Þann 11. maí, þar sem milljónir manna stóðu í biðröð í brennandi hita til að greiða atkvæði sitt og ögruðu hótunum talibana, skráði Pakistan sig í sögubækurnar. Í fyrsta skipti hefur ríkisstjórnarskipti verið möguleg með atkvæðagreiðslunni. Fráfarandi samsteypustjórn, undir forystu Bhutto's PPP [Pakistan Peoples Party], var fyrsta kjörna ríkisstjórnin til að ljúka kjörtímabili sínu. Þetta er jákvætt merki.
Úrslit kosninganna gefa þó varla neinu svigrúm fyrir framsóknaröfl. Í 272 manna húsi hefur hægri flokkurinn Pakistan múslimabandalagið og Nawaz [PMLN] náð nær meirihluta [128 umboð/35% atkvæða]. Undir forystu Nawaz Sharif, fyrrverandi forsætisráðherra, hefur PMLN fengið flest sætin frá Punjab, stærsta af fjórum héruðum landsins. Sharif sjálfur var Punjabi og var hrakinn frá völdum í valdaráni hersins og gerður útlægur til Sádi-Arabíu árið 1999. Hann sneri aftur til Pakistan árið 2008 þegar ástandið sem líkist arabísku vori kom upp. Sharif, sem er iðnaðarjöfur með íhaldssamar félagslegar skoðanir og nýfrjálshyggju efnahagsáætlun, gat ekki stýrt flokki sínum til valda í kosningunum 2008. Hins vegar myndaði flokkur hans ríkisstjórn í Punjab-héraði. Í hinum þremur héruðunum, og í miðjunni, komst bandalag undir forystu PPP til valda og varð á skömmum tíma alræmd fyrir spillingu og óhagkvæmni. Aftur á móti var ríkisstjórnin í Punjab tiltölulega áhrifarík. Það var augljóst að í nýjum kosningum myndi PPP falla niður. Þess vegna hélt Sharif snjall áfram að bíða í köntunum.
Á meðan kom annar þáttur í ljós. Imran Khan, fyrrum krikketstjarna sem stýrði Pakistan til sinna eina heimsbikarsigurs árið 1992, byrjaði að laða að sér mikið áhorf. Pólitískt jaðarsettur frá stofnun hans Pakistan Justice Movement [PTI], var Khan að lýsa yfir kvörtunum millistéttar bæði gegn PPP og PMLN. Miðstéttin í þéttbýli var lykilatriði í því að fella Musharraf einræðisstjórnina árið 2008. Sprenging einkasjónvarpsstöðva [þar eru yfir 80 núna] síðan 2001, hjálpaði til við að koma málstað þeirra í gegn í Musharraf hreyfingunni. Margar sjónvarpsstöðvarnar auka áhyggjur millistéttarinnar, því miðstéttir í borgum eru markhópurinn. Það var í gegnum sjónvarpsmiðilinn sem Khan gat kvatt miðstéttina. Lýsing Khan á vanda landsins er einföld. Spilling og skattsvik, segir hann, halda aftur af landinu. Hann hét því að binda enda á spillingu þegar hann komst til valda eftir 90 daga og með betri skattheimtu lofaði hann að byggja upp velferðarkerfi á sænskum nótum. Pólitísk boðskapur hans var settur í íslamska hugtök. Sænska velferðarkerfið er til dæmis sniðið að íslömskum kenningum, að sögn Imran. Einu sinni (ó)frægur fyrir playboy lífsstíl sinn, Khan er lífsstílsfrjálslyndur en pólitískt íhaldssamur. Hins vegar er hann varla ólíkur Sharif eða Zardari, ekkju Benazir Bhutto, hvað varðar hagstjórn. Eini munurinn er sá að ferill Khan er ekki mengaður af spillingarsvindli. Hann rekur einnig risastórt góðgerðarnet sem samanstendur af eina krabbameinssjúkrahúsi landsins og háskóla. Einnig var hann harðastur gegn drónaárásum Bandaríkjanna. Orðræða hans gegn dróna veitti honum mikið fylgi í Khyaber Pakhtoonkhwa héraði sem annars vegar er fyrir árásum bandarískra dróna og hins vegar í rúst af hryðjuverkum talibana. PTI hans mun mynda ríkisstjórn í þessu héraði og hefur komið fram sem næststærsti flokkurinn á landsvísu (33 umboð/17 prósent atkvæða).
Hvað segja Nawaz Sharif og Imran Khan um talibana? Þó Sharif sé annaðhvort sniðgenginn eða forðast gagnrýni á talibana, hrósar Imran þeim óbeint sem „frelsisbaráttumönnum“. Báðir vilja halda friðarviðræður til að friða talibana. Í þessu tilviki eru báðir í takt við pakistanska herinn. Eins og til að viðurkenna vináttu Sharifs og Khans, höfðu talibanar fyrir kosningar 11. maí tilkynnt að þeir leyfðu ekki PPP og bandamönnum þess, Þjóðarflokknum (ANP) og Sameinuðu þjóðarhreyfingunni (MQM), hvers kyns sókn. ANP, framhald af þingflokki Ghandhi frá nýlendutímanum, er eini almenni veraldlega flokkurinn. ANP, sem var áður einbeittur andvígur heimsvaldastefnu, hefur stokkið yfir hugmyndafræðilega girðinguna og er talinn fylgjandi Bandaríkjunum. Árið 2008 vann það kosningarnar í héraðinu og myndaði ríkisstjórn. Það varði og studdi stefnu Bandaríkjanna í „stríðinu gegn hryðjuverkum“ og þar af leiðandi hefur það verið undir stöðugum árásum talibana síðan 2008. Í kosningabaráttunni fyrir kosningarnar 11. maí réðust fundir þess 31 sinnum af talibönum. Á um fimm árum hafa hryðjuverk talibana kostað 800 aðgerðarsinna og leiðtoga ANP lífið.
Hvað varðar PPP hefur það verið minnkað í Sindh-hérað [31 umboð á landsþingi en meirihluti á Sindh-þinginu]. Heimili Bhuttos, Sindh er næststærsta hérað Pakistans. Í Balochistan héraði, þar sem vopnaðir uppreisnarmenn sem berjast fyrir sjálfstæði kölluðu eftir kosningasniðgöngu. Svo virðist sem kalli þeirra hafi verið hlýtt. Kjörsókn var varla 20 prósent. Ýmsar fylkingar þjóðernissinna sem taka þátt í kosningum hafa sigrað í þessum fákeppni.
Tveir helstu vinstristraumar, nýstofnaður Awami Workers flokkur [eftir sameiningu þriggja flokka] og IMT [International Marxist Tendency] höfðu teflt fram yfir fimmtíu frambjóðendum til ýmissa þinga. Frambjóðandi IMT vann en úrslit voru fyrst svikin og síðar var tilkynnt um endurkjör, til að neita honum um sigur. Hann barðist gegn kosningum frá Suður-Waziristan, miðstöð herskárra talibana og helsta skotmark bandarískra dróna. Þrátt fyrir hógværa þátttöku vinstri manna var það framfaraskref að vinstri menn gátu teflt fram svo mörgum frambjóðendum.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja