Íbúar Úkraínu hafa staðið frammi fyrir erfiðum áskorunum en samt hafa þeir sannað getu sína til að berjast fyrir réttinum til að ákveða eigin örlög og staðráðinn í að verja landið og binda enda á stríðið eins fljótt og auðið er. Yfirvöld og fulltrúar markaðs-fundamentalískrar hugmyndafræði, ásamt stórfyrirtækjum, halda áfram að knýja fram efnahagslíkan sem miðar að því að hagnast minnihluta á kostnað velferðar hreins meirihluta. Í þessu líkani eru launþegar algjörlega undirgefnir vilja vinnuveitenda sinna, á meðan félagsleg og eftirlitshlutverk ríkisins eru afnumin vegna „viðskiptaþarfa“, „samkeppni“ og „frjáls markaðar“.
Landið okkar á skilið fyrirkomulag eftir stríð þar sem mannsæmandi vinna, áreiðanlegt félagslegt verndarkerfi, menntun á viðráðanlegu verði, húsnæði og læknisfræði verða í forgangi. Úkraínumenn hafa þegar séð hversu nauðsynleg opinber fyrirtæki eins og Ukrzaliznytsia í ríkiseigu geta verið til að lifa af og hafa einnig fundið fyrir því hversu sársaukafullt afnám hafta á matvælum, húsnæði og eldsneytisverði getur verið.
Það þarf flokk til að innleiða aðra sýn á Úkraínu - lýðræðislega, félagslega og sósíalíska. Þessi flokkur myndi vernda og sameina verkalýðinn og þá sem ekki hafa forréttindi, þá sem nú skortir pólitíska fulltrúa og þjást af stöðugri misnotkun. Slíkur aðili verður að vernda hreinan meirihluta vinnandi fólks fyrir fyrirmælum vinnuveitenda.
Lokamarkmið slíks stjórnmálaafls verður að vera frelsun mannkyns og róttæk lýðræðisvæðing efnahags-, stjórnmála-, þjóðlífs- og félagslífs. Flokkurinn myndi beita sér fyrir því að vald yfir atvinnulífinu yrði flutt frá einkaeigendum og stjórnendum fyrirtækja til verkalýðsfélaga og samfélaga. Ákvarðanataka og dreifing efnahagslegra gæða verður að vera í þágu alls samfélagsins, ekki fjármagnseigenda. Til þess þarf að byggja upp atvinnulífið á grundvelli opinbers fremur en einkaeignar.
Þegar stríðið braust út hafa ólígarkar og aðrir helstu fjármagnseigendur flúið ríkið. Það var almenningur, þar á meðal skipulögð launþega, sem var fulltrúi stærsta hluta borgaralegs samfélags, sem stóð upp til að verja landið. Því miður, þrátt fyrir þá staðreynd að verkalýðsstéttin sé kjarninn í úkraínskri andspyrnu gegn rússneskri heimsvaldastefnu, halda yfirvöld okkar áfram að knýja fram löggjöf sem miðar að því að takmarka þátttöku þeirra í ákvarðanatöku og kalla þannig fram frekari félagsleg átök, grafa undan varnargetu og ráðast á lýðræðisleg réttindi meirihlutans til verndar ríkjandi minnihluta. Andfélagslegar ákvarðanir eru réttlættar af hernaðarþörf, þó að í reynd hafi flest vel heppnuð stríðsefnahagsmál í heiminum byggt á meginreglum félagslegs ríkis og félagslegrar umræðu.
Stríðið hefur skapað ný form sjálfsskipulags og grasrótarpólitík. Virkjun þjóðarinnar til frelsisstríðsins efldi tilfinningu fólks fyrir sameiginlegum málstað og gerði þeim ljóst að það er venjulegu fólki að þakka, ekki ólígarkum eða atvinnulífi, sem þetta land er til. Stríðið gjörbreytti félagslegu og pólitísku lífi í Úkraínu og við megum ekki láta eyða þessum nýju formum félagsskipulags heldur þvert á móti auka þau.
Jákvæð merki var víðtækur stuðningur við kröfuna um að afskrifa erlendar skuldir Úkraínu, sem leiddi til frystingar þeirra að lokum, og stuðningur stærstu verkalýðssamtaka heimsins og lýðræðislegra vinstriflokka við kröfur um að útvega Úkraínu vopn og berjast gegn verkalýðshreyfingum. lögum.
Það er kominn tími á breytingar í úkraínskum stjórnmálum. Við köllum eftir nýjum fjöldaflokki sem mun standa fyrir skipulagðri verkalýðs-, grasrótar- og lýðræðishreyfingum sem sameinast um róttækt verkefni um að umbreyta samfélaginu á grundvelli alhliða frelsis, almenningseigna og lýðræðis.
Þar til nýlega vanmatu margir í heiminum Úkraínu og litu fram hjá huglægni íbúa þess. Nú þegar landið í öllum sínum tungumála-, þjóðernis- og menningarlegum fjölbreytileika hefur sameinast um vopnaða baráttu fyrir réttinum til að ákveða örlög sín með eigin sjálfsskipulagi, er kominn tími til að útskýra fyrir viðskipta- og stjórnmálaelítum okkar að það er ekki þeir heldur verkalýðsfólkið sem er úkraínska þjóðin sem verður að ákveða hvernig við byggjum landið okkar.
Sotsialnyi Rukh telur að forgangsröðunin í baráttunni fyrir þessu verði að vera:
1. Fullkominn sigur og öryggi fyrir Úkraínu.
Nú verður að sigra rússneska herinn, þetta er forsenda fyrir lýðræðislegri og félagslegri þróun bæði lands okkar og heims.
Til að varðveita sjálfstæði og lýðræði þarf fyrst og fremst að þróa eigin varnarviðbúnað. Á þessum grundvelli, Byggt verður upp nýtt alþjóðlegt öryggiskerfi til að vinna gegn öllum birtingarmyndum heimsvaldasinnaðrar yfirgangs í heiminum. Úkraína þarf á áætlun að halda til að endurheimta iðnaðarframleiðslu og vísindafreka varnarmál og tengdan iðnað.
2. Félagslega miðuð endurreisn Úkraínu.
Nýfrjálshyggjuöfl eru að reyna að knýja fram sýn sína á Úkraínu eftir stríð, land sem tilheyrir stórfyrirtækjum, ekki þjóðinni og hefur hvorki félagslega vernd né tryggingar. Ólíkt því teljum við nauðsynlegt að beita sér fyrir endurreisninni sem leggur áherslu á stigvaxandi þróun lífskjara meirihluta íbúa og félagslegra innviða okkar, veitingu efnahagslegra trygginga. Endurreisn verður að vera vistfræðileg, félagsleg, dreifð og lýðræðisleg, innifalin og femínísk.
Einkum er þjóðnýting lykilfyrirtækja undir verkamanna- og opinberu eftirliti nauðsynleg. Að auki teljum við mikilvægt og talsmenn fyrir innleiðing opins bókhalds í öllum fyrirtækjum, óháð eignarhaldi, þátttöku starfsmanna í stjórnun þeirra, stofnun sérstakra kjörinna stofnana og nefnda til að nýta þennan rétt. Spillt áætlanir um að flytja aflandshagnað af útflutningi á járngrýti, málmum og landbúnaðarvörum verður að skattleggja. Almennt séð þarf skattlagning að vera stighækkandi til að fjármagna félagslegt svið og þróun atvinnulífsins. Annað skref ætti að vera innleiðing á leiðbeinandi og beinni áætlanagerð fyrir skipulagða, stöðuga og fullkomnari þróun atvinnulífsins.
Afnema verður viðskiptaleyndarmál. Í Úkraínu getur aðeins verið ein tegund af leyndarmálum, hernaðarleg, aðgangur að þeim er stjórnað af ríkinu, en allar aðrar upplýsingar um störf fyrirtækja, samtaka og ríkisstofnana ættu að vera opnar öllum borgurum.
Ekki síður mikilvægt er að vinna bug á múg og einelti á vinnustöðum, tryggja aðgengi að þolendum heimilisofbeldis aðgengi að skjóli, berjast gegn kynbundnu ofbeldi, berjast fyrir öruggum og stöðugum lífskjörum kvenna, transfólks og ótvíbura einstaklinga, tryggja jafnrétti í hernum og hernum. vinnustað, strangari ábyrgð á hatursglæpum og aukinn fulltrúa allra þjóðfélagshópa í ríkisstjórn.
3. Jafnaðarmannavæðing.
Lýðræðisvæðing á öllum stigum lífsins, útrýming áhrifa peninga og stórfyrirtækja á stjórnmál, auka fulltrúa og mikilvægi verkalýðsfélaga, þjóðlegra minnihlutahópa og samfélaga við völd og fulla þátttöku þeirra í ákvarðanatöku. Fjármagnseigendur og einstaklingar sem þeir fjármagna geta ekki verið varamenn fólks eða gegnt störfum í opinberri þjónustu og sveitarfélögum.
Stríð gerir það nauðsynlegt að takmarka ákveðin réttindi og frelsi til að vernda sjálfstæði og lýðræði. Hins vegar verðum við að krefjast þess að slíkar takmarkanir séu skýrt réttlætanlegar, þannig að þær verði ekki notaðar til misbeitingar valds þar sem hernaðarleg nauðsyn er ekki fyrir hendi.
Fulltrúar sveitarfélaga, einkum landvarnardeilda, verða að taka beinan þátt í að tryggja öryggi og lög og reglu á sama tíma og starfsemi þeirra verður að vera lýðræðislega og gagnsæ stjórnað með tilliti til almannahagsmuna.
Jafnaðarmannavæðing felur einnig í sér vernd vinnuréttinda samkvæmt bestu stöðlum sem gilda í Evrópulöndum, takmörkun á lengd vinnudags og samþykkt laga um vinnueftirlit.
Við þurfum að breyta innflytjendastefnunni til að auðvelda aðgengi að búsetu og koma í veg fyrir ósæmilega meðferð á útlendingum.
Orkuhagkvæmt og félagslegt húsnæði á viðráðanlegu verði, réttindi leigjenda, leigueftirlit, uppbygging innviða í þéttbýli og grænni borgir eru nauðsynleg. Auka sjálfstjórn í borgum, innleiða þætti beins lýðræðis, þróun almenningssamgangna og takmarka notkun einkasamgangna eru önnur nauðsynleg skref sem þarf að taka.
Að auki er þróun sjálfstjórnar nemenda afgerandi. Nemendur ættu að taka þátt í ákvarðanatöku í háskólum og öðrum námsstöðum og þróa tengslanet sjálfstæðra nemendafélaga.
Jafn mikilvægt er varðveisla og þróun úkraínska heilbrigðiskerfisins. Umbótum sem byggja á samkeppnis- og markaðsreglum frekar en aðgengi og gæðum þjónustu verður að ljúka. Auka þarf fjárframlög samhliða nútímavæðingu og tryggja stöðug og mannsæmandi laun starfsmanna sviðsins. Aðgangur að lyfjum á að vera ókeypis, markaðssetningu lyfja verður að hætta.
4. Sjálfsmynd og án aðgreiningar.
Hin nýja úkraínska sjálfsmynd, sem er að fæðast fyrir augum okkar, er fjölþjóðleg og fjölmenningarleg, því flestir Úkraínumenn, sem nú verja landið okkar, eru að minnsta kosti tvítyngdir. Fjöltyngi og fjölbreytni úkraínskrar þjóðmenningar verður að varðveita og þróast með áherslu á að úkraínska tungumálið verði alhliða leið til að skiptast á og framleiða þekkingu á öllum sviðum þjóðlífs, menningar, vísinda og tækni. Allur menningararfur mannkyns ætti ekki aðeins að verða aðgengilegur á úkraínsku, heldur ætti einnig að nota úkraínsku til að framleiða háþróuð bókmennta- og listaverk, vísindalega og tæknilega þekkingu á heimsvísu.
Það er nauðsynlegt að tryggja þróun úkraínskrar menningar og tungumáls í öllum sínum fjölbreytileika, félagslega stilla Úkraínuvæðingu, byggt á viðeigandi og hæfum opinberum fjármögnun menntunar, útgáfu, vinsælda vísinda, hátíða, menningarverkefna, kvikmynda o.fl.
Hlúa ætti að áhrifum úkraínskrar tungu á öllum sviðum þekkingar til að koma í veg fyrir að hún verði leyst af hólmi fyrir meira notað alþjóðlegt tungumál heimsins. Sem betur fer er úkraínska ekki aðeins tungumál sögu okkar, heldur einnig tungumál nútímavísinda, tækni, framleiðslu og varnar. Þjóðarvakning Úkraínu er ómöguleg án víðtækrar þróunar á öllum sviðum félagslífsins, þar á meðal hátækniframleiðslu, verkfræði og grundvallarrannsókna.
Vissulega þarf þátttaka þjóðlegra minnihlutahópa í stjórnmálum og að tryggja menningarréttindi þeirra, þróun og verndun menningar með færri ræðumönnum að vera hluti af þjóðarvakningunni. Barátta fyrir frelsi og rótfestustefna er fyrir öll þjóðerni í Úkraínu, sem felur í sér að samfélög þeirra taki þátt í fulltrúadeildum með raunveruleg pólitísk áhrif, hlutfallslega fjármögnun menningarstofnana og tungumálaþróun með töluverðum bætur fyrir skort á þjóðríki.
5. Alþjóðleg samstaða gegn heimsvaldastefnu og loftslagshamförum.
Þrátt fyrir að Úkraína sé stærsta land á meginlandi Evrópu er því hent út á jaðar svæðisstjórnmála. Þar sem það hefur engin áhrif á ákvarðanatöku er það minnkað í markaðstorg fyrir evrópsk ríki.
Vaxandi mótsagnir milli miðstöðvar fjármagnssöfnunar í hinu kapítalíska kerfi heimsins munu ekki hætta jafnvel eftir algjöra eyðileggingu rússneska heimsvaldaveldisins. Vinstrimenn í Evrópu og um allan heim reyndust vera hjálparvana og ráðalausir þegar yfirgangur Rússa í Úkraínu átti sér stað. Nema alþjóðlega sósíalíska hreyfingin geri sér grein fyrir mistökum sem hún hefur gert og byggir upp nýtt, sannkallað alþjóðasamstarf og samhæfingu, höfum við einfaldlega enga möguleika á að koma í veg fyrir vaxandi baráttu milli heimsvaldastefnunnar í framtíðinni.
Loftslagsslysið sem blasir við fyrir augum okkar krefst brýnna aðgerða. Mannkynið verður að virkja auðlindir til að hafna kolvetniseldsneyti strax og algjörlega. Fullkominni höfnun rússneskrar olíu og jarðgass verður að fylgja þróun endurnýjanlegra orkugjafa, en einnig kjarnorku, án hennar getur mannkynið ekki komist áfram í bili. Allar flutningar verða að breytast í rafdrif eins hratt og hægt er með áherslu á uppbyggingu almennings- og kapalsamgangna fremur en einka- og rafhlöðuknúinna. Nauðsynlegt er að innleiða rafhitakerfi víða, svo sem varmadælur. Draga ætti úr viðarnotkun og gera ráðstafanir til að vernda skóga.
Almennt séð eru nauðsynlegar aðgerðir meðal annars róttæk endurskoðun á tengslum manns og náttúru, umhverfisstjórnun fyrirtækja, einbeitt brotthvarf frá meginreglum ótakmarkaðrar þróunar yfir í umhverfismiðaða sjálfbæra, umtalsvert fjármagn til aðgerða til að bæta ástand umhverfisins og berjast gegn loftslagsslys.
6. Heimur frjáls fyrir sköpunargáfu og þekkingu.
Aðgangur að þekkingu þarf að vera ókeypis og aðgengilegur öllum. Allir verða að búa við bestu mögulegu aðstæður til að læra og sinna eigin sköpunar- og rannsóknaráhugamálum. Það ætti að afnema algjörlega kerfi einkavæðingar hugverkaréttinda og í stað þess kemur kerfi opinbers höfundar, opinberrar viðurkenningar og endurgjalds til höfunda frekar en kaupsýslumanna sem eigna sér verk annarra. Þróa ætti vandaða fjöldamenntun með bæði hefðbundnum og netaðferðum og smærri bekkjarstærðum. Æðri menntun ætti að vera ókeypis fyrir alla. Banna ætti einkaskólanám og þess í stað þarf að hvetja til fjárfestingar í opinberri menntun. Aukið fjármagn, stækkun rannsókna og þróunar, einkum í tækni- og varnariðnaði, segir sig sjálft.
Verndum sigur íbúa Úkraínu gegn einkavæðingu þess af ólígarkum!
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja