaflega alvarlegt mál.
Um daginn dæmdu þeir Kate Richards O'Hare til refsivistar í fimm ár. Hugsaðu þér að dæma konu í refsivist einfaldlega fyrir að tala. Bandaríkin, undir plútókratískri stjórn, eru eina landið sem myndi senda konu í fimm ára fangelsi fyrir að nýta sér málfrelsi. Ef þetta eru landráð, leyfðu þeim að nýta það sem best.
Hver skipar alríkisdómara okkar? Fólk? Í allri sögu landsins hefur verkalýðurinn aldrei nefnt alríkisdómara. Það eru 121 af þessum dómurum og hver einmana heldur stöðu sinni, embættistíð sinni, með áhrifum og völdum fyrirtækjafjármagns. Fyrirtækin og sjóðirnir ráða ráðningu þeirra. Og þegar þeir fara á bekkinn fara þeir, ekki til að þjóna fólkinu, heldur til að þjóna þeim hagsmunum sem setja það og halda því þar sem þeir eru.
Af hverju, um daginn, með fimm atkvæðum gegn fjórum - eins konar vitleysuleikur - komdu sjö, komdu 'leven - þeir lýstu barnavinnulöggjöfina í bága við stjórnarskrá - lög tryggð eftir tuttugu ára menntun og æsing allra tegund fólks.
Og þó, með eins meirihluta, hæstiréttur hópur lögfræðinga í fyrirtækjum, með aðeins einni undantekningu, þurrka þessi lög úr lagabókunum - og þetta í okkar svokallaða lýðræði - svo að við getum haldið áfram að mala hold og blóð og bein smávaxinna barna í gróða fyrir Junkers á Wall Street.
Og þetta í landi sem státar af því að berjast fyrir því að gera heiminn öruggan fyrir lýðræði! Saga þessa lands er skrifuð í blóð bernskunnar sem iðnaðarherrar hafa myrt.
Þetta eru ekki smekkleg sannindi fyrir þá. Þeim líkar ekki að heyra í þeim; og það sem meira er, þeir vilja ekki að þú heyrir þá. Og þess vegna stimpla þeir okkur sem óæskilega borgara og sem óhollustu og svikara.
Ef við værum raunverulegir svikarar - svikarar við fólkið og velferð þess og framfarir, þá væri litið á okkur sem einstaklega virðulega borgara lýðveldisins; við myndum gegna háum embættum, hafa höfðinglegar tekjur og hjóla í eðalvagnum; og okkur yrði bent á sem hina útvöldu sem hafa náð árangri í lífinu í sæmilegri leit og verðugir til eftirbreytni af æsku landsins. Það er einmitt vegna þess að við erum ótrú við svikarana sem við erum trygg við fólk þessarar þjóðar.
Stríð í gegnum tíðina hafa verið háð fyrir landvinninga og rán. Á miðöldum, þegar lénsherrarnir, sem bjuggu í kastalunum, sem enn má sjá turna meðfram Rín, ákváðu að stækka ríki sín, auka völd sín, álit og auð, lýstu þeir yfir stríði hver á annan.
En þeir sjálfir fóru ekki í stríð frekar en nútíma lénsherrar, barónarnir á Wall Street fara í stríð. Feudal barónar miðalda, efnahagslegir forverar kapítalista okkar tíma, lýstu yfir öllum styrjöldum. Og ömurlegir þjónar þeirra háðu allar orrustur.
Fátækum, fáfróðu serfunum hafði verið kennt að virða húsbændur sína; að trúa því að þegar húsbændur þeirra sögðu hver öðrum stríð á hendur, þá væri það þjóðrækin skylda þeirra að falla hver á annan og skera hver á annan á háls til ágóða og dýrðar þeirra höfðingja og baróna sem sýndu þá fyrirlitningu.
Og það er stríð í hnotskurn. Meistarastéttin hefur alltaf lýst yfir stríðum; fagstéttin hefur alltaf háð baráttuna. Meistarabekkurinn hefur haft allt að vinna og engu að tapa, á meðan fagstéttin hefur engu að vinna og öllu að tapa - sérstaklega lífi sínu.
Þeir hafa alltaf kennt ykkur og þjálfað að trúa því að það sé þjóðrækin skylda ykkar að fara í stríð og láta slátra ykkur að þeirra stjórn. En í allri heimssögunni hefur þú, fólkið, aldrei haft rödd í að lýsa yfir stríði, og svo undarlegt sem það virðist vissulega, hefur aldrei verið lýst yfir stríði af hálfu nokkurrar þjóðar á neinum aldri af fólkinu.
Hvílíkt hrós er það fyrir sósíalistahreyfinguna að vera svona ofsótt í þágu sannleikans! Sannleikurinn einn mun gera fólkið frjálst. Og þess vegna má ekki leyfa sannleikanum að ná til fólksins. Sannleikurinn hefur alltaf verið hættulegur stjórn fangarans, arðræningjans, ræningjans.
Því verður að bæla sannleikanum miskunnarlaust niður. Þess vegna eru þeir að reyna að eyðileggja sósíalistahreyfinguna; og í hvert sinn sem þeir slá höggið bæta þeir þúsund nýjum röddum við gestgjafana sem boða að sósíalismi sé von mannkyns og sé kominn til að frelsa fólkið frá endanlegri þrælkun sinni.
Það eru minnihlutahóparnir sem hafa skapað sögu þessa heims. Það eru þeir fáu sem hafa haft kjark til að taka sæti í fremstu röð; sem hafa verið nógu sannir við sjálfa sig til að tala sannleikann sem í þeim var; sem hafa vogað sér að andmæla hinni viðteknu skipan hlutanna; sem hafa aðhyllst málstað þjáninganna, erfiða fátæku; sem hafa haldið á lofti án tillits til persónulegra afleiðinga málstað frelsis og réttlætis. Það eru þeir, hinir hetjulegu, fórnfúsu fáu sem hafa skráð sig í sögu kynstofnsins og hafa rutt brautina frá villimennsku til siðmenningar.
Hjarta hins alþjóðlega sósíalista slær aldrei undan.
Þeir eru sífellt að tala um ættjarðarskyldu þína. Það er ekki þeirra heldur ættjarðarskylda þín sem þeir hafa áhyggjur af. Það er ákveðinn munur. Þjóðrækin skylda þeirra tekur þá aldrei að skotlínunni eða kastar þeim í skotgrafirnar.
Og nú eru þeir meðal annars að hvetja þig til að „rækta“ stríðsgarða, á sama tíma og stríðsskýrsla stjórnvalda sem nýlega var gefin út sýnir að næstum 52 prósent af ræktanlegum, ræktanlegum jarðvegi er ónotaður af húsráðendum, spákaupmönnum og gróðamenn. Þeir sjálfir rækta ekki jarðveginn. Þeir gætu það ekki ef þeir vildu.
Þeir leyfa ekki öðrum að rækta það. Þeir halda því aðgerðalausu til að auðga sjálfa sig, til að vaska milljónir dollara af óunninni aukningu. Hver er það sem gerir þetta land verðmætt á meðan það er girt og haldið úr notkun? Það er fólkið. Hver setur þessa gífurlegu verðmætasöfnun í vasann? Húsráðendur. Og þessir leigusalar sem strita ekki og spinna ekki eru æðstu meðal amerískra „þjóðrækinna“.
Í framhjáhlaupi legg ég til að við stoppum augnablik til að hugsa um hugtakið „leigusali“. "Leigjandi!" Drottinn landsins! Drottinn landsins er svo sannarlega ofurpatriot. Þessi herra sem nánast á jörðina segir þér að við séum að berjast í þessu stríði til að gera heiminn öruggan fyrir lýðræði - hann sem útilokar allt mannkyn frá einkaeign sinni; hann sem hagnast á kostnað fólksins sem hefur verið drepið og limlest um margfaldar þúsundir, undir því yfirskini að vera hinn mikli ameríski ættjarðarfaðir.
Það er hann, þessi sami ættjarðarvinur sem er í raun erkióvinur fólksins; það er hann sem þú þarft að þurrka frá völdum. Það er hann sem er mun meiri ógn við frelsi þitt og vellíðan en prússnesku Junkers hinum megin við Atlantshafið.
Stríð gerir alla slíka glæpi og hneykslan mögulega. Og stríð kemur þrátt fyrir fólkið. Þegar Wall Street segir stríð segja fjölmiðlar stríð og prédikunarstóllinn fylgir strax á eftir með "amen".
Það sem þið verkamenn þurfið er að skipuleggja, ekki eftir handverkslínum heldur eftir byltingarkenndum iðnaðarlínum. Allir starfsmenn í tiltekinni atvinnugrein, óháð iðn eða starfi, ættuð að vera í einu og sama stéttarfélagi.
Pólitískar aðgerðir og iðnaðaraðgerðir verða að bæta við og halda uppi hvort öðru. Þú munt aldrei kjósa sósíalíska lýðveldið til að vera til. Þú verður að leggja grunninn að iðnaðarskipulagi. Iðnaðarsambandið er forveri iðnaðarlýðræðis. Í búðinni þar sem verkamenn eru tengdir er þar sem iðnaðarlýðræði á sér upphaf. Skipuleggðu í samræmi við atvinnugreinar þínar! Komdu saman í hverri deild iðnaðarþjónustu! Sameinuð og sameinuð í þágu almannaheilla máttur þinn er ósigrandi.
Þegar við sameinumst og vinnum saman á iðnaðarsviðinu og þegar við kjósum saman á kjördag munum við þróa æðsta vald þeirrar stéttar sem getur og mun koma á varanlegum friði í heiminum. Við munum þá hafa gáfur, hugrekki og kraft til okkar mikla verkefnis.
Þegar fram líða stundir verður iðnaður skipulagður á samvinnugrundvelli. Við munum sigra almannavaldið. Vér skulum þá flytja eignarbréf járnbrautanna, símalínanna, námurnar, myllurnar og stóriðnaðinn til fólksins í sameiginlegri aðstöðu þeirra; við munum eignast öll þessi félagslegu tól í nafni fólksins. Við munum þá hafa iðnaðarlýðræði. Við verðum frjáls þjóð þar sem ríkisstjórnin er af og með og fyrir fólkið.
Og nú skulum við öll gera skyldu okkar! Kallurinn hljómar í eyrum okkar og við getum ekki hvikað án þess að vera dæmd fyrir landráð við okkur sjálf og okkar stóra málstað. Ekki hafa áhyggjur af ákæru um landráð til húsbænda þinna, heldur hafa áhyggjur af landráðinu sem snertir þig. Vertu samkvæmur sjálfum þér og þú getur ekki verið svikari við nokkurt gott málefni á jörðinni.
Þegar fram líða stundir mun stundin renna upp og þessi mikla málstaður sigri – sá mesti í sögunni – mun boða frelsun verkalýðsins og bræðralag alls mannkyns.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja