Hvatirnar að baki Árás Ísraela á Sýrland miðvikudaginn eru enn jafn óljós og eðli skotmarksins. En tvennt virðist ljóst. Það var tengt löngu stríði Ísraels við Hezbollah í Líbanon frekar en einhverja löngun til að grípa inn í átökin í Sýrlandi. Samt var árásin einnig áminning um að órói í Sýrlandi hefur hættulega ófyrirsjáanlegar afleiðingar á svæðinu.
Það er því brýnna að finna raunhæfa pólitíska lausn. Svo það var gott að heyra að Moaz al-Khatib, sem leiðir sýrlenska þjóðarbandalagið – hópur útlaga sem styður vopnuð íhlutun gegn sýrlenskum stjórnvöldum og nýtur stuðnings Vesturlanda og Arabaríkja við Persaflóa – er nú talsmaður viðræður við íbúa Basher al-Assad. Þetta er ekki skoðun leiðtoga Frakklands, Bretlands og Bandaríkjanna eða flestra sýrlenskra samstarfsmanna Khatibs, sem tala óljóst um pólitíska niðurstöðu en meina aðeins einhliða uppgjöf Assads.
Óraunhæf lína þeirra var aftur til sýnis á mánudaginn, þegar Frakkland hýsti svokallaða Vinir Sýrlands. Greining þess var dökk. Ríkisstofnanir eru að hrynja, íslamistahópar hasla sér völl, sífellt fleiri Sýrlendingar deyja og engin bylting er í sjónmáli. „Við getum ekki látið byltingu sem hófst sem friðsamleg og lýðræðisleg mótmæli úrkynjast í átök vígasveita,“ sagði Laurent Fabius, utanríkisráðherra Frakklands, jafnvel þegar hann talaði um aukna aðstoð á vígvellinum.
Nokkrir borgaralegir hópar sem hafna vopnaðri baráttu voru jafn svartsýnir á fundi í Genf. Þeirra er rödd veraldlegra gáfumanna í Sýrlandi, sem eru á móti erlendum hernaðaríhlutun og styðja vopnahlé og samningalausn á þeim nótum sem Lakhdar Brahimi, sáttasemjari SÞ/Arabíska bandalagsins, er að reyna að miðla. Vegna þess að þeir styðja ekki vesturlínuna hafa þeir tilhneigingu til að vera hunsuð af erlendum stjórnmálamönnum.
Margir búa í Sýrlandi. Reyndar hefði liðsauki þeirra í Genf verið áhrifameiri ef Svisslendingar hefðu ekki neitað um vegabréfsáritanir fyrir tæplega 60 manns. Rajaa al-Nasser, sýrlenskur lögfræðingur frá National Coordination Body for Democratic Change, segir að svissneskur embættismaður hafi sagt sér að ástæðan væri pólitísk. Haytham Manna, leiðtogi erlendra álma NCB, telur að Frakkar hafi beðið Svisslendinga um að koma í veg fyrir innherja sem gætu stungið í stúf við goðsögnina um að skjólstæðingar Vesturlanda séu fulltrúar allra sýrlenskra skoðana. Ekki var hægt að tjá sig um svissneska utanríkisráðuneytið.
Andstæðingar Assads sem ekki eru ofbeldisfullir kvíða mest fyrir því hvort þeir eigi að samþykkja nýlega endurnýjað tilboð hans um „þjóðarviðræður“. Nokkrir hafa setið í fangelsi í mörg ár og vantreysta stjórnvöldum. En þegar mannfall heldur áfram að aukast, unnu þeir stjórnarandstöðumenn sem aðhyllast samningaviðræður sigur í Genf og kölluðu eftir viðræðum um nýja stjórnarskrá og bráðabirgðastjórn.
Á sama tíma, öllum að óvörum, á miðvikudaginn komu Persaflóaríkin - ekki venjulega stórir hjálparveitendur - með megnið af peningunum til að fjármagna beiðni SÞ um 1.5 milljarða dala til að hjálpa heimilislausum Sýrlendingum í landinu og í flóttamannabúðum erlendis. Bretland bætti við 50 milljónum dala. Þó þetta sé mikilvægt, hafa breskir ráðherrar verið þöglir eins og vinir þeirra á Persaflóa um raunverulega orsök mannúðarslyssins. Til að hlusta á þá mætti halda að sýrlensk stjórnvöld beri alla sök.
In 2011 Sýrlenskar hersveitir skutu beinum skotum á óvopnaða mótmælendur, og notkun þeirra á stórskota- og loftsprengjum hefur oft verið óhófleg, eins og rússneskir ráðherrar hafa einnig sagt. En kreppan hefur dýpkað vegna vopna og skipulagshjálpar sem arabísk og vestræn stjórnvöld hafa veitt. William Hague gæti lýst því yfir að Bretland útvegi aðeins „ódrepandi búnað“, en þetta er fáfræði. Með því að styðja aðra hliðina í vopnaðri uppreisn og aðstoða við hervæðingu með vettvangsútvörpum og gervihnattabúnaði er Bretland með blóð á höndum.
Að gefa rausnarlega til að fæða og hýsa heimilislausa borgara mun hjálpa, en Sýrlendingum væri betur borgið með skynsamlegri pólitík en góðgerðarstarfsemi - vopnasölubanni til beggja hliða og alvarlegar tilraunir til að sannfæra uppreisnarmenn og stjórnvöld um að hernaðarsigur sé blekking. Sýrlenska þjóðarbandalagið er háð erlendum stuðningi. Nú er kominn tími fyrir vesturlönd að segja vinum sínum að vinna með Brahimi að vopnahléi og að Rússar og Íranar leggi sama mál fram við Assad. Tvær tilraunir til vopnahlés skiluðu litlum árangri í fyrra vegna þess að uppreisnarmenn og styrktaraðilar þeirra tóku þær ekki alvarlega. Nú er þörf á miklu viðvarandi átaki.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja