Klukkan 7:30, aðeins nokkrum klukkustundum eftir kl New York Times kom á götuna 6. ágúst, með forsíðufrétt um erfiðleikana sem handhafar undirmálslána áttu í, var húsnæðislánamiðlarinn Jack Kunkel fyrir framan tölvuna sína, greinilega í uppnámi. Greininni hafði fylgt mynd af Nicole Brownlee, Afríku-amerískri konu sem barðist við eignaupptöku á heimili sínu. „Nú þegar húsnæðislánamarkaðurinn er orðinn súr, flæða fjölmiðlar yfir lesendur með aumkunarverðum sögum af lántakendum, undantekningarlaust öldruðum svörtum konum, sem voru ósátt við að taka húsnæðislán,“ skrifaði Kunkel til Times, áfram og álykta: „Konan í þessari grein bjó um rúmið sitt og nú þarf hún að sofa í því. Hún getur ekki komist út úr því með því að leika hlutverk hinna óheppnuðu-aldruðu-Svartu konu, soguð af klókur-talandi húsnæðislánamiðlara.“ Það hljóp undir titlinum „Mortgage Woes“ í athugasemdahluta lesenda þessa dags í netútgáfu blaðsins.
Fröken Brownlee var reyndar ekki sú manneskja sem kom fram í mjög fróðlegri grein Gretchen Morgenson. Það væri Dianne Brimmage (engin mynd) af Alton, ill., fyrrverandi lyftarastjóra í nýlokuðu Owens-Brockway glergámaverksmiðjunni í nærliggjandi Godfrey. „Lántakandi í góðri stöðu síðan 1998, sagði að staðbundinn miðlari hafi sannfært hana um að sameina skuldir sínar í fastvaxtaláni upp á $65,000 árið 2003,“ sagði Morgenson. „En við lokunina var henni kynnt veð með breytilegum vöxtum frá Argent Mortgage Company, með lága kynningarvexti í tvö ár. Þegar hún andmælti fullvissaði miðlarinn hana um að vextir myndu lækka og hún gæti fengið betra lán með föstum vöxtum síðar. Hún sagðist trúa honum." Ekki var minnst á þjóðernisuppruna frú Brimmage.
Það er rétt að Afríku-Ameríkanar og eldri borgarar eru óhóflega hluti þeirra sem verða fyrir áhrifum af núverandi húsnæðislánakreppu. Það á líka við um Latinó og Asíubúa á öllum aldri. Og eignanámið og brottreksturinn sem nú er í gangi - sem búist er við að muni aukast það sem eftir er af árinu - mun skilja eftir sig slóð félagslegrar eyðileggingar um þessi samfélög. En þungi harmleiksins mun falla á fullt af fólki sem er hvorki kvenkyns, minnihlutahópar né aldraðir. Það er að eyðileggja fyrir einstaklinga og fjölskyldur verkalýðsins.
Gróf neikvæð innspýting kynþáttar Kunkels inn í myndina er aðeins lýsandi fyrir mynstur viðbragða við undirmálslánaklúðrinu sem leitast við að fría fjármálageirann ábyrgð og leggja hann á herðar fórnarlamba hans. Efnahagsleg óvissa og hræringar sem milljónir standa frammi fyrir þegar lánsfjárbólan springur er ekki bundin við húsnæðisgeirann. Hér eru tveir aðrir þættir sem þarf að hafa í huga:
Heilbrigðisskuldir
Hafðu í huga að mörg af undirmálslánum sem vinnandi fólk hefur tekið undanfarin ár voru til að standa straum af kostnaði við hækkandi heilbrigðisútgjöld. Einnig hefur misbrestur á sumum til að standa undir stighækkandi stillanlegum húsnæðislánum sínum, í mörgum tilfellum, verið afleiðing af óvæntum lækniskostnaði. Nú eru ógreiddir sjúklingareikningar orðnir stórt vandamál sem heilbrigðiskerfi landsins stendur frammi fyrir. „Undanfarin ár hafa vinnuveitendur í auknum mæli snúið sér að heilbrigðisáætlunum þar sem sjúklingur greiðir hluta af umönnunarkostnaði úr eigin vasa, sagði Financial Times 6. ágúst. „Áætlanunum var ætlað að stemma stigu við auknum kostnaði vátryggjenda og vinnuveitenda með því að gera neytendum grein fyrir því hversu mikið heilbrigðisþjónustan þeirra kostaði, en ein afleiðingin hefur verið aukning á slæmum skuldum.
„Bandarísk sjúkrahús eru að sjá tvöfalda hækkun á heimsóknum ótryggðra sjúklinga á móti vátryggðum,“ sagði blaðið. „En ört vaxandi hluti af slæmum skuldum sjúkrahúsa er frá fólki með sjúkratryggingu.
Bifreiðaskuld
Hvað með undirmáls bílalán?
„Subprime bílalán hafa vaxið hratt, meðal annars þökk sé Citigroup, Capital One, Household og öðrum stórum fjármálastofnunum sem hafa þrýst inn á markaðinn,“ skrifaði Michael Hudson nýlega í tímaritið Suðurútsetning. „Seðlabankinn áætlar að markaðurinn fyrir undirmálslán fyrir bíla hafi meira en fjórfaldast á aðeins áratug og stækkað í 65 milljarða dollara á ári. Sumir leiðtogar iðnaðarins telja að markaðurinn sé jafnvel stærri en seðlabankinn telur - 125 milljarða dollara eða meira á ári. Hudson hélt áfram að hafa í huga að „athugun á málaferlum og fræðilegum rannsóknum víðsvegar um landið gefur vísbendingar um að verstu misnotkunin sé oftast beint að Afríku-Ameríku, Rómönsku, öldruðum, verkamannastétt eða viðskiptavinum með skerta lánstraust. Margir söluaðilar og lánveitendur telja þessa neytendur hafa færri valkosti, minni fjárhagsreynslu og skerta tilfinningu fyrir réttindum á markaði, sem gerir þá líklegri til að vera örvæntingarfullir eða viðkvæmir þegar kemur að því að loka samningnum. “
„Og tilboðin sem verið er að loka á mörgum bílalóðum eru ekki falleg. Undirmálslántakendur greiða oft vexti á bilinu 17 til 25 prósent af bílalánum, samanborið við eins tölustafa vexti fyrir lántakendur með gott lánstraust og sterka samningshæfileika,“ skrifaði Hudson. „Þetta er ekkert smámál; munurinn á því að borga samkeppnishæf verð eða undirmálsgjald getur þýtt $3,000, $4,000 eða meira í aukafjármögnunargjöldum á fimm ára, $10,000 notaðum bílaláni. Þessir viðskiptavinir eru líka líklegri til að miða við sölumenn og lánveitendur fyrir fjölda of dýrra aukahluta eins og lánatryggingar, vegaaðstoðaráætlanir, framlengdar ábyrgðir og þjónustusamninga.
„Ekki má sleppa því, bílafjármögnunariðnaðurinn – sem á áberandi hátt hunsar mistök jafnaldra sinna í húsnæðislánum – miðar á undirmálslántakendur sem aldrei fyrr,“ skrifaði sjálfstætt starfandi rithöfundurinn Matthew C. Keegan nýlega á bloggið sitt. „Hins vegar eru þessir lánveitendur nú með handhægt tæki í vopnabúrinu sínu til að þvinga lántakendur til að borga: mörg ökutæki eru búin einingu undir mælaborðinu sem er hönnuð til að gera bílinn óvirkan ef lánsgreiðsla er á gjalddaga. Hversu skelfilegt er það?
Og svo er það málið um gjaldþrotalagafrumvarpið sem þingið samþykkti með atkvæðagreiðslu tvíhliða fyrir nokkrum árum. Ég spurði einu sinni áberandi og virtan hagfræðing hvort líkur væru á því að það væri ýtt í gegn af þeim í fjármálageiranum sem sáu fyrir núverandi skuldakreppu. Hann hélt það ekki en ég hef samt mínar efasemdir. „Vaxandi vanskil á húsnæðislánum verða líklega fylgt eftir af vaxandi gjaldþrotum neytenda og þar með fyrsta stóra prófið á alríkislögunum um gjaldþrotaskipti frá 2005. New York Times sagði ritstjórnarlega 14. júlí. "Snemma vísbendingar eru um að lág- til meðaltekjulántakendum verði refsað ótilhlýðilega."
Erfiðir tímar virðast vera framundan.
BlackCommentator.com Ritstjórnarmeðlimur Carl Bloice er rithöfundur í San Francisco, meðlimur í landssamhæfingarnefnd bréfanefnda fyrir lýðræði og sósíalisma og starfaði áður fyrir heilbrigðisstéttarfélag. Ýttu hér að hafa samband við herra Bloice.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja